,<i iq9is psq" 'Cr sppz ,,'pirs"
•pBq u9U0q90i9q 01 .10001 jooa
19iu piBBA op iBp '.iBcqqioui 'ouBdsdo piooq i9q uoSoi
J01BAI 19q dojBBAI '0zflAI 9HBUI 9p UBB SBAI J9iq09
qfi{9pinp uoqnA 01 uopoz ozuo rao sbai SaouoS §;i
-qoBiq PÜijb Sou fiq uooqosjo 'opAiUBpiOA puui op uo
'uopiOAioS uubai .199Z sbai lojj -puoAoq ofuBduiBq op
doi9iu qoiz utoiidsq op uoipui pfil{B 'ufiz uouunq 01
U0U1BS ^nQM rï°°q ®P U1 'USAOq JBBU {BBUU0P
821
124
125
'pjOOqoSSnjQÏ UOJOA UBA pqOBAI opjpzoip do SBAI qj
■uomoqo^jnnqoafiz ui'ufiz noz uozouoS uataoqjoA fiq }ep
-JOOA ï9iu ;sj0ij rao uaqaoziaA jBBq joop jq^bj fiui {9i[ uo
fA\rioiA oufiz dou ftq jaopuoftapij -uozouoS 0; raoq 'pBq
Hoe} U0JBAV nop ^0ia qoo qi }Bp 'qo9[q {ojq qqoizoS
pioramo.ipoq U00 qaut Bsouidsg .tooq uap {oqjOA qr u3
<('i0^bav s^nd U00 uo loqqBAiz 000 ^001 pnio^qoe ubui
uoo su00 jnnjs" 'U0JOA jbbu qi don ((j ueras^oog"
•uoSuuds 0} gpfiz do rao pfq Sou
;smf peq qi uo 'paBBfandg op o^qjeq ,,/opvpznj"
u snoqjBA ;ora 10111 }oq
iqnj0§ no i0}9q jnnz ioq ut qosoojASuoqjBA uoiqosstui
iqBd nnp 'qusniBj o^qooqoS uoo 10m 10111 icq ;bbS
IBp UBA J90AA UBp 'l]p UBA SH09 UH J90jg" 'fiq I0Z (/OOZ
loq jooadoq 'snz ioq po.idog" -uopnoz U0io qoo} oz
IBp 'UBB do 'n0p§BB[q 0jq9IZ09Z .10A O flZ S]B 'S.IOI.oBSSBd
onfiz fiq pfrqB jo Suo.ip 'diqos oSiioa ufira uba uioqd
-Bq 0g" i.iooa qi SuiS 'pnoisioA ioiu jBBqoS lip qi
JBBp 'qoop 'Sooqtuo punq oufiz joiq fijj (/0idBuqdo n
Ijp ooq 'uoiz SU0O ipnoz fi§ noio qunp no jim U3S01
'jooq opjBBAA 'noi9 loom fir)" -pmin.ioSdo 'qi ioz
,/uopjoAi jojoq puBqiotnezSuBj joai nu jbz iBp 'q"
•oiqBBra ioq fiq ooq cnoq
Sooja no 901 inoq .ibbh qt SuiS OAjBqspraqpjagjog
•uoaojsooq 01 ibz ufiqosouuoz uop ui puo^qonz jb qoiz
'pnBqini U9MTlB[q ufiz 19UI 'JBBp fiq SJBOOZ 'p.IBB_fuBdg
nop uba ibb|oS ioq sjb sqfqoqquqosiOA ooz s)9i qi
SbZ 1I00U qoop f U0|90p.IOO I9A0 UOJOpUB fiq 9pU30p]0A
loin jo qi noq 'opuaqoojoq oiqoizooz ibaa isiai )9in jjoz
fiur JooA qi uoizoSubb jBBia ooz uoqoaqoS SriBuqgSoiuo
'9}Joq onoo do uopioAi pnoq 000 sjb qoizoaz ooz aojqoa oip
'isoqsdooqos oqfijuoizuBB mpuiui ubb sjjgz jo 'qosoopi
T2T
-im UBBq.lO U90 U9A0q rao pBq 1U91S U99 fiq iffMJOJ^
•qBB.idsuoSoi ui loiu opoiuioiq U9UiEMq ugpgqStuBp
-ooq onfiz qoop joiioq qfipoim ufiz iba\ qpf -ubui93z
U99 UBA od^l 0p '3W1[S.ldppjl op UBA UBlUSlOOq 9p
'lOUUlg .I01S1J\[ SB AI 'UOCUBAiq U91Z 01 S|Bq 9pj0lds0§ U0
isjoq gpiBBqoq ufiz .loopiBBAi 'p.iooqspmoq opuBipsugdo
ufiz 'agpjoaqouuiz oqfijogpoos uo u9U9is 'uozin.iq i9in
p.l00llOlB19S U9 'S[od op UBB UqSuI.I {OA 'UOUI.IB 9100{q
-luo U0.ooqo][9 op ubb loi oSi.iBq 'oiooaë ufiz 'qopqu
uopiBBqaqqBq oaaui 'oioo.iS .iBBd U99 uoqossni IBp 'iqotz
-d° 9§iJii9{qsuo.iq ufiz 'opuoSuBq spiq nop rao pjooq
uoo ubb ofqny U9j9A|iz ufiz ioj\[ -uoqooz oi oCiuoibiub^
U00 10UI Siq09[S sbav uoppuq flAI UBp UBlUSlOOq
joioq uog "lOZoS lUBq SBB! U9 U9[Ï9Z op UOJBAI U9 jfps
p90§ qj0MAinoi puodoo{ ioq puop oozuoao ufiz noz
U9iqOBAU9A 91 diqOS§OpOO U99 do Siq09JS S{B 'pi9pp9J9§
-do ëi.moq ooz 'iiai J9p|oq ooz uojbaa uoqqop ozuq
-UB fun jBSoq uo 'qooppuuq uohbu U09 loin do suoa
firn qi oiqosiij 'uoSSq ubbS 01 mo pmoisoS ioi]q "jooiq
opuojBp spoojs Sou J9i9iuoiBq op iup 'do qi oiqioui
liqoBAii0OAiBjg 3pg op uba uiSoq ioq 'ann S3z uoSoj,
'uop]i0z I91BAI oqCqaSoAioq ioq ioao uba.ibbp uoAinpBqos
oSunojqioi op [fiA\j9{ 'uoaq suo .ioao u0qqo.11 U9q{0AV
ojoSubaiz uoSoi uba '9{9qu9 siq99{s ïAinB^q loppq
sbai jaiuoq op noqqoiioSdo sbai 'Suiq uoisoo Pq
het bewijs lever, dat de lucht, die wij inademen, vol
geesten is. Maar begrijp wel, Mr. Lee, dat vóór het
stoffelijk oog die geesten mag aanschouwen, en vóór
het oor in staat is hen te hooren, het geloof aan hunne
aanwezigheid tot het hart moet zijn doorgedrongen;
en het is dat geloof, hetwelk ik aan mijne manschap
pen wil deelachtig maken, als als zoekende
naar een woord, was hij in de war geraakt en zweeg
toen opeens.
Ik vond dit nog al vreemde praatjes voor een ka
pitein tegen zijn stuurman, en niet te minder nu een
sterk dalende barometer aan zijne gedachten een ge
heel andere richting had behooren te geven. Hoe was
het, in 's Hemelsnaam, mogelijk, dat men zoo'n man het
bevel over een schip had kunnen toevertrouwen 1 En
wanneer ik nu over het kloeke vaartuig het oog liet
gaan, en dacht aan het aantal der menschenlevens,
die even onvoorwaardelijk in zijne macht waren, alsof
hij als een wereldsc'n despoot op een troon zat, dan
trof me het groote gevaar, waaraan zijne krankzinnig
heid ons kon blootstellen.
„U hebt verlangd, dat ik mijne zienswijze zou me-
dedeelen, kapitein," zei ik, na eenige oogenblikken
gewacht te hebben of hij nog meer zeggen zou; en:
toen ik zag, dat zijne gedachten nog steeds dwalende
waren, vervolgde ik, „en dat zal ik nu doenik vrees,
dat de matrozen uwe lezingen niet begrijpen zullen,
en trouwens, als ik bedenk, welk soort van werk van
hen wordt gevergd, en hoe ruw en hard het leven
vóór den mast is, geloof ik ook niet, dat ze daar met
preeken, van welke soort ook, ingenomen zullen zijn.
Aan dek hebben ze de handen vol genoeg, en omlaag
hebben ze behoefte aan rust en slaap."
Dat antwoord is kort en krachtig genoeg, dacht ik
bij mijzelven, en de volle waarheid meteen,
,,Dat vreesde ik wel," riep hij uit, en kruiste zijn
armen over de borst. ,,En bovendien, zou het te ver
wachten zijn, dat de minderen, de onbeschaafden het
licht zouden kunnen ontvangen, wanneer zij, die een
eigen oordeel konden hebben, dit licht afwijzen?"
„Neen, kapitein," zei ik; „en juist daarom zou ik
me ongerust maken, dat het een bedroevend tijdver
spillen zou zijn, uwe denkbeelden bij die menschen
ginds ingang te doen vinden."
„Ik vrees, dat gij gelijk hebt, stuurman, en ik dank
u voor uwen raad." Dit zeggende, wilde hij zich om-
keeren en naar achteren gaan, toen bij opeens uitviel:
„Miss Maitland heeft mij verteld, dat gij vóór uwe
komst hier aan boord een kennis van haar waart."
„Ja, dat is ook het geval," antwoordde ik, een wei
nig kleurende, terwijl ik een zijdelingschen blik op
Nelly wierp, die den schijn aannam alsof ze naar den
heer Black luisterde, doch onzen kant uitkeek en met
hare gedachten bij ons was.
„Zij is een beminnelijk meisje een zeer ont
wikkelde vrouw," riep hij in vervoering uit. „Zij al
thans schijnt me te begrijpenvan hare bekeering
ben ik zeker."
En terwijl hij zich verwijderde, keek ik hem na,
zonder (zooals stuurman Thomas gezworen zou heb
ben dat ik deed), te denken over hetgeen hij me over
Nelly had gezegd, maar wel ongerust over hetgeen
ons te doen zou staan, als zijne krankzinnigheid eens
toenam. We waren nog pas eene week in zee, en ik
had in dien tijd reeds duidelijk kunnen opmerken,
hoe zijn gedrag zonderlinger en zijne taal onbegrijpe-
