en
-dS 500.18 'j.ieba nas ftq uo 'uaqqaq noz 5qiaraaq qip
pUBtnai JBp japuoz 'U8JBA\pjB SJ803J uf]Z UBA liaqaiJS
uaijsaz louijasjojd U88 uba p.iooqaS 5100 puq aiA\ 5uba\
'sbm jsqaqaq diqos suo 5Bp 'uaAoojafi 35 uauuofiaq
U8ZOJ5BUI 8p U3A9]qa§ SBAV sdaaqOSpiUI 1801 uflZ 5Bp
'sbbj fiq ng Sooq fiq iaoMz 9Z9p qoop 'uBBpaS 59q psq
.t9°ubsi90.i 9p sooq 9|99q U99 U905 je§ joj-j 'jsssav
-aS SBA\ u95s9^ U95 ping SI90q 9ZUO U9IOA 95 U9A9
lflMJ95 'U95SOO U95 pjOONJ UafiBJ fl.M UOq U9AOOJ3§
59iu uagoo aufiz 'uosejiooa ctav aoq qaaq su99 fiq ugo;
'jijobm gp uba uBra.mti5S ap 5Bpooz 'uapiaaqrao pjBBU
-SBdnioq ap uba U9|od gp fiq.iBB.w 'jsaaAiaS sb.m diqos
U99 do SuiiojsiaA aqosijaugBiii u ooz spira.iupaS jjaz qi
5bp ng 'jbSjooa fiq sjb 'sba\ uooAiaSuajinq opz jaiu nu
J99MUO U9pUOAJ9pUO UI9q .TOOp 59l| UBA guiqiaMJin
9p 5Bp 'U9°U9iq 95 PUB5SJ9A 59q UBB SU99 UOSqOBf
jauojoq 'uaqqaq jdaqosaS ui ua8aoua° ia qi uoz siapue
i5Bzaq siuuaq aSipuuq5JBBA9az ajsuim ap jaiu qj Josjb
U90p 05 'pfij U9ip UI fun qi 9p.iaAfl9q Sp995S 80\T
•uamoqiaAO uaiapuB ubb 'uaquz
apuapnipaquo gp 5am uaproM uoq pmaouafi [qfqaS 85
Sep U9U99 do jaiu SuiiBAia aufiz 5Bp 'apjiM uaSSaz
fiq josjb 'u9op 35 aprainzjaA jioou afqnjsauiiBiu uaa
uba uajjajiaA 5aq bu fiq jbm 'puoi 59q ui puaiaiAaS
-9z puauA 9zuo qaaq laiq ug „-uaiBjq 95 do sooq.iaA
uagsp U9I5.I99A uaa§ ut alp '5qoiq aqqip up Joop
'uaSa.iq uaiz 95 dtmjS uooS uBAiBBp fi.u 5Bpiuo 'sbm qfij
-IBBMZaq U89°59q 'U9.IU5S 95 U9JJ95S 0p do '5S99M9S ufiz
jqoijdiaA f[A\ uapnoz siapuB 5UBAV 'p.iooq ubb uasssduioq
azoo|.iBBA\ fiM uappsq «iqqnjafj -jsaaMaS uaqBUi 95 iBBq
-qin.iq raam jioou s; jaauSera ai(j j jaaqufiui 'uapiOMag
SijaoAaSuo jebjoj, -naiBBip puoi 5aq ui 'sbm uaja^
-aq fiz josjb 'sooiSBdiuoq ap fiM ua§bz 'p.ia.w piooqaS
JllB.MIOpuO U9 S§UISUBqOSI9A jflMiaj 'UBB°do piOOq UBB
uajaiqqoinf ua uadaoijin ioj.iajju qi apiooq a.uaA ub^
•uauioqaq uoq piaqpMncuaq ap uba fiz 5Bpdo 'uaSusq
I8A0I00A 5bay alpjooq 5aq 5915 ua '5m fun uaAoq qfqaS
-oiu Sooq ooz 'laaA uaa s[b 5qoq 'Suip auiajq 5oq qps
qi -pjaadsag uappuq ajjiaddojsia.v afuBduiBq ap do aip
'uaiapuiq aiip ap uba uaa 'ao.fop MnoiAaui uba afsiaui
auiajq 59i| sbm 535.5 -^BMaaz uamouaSui 5915 uba 5qiqs
-aS Bufiq qoo5 ibbui j qusp fiz apog 'poop 535U do
19 puiq 5aq ua uaaqiaAo uiib uficu ia qi puq Sipaods ua
'jb U058OA auficu uba afpuia ui95q uaa 'uadioMaS 805
[jut ibbu SOOJ5B1U Sipusq uaa joop iBBqqfijq 'di9A\.tooA
855|av 'aSiuiioASuii 5Bp qoo qi ap.iBBApuo SiqqrqaQ
•u9izu10 uoq taoqSuippai ap ibbu iapiaA nu qi
ibb.ia 'uaAoq auiajq ap uba afpjooq ;aq daaiS uaSSnjA
uaa ui 'uaqqaq 35 uaqopaS U9A9 bu 'pcq ua 'innzB
apu9uljqosioop qfqiapuo.w 5aq ui uaj]iiq Sou 'ulj|i35ca\
ap lapuo SuiqaiqjBBi5S ap loop 'tuBBqaji auiajq 5ui{
s5qoajs qi Sbz 'puiq 5915 uba uauiiB ap uaua.wp.iaA a5qiai
-aq afqa5d 5aq qi 109A 5nnuira auaa uaiqossiui 5UBAI
'uaquap 35 uBEiaiq 'puqaS puq 5saaS uba piaqSipioo.M
-uaSa5 SaouaS qi 5Bp 'qoo paoS ibbui sba\ 5aq ug
•Sbz uiiq ap ubb qjOM a55iA\ 'a.iBMz auaa
lapuo 5sinf qi aip 'safpuuq ap uba apuauiau Suijiad
auaa Simaq/wuBu uaqossn5ui '5ju uauaaq ua uaiuiB ap
Suijqoii aip ui Si5qoBiq qi Sao5S 'uauunq uaquiipiaA
aqoij ooz uaiapuiq 5Bp 'apua5aJA ja^ qqBBiaS uaiBA\
5inia5qoB spaai uoq uaiz qi 5Ba\ jb sbm 5iip safduiiB
uaqojsaSdo aaMj aip iaA aoq 'apuatuoqSniaj a5qB{Aiaddo
ap ubb 'qoo5 [jut 5aq apsBBqiaA 'puq punSaS uoSa.vi
-laAO 100A pf}5 uaAjazfitu qi SiuiaM aoq ua 'SuiS .lajBM
5aq loop diqos 5015 qoo iubezSubj aoq jbbj,\i' -pBijaS
uaqqaq uaSSaj 05 jb puBjsjB uajooiS uaaS laAaij ajuooM
SSI
118
thans door omschrijving trachtte duidelijk te maken.
Zij keek mij zoo scherp in de oogen, alsof zij mij-
doorzien wilde, en zeide toen met zekeren hatelijken
nadruk„Ik heb mijne ooren niet voor niemendal.
Maar, het doet er eigenlijk ook niet toe ieder moet
weten wat hij zegt, maar u hebt mij uw woord ge
geven
„En dat houd ik ook," riep ik, eenigszins geraakt,
omdat ik die ongegronde verdenking niet te best
verdragen kon.
„Hè, tante, wat is u toch onnoodig prikkelbaar
ik kan mij niet begrijpen, dat u, na de duidelijke
verzekering van mijnheer Egerton, nog twijfelen kunt,"
zeide Florence, terwijl dat Egerton er niet geheel
zonder moeite uitgebracht werd, in weerwil van hare
verontwaardiging,
„Florence, hoe durf je dat zeggen 1 Er is geen sprake
van twijfel aan mijnheer Egerton's verzekering. Ik
geloof wat hij zegt. Mijnheer Egerton," zich, onder
het maken eener sierlijke buiging met het hoofd, tot
mij wendende, „ik geloof u volkomen, mijnheer, en
ik vraag wel excuus als
„Geen excuus noodig, miss Hawke," begon ik.
„Prikkelbaar, ik, Florence riep zij, mij in de rede
vallende en zich tot hare nicht wendende„hoe is het
mogelijk, zoo iets van mij te denken? Heb ik uniet
gezegd, dat dit verschrikkelijke jonge mensch, in zijne
dronkenschap, allerlei onwaardige verhalen omtrent
ons gedaan heeft och, neem mij niet kwalijk, ik
bedoel niet u, mijnheer Egerton hoe kon ik mij
zoo uitdrukkenEn vindt u het soms ook onnoodig
prikkelbaar, als ik verlang, dat zijne schandelijke
overdrijvingen voor de overige passagiers onbekend
119
zullen blijven; en vooral voor," zeide zij, de eigenlijk
nog schor klinkende toon harer stem nog meer ver
lagende, terwijl zij een nijdigen blik op kolonel Jackson
wierp, die juist met den stuurman passeerde, ,,dien
onuitstaanbaren zeeofficier daar, die niet kan praten
zonder het, als een os, uit te brullen Vindt gij ook,
dat ik noodeloos prikkelbaar ben, mijnheer Egerton
„Volstrekt niet, juffrouw," antwoordde ik nadruk
kelijk, terwijl ik even mijn lieveling in de op mij
gerichtte oogen keek; „en ik hoop dan ook, dat u
mij nooit in staat zult achten, het vertrouwen, waarmede
ik vereerd ben, te beschamen."
„O, geenszins; ik heb het volste vertrouwen in
uwe eer als fatsoenlijk man," zeide zij, thans geheel
uit de plooi komende, in haar verlangen om de ver
ontschuldiging volkomen te doen zijn. „Ik hoop, dat
gij mij vergeven zult?"
„Och, miss Hawke," zei ik, „ik wordt er confuus
onder eene dame te vergevenen hier maakte
ik een sierlijken zwaai met de hand en eene buiging,
terwijl zij terug boog, en Florence, die zich niet lan
ger goed houden kon, haar boek op het dek liet vallen,
om een voorwendsel te hebben, haar gelaat te ver
bergen. Ik zag den heer Thompson Tucker het hoofd
uit zijn tros touwwerk opheffen, om naar ons te kijken.
Hij vatte er blijkbaar niets van, wat die oude dame
en mij zoo hoffelijk tegen elkaar kon maken.
„Gij hebt er mij van gesproken, mijnheer Egerton",
zeide tante Damaris, nu weêr zoo minzaam mogelijk,
„om met dit schip ook de terugreis te maken. Daaruit
zou ik dus afleiden, dat uw verblijf in Sydney slechts
drie maanden zal duren?"
„Dat denk ik ook zoo ongeveer," antwoordde ik,
