azfm ajqoBAijaAuo jsaaui ap do aip 'uaSuip jap jbjubb ajooiS jaq joao uapnoq a; uaSuqaSaidsaq apuia uaj •qap jaq jbbu ficn qi JB§aq 'uaqqajj noz aSizaAAjB aap jooa fijjBd qi jtsp 'sbaa uaSjav aq jaiu (jra uba uaip -aaAoq jaq na 'pnq uapmpaq a; jaaA jaui djaAAjapuo jaq jBBp qoop joop aqiuooajojq jaAO pioojsaSuo uaj -jBBjd ua uajjrz jaSuBj jeaa Sou uaAajq uaSiiavo a<q •pSjoAaS aauajojg joop dojBBp jjoq pjaAA ua jajBj ap jaijjaA sijbuibq ajUEj, „•UBBjaa SiaxaAV pucjs ufjz jaop jasdaqos utooz jubaa 'ua.iooq a; jip qfids fim jaq jBp 'aaSSaz uba uaaps ja qi UBq usp" 'uajaapjm apjm afsa[ uaa fiq josp 'qnjpBU jaaA jaaz jam uosqoBf jauojoq dau (('si uooz sjauojsq uaa qfqaqjaAA aqraooajop\[ jaaqufim uaipuj" (('si fiq uijbbaa 'duqasjazaS jaq jooa apjjazjaq jam Sou raojBBp si jaq jbbui 'qfipSoui si jsp 'ufiz apjpzjaq ubui nap jooa uop Sboi jafj" uaqonj, uos -duioqjj jaaq ap apiaz „'uba sjaiu qi jaaA\ JBBp "Bp" <(-j§fiAiz jo jqaajds Suoj ap jo aoj SiuiaAA ja jaq jaop 'si uaAJopjaA jJBq jaq uaip -uj" -do pusjr) MuojAacu ajqiara ,/qoo jaq si oog" ,/uoosjad pjaiuBtuaSuo uaa qooj |ba3§ qja ui fiq sbaa, tuoJBBp ua" uaijppo AitiojAam apjBBjqjaA „'piaqjajqanu aufiz ui qoo qooj usp [jq apuaq uapjooAV atp ibej\[" <(-iaz fiq jbaa, suaa jaiu jsiai ubui ap" 'qi laz (t'uaipuaAoq jbbj^" ,,'jiooS pjooq jaq jbbu suaa jbaa jqoauq uaSipuuquo ufiz pjoj aëijjijp uaa uup jassBjq pa a jaiu qooj jbbui 'uaSSaz qi jaotu jBp 'naugg A\nojAaui 'sBjq jbaa ]3AA uajBAA uapjooAA 8q" uaqonj, uosdmoq,j, jaaq ap sueqj dau <('jaiu qooj jaq sbaa §ja ooz 'moq 'raoyj1' (<-uajoo ap ui Sou fim uaquqq uapjooAA aqfijasaajA aip ua uadoojaSSaAA uba ja uaq qj 11 ajqBBtu japja^ "uaAaS aj pjooAiBf jaq qooj maq 'uajBq -J8A0 uauunq noz 'pcq uazaA\a°jB jb jaSaoJA maq aip 'jqaiuaAAn fiq JBp 'dooq ap ui 'pSajjoAO uappuq siaj azap uaraBZ aj 'uamaou aj uBBq uaqasqaiisny uapno uaa maq joop 'ajqBBm qfqajjodsaq SoaajojS ftq uaip 'jaaqufim ajaqaz uaa ua n ua fiq jup 'sbaa" 'Sbj jisq jaq do fim jbaa uaSuaiq uauunq aj jin suaa 'jqoai -jooa ajdooqjaAno jaq uba apuajaiuaS qfqaS aj jbbui 'apuBB§ apBJ aj uajaAAaS ufim jam Sijqoizmo 'apuaqajds mBBzSuBj 'qi laz (i'ajqBBra fim do jaq uaip qnjpui ag" pjajjaA qfquaSia fiq jjaaq jb^" -jin pjajsjuo fiz dau (ljqfi|JBBA\ 'oog" (/UBBpa§ fiq jjaaq jBp 'b[ 'aqAABjj ssim 'uaSSaz aj piaqjBBM ap n mo 'qi laz ,/njq" <i(j jjaaq uajBjaSjm jsaaS uaip ui smos qaiz fiq jo 'uojjaSg jaaqufim 'uaSSaz qoo nu fim fiS juuaj 'uappBq puaqaS jb uazap jocia jnuqja qi ua aqraooajojq "Jj\[ jBp jqoup fiz jBp 'uba sjjaz ja qsjds 'uaqqaq jjnz pjooqaS ]8aa jaqaz fiS sjbooz 'uaijg^ AAnojAajyf g si ubbSjuo jaui sjaiSsssBd aSijaAo ap uba jqoBpuBB ap 'ubb§ pjooq uba jaq fiq 'jaaq uaip uba °BjpaS apmaajA jaaz jaq jBp" 'mBBzuim uoao Sou ua pjaajaq Jaaz 'fiz apSjOAJaA ooz ,/jaaAi fig" ,/oozsi jBp" 'SuiuuBds aSmaa ui 'qi appjooAijuB <('Bp" <<(:pBqaS jqaq jnq auaa uamnz aj aqraooajoj\r jaaq uap jam n jsp 'uBBjsjaA jaiu qi qaq" 'pjaiqBU do jqoizaS jnnz ua Siqaoq uaa qjnz ja aip 'uoq uaqajds puBraai JBp 'pBq jqacpaS jam qi spj Siuuiz -jqoBz ooz 'uooj uaa do f|z qBjds (i'uojjaSg jaaqufipj" •jaau ua do qap jaq apfiz ajapuB ap ube '|9iubq; uba mjB uap ubb 'daq aauajojg ua 'uaapB sbm fig •fim fiq qB|A sijbcubq bjubj apjBBMjuo ua mo uaoj fim appuaAA 'uaSSaz :iuojjaSg jaaqufijq" qi apjooq 08 76 „Wat moest hij toch in Australië gaan uitvoeren?"" vroeg mevrouw Jackson, niet van haar stuk te bren gen. „Als hij eene bepaalde reden had om daarheen te gaan, is het toch al te gek geweest, die reis pas enkele uren na den aanvang op te geven." „Hij was niet wel bij zijn hoofd, Maria," zeide haar echtgenoot, „en wel zoo'n gek, als ik er nog maar weinigen ontmoet heb." Ik tastte naar Florence's hand en drukte die even op haar gelaat lag eenige ontsteltenis, gepaard met wrevel en schaamte uitgedrukt, maar die handdruk bracht toch een glimlach teweeg. „Hij is alleen door die zeeziekte van boord gejaagd, kolonel Jackson," zei ik. „Hij was volstrekt niet krankzinnig. Ik had met hem de hut samen, en ik ben getuige geweest van zijn lijden. De dokter daar zal u wel willen verklaren, hoe hij den hofmeester gelast had, hem onbeperkt cognac te verstrekken, als het eenige middel om hem genoeg leven in te bren gen, dat hij zich aankleeden en het schip verlaten kon." „Maar het was volstrekt mijne bedoeling niet, dat hij zich^ bedrinken zou, mijnheer Egerton," zeide de dokter. „Ik ben mijn geheele leven een matig man ge weest," zeide Daniel„maar als ik het zoo te kwaad had gehad als Mr. Morecombe, dan verzeker ik u, dat ik het Engelsche Kanaal zou leeggedronken heb ben, al was het pure cognac of whiskey geweest. Kolonel Jackson, men kon aan het gezicht van dat jonge menseh wel zien, wat hij doorgestaan moest hebben." „Ja, dat is wel mogelijk, maar die taal dan!" riep mevrouw O'Brien. „Dat was meer dan erg, kapitein. 81 ik uit zijne ongevraagde vertrouwelijkheden op, dat hij, schoon van eene adellijke familie en met zeer hooge kennissen, in geldgebrek verkeerde, zoodat ik hieruit tot de gevolgtrekking kwam, dat deze reis voor hem tevens eene finantiëele speculatie was. Van liefde, van eene bepaalde ingenomenheid met de jonge dame zelve, scheen hier geen sprake te rijn. Hij werd, zoo begreep ik althans, begeerd om den titel, dien hij bij overlijden van zijn vader zou erven. En daar hebt u thans alles wat ik weet," zei ik doodleuk. Het was aardig om te zien, hoe tante Damaris' ge laat hieronder verschoot. Zij was bleek, had den mond open, staarde met groote oogen, terwijl, om afschuw en verontwaardiging uit te drukken, hare wenkbrauwen waren samengetrokken. „Ik hoop, mijnheer Egerton," bracht zij er hijgend uit, „dat gij hem niet geloofd hebt. Was hij misschien ook dronkentoen hij zulke dingen durfde vertellen „Wel erg zeeziek, maar toch niet dronken," ant woordde ik. Zij beet zich op de lippen, keek waar Florence was en scheen geheel ontdaan te zijn. „Hoe vreeselijk," riep zij uit, „zich op zulk eene wijze uit te laten tegen iemand, die hem geheel vreemd was." Daarop keek zij mij zeer scherp in de oogen, scheen een inval te krijgen, en zeide: „Mag ik wat met u op en neer loopen, mijnheer Egerton?" „Met alle genoegen; laat ik u mijn arm aanbieden, er is nog al beweging in het schip." En zoo „ingepikt," stapten wij de geheele lengte van het dek af, in het ge volg van de processie van al de Joyce's, terwijl Florence ons nakeek alsof zij hare oogen niet geloofde, en Daniel geheel en al, van top tot teen, één grijnslach scheen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1890 | | pagina 8