117
uaa joop qaq p.ioA\ saios uapuoqs jaau uo do JBBq
-ufiqos 'usjbai pjaaqagaoq suo jbbu joaqaS aip 'uaqqap
aqqiAi ufiz jl'iAuaq 'Soo|a joqBAv qaq joop spaaqs qqanf qaq aoq
uaiz a} 'sqai Siqqonjd uaa 'uooqosjapuoAV naa sbm qajj
,/uazaj uibbu uazuo
UBp uauunq na 'uaiBBjd jaM qnnuitu aaaa jbao suo uaq
-jnz az" :aoqatn fiq apSaoA 'ubbjs aq ubb Sbja appop
-aq ap uio 'SuiS uajaqqoB jbbu qi uaoq na isjapuBjj
uiaqidBq apjaapuBtuuioo ^'uaqosfiq uias-Bjquoo suq"
■nam
-oq uaqaA\ a^ qaiu jaqqoa uibbu nap 'naapn Sbja aip
joop 'om uapuoq 'qaoq apSipoouaq aopaiq qaq uba
simaS fig 'do ja jfid uapuaggq uaa na puojg uajaS
pui 'quBqjau SnjAsSuipiaqosjapuo naa uam qosaaq
jbbq -uaiqjap joay do qqouf pq uba aip aqquqos qi ua
jfitn uaiq uBp japuiui qaiu sbm qjBBA anaSp azuQ
■uaAjop qidsjapuo pq aM aoq 'naiz aq
aoq 'jaAO s;qoap suo jaajq snp uaqasq uaa§ jbS aap
-.laoASuzag ap qoopuapdaq aq qinjooA qaiu sba\ 'uaop
uauunq uappuq dj.vi/s.wppap jooa Sou azap
■uajpzlq apuaqajqquo Sou jau jo ai.ip ap uba uaq
-qazfiq qaq qoq japjo ap do uaqqqoBM az josjb 'uaqaq
uajaqqoB jbbu uaSuBpiaA jaqaz uaa qaui uazojqura az
-uo aoq 'do aqqjatu qq -pfuqspaAv uap ui SuBjaq uaaS
fxq apjaqs jBBqqfqq qoop 'qqq uaSiqqon|a uaa qqocf
qaq apuuS ua pjooq ufiz ëiuiaM uaa Ijq appuaM aoq
ua jb pBJ.mnqs qaq fiq puoqs sjapuBjj uiaqidnyj
•pdds uaa uba quatuSas qaq sp uapuoqs
joq ua uaqqojq jpzqoiz jooa japai aip 'ubbS 'uapaz
auaSp azuo joao 'uaAoq jbbu suaa Soo qaq qaq ua
qm qi dau ((jioop ja Snip qnp qSaijA qBM 'a.iaajj"
■fiq SaojA (((;uaqf[jqs aq Sb|a
ap uBp uaqqizdo sjapuB sqai suo jooa uup ja no^"
SIT
uaqnozaS qaq ubb Sbbiu uuq sjbooz 'diqos uaa uba
uaSuiSaAiaq aql'ipSouiuo ua aqfipSoui aqb ubb ufiz
uaqsaotu uooa\oS aip 'puaqaS inpaz apuo qaq qj
■qsBA poqs ufiz uba uaSuiunaj
appq ap 'qqonz uadaip uaa uba uaquqs qaq japuo 'qtiqap
-Bp fiq daajS UBBqs uuq dopS ui 'pzjoq uaa uba
qaaqs uap joop 'pjBBd puaABjp uaa spooz aqqBBUi
SuuaSuifs auoAvaSuaqinq uaa suaa diqos qaq suios jaau
-UBAv 'jbbj\[ 'uaioopquo aq jaSau uaa sjpz uio aqpujqs
-qin SaouaS aquiJBAV aip 'pjaaqaS uoz ap jbbu uapuuq
apS 'aSuB[ ufiz uaoq ppiq ua 'uaqftq aq puoj qaq ui
qsjaa ftq uoSaq sood uaa bu quBA\ !paoS Siuaa jaiS
-BssBd uaiujB uap paap qqonpaz aqossuj ap qooQ
•apAinds pjooq uaqinq paqaS ququq uimjd ufiz 'tubba\q
-aquo Suiqosjaaqaqjpz qoq 'sjpz jbbui 'aqqsjBqqm qoBj
uapinq uaa ui uaaqu qaiu fiq qup 'pBBMq aq ooz qaq
'qduuSaSuBB peq 'qsruquojaA sjpz ua pjapuoA\jaA 'puotu
uado qaui 'uoz uauioq nu ja jbm daajSaq qaiu fiq Subj
-ooz 'qsjaa maq aip 'quoqaaz aSunq 'aA\nj uaa 'jbSubS
-jeoj ap Saajq 'uapqqnsdo lubmq dBjqsqinfBq ap uibbz
-Subj '(pjaapaSapaai uopj9A\ a\uoja apuaSpA maq qaoA
uap do 'autiz joop maq qsp apjnadsaq jaqnj qi aip)
'uaqqoqos appSajaSuo jaaz qaui 'SuiufiqosjaA aaoAA
-aSuaqmq azap uaoj, 'uaqund apoojSooq 'aqqnpaA qaui
uajjojs apS 'oSubj ui uaqoqsaS 'afiqosjooA aq uaqaoA
auhz uacuBAvq japuojBBp ua 'Suiqjapau spqua aufiz do
qoq uiaq aip (uaSSaz pA\ qi qqooui qjnfdaos) sufsinq
auaojgjapjaq 'apuajappep 'aSuBj uaa Saojp fifj -qaiu
uaizuBB qfipaqin ufiz 'qBB[ uadfuSaq qoiz spooz 'apSooq
-jaA puBqjnq uftz uba AAUBjq qaq qam ubajbbp Suipaqs
-uaSaq ap ua 'paSpnoS sbav jnaqqsqBBpS aufiz uajOA
jbbu pjoqSuBqqm uaa s|b snau uaSoqaS aqoojS ufiz
quqs pBBjaispjooq qip japuQ 'uaSuiqjaau Snj uap do
081-
116
toe en bood haar zijn arm, en toen hij haar wegvoerde,
hoorde ik hoe hij Nelly een complimentje maakte over
hare goede zeemanseigenschappen.
,,Lee," zei stuurman Thomas, haar achterna sta
rende, terwijl hij me, met een oog toegeknepen, vra
gend aanzag, „wat een knappe, flinke, bekoorlijke jonge
dame is die miss Maitland toch!"
Eenigszins ontstelde ik bij het hooren van dien
naam, doch antwoordde, na even gedacht te hebben
„O zeker."
„Wil ik u eens wat zeggen," zei hij, met een grijns
„gij kent haar van vroeger. Spreek me niet tegen,
kerel! Ge zijt oude vrienden."
„Dat zijn we ook," antwoordde ik, en vertelde hem
daarop zooveel van onze geschiedenis als ik kwijt wilde
zijn. Ik legde hem uit, dat we verloofd waren, en zij
zich nu om mij voorgenomen had, deze reis mede te
maken.
„Nu, dat vind ik zoo heel erg vreemd niet," zei
hij, zich over de baard strijkende„en het is niet kwaad
bedacht; als ik dat had geweten, en het passagegeld
bij mekaar had kunnen schrapen, zou ik mijn wijf ook
hebben meegenomen. Daar zou niemand iets van kun
nen zeggen. Elke vrouw mag overgevoerd worden,
mits zij maar betaalt. Maar, hebt ge laatst s'avonds
niet tegen me staan pruttelen over de hardheid om
uw meisje te moeten achterlaten En nu blijkt het,
dat het een afspraakje nas, dat ze aan boord zou
komen.
„Heb ik iets dergelijks gezegd? Nu, dat was dan
mijne onhandige manier om u te troosten. Het deed
mij aan, u te hooren spreken over uw verdriet om
uwe jonge vrouw te verlaten. Ik dacht u in een be-
tere stemming te brengen, door te doen alsof ik met
u in hetzelfde schuitje voer."
„Zoo, zoo," zei hij, een ongeloovig gezicht zettende
„als iemand verliefd is, dan mag hij zich wel eens
tegenspreken. Maar, dat gaat me ook eigenlijk minder
aan. Doch ik moet zeggen, ge hebt een kranig meisje
voor aanstaande, en ik hoop, dat ge goed voor haar
zult zijn, Mr. Lee. Doch, luister naar mijn raad, en
zorg dat „de oude" die romance van u niet in de
snuif krijgt, of de kerel is instaat zich, van stonde af,
aan het schrijven van tractaatjes te zetten, en het be
stek van het schip te verwaarloozen, om u met alle
geweld in te prenten, dat gij onzedelijk genoeg zijt,
nog iemand buiten uzelven lief te hebben." Dit zeg
gende wierp hij den kapitein een nijdigen blik toe.
„O, die weet niet beter," zei ik, „dan dat miss
Maitland en ik elkaar kenden vóór onze ontmoeting
hier aan boord, en dat heeft zij zelve hem uitgelegd."
Ik meende, dat ik verstandig deed, ook tegen stuur
man Thomas, haar miss Maitland te blijven noemen.
Het mocht ons avontuur eens te samengesteld hebben
gemaakt voor zijne deelneming, indien ik mijn ka
meraad er bij verteld had, dat zij onder een valsche
vlag voer.
„Gij weet zeker," vroeg hij, „dat de kapitein we
duwnaar is?"
„Neen, ik wist het nog niet," antwoordde ik; „maar
ik zou er meer van opgezien hebben, te hooren. dat
hij nog eene vrouw in leven had."
Die spotternij was wel eenigszins te diep voor
stuurman Thomas.
„Pas maar op, Lee, dat hij niet doodelijk van uw
meisje wordt," vervolgde hij, op zijne beurt zoo'n
