suo sSubj jqoip puajsnijuoiaA ooz apraoojs 'uajaiuaS uaop a; ;qooj uap do uapaqaapuozfiq apB uba deqos -jazaS ufiz 'uajqoB a:) naaqos jqoqdiaA qaiz aip 'uiajid -B3( 3q -pppagdo ua^nBqaiznca ia uapuojs sdaaqospim op ui sapjoq uba poos uaa do "uajaiqosaoj suo do pBBA jam 'napsjaS siaiSnssBd }ara joAdoid 'puasaABig !)m afyooqiaiziajd uaa niba\q qaiAiuaaag uba sibaaq ■uappuMaoï uapaoq jo uaqaopqnz jam suios ua uarasudo siaqfiq auunq aoop suo aip 'saaiSnssBd joa qapja^qou pq ua Sniq ap do aapaaoASszaS nap ptu 'aaoA [jqjooA suo aip 'uaABq aqosjoqog jo aqosiaj 'aqosuBjg uaa jbbu praajs -aq 'poqiuoop a§Su[A uaa pq sbaa aajBj aaam 'spq uaqaiuBqaara pra sbaa dodapaj uaa fiq josjb 'gooAiaq pjooq ufiz 'apuaqfiq jaau ua do qfqapnoqdouo ;mqos ap uba uamp pq fiq ua 'pBq uapuBq ui pBiinnjs aSiq -qaaqaS pq aip 'sooajera uaa ua 'pz ijnoqjnqq pq do pjBBd a^ aip 'jaSau uaa sjb pbmz 'uaSuof uapuazufuS uaa 'smqraoq ap ui 'do spxudBBp apooi ptu ubiu uaa nam appiaqosjapuo qfippniQ -uaop uapuoz auassBAAjoA uaa uaaaajqsuaSuof sjbooz aBcq uapsd uapaz apaaazAiaA ajBq do aaiATJ ap sbbj ajsBjqaS ^UBqiau pui 'qiiq -uajoq apno 'apriA uaa apjaqqns aaaAA japaaA spj •uazfiAA jbaa uap uba uaijund apuaqaq do JBBqja ua uaSusq SuisuBqasiaA ap jsao uazojptu ap ja Sbz uatu siaa aqfqaiaora aSusj jauaa apuauoopaA uai -ods ap uapaz uafhqsaq Sipaojs ufiz pm ua SipuaApm 'uapBjag daip aaaz ua spBBMdo jauii qaop Tim sp -ooz pjaAA jdaajsaë pp 'diqos uaa uup joojsfiqaooA 'ap -tianqdo ramqos uba uiapioj auia[q uaa sp aapM pq jfiAAja; 'suo aip 'jBeqpoiz pap poi§ uaa iooa jaoaqas ap uaiajqoB uba 'apuaqajs japM pq Sooq jnnui uaa sp uaioA uba 'jaxuoopjaojqas apoaS uaa pq sbaa njj; SS qfj|a3orauo ooz noz pjj -pin aajqaa qi paw 'si ubbS -aS uiaq pra japiaA pq aoq raojq jaojsqaaid uap do inaq pin qfqoS aj pfyqB pAinp ap pp 'appjaaqiaA qaiz fiq pptuo 'uaqqaq uaAaSaS UBBia uoqaad pq «uiBBp sood uaa pom fijj 'uajassiMiaA aj uaiaajq uba jbbj -apaq uaa put 'Sup uapoipBB]q do 'pups ajBquado ap do cuo pin qaiz Suzpo 'qaag ap uba puBiuai pM Sou 'siaoiq aufiz uba uaa ua uaSuBqaSdo qaiz ïjaaq jpz aap -ba ufiz si qfipjaa afpaq u,ooz piaqSiuuizquBaq ap aq -icuBj aufiz ui pp 'UBp }japaA uaj^; -joopS sajp piu pq qi pp 'uaaBjqaaA a^ pra aapoa uiSaq qj 'Saaiq dxvi[sxdpivyj^ ap saapuBj^ uiapduq pp 'apaooq ftq uao| 'appapapara fira pBBaauraq pno uaa pm 'uaSSaz n qi UBq uaaqy" -paooAApB ufiz sbaa t('paA paq pi^"' •piAA raaq paprao spi qoo fiq jo 'SaoaA ua s.iapuBjj uiapduq aaAO nu qBids qj -sbaa UBBp -aSp daaAAjapuo pp pp 'uaAaS a; uauuaq a; rao sp uapfqSjB qap pq do p; qaiz fiq pij 'apuaSSaz p(j (j-uazaAA a^ aapuo SiqqtqaSuo aa rao uapaa paAooz piu qoo aa pspaq 'si Saoq uap iooa Sou fiq aaauuBAA 'uaquap ooz uaqas -uara ap uup piqasdo aaSSnp paa paq pfp ap uaizaS -ubb 'ua 'uaqqojpSui jEBq fiq SidoojiooA nu si aapnz jbbjj -quBg ap ui iubbu aeuq do 'qaq uaaBAaS qi uatp pfp nap p uba snoqaBBds apaqaS ufira ua safpaqnara aAAnaiuiapqds pra 'aaipBAAquaAoq paoS uaa do 'pzaS uaqnds aBBq ui qfipSora safpu ooz aBBq qaq qt ug;" uao| apSjOAJOA ua uaqquz ap ui uapuBq aufiz fiq a^dop 'uaqqaq a^ ponqaS suaa b^j (t"paAA pBBj pM apatujBBp pfiq ap uooipsjo 'uaqaiq uaauBA pop qfq -apora uauaap appspmaS aparaaBBp suaa ap pp 'para -aa pq pra sp pq puS qlipMnq Suot uaa pra ua 'pAAnoipS puBBtu auaa sud Sou uaq qi ibbj^ ijaaq S8 28 van de bark in aanraking. Ze versplinterden, ver gruisden als leêge eierschalen, zoodat de beide sche pen dan ook weldra op wrakken geleken. Intusschen werden wij, tot dwars van dit schouwspel genaderd, van vrij nabij de getuigen van de thans volgende ver warring. Waren sommige matrozen dadelijk toegespron gen om zooveel mogelijk de vleet te redderen, andere waren onder de aanvaring naar het achterdek gevlucht, om zich te bergen voor het neerstortende tuig. Het was allerwege een gevloek, een geschreeuw, een ge- dreig, waaraan een toeschouwer geen touw wist vast te maken. Vooral groot was de averij over en weêr aan het tuig toegebracht, en van de beide schepen had de bark wel het meest geleden. Aan den wal ontstond nu ook een groote bedrijvigheid een aantal roeivaartuigen werd bemand, enkele daarvan staken reeds af, en toen nu ook een sleepboot naar de geha vende schepen onderweg was, konden we veilig aan nemen, dat hiermede dit kleine drama wel zoo goed als afgespeeld zou zijn. Order ontvangen hebbende, om bij Gravesend te ankeren, waar de passagiers zich zouden inschepen, werden bij het naderen dier plaats eenige vademen ankerketting vóór de beting gehaald, opdat die met het anker mede zouden kunnen uitrinkelen. Ter be stemder plaatse liet de sleepboot onze tros slippen, ging, zoodra we de ruimte hadden, het anker in den grond, en lagen wij, toen de ketting gespannen was, op het tij, dus met den kop naar binnen gezwaaid, opnieuw aan Engeland's bodem vast. Onze kapitein begaf zich dadelijk naar den wal, gevolgd door den rivierloods en de beambten der recher che, terwijl het schip tijdelijk aan de hoede van den 29 eersten stuurman bleef toevertrouwd. Zoodra mogelijk werden onze dekken opgeredderd, de ankerwacht be paald en het volk omlaag gezonden. Toen ik mijne orders had uitgevoerd gezien, ging ik achteruit, naar de kampanje, een praatje maken met den eersten stuur man. Doch mijn ambtgenoot vordert een afzonderlijke voorstelling. Op het eerste gezicht, wist men niet wat hel meest in hem te bewonderen, de nietigheid van zijn persoontje, of de bonte kleuren en de grootsch- heid van zijn opsmuk dit laatste scheen dan ook Zijn zwakke punt te zijn. In den regel vertoonde hij zich in een zeer wijde, blauw stoffen broek, die door den wind, als de darm eener worst, werd opgeblazen en dan zijn korte beentjes op rolkussens deed gelijken, een bruin fluweelen vest met vergulde knoopen, waar over de bocht van een zwaren, gouden horloge ketting hing. Van onder zijn hemdsboord kwam ge woonlijk een rood zijden das te voorschijn, waarvan de lange slippen over zijne schouders uitwoeien, en zijn hoofd was gedekt met een lakensche pet met groote klep, die langs den onderkant een breed goud galon had. De man mocht trotsch zijn op een paar levendige, blauwe oogen, die in hunne kassen op en neer dansten, als de bal op den top eener fontein; hij droeg een rossige sik en een paar lange, roode wenkbrauwen, die hij, als een Franschman zijn knevel, best in een punt had kunnen draaien. Doch, van hoeveel fatterigheid zijn uiterlijk voorko men ook getuigde, ik was daaraan reeds gewoon ge raakt, en mocht onzen eersten stuurman gaarne lijden. Zeker bracht daartoe wel eenigszins bij, dat ik bij hem ook voor mij eenige sympathie opgemerkt had;

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1891 | | pagina 7