n uara ubajbbm 'CiqjooA diqosraoo}s uaa suo .xaoA sraos •puo}saq piaqqfiiaqiaAA ap ui }aiu uaaqosaq }aq }BM |B josjB'praaaiA ooz JoopiBBp }qoq }aq ua ubbtu aqoA sbm }ajj "inooj}s uauqnq uap do MnpBqos auaa sjb iBBp Sb| diqos ua°ia sno "Japan na do ajuBdnraq ap ua|Biu afliuaa qi a}dB}s ua}qoBpa§ lauljra SuipiapB }0} na 'ua||a}s}uo uaop SiuiaM }ara firn paq jbajooa }tq •uaSapdo }aiz raaq uara }Bp japuoz 'si jeep }sraoqsraq} ufiz utja pfi} ap jaauuBM 'uaddo|q jbz §i}s°ub }iBq uaa naiqossira suaSia jo na 'sbm fiq puiq suaiA\ 'qoiz }iararaoqaq jo }aaM puBmaiu ua 'jb.i8 soo|tubbu uaa ni }io}s fijq jUBmaaz uaa uba poop ap', sraos si ooi •pjaaqaSSnia} 0}ji}s ua piaqiaq -raos aiaSaoJA aufiz }0} iaaM diqos a}ooj§ }aq ua 'uaqos -aqaS s}UBp ap aapuo az sbm uapuoaas a[aqua ui ua }qaoqa8ui uapjaM sjaqB} ap 'apfizsSuBi uiBMq }oaq aQ <("sbm }saaMa§ apuaAljjp Sou fiq uaipui 'ufiz ubbS}uo }aiu suo uoq (jq na uaAajq -a§ ia}BMjaiq }aq ui saioaid ufiz aM }ubm 'ufiz uaquoz -aS ]qa\ }aora fijj j uapuoAaS s}aiu uiaqdnq 'uaa^[" „cjmaq ra pi' qan" uadaoj UBBqiiamy uap uba qi apiooq qfqapuig •uaia}}iqos paap uaraaii ap japuo raraqos }aq ubbtu ap jfiMja} 'uamoq japnu ua lapsu |B ua uaiaoido mooi}s uap uafla} s}jbmz s}ai jaaA\ qi Sbz uaynuira °t}uïm} uba doojjaA b^j; 'lUBMq pjooM}UB ja }ep japuoz 'uaraBidBU qfqaprap jBBq qi apiooq jBBtuaaM} }ubm 'uauioqaS uaaqos diqos }aq uba uararaa}s jap qiaiaq }aq uapuq az }Bp }0} 'ua|BMpjB japiaA joop spaans qoop 'a}§ooq apqazap do sood uaa sraos 'uaqaoz uaSui}qou apuaqiqasjaA ui jBBq Sbz qi jo}Ba\ aiaquop }aq do }ooq ap uba qai} -rao ap uBp 'uapiaqosiapuo a} siapuB syai qfijaSorauo qao} ara }aq sbm 'uaaqos qoo ubbtu ap japjaq aojj -jb 68 uap do jooa 'iBBp uazoi}Bra azuo nu qi joaoozjoo^ •uaraanjBBM uapuoq qjOA -sp]OBA\ auoMaS }aq }am raio}s uapuaqBAui Suqas}ojd uaa }saq aA\ }Bp 'puuraaq paoS ooz jba9§ qja ui fiM uaj -ba\ nu ua 'Sjoz aia}b[ uba diaMJOOA uaa sbm }1Q "ufiz 30} ubb paoS japuira staisinq,} ap do 'SutSubb ua} •qoBjqqiaiA ap }bm 'ia aA\ uapnoz 'uapnA 3} ubb sutz -sSxuaa aSBdynba azuo 'sbm piaquaSayaS ob[|bq ui snp ja fizuajj -uaja}suorauBB ua}b} uappBq 'uaaqB siapxn ap jooa ua 'p ubb ra jad s}qoa|s SuTqiqs uaa uba oSbS ap uaSa} '}qoo}jaAO uadooqpaoS uaa jooa 'qoiz aip 'ua} -SBSsuaiBA 'uapuoAaq <(sjap{aS pusBra uaa Sui[ -pqs" aptuBBuaSooz uaSau trap japuira }aiu q[0A suo japuo qoiz }Bp 'ja}qoa qaajq ja}B^j "uaufiqosjaA uauunq qap }aq do ubtu Si}jap-ua-naSau snp uapnoz i(do suaq apB" uba [3Aaq iaq dQ "UBrajararaT} uapaaAi} ua ua}s -jaa pBBtusqoq 'jyoq 'jaijapoq 'ia}saamjoq :s[B 'uo}sbS -saf}UBBq saz japjaA ua 's}bbut aaM} aufiz ua uBtusiooq uap uba dyjSaqui }ara 'mjaaz uaiBAaq Siptap-ua-aup uappBq a^ "SipjooA\uaSa} uap Sbzjooa ia}aq }bm jaaq uadaqas ap uaSap atp ui uara: }Bp 'utbu SuiqjarauBB ui uara uaipui sjyaz 'SuiuuBraaq ojbmz jaaz auaa om uappBq gMjysj-app^ jap a}}oo.i8 ap uba diqos uaa joo^ ■uaqqaq uaSui}qoBMjaA a}saq ap siai azuo uba 'joi} -aq }inja}qoB uaqaz ap jbaooz jooa 'Cim uapuoq 'ubui -jnn}s a}sjaa ufiz sjb sbm qosuam cuBBuaSuBB u,ooz j|Bq jbbut japjao\SBzaS azuo nu sjb ua :}qoauooA lapnozCxq uaa sba\ }Bp 'uajaSai a} }suaxp uap ui JBB>qa jaAOuaSa} SuxpnoqioA azuo rao qaipmo fira ubb jBBqqfiyq }aq aip 'ubbStuo uoq qfi|addBqospuaTJA qt uaiM }ara 'ubtu -jnn}s uaa }ara utiz a} uaraBg -uiSaq paoS uaa siiBq}|B sbm }B(p -pnq puaipaS uadaqos uba jb} do ua uajBAaS qBM yaaq Ciq }Bp 'suaAa} ajqjaraaq qi ua 'aApz piaq 38 Ongeveer drie kabellengten dwars van ons, was een groote Amerikaan ten anker gekomen een kolossaal, zwart, van lichte materialen gebouwd schip, met zijne bovenbramraas opgetopt, en lange, dunne, achterover gestaagde masten. Later, door het maanlicht besche nen, zag dit vaartuig er hoogst statig en phantastisch uit, zooals het donker in de lucht opdoemde, alles aan boord doodstil scheen en het met zijn torenhoog tuig tot aan de sterren reikte. Juist toen ik naar het schip keek en mij in gissingen verdiepte, waar zich wel de bemanning verstopt mocht hebben, waarvan ik nog geen sterveling had kunnen ontdekken, zag ik op eens iets wits, dat van den hoogen bak, langs den zwarten romp scheen af te glijden en met een zwaren plomp te water terechtkwam. Als nu een mensch in het wa ter valt, gebeurt dit met zulk een eigenaardig geluid, dat men zich daarin onmogelijk bedriegen kan. Ik sprong dan ook overeind om het noodige alarm te ma ken doch, vóór ik iets had kunnen roepen, klonk met een vervaarlijke stem aan boord van den Amerikaan het: „Man over boord!" En daarop viel een staaltje van echte Yankee handigheid op te merken. In een oogwenk kwam uit verschillende hoeken van het schip wel een half dozijn lantarens te voorschijneen zwerm van volk vloog achteruit en een van bakboords booten, met vier man er in, slierde van de davits, waaronder ze geheschen was, te water. Kort daarop hoorde men het eigenaardige geknars van de riemen in de dollen, en binnen ettelijke seconden reeds was de boot een eind achter het schip. Geen drie minuten waren voor dit alles gevorderd gewordenzelfs op een oorlogschip had men onmogelijk meer voortvarend te werk kunnen gaan. In ademlooze spanning wachtte ik den afloop 35 bak, hunne pijpjes zag rooken of, over de reeling ge leund, naar den wal of de nabij geankerde schepen zag staren, beviel hun voorkomen me vrij wel. Het was natuurlijk een zeer gemengd gezelschap, waaraan zelfs een neger, die in zijn rood baaien hemd, met zijn gullen lach en goedaardige oogen bijzonder uit kwam, niet ontbrak. Zoo telde men er ook verscheidene Denen, Noren en Amerikanen onder de laatsten vooral flinke, voortvarende kerels en twee of drie Zuidelijke Europeanen, Italiano's, met bandieten tro nies doch de Engelschen hadden de meerderheid en gaven aan het geheel den doorslag. Onze lading bestond, voor het grootste deel, uit zware artikelenspoorwegmateriaal, koper, ijzer en metalen gietstukken ze was dus zwaar genoeg om de vrees te wettigen, dat het schip bij grooten diepgang wel wat al te groote stabiliteit kon hebben. De Wal- dershare was geen passagiersschip, d. w. z. zij voer niet op eene vaste lijn, noch op geregelde tijdentoch was ze voor een dozijn kajuitspassagiers ingericht. Drie hutten waren besproken en stonden reeds vol met de bagagede heeren of dames zouden echter pas des anderen daags aan boord komen. Ik wist nog niet welke passagiers we krijgen zouden, doch volgens stuurman Thomas moesten zich daaronder twee dames bevinden. Mij speet het eigenlijk, dat we maar niet geheel zon der waren gebleven, daar, over het geheel, de leeg- loopers altijd veel last geven, in den weg zijn en de vrijheid in de kajuit belemmeren. Dit stemde Mr. Tho mas mij wel toe; doch zoo'n iee-dandy als hij was, kon het toch onmogelijk betreuren, dat we ook een paar dames aan boord kregen om zijne kleine voeten en zijn mooie kleeren te bewonderen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1891 | | pagina 8