pjooq aSuajs )aq )ora quq 9p uba ua)sn.ispiooqjnn)s 9qOSJ3MJ9priO 99AA) 9p UaUIBAAq qfl[9pni9 Sbbjuio jbbu bj U9 Sin) JBBq )9tn qjBq 9p uba SuajsuiBjqjooA oSubj 9p 'qBBjqaS JBBqjooq suo fiq sjjaz Siuoa japuo 'SuiS dOJBBp JB |9)JOA\ U99 SJB 9)dBUq qijq 9p UBA COOOqj9A -injq 9Q 'aoSnojq uapjrn Suissijsaq )0) n9)sinA 9p )9in )qo9A9S )9q 'uaSojAaS nojBq 9p ui lapuBqja 'aip 'aas -5{9q JBBd U99 S|B UajatABqOS 9) 119 uapfij 9) pjOOq UBB pjooq 'jaiu qoiz az h9Sbz)uo SuBjpfi) uag; qqBBraaSjSBA U3JBAA U9SS0jpj9)U9 )9tn flZ JO 'U9Sb[ apfizsSuBJ SlU -BpOOZ .T9pHBq[9 qU9A\SoO U99 UI U9§in)JBBA 9pigq )0) 'jb puiM ugp uba quq ap jau U9 do qiBq gp 0pj90[ SuiJBAUBB 9p JOOQ 'SBAA 9pU9qJ9A\do '9p9IU IUOOJ)S U9p )9UI 'UajIOZSJBUI 9.IBq J8pUO S)q09|S 'SljqOlZJOOA aip 'do qieq 9))au U99 uaSa) 'qedsjcejapaq U99 sjb U8)B§ {OA U9{Ï9Z U9 do UoSuO)SUIBiq 9)J0q 'p{BBq9S)in raooq U99 do qoj ajBq )9in 'qijq apno 'aqfijaSoouo U99 J80A 'SBAA pJ99SSBdgS 9q)iqU99JJT) 9Z JBpBU U9Ag •SuiqftjaSjaA ap JOOA SBAA Sipoou )Sinf SJB U9pjaqj9AO {99A00Z J99AA U9) -SBca ap U9 'uajdaqos puiAA Mnaiudo uajiaz ap SutpuaAV ap bu jaauuBAA 'pjaoAoSjm ua8uiSinq aqfijjais ua piaq -Si)B)S 'piaqSpjap aSipoou ap jacn 'uadaqos joop 'snap -Bi)uoajo ajjupunb uaa ubb jaiq uatn jqocp Sunaqaj -jiaauq 'najBq a) jbauoao uap §aoq uaAinaiu uaa ja\o apma ua) 'SB)SjaAO 'qa.i) uaa uba praa )aq ubb 'suaq -ja) uaSuiS ua jaAao )0) jaAao uba uapjaaABj fiz U9) -saoiu uaqj9A\ jb jaiAU ap oip 'jjoos qfijaSjap ua saS -.iBq 'sjaiaoq 'Sinjsjauaoqos ua -squq )ora uadaqosuajoq U9U1 Sbz spui*) 'do qoiz jooa minqas a))iA\A\naaus uba afSjaq uaa sjb J9)Baa )aq az uoSaof 'ui.tajqoe puiAA uap )9tu f jaapjooA unq ui sajjB uappnq az !ua)saora SJABBAldo .I91AIJ 8ip 'UaS[Il)JBBA 0LII9jq )8q U3JBAA JOIJ-J LZ 26 heen, dat ik, bang geworden dat hij ons te boord loo- pen zou, haastig naar achteren vloog, om te waarschu wen, dat hij op zijn roer zou passen. Maar, geen nood: het liep nog juist vrijin een golf van schuim sneed het bootje ons voorbij, terwijl de muziek „Schep vreug de in het leven", of iets dergelijks speelde tot groot vermaak onzer manschappen, die een hoerra teruggaven. En zoo paddelde ons het vaartuig, met zijn vroolijk gezelschap, weer voorover, terwijl ieder een aan boord, tot de kleine kinderen toe, ons met hoed of zakdoek begroette, en tot finaal afscheid ons een dikke rookwalm uit zijn schoorsteen werd toegewuifd. Reeds als belangrijke waterweg naar zee een prachtige rivier, is de Theems steeds schilderachtig schoon, en niet het minst op een dag als dezen, nu een wispelturig zonneschijntje de grootste verschei denheid van licht- en schaduwbeelden in het aanzien riep en daardoor den indruk overweldigend maakte. Verscheidene malen was ik rivier op- en afwaarts ge varen en toch, hoe ontstemd, hoe voor genot onvatbaar ik ook zijn mocht, opnieuw boeiden mij de gezichten, die ze aanbood. Eenmaal Woolwich voorbij, kwamen we aan het levendigste punt, waar de vaart zeer druk was, en de rivier overdekt scheen met heele vloten van zeilsche pen, groot en klein, waartusschen de stoomers zich met de uiterste voorzichtigheid, nu vóór- dan weer achteruit slaande, een weg moesten banen, men elkaar van boord tot boord allerlei bevelen en aanwijzingen toeriep, en de matrozen overal even druk in de weer waren. Het woei een vrij stevige bries; de rivier was daardoor uit hare gewone kalmte geraakt, en verblin dend schel danste het zonlicht op de wateren. ua)90A aufiz japuo diqos ja)aq uaa jooa 'uaqqaq jqaai noz pusmaiu 'jararaojp uap jooa 'jubaa aag 'jj\j 'uaq -qaq uaSoui uajjojjaS ajjaaq uaa )aq baa )Bp 'uaA\noi) -,iaA jmp qj -uaëSqaooA jaaAA nu uaa uaip 'jsaotu )m sjaoq uap 'aSaouaS uaufira ua) ')inqos apno ap josjb 'suo uba s.iBA\p Sou uapftzsjaaAA ubb puBjaSujj pug" ffiq qBjds ooz (('nu azv ufiz jBBp 'ao-q -jj\[ 'ja^\" •uapauaq jbbu uaAoq uba snau uap joop puapnoquBB qaiz fiq jaajAA'uaAaS a) )qon{ Suituraa)s ajaqtuos aufiz mo sjb 'na 'qap )aq uba Cija rainj Sou uapjaSuijs uau -aaq ajaoq aufiz )azaS.iaau qaoqqooqja)qoB uap do qoiz pBq SBiuoqjj UBUunnjg -uapjooqaq auapajjaA )aq )0) nu aip ua 'pcq jqoBiqaSioop jBBq )ara qi aip 'uajn aSijBZ ap ua ifjja\j jbbu 'qsjBuung jbbu Snja) ua)qoBp -aS aufira uapjBBMp ua uaAoq jaaM piaqSipaomjBBMz ap firn ftq qoo niBA\q 'jbS SuipiajjB jaaui ara ua)qoiz -aS uba SuijapuBiaA auaaS ua 'a)qosjaaq diqos )aq ui jsnj jaaAA 'uaraoq jaquB ua) )aq bu 'ja n^[ -uapnoq aj dBqasjazaS raaq 'puoA SuipiajuBB apaajaS a) jb jbbiu qi piaqSizaq oqjaAA ui 'uajB)s a) jbaa uap jbbu qijq uaSip -aoraaaAA uaa jara ftq puo)s 'uiBAAq raaq ftq qi uaoj, •noz uajiaz 'jaddiqos uaSipjooAiuaSa) uap 'sjapuBjq uiajidBjq jap -uo dojBBp ftq )Bp 'jbbiu a)sjaa ap qoop 'dxviiSMpfv^i ap jara unrajunjsjaddQ sjb 'siaj apaaM) ufiz nu sbaa )i(j "jqnjsira uojbaa uaSfijq a) diqos uaa mo uaSuiS -od aufiz ]BBiu)ip )Bp 'qoo qoop 'uaAJOMJaA uaqqaq a) spaaj japjaoASszaS jooa Biuojdip )aq 'pjaapaSapara ara ftq pcq 'SuiqBiusiuuaq azuo bu Sipaods spaag •uajjBAaSuaSa) )aiu fira qop jaq ui uaqjaAA uba azfiAA aufiz sbaa 'uauuaq uaj -aaj a) UBtuaaz uba piaqSiuBpaoq aufiz ut raaq 'uaqojq -)uo pnq piaquaSajaS ap ao) nu )0) ara uooqosjo 'ua 08 31 dan de Waldershare te bidden; een beter zeiler be staat er zeker niet. Volg haar beloop eens aandachtig met de oogen, man. Is het niet een ideaal van een vaartuig, iets haast te keurig om door menschenhan- den gemaakt te kunnen zijn En dit zeggende, wees hij, op de wijze der negers, aldoor zijn neus wrijvende, met zijn kin naar voren. „O zeker, het is een prachtig schip, mijnheer Tho mas maar, zooals u terecht opmerkt, den verkeerden kant heen bestemd, en, hoe mooi het ook zijn moge, was ik, wat mij betreft, wel zoo lief op gindsche oude collier, daar, die voor den wind weg naar huis gaat." „Dat zou ook ik juist zoo graag willen, Mr. Lee misschien nog wel meer dan gijmisschien is het bij u slechts een hunkeren naar de genoegens van den wal. Maar ik verlaat mijne vrouw, en dat is heel wat, al duurt het ook nog zoo kort." „Dat wil ik u gaarne toegeven, stuurman," zei ik met zooveel warmte, dat hij me dadelijk in de oogen keek. „Zijt gij dan ook getrouwd?" vroeg hij. Ik vertelde hem hierop hoe de zaken stonden, dat ik mij zoo goed als getrouwd beschouwde, mijn meis je wel niet overeenkomstig de wet, doch stellig in mijn hart mijne vrouw reeds was, en het scheiden van haar zeker wel de hardste noodzakelijkheid was geweest, waaraan ik mij, zoover mij heugde, ooit had moeten onderwerpen. Hij luisterde aandachtig, steeds door zich langs den neus strijkende, en riep toen uit„Kom, ik moet ook bedenken, dat ik wel niet de eenige zal zijn, die zijn wijf achterlaat. Vooruit, wed ik, is er wel een dozijntje onder het volk, dat ook vrouw en kinderen O

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1891 | | pagina 8