'uamoquaSaj uauutiq uapnoz gmpreua uaa 4100 qaa 4Bp l40IU J00[8§ 1[I UJJ •4BBS4TII 49l[ JUBq Uaq|9M StptqOSJaA -uq" '4.I00A Ijz SuiS ,/dtqos uaa jbbcu Am uoSbz" •qt appjoovquB (('uatnoq smq(4 flM SJB 'ultZ |0OA0§ SUO JBZ JatUBUaSuBB 04 |39AOOZ" Sj0q u80 4Bp 'St 4BA u90 u8cu JO pj0§UXJS0§ j88m U8 uaaq .taiq 4paoAV uora sape 49m qoo jinfeq ap ut .taiq jaq si 4UBq uaiapuB nop ubb ua 'SpqooA ooz ua jnnS ooz 48q si qap uuy" auiBp apno ap apiaz <('ap -JBBjqdo 4BA\ SU98 J99M 4tp 4Bp JBBUI 84qOSU9A\ qj" •uappuq uapuoAaS suaS.ta fiz atp 'uaqaoq uba ua[0jjnus -joop 4aq 40m Stzaq jojnjsjinfeq ap ubb aquBj o.tuq ua 09U9JOjLq qt puoA 'aqdeqsqtn qtiq 0p jBEtujtp qt uaoj, ■u9°8a4z.I0A spaajs Sou aip puq qj 'uauiaoA punqsaoq uauftz uba aSiqsuja 4aq uba duSoq uaaS qoiz az uapuoq 'uappnq psqoS 4sb[ uaaS Sou unajsaS jo uuaqaS uljz uba ua uaizaS jatu Sou niaq fiz 4Bpuio jbjooa 'qoop 'sbm qatz jaaz ubui -juu4s ap jBp 'pij35[aq satuup ap ubb 4914 sbm ja^\ •do uaSoo aqqBMZ ap ut UaUBJJ 9p UBUI99Z U9pU9Ata4S U94BJ.13a ooz U9p U9p]9M 'qBjds ooz üq jftMjaq ua jaara dooq auaaS fiq ap[90AaS 'SuiS uu qaq sptooz 'jbb^\[ j u9ssojjaA uoq u[jd aip uba ibbui tuaq uara sjb uftz uauunq qosuatu japuB uaa fiq noz uup '.toqaq jaaA\ |9M ftq noz UBp 'qsaaMaS uat -BM uaputA 94 niaq jooa uauljotpatu sjqoajs jo '.taqqop uaa jbbui .ia sjb !s49tu (jq pcq jstqqaa puauuaq4U0 apptooMjuB fipi -uoq uaop niaq jooa qt jbm 'sbm sqat qoo .19 jo apjaoAaS uaSuB[J9A ftq jbbujbbm 'sbm pjooq ubb S49t J9 jo Sbbja ap tuaq paap qt ua 'uaj -aSaS sjatu uaSep ut puq fijj -sba\ qi9J9q uajtttq Sou qoop 'jqoojuBB ut jaM JBp '4qoi[ Atnaiu uaa uba uaSuBA S6S 398 ren, dan die zij aan het lijf hebben trouwens wij allen van de Strathmore verkeeren in hetzelfde geval. Ik denk er hard over, het roer maar op te leggen en om de Noord uitkomst te gaan zoekenmaar, stel u eens voor, dat de wind, nadat wij een honderd mijl of wat om de N.-W. gemaakt hebben, weêr zelf ook naar het Westen omliep! Het is een verschrikkelijk koopje, op een schip te zitten, dat geen loef houdt. Als het niet een beetje wil meêloopen, bootsman, dan scharrelen we over een paar maanden nog met de Sarah Jane rond en hebben wij kans nog slechter af te komen dan wanneer we maar op St. Paulus waren gebleven." Hij trachtte mij te bemoedigen en zeide, dat hij zoo iets toch nooit denken konwij moesten en zou den een schip ontmoetenen zoo niet, dan bleven wij maar zoolang doorvaren, tot wij eindelijk een be schaafd land bereikten. Doch ik was niettemin erg terneergedrukt, niet gestemd voor eene luchtige op vatting der zaken. Mijn eigen, vroeger vertrouwen op een schip, dat wij zien zouden lang voordat onze pro- visiën opgeteerd konden zijn, mijn bijna vaste over tuiging op hulp van dien kant verdween geheel en al, wanneer ik naar de dikke lucht keek. Dan ook be dacht ik, welk een geringe uitgestrektheid van het onmetelijke water, waarop wij ons bevonden, slechts bij helder weêr reeds te overzien was, terwijl het, zooals nu de lucht stond, mogelijk was, dat schepen op zes of zeven mijl van ons langs gingen en ons al even weinig van dienst konden zijn, alsof de groote Indische Oceaan door geen enkel ander schip dan het onze bevaren werd. Ik bleef den geheelen morgen aan dek, in de hoop, putA\ uap jooa 'uio uB[d uftui ubb 'uaqqaq pZ3g U3p -noz pjooqjaAO UBtn.tnnjs uap uba qfij J9q om tupooz 'qt raojBBM uajB[q uapnz 04 do 'jb8 dooq 94^101 ap 40tu ua sbm jappora sjb qtp jqonj ap pp <uaA -ajpdo s4JBBM4sa^ uoom9§ .ibbui 'uappaz 40111 pSazag qftjuaSia nu ("im 4Bp '4ja9q uaAa] IBB4 uaa qeq uaa S|BU9Aa 'puu\04soo uaa 4®p 'puo4s.toop uajsoQ 4aq 4tn p.iBq spaais °ou putM ap 4Bp '4111 84UBJ 9JBq ua jseq apSaj na 'uaraau S4BBjd fira 4SBBU a4sjat{ uftm 4aq qj <i(juauut8aq 9m uvv64BAY 'qoBf 'jbbj\[" apiaz 'apuajjaqdo uapueq ajeq aoua.toiLq fftMja4 '410 Cjz dat.t ((j piaqpaoS aqosiautajj" <(-U9qqaq uajBjjaA aA\ 4Bp 'puB|t9 4aq uba atp ut 4aq si UBp 'uajapjoA StttjqotJ aStuaa ut ftM s|y" -qt pz (('.tatz uaag" •tia.tapjOA 94 u9uuo§aq 9400.1 azuo do jbay jb nu ("im jo 'sbm auiBp apno ap uba Sbbja a4s.taa a(j qnq auunq 4m nu uaraBMq 04004 ajoq ua aouajojj ua '4tn.ta4qoB aaq4 ap 4qoB.tq 'apuatpaq 4tnfBq ap ut suo atp ua 'uajjojjaSuBB duvf i/n.wg ap do suo joop 'uaSuof a(j -ua4liq4UO uaSjora uaip (im uaSutS ua4qoB jooa .tatpiBMq uaSaj, 1(-4bbSj8ao jjapaq 404 Sip -aods ooz sapu 4Bptno 'uajnp 4atu SuiqosjaA.iaA aip qoo uoq SuBj jBBtu 1 uaqqaq ftq uaqqojq atp ua 4azaS jnnz 4aq ut qos9a[AU94taS 4BM Sou J9 9a\ 4Bp 'suaMnojj Stqqn|80 -uauunq uapnotpoA 4100U satuup a9M4 ap uapnoz 4Bp 'uaop nu ftM s]Booz 'apuaA9[ uaos4UBJ jjBq do 'pjooq ubb 9tiBn40iA uaqaM saz uop .taaui 49m 49m uep ua 'uaa^ -uadooj 4qotz 4aq ut 9tpj4sny uaqaM saz uaaS ut Sou ftM uapnoz UBp 'qao.tq azuo .ia4qoB J99a\ujjo4S pua.tnp4JOOA jatq ftM ttappoq |y -ubbSj9AO uoutmq dtqos qfquaosjBj uaa do 4tnqos azap uba 9M jo 'uatz 94 399 dat de lucht wat breken, de zon zich eens vertoonen of wel de wind draaien en de kim zichtbaar worden zou, terwijl ik nog steeds onzeker was, wat te doen zóó door blijven drijven, of het roer omgooien en om de N.-W. gaan koersen. Tegen half één ging ik de kajuit binnen om wat te eten en trof daar Florence en hare tante aan, die zoo pas den stervenden stuur man verlaten hadden en beiden zeer ontroerd schenen te zijn. ,,Wij hebben met hem gebeden en hem uit zijn eigen Bijbel wat voorgelezen," zeide Florence. „De man was zoo dankbaar. Maar, o, Jack, hij gaat hard achteruit. Twee maal kreeg hij eene flauwte, ter wijl hij ons zoo aandoenlijk van zijne moeder vertelde, die, wanneer hij er niet meer zijn zal, niemand heeft om voor haar te zorgen. Hij begrijpt, dat hij sterven gaat, en ach," riep zij, terwijl haar bleeke gelaat een diep medelijden uitdrukte, ,,het is allertreurigst om aan te zien, hoe hard het hem valt, te moeten weten, dat hij in zee wordt geworpen." „Daar zal hij toch niets van weten, Florence, als dit gebeurt," voegde de oude dame haar toe. „Kom," zeide ik, ,,de zee is toch een liefelijker en een reiner kerkhof dan een stuk land vol wormen, en een hangmat is een betere doodkist dan een, die van eikenhout gemaakt wordt. Doch laat ons, in 's Hemels naam, liever niet over den dood en soortgelijke ake ligheden spreken.'' En hierop begon ik door te draven over allerlei meer opwekkende onderwerpen, zooals mij die in het hoofd kwamen, terwijl ik naast Florence zat en haar liefkoosde en opwekte, totdat er eindelijk weer eentge glans op hare wangen verscheen. Onze zieke stierf dienzelfden nacht. Aan dek was

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1891 | | pagina 7