qnjpui uafujsunS uaa qoo f;q ajqBBiu ua 'qosuauiSuof jau
jaaz uaa jooa tuaq qt pjaiq .taaqufiui 'japaojq ufiuq
jqoiu aujjtu uba Bdud ap joop pja,\\ pjajsaSjooA I'uu ubb
(jq uaoj, -uap.ioavag piastra uaq qj jBAaS jaq 'jaap joojS
uaa jooa 'jaq si ooz" 'puajazJBB ftz apiaz ,,'Bf'fp"
<l(juaSuB[iaA ua°ta
JBBq jam pfijqs ui qoop 'Bdcd uajBq uba uaqosuaAA ap
jam SutunuajsuaajaAO ui 'uatqossuu uioJBcp jBBq fiq
ap°]0aj3a ua 'uajqaBAA a; umj.ioj Stqajs jjaaq" 'uooj
uagqjiqosiaAuo uaiaqaz uaa do qi laz ,/jqoiu aMfj"
(<-piaqjBBA\ ap uapfczaq
jaaqaS jaiu sbaa 'paap n fiq jap '[BBqjaA jaq qoop n qt
jaqazja.a jsp 'uaAa.ip.iaao qfqaqquqos yaaq fijj -uau
-apaj ajapuB UBBjsaq ja qoop uauuaqja a} StUBpooz sjb
raaq 'uaqBUi jBBAvzaq uoaS qt noz uap 'stuuaq apno
uaa sjb paaAvaS piooq ubb uaajjB fiq a.iBAV" "J-iooa
uooj uatuBzuiux uaa do ftz SuiS (('uaquap raaq J9A0 s.iai§
-Bsssd ap aoq jaaAA l'i£) -uojjaSg jaaqufttu 'n quBp qj"
uamoq uaddq aufiui joao aquioo
-3.ioj\t joaq uap uba SuiiBiqiaASUBinuaqnojp jaiu |booz
'uaAaipja.ao ap uba uiaaAtz uaa |bz jioou" apuaAaS uaqqu
aufitu uaSaj uijb naiasbcu uaiBq uba afqn.ip uiajq uaa
'japaaj qi taz „'aqAiBfj sstui 'jsnjaSuo jam saa^V"
l(-uaqBUi uauunq Si.iaiziajd
-uo ajBtu ajsioooq ap ui fini jooa sia.i ap yp noz UBp
'uaop jqooui apuoi ap sjaiScssBcl aSuaAO ap fiq |BBq
-J3A pp sjb jubaa 'uaop a) jam yp 'uaqaaius n qiAv ua
'n AinojjjaA qi qooQ -uajBqjaq aj aip 'uapuiA jqooui
paoS fi§ uaiput 'qfqauiBU puajsaoj uajsuiBouaS
-UBBuojayB uaa ui (jui jSuajq SuijBjqiaA apgspSjB n
jaAOuaSaj aufi^ "quBjp uap uba paojAUi uap japuo 'jam
qi jajfiAAj UBBjaiq 'jaqaz ua 'uaAajpjaAO qfqapueqos yaaq
fiq qoop jbbaauo |b ua paqaS jam sbaa 'yaaq pjajjaA
88
86
zelfs niet tegen uwen vriend, den kapitein, over zult
spreken Bedenk toch, hoe ik er mede in zou zitten
als die ergerlijke valschheden van den heer Morecombe
eens verder kwamen, en behandeld werden zelfs door
die gemeene passagiers daar ginds, die te hoop zijn
geloopen, er bij gestaan hebben, toen dat verachtelijke
wezen van boord ging. Ik zou mij niet meer op het
dek durven vertoonen, dat zou ik niet kunnen. Ik ben
zoo vreeselijk gevoelig."
Andermaal stelde ik haar zoo nadrukkelijk moge
lijk gerustgeen woord van hetgeen ik van haar door
Morecombe wist, zou mij ooit over de lippen komen.
Hierop gaf zij mij genadig haren arm weder, en werd
weer buitengewoon vriendelijk. Geregeld, wanneer wij
in onze wandeling Daniel en Florence, die te loevert
op het dek stapten, tegenkwamen, zag ik hoe mijn
lieveling mij met een glimlach in hare oogen nakeek,
terwijl het uit zichzelf reeds zoo roode gezicht van
den schipper, van de moeite, waarmede hij zijne vroo-
lijkheid inhouden moest, eene angstwekkende donkere
tint aannam. Mijne inspanning om bijzonder beleefd
tegen tante Damaris te zijn, mijne bewonderenswaar
dige gewilligheid, om alles te doen wat zij mij vroeg,
maakten ongetwijfeld mijn gedrag en mijn gezelschap
zeer aangenaam in hare oogen. Ja, om de waarheid
te zeggen, ik had er altijd nogal den slag van gehad,
van een kleinen jongen af, om met oudere dames,
wat men noemt ,,goed overweg" te kunnen. Wat zij
eigenlijk in mij vonden, waardoor ik hen behaagde, zou
ik niet welen te zeggen, doch ik viel bij de meeste in
den smaak.
Wat Florence van hare tante getuigd had dat
Morecombe's gedrag haar nog steeds vreeselijk griefde,
aSijqoBjd auaa sbaa jajj -uaqqaq uapuoq juuajipB
pjooqjnnjs ubb uapuBjia-jfyiog op Sap uap uba uaqa.iq
-ubb jaq jam ua 'uaaaassud uapnoz juiodjJBjg jqouu
-lappiui jooa 'ppiquBB puiAA ap ooz 'Iiaa jBp 'uaqBin
uoq Suiuaqajaq ap qi jihjbbaa 'uaiz aj afdijs uaa
sjb Sou puByjoy uba jqoi] aSooq jaq sbaa 'suo uba
uajfira uaijuaAaz jaaAaSuo 'ajjaA ap ui fuapp aj Jaau
aaz ap do uauuoSaq Suuaraaqos ap sbaa 'SuiS qap jaq
uba qt jooa !.jjbbas|(jrauaij auaa suuqj uadaq fiA\
•apjayo ajqatzaaz ap
ubb qi qoo jcp 'noz uaquap jinjooA qjOA jaq jBp 'uaz
-aajA aj uoSaq qt jBpjoj 'sbaa qaijqBjauiqoBui auaa jaq
josjB apsuoS pjooq ufim jfi aa jsj 'uojbjs jajB.\\ jaq ui
'punajaS Suqaaj ap jbao qi jaajq Subj Sou ua 'SubS
-uajqoBpaS uajapun paqaS uaa firn jbS 'puq pSapS
-joojq (jra ubb jjsq JBBq araup apno ap dojBBAA 'azfiAA
a<q uajB| aj jbao uaAjazfira ubb sood uaa firn joop
'jqBj ftq apuooj 'pcq joa pjooq uftra qi JBp 'Sbz fiq
uaoj qoop 'pjBBqaq aurnp apno ap do 'Suiuuiaaj8ao
ap jam firn apSBBjd ua aoj firn jbbu pBJj uosduioqj,
•jaara jaiu SBppiunajqoB uajaaqaS uap JBBq qi Sbz
ua 'Sbbiuio jbbu qoiz (jz uaABSaq dojBBp jjoq '|8A\
•ajqjamdo sijbuibff ajuBj uba jBBjaS jaq do Suiqqnjpjm
ajBqquep auaa 'Suiuaop[OAj|az bjoojS auljra joj 'qi
jfiAAjaj 'joa qi ajsBjq 'apuamaujB paoq ufira SuiSmq
ajuoq auaa japuo ua ,,'uljz jarasuaSuBB firn ajsuuxi
-uaj |bz sjaiu uajBq.iaq uaSom uajBrajaain Sou Suqap
-UBAA azap fiaa JBp" 'qi pz (<'AAiiojynfara 'dooq qj"
"uaSuBAA jajsq paojS uaraJBAA
jqDBZ uap Ijq uaquojqjin puajajjiqos aip 'uaSoo aqos
-qjBqos JBBd uaa jam Sbzubb fim Ijz |fiA\jaj 'uajqoojA
-aS majs ajBq ut qoBj uajapjaq uaa jam 'aouajojq
dat.i ,,'ajUBj 'natz aj ubb paoS jaaq qoo n si jbq"
06
87
en dat zij er onder gebukt ging, niemand te hebben
tegen wien zij zich eens uitlaten kon bleek, nu zij
mijnen arm hield en bevonden had, dat ik met haar in
stemde. Nooit had ik een oude tong zoo hooren door
ratelen, als de hare nu deed. Wanneer ik haar notaris,
haar oudste vriend geweest was, zou zij niet spraakza
mer, niet openhartiger hebben kunnen zijn. Zij vertelde
mij, waar zij ergens in Sydney geboren was, hoe haar
vader een mooi fortuin had gemaakt door een stuk
grond op te koopen, dat thans met groote huizen vol
bebouwd was; hoe haar broeder Alphonso ook veel
geld gemaakt had met de schapenteelt, enz; en dan
had zij het weêr over Morecombe, maakte hem voor
alles uit, betuigde, dat zij nooit ophouden zou zich te
verbazen over hare verblindheid, om niet reeds bij de
eerste kennismaking te zien, dat zijne manieren niet
anders waren dan een dun laagje maatschappelijk ver
nis, dat slechts diende om zijn verachtelijken aard te
verbergen. Maar, zeide zij, het was vooral door haar
broeders loftuitingen, dat zij op een dwaalspoor was
gekomen, en dan was hij ook een baronets zoon met
zeer voorname kennissen; „en te eer ging ik er toe
over," zoo riep zij opeens, „deel te nemen in het plan
van mijn broeder, om, in het gezelschap van den heer
Morecombe, mijne nicht met mij mede naar Australië
te zenden, door den last hem aangedaan door een
zekeren heer Seymour, die zijne dochter in Clifton had
ontmoet en op haar verliefd was geworden."
,,Ah, zoo," zei ik, gevoelende dat mijn keel in eens
erg droog tvas geworden„dat schijnt me daar eene
zeer ingewikkelde geschiedenis geworden te zijn, miss
Hawke."
„Voor mij althans; dat verzeker ik u, mijnheer
