laaqulira 'qfijiBBM ug ^ain pBp si am iuaq piuaps
-sS gippaid lapuiiu suaa jaM uamq fiq qi pep" 'fiz ap
-Sjoaioa ooz ^'uaAaSaop jim qj" -fim pop Auioiudo qoiz
fiz appaaAi 'Sbz qaidsaf? qnip ui iapiaoA§BzaS aap
para azap fiz uaop 'qoop 'uapuqiaq apjiAV aauaiopj ubb
apSazaS ufini fiz jos[n 'uaqfiq a; uaaq jaiuBQ sSub]
ino 'puoi Sbjs piBA\q aaa pjooq iBBq apjaoiqos fig
((-n qi iaqaziaA
[Bp 'ibbm si jaapuaSap paq" tqi daii ,,'cuoq qoo"
„■pnq pSipaaj
-aq qfquaSia n qi pep 'apuaam pqoiu aufij\[ -uaiaMaq
fiz s[B si ooz piu qoo; 'qBBtu aa.TapuB do qi pup *ua§
-Saz a; uaAaijaq uapuaiiA aufitu uaip 'qn.ipui ap pep"
'fiz apiaz (i'uopiaSg; laaqufitu 'psmaS qi naq ubq"
(('ufiz laooi
UBBpjOA UBp jaaiu [oba qi pep 'ubbSbu ja.w n punq
inoiBBp na 'apuaipiaA qi usp pqBecuag uapuauiqdmoo
laatn jaaA jb fim pqaq n" 'pqoBiqa§ qaaips uba suiz
-sSiuaa apSazag jBBq .loop 'qi appiooMpuc „'pAi."
r/pBBp aA\n np.opuocnaq qi
'aaSSaz qfqiaa paora qj ufiz papuoq UBcp|OA apamieep
fi§ pep 'puoopaS azfiM agiuBpooz do SeipaS Sipjeqppq
ami uba SuippBAdo aufira J8A\ qi qajj" 'fiz Sao.iA lti n
uaSap jepioq afpaaq uaa pain naSioni uba qi sb^"
•peq pqosujaSdo fiui paq
pep 'sjjaz ap.iaaAiaq ua 'uaau uba appiooMpue qp
(/uaqqaq UBBpaS [bz pBBAAq uaaS n qud appnu paq pup
'dooq qp" apiaz 'laiuBca apuaqqid snau uap pain 'apjoq
aieq do fiz uaop 'uauuiSaq afpBBid uooAiaS uaa psinf
qi ap]iA\ 'noz uaSgajpin suaa SuqassiAuaAspeBjd aip
uba uapai ap fiui fiz pep 'apuaqqaq pqocAuay 'fim ua
suBuiBpp apiiBp uaqossnp uaSfiAvzpps paq ap.mitp pioq
spqoajg -uapuBqiapuo 'pcq pazaSioau fitu iooa lapsaatu
6SI
142
„Ik geloof niet, dat dit zijn kan," antwoordde zij,
„want ik weet mij niet te herinneren, dat wij ooit
een admiraal in onze familie hebben gehad, schoon
mijn broeder, die in Clifton woont, zich de moeite
heeft gegeven, uit te vinden, dat onze voorouders tot
vrij ver nagegaan kunnen worden, en er van sprak
een stamboom op te doen maken. Hebt u een stam
boom
„Niet in mijn bezit," antwoordde ik. „Doch mijn
vader bezat er een" of liever een boom-stam, in
zijn tuin dan altijd, had ik er wel bij mogen voegen,
doch ik bepaalde mij liever tot hetgeen ik had gezegd.
„Wat is uw vader, mijnheer Egerton?" vroeg zij,
langs haar scherpen neus weg, en juist doende alsof
eigenlijk hare aandacht geheel in beslag werd geno
men door het stuk gevogelte op haar bord.
„Hij was procureur," antwoordde ik.
„O, zoode rechtsgeleerdheid is een mooi vakzoo
hoogst fatsoenlijk. En er kan ook fortuin mede ge
maakt worden," zeide zij, al etendeen daarop vroeg
zij of mijne moeder nog leefde, of ik nog broeders en
zusters had, waar ik ergens in Londen woonde, enz.
Thans kon in het geheel niet meer betwijfeld worden,
dat zij alleen om mij eens goed uit te hooren met
Florence van plaats geruild had; en, daar zij dit ze
ker niet zonder bijbedoeling deed, begreep ik, dat zij
wel vermoeden had gekregen, dat ik een goed oogje
op hare nicht had, of anders, dat hare nicht van eene
bijzondere ingenomenheid met mij had blijk gegeven.
Om die reden had zij dus het plan opgevat, eens uit
te vinden, wie ik eigenlijk was, en waar ik vandaan
kwam, ten einde dienovereenkomstig zich of tusschen
mij en mijne liefste in te stellen, dan wel mij te ver-
qfijapinp uoq qi ibbui 'piooA\ uaaS apiaz paiunpp
(<Tqdmp\[ uba
qiaM paq sbm qaoqqaoq uap joop dioAv apspnBj aip ua
'uaiooS ap pjooq paq ibbu iaqq«A\z uaa patn iBBqja
piaqSipiBB ap uappeq uaSuqiaaj ap uba .iapuB uaa ua
jfqdinpj jo 'jb afucdiuBq ap uba pnnuitu auaaS Sou
sbm uBtuinnps apaaMp bq" 'apuappBAiaq spBBjd ufiz ua
iiamoqaS gniap qap uba 'uBuiannps ap apiaz (<'uiapidBq
'jfqd.inj\[ Suqiaaj 'uaSuofBMq aqosjaads aip st pajj"
'uiBMq apuia uaa SiimBAuaA ap ubb
puBqiauiBzSuBj joopiBBM 'do 'uaiBM piaids.iaA uaaq
jBiaAO aip uauljzoi ua uajapuBcuB 'uapou ap uapdBBi
ua pioq uaa do 'sbm ps.ioraaS jajup ap ibao aip 'subs
ap uaiapuB uapdaqos 'raBuSaM laqqnMZ uap siapsaaiu
-joq .iap uaa jfiMiap ua 'pin qiaq ap SipsBBq apjaus
UBiu.innps apsiaa ag; 'jao.i ua dai ui sbm saqy
<(jiajBp ap uba Suip
ajinA pap tuaau 'lapsaamjojj 'pjaaq uapamsaS jaqqBMZ
uap aiM 'qaoziapuo ua qap ibbu miibS suaa Saipv 'uop
-uioqjj ij\[" 'apuaSuiidsdo sjBBjd aufiz uba uaqopspuo
apaoAi ui 'jaiuBg appniq <<r; UBBpaS psp pjaaq aiy\"
'Saa.iq uaMnuaz
aiBq do Bufiq paq aurep apno ap lapuoiBBM 'SaaM
ap siuapjapspuo apooiS auaa pqoniq pip ua 'uadiOMaS
uaAoq apsiapuo loop ia piaM 'suo jooa pqoa.i pjBp
ap do 'uaqaz uba [Bp pBq pqoiiaS uaSoo aisq siibui
-bq apuBp doiBBM 'qaoqqaoq uap joop jaqqBMzpuBq
appnu uaa ia Sooja qijquagoo psp do psmf dojj
pBA\ apsiaa paq
'ufiz [Bz iBBp pfip ufira laauuEAi 'pup" 'apuojjaqdo
qaoqqaoq uap ibbu joojaS [oa qipq uaa pam uagoo
aiBij 'fiz apSjoAiaA (/paaM qt ua 'uopiaSg; laaqufiiu
'uapuiqiaA uauunq laSiuui suo psq aiuoiuaiaaqiaq
9fl
143
gunnen, de plaats van Morecombe in te nemen. Ge
kunt wel nagaan, dat hare vragen niet maar zoo bot
weg gedaan werden, als zij hier neergeschreven zijn.
Zij deed haar best ik moet echter zeggen, zonder
daarin bijzonder te slagen mij op eene zeer moe
derlijke manier uit te hooren, alsof zij daarmede wilde
te kennen geven, dat die vragen niet voortkwamen
uit nieuwsgierigheid, doch haar uit werkelijke belang
stelling in mijn persoon waren ingegeven. Doch, zooals
ik gezegd heb, toen eenmaal mijn argwaan was ont
waakt, beijverde ik mij, op alles de rechte waarheid
te antwoorden, zoodat het varen onder vreemde vlag
de eenige valschheid was, waarvan zij mij later zou
kunnen betichten.
Aanhoudend door was ik er op voorbereid, hare
groene oogen onderzoekend op mij gevestigd te zien,
als zij uit mijne antwoorden slechts eenig vermoeden
opdeed, wie ik wasmaar toch bleek mij al meer en
meer, dat haar broeder haar omtrent Jack Seymour
niet veel anders verteld had, dan dat hij een ruw,
een onbeschaafd zeeman was. Ik kon dus voorloopig
gerust zijn, want, al had er eenig licht voor haar
geschenen, dat ik wel gevaren had of hebben kon,
dat wist zij nu wel zeker, dat ik niet zoo heel ruw,
niet zoo erg onbeschaafd kon zijn. Mijn geheim bleef
dus bewaard.
Hoe het zij, alleen omdat ik begreep, dat zij mij
uithoorde, ten einde achter mijne aanspraken op de
hand harer nicht te komen, paste ik duchtig op mijn
gedrag. Verscheidene malen wist ik haar heel netjes
een complimentje toe te kaatsen; en ik geef u mijn
woord, dat wij, hoe ongeloofelijk het ook moge schij
nen, op het laatst erg sentimenteel in ons gesprek
