j ua.iaddom a; uba uapnoq uaSom pp joaa sito
fiM pp 'uaSSaz a; uba pp ja jjba uup 'uaqfiqaq paoS
qBBz ap 8A\ sp ua ufiz uauunq sjapuB paq Sou pBq pq
'qoo uBp Sja aoq jbbui :jb uba sjam jbbS JBBp 'oai uaq
-qaq aldooq uaa samup 'uajnajj a? ubbp mo jam jbbiu
ja uoz qj -jaaqufuu 'jSaz JBBp n uaaSpq ui sjbbaa
poq apaq uaa si ja" 'uaa ja appjooA\jUB <('PjV\"
918
317
ojBq ua aonaio^q uapjBBjqiaA 'uajupiaA a} afsood uaa
jbbi] sbm suamaujooA qi jap 'uajqjamaq fiz ua°X
((-uamoq jqoiz jaq ui az jBp 'pfij jaq si 'uaqqaq pjnnjsaS
-ubb do Sou jaiq uajooq ajapue ap sjb 'jëaz uBtnsjooq
ap sjbooz 'jubaa uaqliq a? Jin aaz jbbu snaa mo 'uam
-raqq aj uaiz do jafiooq afpuia uaa uaqossnjui qi [Bz
'jqBBtn apam uiSaq uaa suaa uu JBBp aS s[B ua
'uaSjaqdo jaiq qoo uaisiAO.id azuo ua 'uaSuajqui
jatq jooq ap jm paz jaq nauunq lj^ j uaSuajq a!}
apjo do jbm sinq jip mo 'suaSuof 'uapjaaqojd suaa
nu fiM sju ua" Jqi iaz (<'SuijjBAdo bjbav ap si jbq"
,,'uaiz uauunq uaaq.ioop fiz jbbaa 'inq uaa mo ua|ura Sia
jioou injaaz jBp 'AAiiojjjnf '|3A\ jobaa n na 'jinjs uajinq
jqoi[§Bp ape jaq JBp 'qip ooz pin qooj si afdooq pp
jbbui" 'uaSSaz nozafpjooA\ ufiz fiq qoopp 'sba\ pjajsaS
do ja qi pp 'apuajaaqjaA Suiuaam ap ui JBBqqfqq 'do
soojjbiu ajapue ap ajqjaiu .('jSaz jqoajaj jaiq peejameq
ufim spooz 'afdooq uaa pA\ si pq 'samep 'jsinp"
ti(j suaSuof 'uBAja nqaf Saz p^ 'uuojs uaApq
uaa ui poq uado aupjq uaa uup si japq pA\ paq qooj
'qoo qfqasinquo aoq 'pp 'pp sp puBjp uaa uirauaAa
ua 'jAUiBp jb juaSa.1 pq sp uapnoq uauunq pz Sooip
suo aip 'azap spooz 'jnq apno uaa pin jbbiu 'uaop a;
ubb poop uap puBraai 'jbbjs ui ufiz apuajp ua pup
-J3A f uaAaSdo jioou paom uap ua 'uapnoq uaAfqq quip
ua paoS suo 9A\ uapom uup 'uaiz a; Sniaj uojjijQ
188
•apuaqqnip ubb 1'im uaSaj
laAljjs Sou m.iB uaiBtj 'qi pz (('uaiz aj uaSoo ap ui
piu jaqaz [jra aS jjjnp 'jSaz suaa Sou }vp aS spy"
,/ufiz a;
pSpAaS aaz jbbu am 'uaqqaq qfids uaa fiS pom PM
j,uapaqSipuBjsuio aqfipquapaq jsSooq ui piu nu oa\
-aaqiaA jbbj\[ j si jbbabS ja sp 'uaqasuara ainqpepquo
qooj in [aaz uljz p^v 'qonp 'poBiqaS aaiq loom pA\
ABBra poq ap 'UBtnspoq uap pro UBp paq fir)"
,/uapuiA a; uapM Suippaj pi pppira uaa pAV
uapuz am ua 'jaipfspm 'inpaz ufiz iazuo uapaara aQ
•diqos pua.iBAfiq.iooA Siuaa do uasiiuq aj mo 'uainp a;
aaz .ibbu 'jin pnq uaqospuiS 'uajfim Sipiap jo Siprnj
uaa qaiS ap .loop 'jo ubbS uaqnz ^in do .ia 'si uamoqaS
-ubb azap sp 'poq apoiS ap ui suo uba uaSiuaa uaip
uoop 'jo uaqiarado pz ups suo diqos uaa uaipjooQ"
«I q°Bf 'UVP 30'I JW3I/Vl"
If f9Z (t'gÏII9:)Stc
<i(;uapiOM uapnz pajaS fiA\_
pp'iooAjapq fiS jpnoq" 'aouaaopq appz ,/qoBf"
•uaopjooA noz jap.iaA ooz qoiz pa\ ua
jajBA\ jbbu jqoojsSuiqaozjapuo uaa do 'uaiapojq aj
uoSaq uaspj ap ioao pa.i ap [fiAuai 'uaman aj apam
jSBm uap jBBpuBA mo 'apuajBpapoB qaiS ap fiq jad[aq
iifiz pra unmspoq uap 'pq ap jbbu uibbzSub[ fiA\
uapjaqqns ooz ua 'unajs pj uaufim uap aoua.iojj qi
pooq 'ubb JBBq jajqoy maqajs a^ aoi rajB uaa jbbij uaj
-UBqsjaaAA ubb joop 'uad[aq aj 'do uazojjBra ap uba aaA\i
qi Saojp nu ua 'ppjaq qfipappirauo aoj.iBBp sbm fi^
vt-apara suo jam JBBra uup raoq 'si n jooa JBBA\zaq uaaS
jnq ap ubb joj uammqq'jaq ua 'jjaoAaS jsn.iaS jaiu n fiS
ooz 'ipo(j 'uaqqojjaSjB uapjOAA jajBAV jip uba ajpaajq
■ap Sou uup jaom JBBp ua 'Subj jfim aaAvj uup jaara
820
ik recht dankbaar, dat wij dit hier kant en klaar heb
ben gevonden."
„Is er een soort van bank of een slaapplaats in,
om te kunnen liggen?" vroeg de arme, oude ziel al
zuchtend, terwijl zij haar best deed, in de duisternis
iets te onderscheiden.
„We zullen wel gauw de eene of andere inrichting
maken, die voor rustbank dienen kan," antwoordde ik.
„Maar, Jack," riep Florence, mij bij den arm grij
pende, „wij zullen toch met geen mogelijkheid hier
in dit vreeseiijke hol kunnen slapen
„Het zal er wel vol ratten en muizen zijn!" jam
merde tante Damaris. „O, Heere, Heere, wat een toe
stand om in te zijn!" en willig rolden de tranen haar
langs de wangen.
Dergelijke tooneelen moest ik nu met alle kracht
zien te voorkomen; daarom riep ik op den luchtigsten
toon van de wereld: „Wel, nu nog mooier; het is
hier een verblijf van je eerste soortHoe moesten wij
het maken als we dat niet hadden Als we hier het
sloepzeil netjes voor een matras uitspreiden, miss Haw-
ke, dan zult u hier minstens evengoed als aan boord
van de Strathnore kunnen slapen. Voor licht hebben
wij de lantaarn uit de giekmaar buitendien, als de
nacht komt, dan behoeven we niet te zien dan
moeten we slapen. Doch, alleen het zien van die hut
moet iemand dankbaar stemmen. Kerels, bedenk eens,
als wij niets anders hadden dan deze rots, om ons op
neer te vleien, en geene andere bedekking dan de
lucht daar! Florence," zei ik smeekend, terwijl ik de
hand streelde, die mijn arm omklemd hield, „waar is
nu de kordaatheid, waarvan gij gisteren en van nacht
zoo hebt doen blijkenAls we nog eens hopen, om
Half glimlachend gluurde ze mijnen kant uit, daarna
kreeg zij een rilling en riep, onder het slaken van
•een diepen zucht: „Och, Jack, waren we maar weer
goed en wel te Clifton terug."
„Nog een klein beetje geduld, mijn liefste," zei ik
„het kan niet missen, dat dit nog eens gebeurt."
„Vindt gij niet, dat tante zich verwonderlijk goed
houdt? Zoudt gij ook niet gedacht hebben, dat zij
onder zulke beproevingen, als we ondervonden hebben,
bezwijken moest?" vroeg zij, terwijl de liefelijke klank
barer stem in een angstig gefluister overging.
Voor ons uit, zag ik de oude dame tusschen de
twee ruwe matrozen-figuren, al wankelende en uitglij
dende, in de richting van de hut verder klimmen, en
ik moest toestemmen, dat zij, voor haren leeftijd, se-
■dert dien nacht van de aanvaring heel wat had door
staan, genoeg om iemand van minder taai gestel den
dood aan te doen. En terwijl ik hier nu met mijne
Florence zoo goed als alleen was, en haren arm zoo
echt vertrouwelijk drukken mocht, zou ik mij zeker
-op eene sentimenteele wijze hebben uitgelaten over de
goede gezindheid, die tante Damaris nu sedert kort
voor mij toonde, en over de stellige hoop, die daardoor
in mij ontwaakt was, ook te zijner tijd des heeren
Hawke's hart te zullen vermurwen, ware niet aan ons
gesprek een spoedig einde gebracht door de kortade
migheid, die een gevolg van het klimmen was. Telkens
iiet de oude dame hare helpers stil staan om op haar
■verhaal te komen, en, even dikwijls als zij, rustten ook
wij.
De binnenwand van den krater liep hier, tot een
acht honderd voet hoogte, vrij steil op, en langs die
belling hingen, als het ware, losse rotsblokken, die
