11S
115
aSaAuaAjnq maq uapuia ap jBp 'pjadsafi pjooq jaq mo
Siunpooz 'punqjnj uaa uba uuoa uap ui ua 'Sbja auaa
sjb qip 'jbbCs jo qaop uapfiz A\niqq uaqfqajauino uaa
'uaSuBjaaA uaAagaS uauuaq aj q lip q quip jm aoj.iBBp
do jaM uaiqossim 'maq uipuai.iAjqoa aufiz paq oog
•uaqBiu UBq jbbui aaz do
SuijapmaajA sp puBinai aip 'uajnStj ajsSunaij 'ajsjoz
ap uba uaa fxq apuoojraA 'uiBAAq qap ubb 'u8.ibaa jbbu
-ujf jaq uajinq oav jjapas js.iaa jaq jooa 'Suppim nap
bu jjoq 'ëupsuao^ uapjpzuatp do fiq uaoj ua 'uajjiz
aj sjBBjd a.iBq do aAjBqaqsajp Sou Sbbui "ap uaaqos
pjBsfuBdg uaui.iB nap fiq qoop jaijJOAO uoqosuaM aj pJ
Sou jsnjjoa ap uooqosjo 'ui jaaA\ pjajsjinfuq ap ubb
uasjBBjd aumiq az uamBU sjjaz ua 'qap jaq do qoiz
fiz uapuoojaaA S[fiA\qip uaaq ajqaizaaz ap joao 'ubbjs
jqoora joojaS Sui.i9A\aq auunq ubb sueqjp uam ooz
'qoBjjj raaq ap ua Bsouidsg mupBra ua.tBA\ sunqj,
uapq aj jfijs uaqqar
-fiq jaq uba sooj ap mo imp 'sbm jqBB.iafiuBB afjAinoj
uaaS suaSjjaAO jfiAuaj *(jq ipzfijuaAoqjooA uaa jam
jqonu ua Sup 'jqosjqaS ubbooq uaqosijuBjiy-p-ioosj
uajjOA uap ui 'aifBqsig" uba jjoq ap aoop 'apuaiaSnqs
joop puapnoquBB 'suo qoop 'uojbjoS jsuj uaaS suo
puq ajpoq aqfipjsoM aquiq aQ 'uajozy ap uajsooaq
uajfira pjapuoq JBBd uaa 'ajSuaqp^ (g 09J ui pBB.iS
-ajpaajg nats()t U8P f™ uajqpraq Sapsuao^ uaj(j
■nooioAo uee uba etjjums nog;
1A SaiSQdOOH
611
•pjooq jaq appnqos iaSB.tAjapuo ap ua ajqoBj uaarapaj
uaSoqaS
puora rap puor uapuaq ap jaui 'qi dai.i ii(:uaspooj aj
suo jsnj n jjaaq iu.ioopj dBByj mo uajaom fj^"
•SBraoqjj UBmannjs
uba ubbSjo SijqoBiq jaaz jaiu jaq uba UBp apuaqqaq
SuijqoB,v\aaA aiajaq uaa raajs auficu uba uaiqossim 'uiajid
-Bq ap dan ,/aaq" UBuimnjs 'jbbui maq paooMjuy"
(/uazfiA\ uauunq SaA\ uap sjaoq uaqja ui
]8A\ Sou qooj n noz jaiq ppiy[ ap jbbui jajpz apaoS
uaa ua diqos joopq mazajaS jaSaids uap do lUBByj"
■apiBBjdaoj suo 'Suiq pmaq uajpuBg jia\ uaa jbao
soj jBp 'ubb jaqonf Anmjq uaa jacu 'qosuamSuof dnuq
'Subj uaaj 'uaa ja ubajbbm 'uajaaq jCia UBp japuitu
jaiu uapjaj ua 'ubbjs do.iajqoB auo.rjBiu aStyap 'opSccp
-aq Jaatu auaa ua saump aSuof aSipaBB aaAij uaSBz
llA\ maqqaq jqjauiaSdo noz qfippnip uapuajBAdo ap
japuo uajqoizaS apuaqaq uam JBp 'uajaiSuBB jqoip ooz
jqoBf jaq uam jaij 'uamoqaS suo uba sjB.wp Bujjg
•uajjBdsdo uaanajq aqosijBra
-si.id ajjB ui minqos puajaquoj uba uauiajuoj sjb smos
uoajoS ap uaSajJBBp ua 'qsjs .iajBA\ uaAoq .ladoqpinq
8A\naxu Sou jaq uba qooijs apaaiq uaa nu 'jin jajaq
aj jaq mBAvq 'jqnjpaS fiz jaAO puiA\ uap .loop 'uajiaz
uapausaq Sunaq uba jqou.iA uaa japuo 'uuoa uaSSnjA
ufiz jaj\[ -ajqBBra SuiuoojjaA apaoS uaa 'uaizaS jb uaj
-inq uba 'diqos suo qoo jBp 'uaaaAiaq qi j.mp qooj,
•qaajaS pBBjp.iaAjiz uaSoqaS 'SaBj
uaa uaaaz apuajajinq jinaajqoB ap do Soz daaajs aqBras
uaa jfiAijaj 'uaSjaAiz aj ui uaaqos dmoj uaqosuuS ufiz
aip 'jjoS aiopjaq pSBiums 'aSooq 'aSuBj uaa jajqoB
jaq uaaMp.iaA| .laaAi uup qnjq minqos ui jundsSuid
-fijSuBB jaq do jaq uaip 'uaAaqaSdo jajjoj uauaoiS
til
spotziek gezicht zettende, dat het ondoenlijk was, hem
zonder lachen aan te zien."
„Op dat punt ben ik nog al niet ongerust," was
mijn antwoord. „In zekeren zin, ware dat zoo kwaad
misschien niet eens, want des te grooter zouden zijne
zorgen zijn, dat zij het goed aan boord had."
„Goed en wel; doch veronderstel nu eens," zei hij,
zijne kleine handen in zijne vestzakken stoppende,
alsof hij op die wijze elke opwelling wilde tegengaan
van inwendige vroolijkheid, die anders zijn nietige
persoontje aan het schudden kon brengen „ver
onderstel nu eens, Lee, dat hij er achterkwam, dat
gij haar uitverkorene waart, dan eens jaloersch werd,
hé? en, in zijne hut gezeten, daardoor gekweld en tot
allerlei duivelsche plannen verleid werd om u uit den
weg te ruimen, hè, Lee Ha, hade liefde staat voor
niets vraag dat maar eens aan miss Maitland!"
„Ze dient toch eerst in geestverschijningen te gaan
gelooven, vóór hij verliefd op haar worden kan," zei
ik, ter sluiks eens naar Nelly kijkende, die, aan den
arm van den gezagvoerder, te loefwaart de kampanje
op en neer stapte, terwijl ik diens zware stem heel
duidelijk hoorde brommen en zijn linkerarm als een
pompslinger zag heen en weer gaan. Natuurlijk bracht
de opmerking van den stuurman niet de minste on
gerustheid bij me teweegmaar toch bedacht ik opeens,
dat, mocht werkelijk de kapitein eene hartstochtelijke
genegenheid voor haar opvatten wat zoo erg niet
te verwonderen kon zijn, als men in aanmerking nam
op welke beminnelijke wijze ze zijne verhandelingen
over geesten en het oorspronkelijke Christendom aan
hoorde mijn meisje daardoor wel eens in zeer
groote moeielijkheden zou kunnen geraken.
„Als ge naar een warmer klimaat moest," klonk
het wederantwoord, „zouden wij er graag bericht
willen overbrengen van uw ophanden komst."
„Hoe is de naam van den eigenaar van het jacht?"
„Lord E werd terug gepraaid.
„Is zijn lordschap zelf aan boord?"
Hij knikte en wuifde met de hand, waarop ik mijn
hoed afnam, wat door hem beantwoord werd.
„Als ik dicht genoeg bij kon komen," riep hij,
„dan zou ik een kistje champagne over gooiendoch
nu moet gij den wil maar voor de daad nemen. Waar
is de reis heen?"
„Callao. En de uwe?"
„Gibraltar. Voorspoedige overtocht!"
En na dit gezegd te hebben, draaide men op het
jacht het roer aan lij. Hierdoor schoten wij het voorbij.
Na goed vrij van ons te zijn, werd het roer nu weer
over gelegd, vierde men de schooten bij, en zeilde
het vaartuigje kort achter ons om, terwijl de dames
met de zakdoeken, de heeren met hunne hoeden
wuifden eene begroeting, die hartelijk door ons
beantwoord werd.
„Zoo, moet dat naar Gibraltar toe?" bromde de
kleine Thomas. „Dat is een soort van zeilen, dat naar
mijn smaak zou zijn. Zwemmen in de champagne, en
de fijne sigaren voor het grijpen, hè, Lee? en niets
anders te doen dan romannetjes lezen en den wind
maar laten waaien."
„Och, jé," riep Nelly opeens, „daar verbeeldt de
kapitein zich zeker, dat bij wel wat hoffelijk tegen
mij mocht wezen." Ze had gezien, hoe hij zich in be
weging stelde, en begreep, dat het om haar te doen
zou zijn. En ze had het geraden ookhij trad op haar
