ap 'qqquaSoo auaa }aq 'uatn uijbbaa 'aprajOA Sooq
anaa °Bisaqqoj iaq japuo qoj apjaajaS ap uba qlqiaoA
?aq ua 'laoAiqn ua^qooq aiooio ui qjaAAA\no} puadooj
appseqaiojfiis iaq |fm.iaj 'uapnoz ua^sjuq uBp 'uaSinq
?aiu ooz 'ua.iBAv uauuBdsaSpn fiz dojBBAA sub.i aSuais
ap josjb'uaqqojj uajooqos ap uub uapaz apjaaiaS?qoip
ap jbbaa 'uaAoq pui.v uap uba uajaiS }aq ua uaqny
;aq jbbu qi apja^smj iqoepuBB ]o^ 'uaqoj uauiBAAq do
uajaqqoB uba aip 'uaaaz aSooq ap°rua§ ap do iaq ua§
-au\ qoiz iaq aparaJBBAA 'piaqql'i|aqqBiua§ ap joao qi
sbaa SuuapuoAiaq [0^\ djaiA\jB Saoq ufiz uba }aq aip
'rainqos sbbssbui apuajaqqig ap joao ua diqos jaq uba
uaSuiSaAAaq a8iyaq ap joao ubbS ?aq fioo ^aq 'apuBB^s
ÏUBMSUBBzaqjaoj iaq fiq 'qi jfiAua} 'fhzaq uaSjora
uaip do fira qi pjaiq uaguizuiadjaAO aqfqaSiap iajq
■jooa diqosqaz uaa do sjqoajs uauioq uapBAaS apiaq aip
ug raadooguo uaop aj ua§jaqja]BAA apuaSjOAjaA .tap
Subjpubb ua^s^oojS uap iaq mo 'uaSaCpn uuois uap
jooa !)jbba a|[aus|fid ui SinjjBBA ?aq aip 'uajuaraaja Jap
iqoBjq aSiiqoBsna.i ap uba ^qusraaS qin.iqaS ^p.ioAA azfiAA
aja^arajaA do aoq 'uauoAi a; fiq mo spi '^qouaS uoajoS
apuapojUBB SooqS.iaq ap do doq uap }am qSijCiq qfqaq
-qamaS ^aq jfiAAjaj 'ua^jBj uaiz a; UBBqjo uaSjp;aA\oS
uaa diqos apuaufiqoö Sijaiu ooz ubbboo ua^oojS uap
do iaq qqoizaS qfqaqqnjjaA uaAa uaa si ^aq qoog
■8ip(0|poou
qBBA joopjBBp si 'ua^qoajs aj jb apara mo pBqaS yaaq
plj} aaz ap ;up japuoz 'uijojs uap uba uajepaq Sag
-asjo[d nag -pia.iaqjooA qnjppuiAA uat|spjBq uap do ua
ïqaBjqaS paz uiajq japuo jbjooa diqos iaq qoo }p.iOAA
'(ua.iapoajq aSiqojiaAO auljz) piaramapq uaSuiSaA\aq
aufiz ui raoq :)bai |B uba popjuo Ipaa.i} qjadpfijp pq
ui fiq jooa 'qoiz jajqaaApiUA ap spuaAg raapnoq a}
801
■jBBAaS uaqnq bC 'apuavfup SirqjBBA pq mo Sipoou
qoo ';pjOA\ pjapjOAiaS uagapBBAA ^qosm ap pinf si
jaijj 'UBBpjoop a; poua°puoq japuoz mjop uap diqos
qiaz uaa do a° ?qaq 'uapaiq aj d|nq ajsq ua^uamap
ap uaSaj pfup uap ui 'si paajaS ua 5qBBA\ auiqa
-urn ap pp 'yaaS ppqpnjaS ap 'joop puiM uap uoa
pnqaS qaq uaqossu^ 'n 'uaSin^qjaAA ap uba uaiBBjpjoop
ua uapop ppSojaS pq jamoop uaa do jfiAAjag, mfiz
a; diqasjpz uaa do nam }uaip 'ubbjs a; apB§ aaz do
ppqqlipqquqosjaA aqospojS aufiz ui mjop uaa raQ
•uaSuij
-apiqos ua uapp aqf;pSaA\aq ua apuasuup joa ppA
uaa sbaa 'apsuajSaq raaq 'uapqSjaq uaa sp Sipq
-qoq qoop 'ufij auqoaj auaaS suBig 'miq ap jbbaa JBBp
p; 'uBBaoo ap pjooM uaa u[ -jna|q auaojS ajapuB
auaa uba jaaAA qoo 'uauaqosaq poq japuB uaa joop
'sbaa 'jBBqppio uajBAv uaSuqpq aip ua 'uaAjoS ap ui
Suqpq aqp ua uaaaz jap uaddoq ap ubb Suuapiqos
auootps q(ijjapuoA\.iaA uaa jb§ ua 'pSBJBms uba paojS
uaSippBid uaa JBBp ua jaiq qspjapAA aSipujuo jaaz
pqjaAO djaiA\ 'qBjqjoop uaq|OA\ ap uaqassu} suaqp;
aip 'uoz ap iubaa 'uaizaS uaAaj joa ooz aaz ap qi puq
poou Sofq -daij upjja1} SpqoBpAuaq uaa jbao aip 'ufiz
a| uaaips §8A\ uaAopaq pAi uaa ua 'qojpjuo Soo pq
ubb uapjau aAMiBjq ap ui qoiz pq }0} 'uaA|o§ apuaj
-apBu uajapoB uba ap pra jaau ua do SuiS japMpiq
suq "SujA jaaz ijbba aip sbm spaaj aAjazqoiz dQ
j -uaAaS a} pbba appusjaA auaa diqos
apuaqqujp aaz ap do poij qfqapfi^ ua uaAaqaSdo pq
'o^qBBiu qmjqaS piaquaSapS ap uba puiMmJop ap
ua 'qoopSaM aiuquaAap uap japuo 'apuoojq JBBq pp
'uiinqas pq pj 'SuiSui panj ap SuioaAAaq aqospj; auaa
pra uBp uaAapjooA ap ]Üaajaq 'SuisusqasjaA jap puq
SOI
106
„Ik twijfel er geen oogenblik aan, of het moet heel
mooi zijn," antwoordde zij, „maar ik blijf liever buiten
den wind. Meen daarom niet, dat ik mij de hoogte
van de zee niet zou kunnen vqorstellen. Gij moest
maar eens een tijdlang in onze hut moeten doorbren
gen Nog nooit ben ik zoo heen en weer gesmeten
op onze reis naar Engeland, zelf niet eens bij Kaap
Hoorn."
„Zoo'n achterhut hadt u ook nooit moeten nemen,
juffrouw," riep ik. „De minste beweging, die het schip
maakt, gevoelt men daar het eerst, nog daargelaten
het gerammel van de stuurkettingen boven uw hoofd
en het schokken van het roer."
„Juist, mijnheer Egerton; u schijnt goed op de
hoogte te wezen. Men zou werkelijk zeggen, dat gij
zeeman waart geweest," kraste zij, met hare dicht bij
elkaar staande oogen op mij gericht.
,,0," riep ik, terwijl ik een glimlach opmerkte, die,
even als een zonnestraal over de buiten voortrollen de
zeeën, langs het gelaat van Florence gleed en wegtrok(
„dat weet toch iedereen aan den wal, dat het stuurrad
boven de achterhutten en het roer in het water daar
onder is."
„Maar misschien is de zee u niet vreemd, omdat
gij wel met een jacht gevaren hebt?" viel zij uit.
„Iemand, die niet aan de beweging van een schip
gewoon is, zou niet zoo kunnen loopen, als u dat doet.
Een half uur geleden maakte mijnheer Thompson
Tucker, die beproefde uit zijne hut te komen, een
smak op het dek en was maar blijde, toen hij er weêr
veilig binnen terug was, dat verzeker ik u."
Nu had ik er niets tegen, dat zij in den waan
verkeerde, dat ik als jachtbezitter eenige zeemanschap
99
hoe de steven het water sneed, dat bruisend langs
het] boord naar achteren klotste; en, als nu en dan
een krachtiger windstoot het schip eenige graden
verder overzij drukte, dan perste het water door de lij
spuigaten naar binnen, en was het, van de kampanje of
naar buitenboord gezien, alsof de bovenkant van de
verschansing op de loopplank met het gistende schuim
gelijk kwam, terwijl er eene groote vaardigheid in de
balanceerkunst gevorderd werd, om zich met de voet
zolen aan het dek vast te klemmen. De helling was
zoo groot, dat het wel scheen of aan lij het zwarte
water, dat sissend van den anderen kant onder het
schip door was gegaan, verder, de hoogte in, tot tegen
de sterren opliep.
Terwijl het schip van het snelle zeilen bromde en
trilde, en alles wat opgehangen was een hoek van
33 graden met het dek maakte, stapte ik mijn kooi
in. Wel een half uur lang dacht ik eerst nog aan Flo
rence en aan tante Damaris, en hoe deze reis nog
zou afloopen. Het benieuwde mij of Florence goedkeu
ren zou, dat wij dadelijk in Sidney trouwden, dan
wel verlangen zou, dat wij wachtten, tot haar vader
eerst zijne toestemming had gegeven; ik maakte mij
ongerust of die toestemming ooit gegeven zou worden,
en, zoo niet, wat Florence dan zou doen, tot ik ein
delijk in slaap geraakte onder het wiegelied van het
bruisende en langs het boord stroomende water, en
het gekraak en gekreun, en gezucht van de beschot
ten en paneelen, die, waar zij door te stevige beves
tiging niet wijken konden, uitgerekt werden met de
kracht, die op den langen hefboom boven het schip
werkte.
Mijn slaap moet toen wel zeer gerust zijn geweest,
