-jagqoB ran uaa jom (jq Sbj smog -qBjdsioop uaajagqoB
Subjooz [jq qTjp 'sjfiA\qyp gain apjnaqaS gaq qooQ
•diqos gaq
uba uadmeys gaq ua uajaSuyjs gaq gaui SuiuuuagsuaaiaAo
aSyjaqs ui 'uapjjoS jfyj gaq do maq suaqap op jfiAuag
'aaSoA ag jb suoo gqoyzaS gaq maq 'fym SaoiA uo 'osuSoa
room Sou tuo fiq dayj doiBBp uo Ilti ubbS ag jaquB uag
mo 'uopuiA uoABq ouoo suoSaio gaiu uyagideq op ueyq
i uapfyj ooz gqoBU uopoq uoo Sou qy pom cuoaabb^
(j pA\ooq uba spooj op jbbS gBBjaoq mo <j uoSSqpp
suoo diqos aSypuajja gyp |bz joouub^ -pMooqoS joom
syayooz gyooy^" -fiq aygqanz t/pmoaMA pjoAinpMO^"
„•jagaq qfyjapap qy gpioA\ 'graoq SuiSoAioq ui ginqos
op Bjpoo£" *qi raz ,,'gSyj jigs diqos gaq s[B pBB.wq
a) pfygjB pq qaq qy jbbui 'praaaiA [8M si gep 'bj>"
^•qoiz
jb n sbav uaSAiora ub^ -ypuoq uaSag pin .iBBp gsynf
u gap 'gqaBp qj j qoog diqos pp gqccm uoSuuiaSnijs
aSipoBpaaq 'auaamaS 'ayqaojAMa^ -uoMaaqoAid gaiu
JBBm pq jbz qj -a^Bqsig; uba jjoq op uba pA\ooqaS
qaq qy" JBEqiiBBjsjaAUO Bufiq "fiq appdmom ,/af"
„■uaraoq
uaAoq ag agyaora pm dups pq uba uaSuiSoMoq aqfyjas
-aojA op inpaz oppno op sjCmqip uo 'uadoojdo Sooq
uaSjaq uaaaz op"'qi pz <('jbbai" 'a^Bqsyg uba jjo£) op
ui uapuoz uaiz fiA\ uaoSgoq fiq uaqajaSjOA 'japAiuau
-uiq uoo'joaTia uoo UBp sbai joom poj gaiu jbbubaj gyp
qfijuaSya gup 'maq qy apjaqaziaA suaAajj -SuiS jbaa uap
JBBu apam spooj uap gam [yq uaipui 'uapuoqaq ag uaxaj
ufiz mo puq suBq uaayys fiq gup 'maq appgjaA ua
'uamoq gqoom agqayzaaz aufiz uy apaoS uag SuyjapusiaA
auaa Sipaods paq p ja fjzuag 'uaSuajq noz jbbub;$[
gaq uba SuBSgin uap ubb gog puajaj gayu gaq (jq gup-
iS
maq rao 'ufiz apuaopjOA p noz quaM auyajs uaa ua
'uapuoq ag Suyppunqaq japuo aqraooajojq jj\[ sjb
aqaiz u(ooz 'ufiz ppgsaS do gayu ja |bz 'gsuym gaq jooa
Cij£ -uaAooyaS yaM u uba gup jbz jagqop 3q -uapnoq
uauunq gqaq uaAaj g( uy sgqoap japnoAi uaa Joop sjb
maq jyS gup 'uaAaS ag gsaaS uap 'sba\ gund gaq do Suyy
-Bqjaq fiq gqoBU uba yajaq ap gBp 'uaSSaz ag qgqjiio
ubb rao 'gayu jbjooa unp raynziaA" 'fiq yaz ,/n^j"
,/uaramaMZ uoq jbai uap
jbbu (jq gnp 'gqoBp qy sp 'uagBj uadjaq .lagBAi ag 'ju
sjjaz jayq 'apjayj ajjB gam maq noz qy gayu jaqaz"
(l-gjf;jq pjooq
ubb (jq gup'gayu jaAaiy qfyjjungBU jjiaa at" .'gsyrajaqmaA
-oyq uaa uy UBBm apuaraoqdo ap sjb gqoyzaS uaa gam
'fiq yaz (/uaqBA\ ag uayz qoo aS gaora uaSagjBBQ"
,/uaujjqos gayz uoz ap (jq sjb 'uaquapaq suaa
jaAi qoyz fiq uuq qoog jbbui 'uaqura ag qfyjaquras maq
gaq 'uBBpaS SaouaS gsaq ufira qaq qy gyn qayzpoop ja
gayz fijj" 'pjooAigiiB ufym sba\ t('jBBiu gaq dooq qi"
(l^aS gquap 'ubbS uojjiaa jba\ uap
jbbu apam spooj uap gam jaA\ Cyq nog "uagayS ag uy
obuSoo maq ua uaggaq ag gusjaS ufiz 'Syzaq sjBq ufiz mo
raie a\u gam 'gqBBAiaS raaq fiq gqouu uajaaq uap aS
gqaq 'uajoms ag jBBUuyraapara uaA\n uba sgBBjd uj j pyaq
-puaAayjqosuara auaa qja^w j pyaqpaoS aSygqonzgBBquo
auaa gB^ -ufyz uaqum ag safsyara aSuof ap jooa jBBqjaA
SypjBB uaa gaom n uba jnnguoAB gsp uba" 'ubbS ag
jaau ua do qap gaq raaq gam 'uaqqaq ag gqBBzpoouaS
ua uaqqojgaS jaSuuSjaoj uap uba JooqaS gaq uagynq
rajB uap ubb fym bu 'fiq apyaz ((*pjooAi ufira do"
•gqOBjqaSjoop puq jaaq gsp gam qy uayp 'gqoBU
uap uba Sbjsjba gjoq uaa maq jbS q; ua aqmooajojq
jbbu qfyjapBp fym SaojA jayuBQ -uaqosfyq uapnoz gooq
0^
36
sommige menschen schijnen bijzonder taai. Het was-
anders zeer treurig met hem gesteld dat had ook de
dokter verklaard, maar toch mocht, dunkt mij, niemand
beweren, dat hij de ziekte niet te boven zou zijn ge
komen, als hij maar aan boord was gebleven en zijn
tijd afgewacht had.
In weerwil dat hij zeer uitgeput was, kon hij
toch, nu en dan, ofschoon heel zwakjes, dat is waar,
een enkel woord medepraten en op de zee vloeken,
met die keurige verwenschingen, die hem zoo uitstekend
goed afgingen en waarmede hij toonde, van welk fijn
merk zijne persoonlijkheid was. Toch moet ik hem in zoo
verre recht laten wedervaren met te verzekeren, dat hij
geen oogenblik de moeite, die ik mij voor hem gaf,
toonde op prijs te stellen, doch mijne diensten aan
nam, alsof ik een hofmeester was, alleen aan boord
geplaatst werd om hem cognac toe te dienen, als hij
daarom vroeg, en verplicht was, hem mijn arm onder
het hoofd te brengen, wanneer hij onder zijn deken
dreigde te stikken. Het meest verwonderde het mij,
dat de vent niet dronken werd want hij had op het
laatst niets anders dan cognac in zijne maag, en geen.
klein beetje ook, dat verzeker ik uten minste genoeg
om mijn stabiliteit in gevaar te brengen. Mogelijk
was hij wel gewoon, veel te drinken, of, wat nog wel
zoo voor de hand ligt, stelde zijn toestand hem in
staat, om ditmaal een vracht zeil te voeren, die hem
in gewone omstandigheden het onderst boven zou heb*
ben doen kaaien.
Nu bracht echter mijn belang geenszins mede, hem
aan te moedigen, de reis maar voort te zetten. Het
tegendeel was waar. Ik verzuimde dan ook niet, hem
bang te maken met de verklaringen van den dokter,.
41
te doen gelasten, dat het jonge mensch met den loods
mede naar den wal moet, op grond, dat het hier een
geval betreft, waartegen hij op zee machteloos staat."
„Ik geloof niet, dat er veel extra moeite bij noodig
zal zijn," antwoordde ik; „mijnheer Morecombe zal
zoo gauw niet opknapjjen. In minder dan vieren
twintig uren tijds is hij afgevallen tot het ziekelijkst
voorwerp, dat ooit met oogen aanschouwd werd."
„Niets dan zijn verdiende loon," zeide Thompson,
„Wat behoeft iemand zich aan een meisje op te drin
gen, dat geen zin in hem heeft Gisteren morgen aan
het ontbijt lette ik juist nog op uwe jonge dame, toen
Mr. Morecombe haar langszijde schoot, en haar door
zijn lorgnet zat op te nemen. Jack, zij wilde niet eens
naar hem kijkenWat voor een onmogelijk wezen
toont die jonge fat toch te zijn, door zich zoo bloot
te geven, om afgesnauwd en met verachting behandeld
te worden, op eene wijze, die er een man van eer
toe brengen zou, om over boord te springen
„Hij is nu al heel aardig gestraft geworden," zei
ik, „en er blijft ons niets anders te doen over, dan
hem van het schip af te krijgen. Tegen hoe laat denkt
ge den loods te kunnen afzetten
„Ik denk nog vóór den middag. Wij loopen er
lekker door, hè, Jack Kijk dat water eens voorbij
schuiven, het is alsof je door een raampje uit een
spoorwaggon kijkten hij wees over de reeling heen,
waar men de kleine golfjes in smaragdgroene rijen,
onder het loopen als sneeuw wegsmeltende, op ons in zag
naderkomen, waarbij het gistende water oogverblindend
wit in den zonneschijn blonk, terwijl hier en daar
een kruller gedeeltelijk tot een dampwofkje verstoof,
en dan het zonlicht in een stuk regenboog weerkaatste.
