-a§ pao° jaaq qi uooqos 'uajjiz uaAftjq afjjaojsMnoA
JBBq do sba\ fig raaraoqaS aoj ftra .ibbu jaiu uaajjB
oauajojj sba\ 'uapjooqaq jinjajqau aip 'uauaSap jb ub^
•jb sjaiSessBd ajapue ap nu uadojp puBq-iaraezguBq;
•Snjaj puiq uftz jbbu
'Sbbjuio jbbu jaaAv dojBBp joojs na 'uazjaqrao apjiw
fira ftq josjb 'uapuBq ap Ainaiudo ftm ftq ajjBA 'uoa
-a§aS psq Suul'i.tqosaq aip ftra ao.fop jaaq ap jepnu
'jqoora uftz jij) aoq 'qooff majooq uaop aj jaajqjsSuB
uaa qjnz 'sbm jbbjs ui japaom auaa uaajjB jep 'uaqqaq
jqoBpaS noz qj jbS ji§ uapinj uaip do.iBBp ua trajjBA
pjooq uajmq ua -jaAOJajqoe uaiz paq auiajq ap aip
'jsaaMaS auuoq ap sbm jaq ua 'uadmjq uajjiM °om
safjjaojq ajBq jooa qoq jaq jajqoB nu psq puiq jaq
ïuajojsaSjB joumuoj uaa joop SaouaS jaiu Suijaaj ap
japuo ajminj ap sbm sjBBjd aip do jsinf ua 'qap' jip
uba apuiajimooA jaq uba jbm jo jboa uaa Sou puojs
'ubjbm jsjBBjdaS afusduiBq ap sSubj uapftzsjaaM ubb aip
'uaqqoquaddiq ftj ap uba ojsjooa jajj -sbm pjnaqaS
qnjaSuo jaq aoq 'SuiSSapm auaa nu lira jbS ftjj
•uaAfqqliq jsaaS uap ut
jqoij puajajjiqas uaa sjb Subj jbhC Siuaoi n 'ubbjbbp
Suijauuuaq ap jbz ucp 'ui qusjq uup jaam ,ia fiS
jjooq uBp 'siuaqaajaq ajjOAjapuoM auaa osB.iqd aip jSfuq
-i3a UBp 'jqnjpaSjin jSij piaqjBBqquBp ajsSipuaAaj ap
jBBjaS suaiM do 'jqaajds n joj opuaqqius aip 'jqaq pajaS
uaAaj jaq fiS puiq suaiM 'ubiu uaa joop jpjOM jqaaras
-aSjB n jooa SuiuaSaz aip jaauuBM 'uapjOAi uaqo.idsaS
japBA uaa joop uapjooM aip jaauucM qoop !8uiqqnjpjin
ajqftaS auaa si 'uadao.i aj aoj (<n auaSaz pog" uaa
puBuiaj -lUBAiq uaSoo ap jooa s.iaojj uaa ftra jcp 'uoq
uajapuiqjaA jam 'ueajsaS jads jaq do uaAaj uftra puq
jb 'qi jep 'ubb ooz ficu daajS piaqjBBqquBp auftg
LZl
•jb pjooq ultra joao uaSaz spog 'uapjooM ajsquBBjs
-J8A mubu in 'fiq ajqaaras 'apuaSfuq pBBMq aj japaM
jaq 'jaiq ua -japaora arnq jam jBBid [yi qajs
-aSMnuaz jaq uba qoqos uap jooa SuBq uaajjB sjqoajs
Sou uftz ft^ *[Bz uadoogB paoS jaq jBp 'jquap jajqop
ap"'raajs uaqojqaS uaa jam ftq appjooA\juB „jo"
•qi SaoiA „(ijaq ftz jqBBra aojj"
•si joa aj uaqajds jooa paoraaS suaiM
puBiuai s]b uaiz uoq ubb sjqoajs fttu ua jaajq uaqajs jb
qftjapup jbbui 'uapuu aj uapjooA\ rao paap ajiaora ua
ajjba uapuuq ap ftm 'Soojaboj fttu do 'uappBq jqBBtuaS
tuaq jooa uBBq minj uajapuu ap jBpBU 'aoXop jaaq
ap dojBBM'<i(i ftq si jbbm j ftq si jbb^" :uadaoj raajs
auaa qi apjooq suaa do jubm 'jb jaiu ja qi uiBMq
AirrttS ooz jbbj^ raapnoq aj do jbao uibbu spog ui
qaoj ja ajqaaras ua pjooq jaq appnqos 'sjqoaj jbbu ua
squq jbbu puiBBqosaq Sooq qi 'uazojq jsaora afsiara
uaa s|b jaM qi JBp 'daajSaq qj qaoAaS qft{aqosuara
jaq uba uaSuijm aSipaorajapa aqftjaSjap uba uaizut
aqfqajjodsaq jaq jb ftra paap 'ajjqoaq pBBp auftm ubb
jjaz qi JBp 'jqoiMaS aSiuiaM jajj -uapaqqlijajjoq aqftj
-aSjap jaara uftzop uaa Sou ua azap jb do apjadraom
pjooMjUB uaj oozjb qi jbm 'jaara jaiu jaaM qj
(I-uajjojjaS ftm jjaaq pBBp aAvpj 'uaqqnjp puBq ap n
ftra jbbj" 'sijBiUBQ ajUBj dau ^'uojjaSgj jaaquftj\["
(/uauooj uauunq
jsaaS uba piaqSipjooAiuaSaj jaara jaiu ftS jpsq 'jsaaAvaS
uBtuaaz uaa aS jjbbaa jy" 'aoj ftra uooj uapinj uooA\aS
uftz do uosqoBf jauojoq dau <('uaSSaz jBp n qi jbbj
'uojjaSgj jaaquftra 'SuijapuBq aSiuBjq auaa sbm jajj"
c< n qi uaSaz japaom sjb 'aMnpaM sjb ua 'uaAaSaS jjBq
japa uaa uba sftMaq 'uaSsjpaS pjaq uaa sjb n jqau
ftS" 'uaijg;(o AinojAara daij (l'uojjaSg; jaaquftj^j"
9SI
130
kennen wel?" zoo ging zij voort, terwijl hare oogen
schitterden en op haar gelaat warme belangstelling te
lezen was, alsof zij mij daardoor een blik in haar
hart wilde doen slaan. „Het is eene eervolle betrek
king, en mij dunkt, dat men u, na hetgeen ik uwe
edele daad verkies te noemen, geen beter compliment
kan maken dan te zeggen, dat gij verdienen zoudt een
zeeman te zijn."
Tante Damaris draaide haar magere gelaat van hare
nicht naar mij en van mij weder naar haar, met het
oude op en neder pikken van den neus, wat een zeker
teeken was, dat zij er meer achter zocht. Op dit
oogenblik kwam mevrouw Joyce de kampanjetrap op,
jiep, zoodra zij mij in het oog kreeg, met uitgestrekte
armen naar mij toe, en sloeg mij de beide handen
om den hals.
„O, mijnheer Egerton," riep zij snikkende, schrei
ende en mij, met haar gelaat dicht bij het mijne,
ontroerd in de oogen ziende, „hoe kan ik u genoeg
danken voor het redden van mijn lieveling Hoe kan
ik het u zeggen?" En onder een bijna onzamenhan-
genden woordenvloed, zenuwachtig van hevige aan
doening, gaf zij mij allerlei vereerende benamingen;
zegende zij mij telkens weer opnieuw, liet zij mijn
hals los, om mijne hand te grijpen en te kussen, en
wendde zich toen tot tante Damaris en tot Florence
zeker omdat die het naastbij waren met de vraag,
of ik niet de moedigste Doch, vast dater is
in dat alles veel te veel eigen lof, om niet tegen de
herhaling op te zien, hoe ik ook, ter wille van de
waarheid, alle gebeurtenissen getrouw heb moeten
vertellen.
Hoe aandoenlijk de dankbetuigingen van den vader
123
wemelden van de matrozen en passagiers, en achteruit
een troepje de hand stond te wringen en te jammeren.
Het was een vreemd iets, al die geluiden te hooren,
zooals zij zich over het gladde watervlak voortplantten,
en iedere toon daarbij zoo helder klonk als een bel.
Te zamen maakten zij een heel orchest uit: al die
hoerah's, dat zenuwachig gegil daar tusschenin, luide
commando's van den stuurman aan het volk, dat zich
beijverde, zoo vlug mogelijk de sloep in de davits tot
strijken klaar te maken, het slaan van de zeilen tegen
masten en stengen, wanneer het schip door de dei
ning overslingerde, en het piepen van touwwerk in de
blokken.
Daar de wind steeds uiterst flauw was, draaide het
schip zeer langzaam met de zeilen tegen, en ware dit
mijne eerste zwemproeve in volle zee geweest, dan zou
ik er zeker vrij wat meer van opgezien hebben, hoe
spoedig de afstand toenamdoch door het steunen op
de reddingboei volkomen gerust, zag ik, hoe het schip
zijn welgevormden romp uit de zachte deining ophief,
tot het daardoor opgeschepte water glinsterend van
het barghout, over het groene koper van de huid, in
zee droop. Doch iemand, die al eens van den nok
eener ra in de stofwolk boven eene onstuimig kokende
zee terecht is gekomen, maakt het zich over zoo'n
ongeval bij kalm weêr niet moeielijk, vooral niet
wanneer hij rustig de boot kan afwachten, en het
volle daglicht toelaat, hem van boord goed in het oog
te houden.
Ik hoQrde nu spoedig de sloeptakels afvieren eD de
boot met een plomp te water komen. Ik zag duidelijk
hoe de riemen, na eene eerste onderdompeling, met
een zilverachtig schijnsel overgoten werden, en het ranke
