uflra 51Ï lfïAvaa^ 'jaiuBtu aSijqonjpmj anoMoS aufiz do UOSqOBf ]8U0[0q flaojA ((<j SAAUaiU jooa jbai ujj" qjojsaSaaau uapjaM °inj qaq pn ja§Btj -uazueS jaui safpuBiu pjapuoq uaa aa jos|b 'jb§ qap jaq do u8a0j uaa 9ip 'uadooj 9| situ inquaSaj a.iba\z uaa tno Soa spfiq [jq jsinf 'Sbb|uio jbbu aapaAi qi SuiS 'jSuajqaoop dbb[s aapuoz jqoBU H99 uara sjb jufiqos aap -aiinS j99a00z pfipB aip 'jqoeiqaflSaaAioj puiA\ uap aoop 'Suijjij uba jjoos U99 jam u;q ,/sjai |b Sou si jBp 'ui uadaiod jBp jb uagaj onna jaq ui jojbav jaoA 9a|Bq uaaua.iai^" 'qi qsads „jSipBaaS suo fiz pop) 'n^j" (("Jbz uopaoM do aaSaa jam ao- jaq jbj) 'piaqjaqaz agiuaa jooa SaouaS qooj jbbui 'p.mq jaiu 'jbbaa si jaq apuBBSjinJOOA si jajamojBq oq" ,<c;jaaa\ jaq ug" ,/uljz uaqojsafljB uaaqaBBp [ja\ sjb 'uljz Uajljttl SljqOBJ b Sl}U9A9Z-U9-jflA U99 Soil jbz Jajj'' (((j slljubj "Jg UBA Sou flAV UBBJS J8A 90fj" ,/qi quap 'uaqqnjaS jaM Sou suo jbz jBp ua qasp 'uappaa aj uajqaBjj uajaj suo ua uaizjB uba aa Cim uajaom 'uaq jaiu jBBiuuaa nu pp uaizaSuBB jbbui" joizui uaSuqaq -qijjsuaflaj lapiajjB uba azoojajjnu jaq ua jd.iaAuaptio uaqsz aap dooj uap ubb qaiz aip 'uuq uljz jbbui piiBiuai sjb 'pjBBpaq ooz spaajs Sou 'jaiuBQ apiaz (('uapnoq uauunq oj apuaAljjp jaq 'jdooqaS ooz Sou peq qj" •uaiz oj aaara iuo;)a\z uaaS ubajbbp sbav 'qaaquio diqosmoojs jaq jbbu uam uaoj ua 'Suijjbaa -aai ajsjooiS ap apjosaaaq Subj uajuuiui jBBd uaa f uaA -fijq 8} Smj apuajjBAaaau jaq uba [ua uio 'jb qaq uap uba Suoads jmjooA qjOA jajj -uaSuiS IjzjaAO 'si uba -aaqasaq sjbooz 'ua uapiBBAizjB flAV japooz 'qjBquBB.iq uap uba ajSooq jaj 'Saoqspjooqjnnjs uazuo uaAajsaooA uljz ajqBB.i ua piBBjpaS pjooqinnjs aaoa jaq pjooq 6S5 jaq pn ap joop SuuaSuijsaaAO aqja jam ua 'ufiz aq uajuSfids ap jam qfqaS jsbbij uaaqas jajBM jajj 'uappBq fiM uaip 'SusSdaip uap uba qi ajquqasaaA Sunaqaj -jiMuo ua 'uaizaaAO aj diqas jaq nu sba\ >[Cij9piti(j qoojs jqaojdo uaSiAaoap uap aajqop ap jfiAuaj 'qt ua aouaaojj 'sijbiubq ajuBj uapSjoA qfqapui[q -jubj£) ssitu ua AUiojAani jooa apSjoz uBuunnjs apaaAAj ap ua 'apaoq auljz japuo uaujj o -wnojAaui uibu uojuaoqj, UBounnjg uaqanj, uosdrnoqj, -jj^ ua 'uaiuouaS oijb uap do auuoq ap ua uaq joop 'uajapuiq auunq jatu s^o/fop ap 'sjaunjioj,\r ap suaSjOAjaA ua 'auioja auljz ua uosqoBf jauojoq jaazA ubaojs doaoo^ -Suippnqosdo auaa qfijapup ja lUBAAq 'quojqjaaAV dBjj ap sSubj raajs aqosaaq '8aojS jam 'UBiiunnjs uapaap uap uba apuom (jq 'pp uaoj ua 'paq jqoBAAaS joop pjobu uaqosuuS uap qi dojBBAV 'opuBtniuoo jaq jsinf nu sba\ jbq •OJomqjBJjg ep uba noquiz jen 'AIX XÜXSCWOOH <(j uaraoq aj qap ubb 'jqoozjaA uapjoitt siaiSasssd ajjy" pjaM uadaoaaS deqspnfeq ap joop aauuajsjapinj jatu ua'inBMq apuia uaa uadiuod ap uba uaduiBjs Stuojuaa jaq ubb qqquaSoo apjjazjaq do jjiAuaj 'Sbz uazBjS ap do SuijaiuaqasuaSjoui 3a\nBjS ap 'uaaq qaoqqaoq uap joop 'qi uooj 'uljz jsaaAiaS uapauaq uajnuiiu jljA uaaS uojujoqj, UBUunnjs uoq Sou 'qaop sba\ pfiMaS ajuBj ajBq ubb ua SuqaAaij ufiui ubb jqobpubb ufiui jb JBBp 99S 262 waarde, die zij bij zich konden bergen, op te halen doch tevens gaf ik de hoop te kennen, dat zij in dit opzicht zoo bescheiden mogelijk mochten zijn, „omdat," zei ik, „hoe dieper de booten gaan, des te slechter wij af zijnzoo heb ik, om een voorbeeld aan te halen, eens van iemand gehoord, die bij zoo'nr gelegenheid in een boot wilde gaan, misstapte en als een baksteen zonk, doordien hij een groote lading aan goud tusschen zijne kleeding had verborgenter wijl hij, zonder die extra vracht bij zich, ongetwij feld door de anderen zou zijn opgevischt en gered ge worden." De meeste van de passagiers volgden mijn raad op en haastten zich naar hunne hutten. Toen wist ik ook tante Damaris en mijn meisje over te halen, zich van wat warmere kleedingstukken te gaan voorzien; en, terwijl zij daarmede bezig waren, zocht ook ik in mijne hul mijn kist eens door, deed wollen kousen, laarzen, duffelschen pantalon en jas, over een flanellen hemd aan, enz.; want, zoo dacht ik, blijft de wind uit het Zuiden waaien en moeten wij morgen den ge- heelen dag in een open boot zitten, dan zal wat bui tengewone kleeding ons uitstekend te pas komen. Verder stak ik een zak-kompas bij mij, een brand glas, eenige doosjes was-lucifers en mijn pistool met daarbij behoorende patronen. Nog bleef ik een oogen- blik narekenen, of er soms nog andere zaken waren, die mij nuttig konden zijn, en toen daarbij mijn oog viel op het goed, dat ik achterlaten moest en dat dus verloren zou gaan, kwam ik onder meer op Morecom- be. Natuurlijk maakte ik mij daarbij allerlei voorstel lingen, hoe hij zich wel gedragen zou hebben, als hij nog bij ons was geweest. Tegelijk bedacht ik op eens, 263 dat toch mijne liefde voor Florence ons beiden in deze treurige omstandigheden had gebracht want, daar ging niets toch af, het was om mij, dat zij deze reis had moeten maken, doch evenzeer was het door haar gekomen, dat ik mij nu aan boord bevond. Verder dacht ik aan het gezegde van tante Damaris, dat het nu te laat was, om aan eene scheiding van mijn liefste en mij te kunnen denken. Kortom: van alles ging mij zoo, met de snelheid waarmede men slechts droomen kan, door het hoofd, totdat het gerinkink van de pompen en het een of andere commando, dat op de kampanje, vlak boven mijn hoofd, gehoord werd, mijne droomerij verstoorde en mij tot mijzelven terugriep. De passagiers hadden zich bijzonder gehaast, het scheen wel, dat zij te angstig waren, zich, voor zelfs vijf minuten, in hunne hutten op te sluitenen toen ik weer de kerk binnenkwam, vond ik er het gezel schap voltallig, behalve Florence, die juist in aantocht was. Ik zal haar kostuum hier maar niet uitvoerig beschrijven; genoeg zij het, mede te deelen, dat zij eenige winterkleeren had aangeschoten en een regen mantel over den arm droeg. Tante Damaris droeg denzelfden merkwaardigen mantel, dien ik in het Engelsche Kanaal reeds had bewonderd, en daarvan hing de kap nu op haren rug neer. Toen ik weer eens op mijn horloge keek, was het vijf uur. Op zichzelf beschouwd, was de tijd omge vlogen; doch, als ik op de verloopen uren terugzag, kwam het mij voor, dat zij te zamen een langen, taaien nacht vormden. Aan de geringe slagzij, die het schip nu had, was te zien, dat er niet veel wind meer stond doch, te oordeelen naar den niet te beschrijven aard

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1890 | | pagina 7