■uapuoAaq uaqosuaiu do.iBBp qoiz JBp 'sbm uoqajqoS sjaiu jm 'uaaBM puoopiaA uajBuSisjqaq ja ua 'sbaa piBBjpaSfiq uba •jBBp qa.ijcuo uap ui ua pjiazagpuoa uiBpaajsiuy quq ap pui qi uooqasjo 'suo JBp ua 'uaqia.iaq uauunq pBq siqtiBj qg aip 'uajooq jI'ia ap uba sbm aS -luaa ap qai§ azuo JBp 'ap[aapapaui inaq qi uaoj 'do uba aaaz .ia qoaq ua 'jaouijuo uajBinaaatu uosdiuoqj^ uauiap[ uap ua puaqaS d.ioua/?ojjg ap psq fipj ubb §pqoBpuBB fitn apaooq uiajuieq 0([ -qi paap ji(j •uaqapaA aj uaaBAaapa.w suo ppSa.iaS aaaui uaAaS aj piaquaSajaS fiui mo 'apaa ap ui amq j jaiz auiau ap 'sbm UBBpaSuBB aaaz qoo aip 'aouaaopj aajqoa jau uba -aaiq uappiui aj, uo§aq siuapaiqosaS azuo uba pinq -I3A puaSuBquauiBsuo uaa paojAuapaooM ua jsbbi{ a°ij -qansjaooq ui fiz liqaBBM 'jo[ aqfqasaaaA suo jm jqonaq suo fiq aip 'Suippaa ap aoo.\ 'uaSuiSaMaq aSijqoBMUU -az iapa[[b uba uappim aj 'raaq ajqusp ua soj uausaj ui apsiBq fiz tjOA paoraag jaq jooqas si.ibuibq ajunj fiq qaop uamau a) sjBBpl 'jm suo apSipoou fipj ■uadaaiM jqoq aSipoou jaq safjaoodsliajBd jo uaiUBi uaAoqaBBAi 'ffooq.iajqoB uap ui s(bjos jam ajuiuia uado auaa jmaajqoB ua 'opfiz aqp ubb uajjnq fia ajaoq uaa 'pjBj uaa qoo aa sbm coz jnoqaiuoqeui paaojqodaS uba uaaBM uajjoqos a(j sbm Spqotq ua jqoiaaSui jau Sianaq abbui 'uia|q aaaz diqos jaq uba SuipnoqaaA abbu aip 'uauiBMq jinfsq auaa abbu Tim apauuBBAi 'dBaj auaa aBBU aooA suo fiq SuiS doaBBp apua[[BA apaa ap ui fira 'fiq jaz ,/saiuBp 'qoo fig ua 'aaaqufiui 'uaraoq aj Sbb[uio 'paog ooz saa^" sï uaquozag ua ua.iBAoSuBB aaqraaoaQ gijuiMj-ua-jfu uba jijobu uap ui aqaajsny .ibeu siaa do aip 'auoui?/}vj?g Sit ]om qi UBp jo.ij aaaui lira jaq jcp 'ajqaajsjm uapin^ jaq ui p|OU[ aaapjaq ap ubb joj uaaq .iBBq s§ub[ qoiz aip 'ajqBjAaajBM aMUBjq azooppuia aip do uaaaqqop uaiz aj ooz .iBBq '[adsMUoqas qfquaopuBB ooz uaa sbm laH 'diqos uajBjaaA ua uaao[aaA uaa uba guqjajsaooA a°ipuaA3j ap sjb 'apuaaaguqs aaaM ua uaaq aaz ap uba SuiSaMaq ap jam pazqiaq jaq uba mooq ap 'apua -iBBM do; uba paaaqagrao spaajs Sou 2b[a ap 'peaqaS -uaSaj pazsaBmpoa§ jaq pra 'aajBM jaq do °ooq 'aBBp Sbj ua 'uaaappBaBBuqfqagaj qiaq ap jooqos 'apiBB.ipSn.iaj saaoq ufiz do joj ubb mBszSuBj diqasmoojs jaq nu (fiMaaj, •jazaS sbm q.iaM aj auiqanm ap jBp 'uajaOA azuo aapuo qap jaq uba Suiquj aSipaBBuaSia ap ubb 'fuv uapjaoA ua do moojs uba uazBjqjB pq ppiq uaqqqquaSoo aSiuaa b^j; -mo[qaq Snaq ap uiajidBq ap ]lim.iaj '.IBBq fiq fim apSaoA qj -uajpl'iJi quq ap abbu 'jsnm uajooaS uap aajqoB uba 'uaAajq ua 'uaAoq jinfuq ap jm aauaao]Lq ua siaBuiBfj ajuBj uamBMq qqquaSoo jip do jsinp "uaqasaqaS sjBB[d aaBq do aaaA\ jooq aaapuB ap ua paooq uauuuiq qaiS azuo paaM 'sbm uadooj -aSjB jip uaoj, 'aipmpiA squq ap uba uadaqasaaAO jaq fiq 'djnq aSipoou ap diqasmoojs jaq uba Suiuusraaq aap uapoq ua paooq ubb uajdsjs aaapuB ap uaSnap -aS uapaaM uaaoA .ibbu doaBBp aip '.ibao uazoajBiu ap -uoMaS aaMj ap SijqoizaooA uara djaiq 'uaraoqaS uaaBM apfiz do az Bjpoog 'uaSaojsdo aajBM jaq jm pua.iajs -uqS uaraaia auunq jfiMaaj 'pSaiMaS Suiuiap ap do fiz uapaaM 'uapnpSjOA paooqpp jaq joj Bufig; -uajjazuBB uajooq apiaq ap uamBA\q 'uajnuim SijuiMj-ua-jfu aaaA -aSuo Bjq; -iiapaoM uapuoq paaoAaaA piaqSijqoizmo aSip -oou ap jam sjqoajs aip 'uapuoAaq aapuo uajspMqaS aaMj qaiz aa jBp 'do uiajidnq uap qi jbS 'ubaabbp uap -aa aqfqapaoraaaA ap sjb 'ua 'raBMqSnaaj q|oa jaq uba 9 It 412 stoomschip toeroeiden, zag ik hoe men daar den val reep open maakte, en een trap langs het boord afhing. Allerlei nieuwsgierige hoofden werden vooruit over de loefverschansing gestoken, om naar ons te kijken, doch achteruit was er bijna niemand op het dek te zien, terwijl het mij, uit het algemeene voorkomen van het schip, nu spoedig bleek, dat het een vracht vaarder was. Onze giek schoot langszijde; zelf op de onderste trede der trap staande, trok ik eerst tante Damaris, daarna Florence bij de hand over, en sprong, terwijl ik de matrozen in de boot liet blijven, achter de da mes aan boord, waar ik om mij heen keek. Bij den valreep stonden drie of vier personenlangs hen heen naar achteruit was weinig te zien, daar de brug en allerlei uitbouwingen tegen de machinekamer aan ik weet zoo juist de benamingen op een stoom schip niet daartoe in den weg stonden. Zij, die ons ontvingen, keken de oogen uit, ten hoogste ver baasd, een paar dames van een vaartuig als de Sarah Jane te zien komen, terwijl zij ook uit mijn uiterlijk voorkomen wel konden opmaken, dat ik zelf evenmin op die oude kraak t'huis behoorde. „Zou ik den kapitein eens mogen spreken vroeg ik beleefd een hunner. „Zeker," antwoordde hij„de kapitein ben ik." Het was een slank man, dien ik voor mij had, met een zeer gunstig voorkomen, wat evenwel niet belette, dat hij eenige verlegenheid toonde, toen hij van mij naar tante Damaris en Florence keek. „Kapitein," zei ik. „u komt hier als door den He mel gezonden. Flet is vrij treurig met ons gesteld. Deze beide dames en ik waren passagiers van de 417 durfde bekennen. Dat schip toch had ons gered van een vreeselijk lot, en het was mij, alsof ik een levend voorwerp zag, dat in staat was om, evenals het men- schelijke gemoed, droefheid en hartelijkheid te gevoe len, toen ik het zoo nakeek, terwijl het meer en meer achteruit geraakte, hulpeloos achterblijvende temidden van den grooten oceaan, en daarbij dacht: „Zie daar dan uw loon!" Lacht vrij, kameraads, als ge wilt; maar, indien reeds een verlaten schip, dat aan de golven ten speel bal strekt, een schip, dat gij nooit vroeger gekend hebt, allerlei treurige voorstellingen in uwen geest opwekt, hoeveel te meer moet zulks dan het geval zijn bij het zien van een vaartuig, dat niet alleen u, maar ook nog iemand anders, u nog oneindig dier baarder, uit een dreigend doodsgevaar gered heeft, dat daar in alle stilte wegdrijft, om eindelijk hulpe loos weg te zinken in het geheimzinnige graf, door de onpeilbare, meêdoogenlooze diepte gevormd? Stellig moesten ook mijne oude makkers van der gelijke gedachten vervuld zijn geweest, want allen ke ken, plechtig zwijgend, het schip na, terwijl de stoomer, thans gehoor gevende aan de versnelde omwenteling der schroef, aan weerszijden vóór den boeg het witte water voor zich opgestapeld uitjoeg en eindelijk in een strook van zog achter zich liet. Door al die kokende bobbels en luchtbellen, die wentelende sneeuwvlokken en holle draaikolkjes van schuim was het kielwater vol van de schitterende kleuren van een door kaars licht beschenen juweelen halssnoer. Doch, deze vergelijking zal wel allerminst juist in het brein onzer manschappen zijn opgekomen het ge voel van verlossing uit hunnen nood, het zalig be-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1891 | | pagina 8