ha 3 ii x s a a. o o h ■satjotti :}Bi!cn at]3ST»Sug; (i ufiz puiAv ap paap ajSooq aip do piag; -sjbui ap sjb Sooq ooz uarauiojoq ui 'do piooq qaq uaSa; uaqnq uba uadaij ua qeq uap joao uaptuooijs qfqaS a; uaSiaqiaj -bav a[aaq I pAvn;sa§ sbav uiiBBp aip 'bssbui Jap a; -jbbavz ap joop 'pjooqaaz uaa uba apuiaqn pq sjb Siddoq ua jfijs sbav dtqosjooA ;aq sbav uauuoSaq SuiSaAvaq apuazfu aufiz diqos ;aq J09A 'uaaq suo jbao spaai uoSaojs uaaaz ag i puojsaq sjibj 5m ua uaqqnjs ua^oS -a§ aiBAVz qn uaipuaAoq aip 'azuo ap sjb SuipBj auaa ;atu (<uaqiaAi" uauunq uaqqaq paoS noz diqos qjaAv qooQ qsuupag uaqqaq uaaq siajjn.iq ap iaAO 'uaqqap afioipqinq ;aui 'Suja ua ja;iBp 'uaqqaq a; jbbij 'uBBjsaq pBq piaqqljjalooui 10 ooz 'sjjaz noz ua 'aaz aSooq aip ui puaqajsqn 'sbav uapBjaS datp a; jaoA diqos ;aq }Bp jiavjooav ui 'qoiz d^viis-idpjvap pjaiq uaqossnjuj •uazfii a} pjoBU.iap -pirn bu uoSaq 'sbav jqszaS (t 09 7,3 i°l 08'63 uba aip 'lajatuoiBq ag -auuiSaq uap ui sjb laquopqid ooz ;aiu 'uiBAvqiooA xaaui ;qoijjaaAv uaaS qoo uooqosjo 'sbaa 'uaSoptaAO qjOAV ajoquo auaa ;aui sjb jbabij jo qqjoAV -aq qljjaqfijaS jaAvooq ;qonj ag -daij aaz aSooq uooav -aSuapnq uaa ja jftAua; 'qfijaS a; uauBqio ufizop uaa jooA joav jaq laoAA iqoeuiappiiu a; qoop 'pcq ;qiajaq piaqgiAaq uba ;unddo; ufiz spaaj 'jaiAUi suo fiq fiq uao; 'mjojs ap ;sp 'uaqqaq piajAaS suo uajqoora a^ •?0ze3 pjooqjeAO uoXubi eei -jaojd p>q qn appiajjB ubajbbp ;qoBjq ajejqiao ap qi sjb qoop ufiz a) uiapB uoSubj uba ;aiu qaajq uuojs ag •pjaiq dBBjs uap qn Siibj jnn uaa joav Sou fitu Suiuoo^joa auunq uba piaq -qfijaqodsaq ap pip 'pusjsao; uapuaABqaS ooz ui uaq ;aijj3A qt ua 'uapiaqos a; s.ioiSessBd apiaq ap 'aqaoui jaaA (jut ajjsoq ;ajj -puooMaSfiq qaq poo qi aip 'fipsd •iqoaA ajsSippoq ap ^oj SuiptajuBB jbS qg -uajatainjjaau paap apaui joopjBBp ua daajS aauaaq ap fiq qoujg; jaaq uap 'uappaj aj qoiz dooq ap ui 'aip 'jaiA pjBBf -UBdg nap do uaAoq qi 'uapjojui jnq ap ^noq qn^s uaa sjb uacuBS 'jatAjuo unap aip suo uao; 'Ciav jsp 'sbaa ubajbbp SjOAaS jaq fpuojs ^nq s^oBjg; *jj\[ uba jnap ap uaSa^ Snj ufiz ^ara fiq jfiMJO} 'uapnoq a; sjBBjd aufiz do uiaq tuo 'jqnjpaS esouidsg uaSai qi psq ^qoiAAaS aqosusS ufitu ^aj^; -apuado uauuiq jbbu qoiz azap ^Bpooz 'mo jnap aufiz'uBA qnjq ap qoajg jaaq ap qnjaSuo fiq apiBBjp 'aptaz pp qi jfiMja; jsinf ug t(-uaSuaiq8iuaj inq baau jbbu jbbiu n qt p?Bj 'rao^j 'uaSSaz aj uba jaaui sjaiu ja qi ^aaM usp 'Bsouidsg Japijq 'si SaouaS piu Sou u jooA !jBp sjb ua i uaqaqaSpu paoS jpiOA\ uaAoq ua 'piajaqjooA do dBqosuBtuaaz jacu ia si diqos ;aq qoop 'pjBq j9aa 5ibbaa ^ofj *si jbbaas apultu ^3q ^3iu j3 JBp" 'joo jaq ui uiaq qi apA\uaajqos 'fiJA qoo^ joojag" ■puojsjaA pjooAv uaaS qi ubajbbaa 'qosiiBBdg jaq ui pjooA^ub Siuaa fiui jbS ua uaSoo aufiz 4am qfijjBBAjaA apjoj fig ,/StpaA ooz jaA\ ^aq si uauuiqjBBQ (juaAajq -aS 4nq ap ui pjs !jaiu jbbui otojbb^" -puauiaujaap qi SaojA „(iïqaq pjaazaq 4aiu u fiS 4Bp 'dooq qj" qoojq uajBAA uajaoA ua pjooq qoop 'paajqaS uodafsinq ufiz ui sbav fig 'uoq uapnoq ua ua; 8QI 154 fonkelden en verduisterden daar als zoovele glimwormen. Door dat ongewone licht beschenen, zag het schip er spookachtig uit, zooals het in eene verwoede vaart voortholde en zich met de smalle strook van het eenig overgebleven, dichtgereefde marszeil tegen de donkere lucht aan-, en met zijn zwarten romp op het tot schuim geklotste water afteekende. Door de snelle vaart schoof het vaartuig het water, dat schuimend en donderend voorover krulde, tot aan de kraanbalken hoog voor zich uit, en begon, in de hand over hand toenemende zee, steeds hooger en dieper te stampen. „Bakboords groote brassen in handen!" klonk het bevel van den kapitein en wij haastten ons achteruit te komen, wat, tegen den wind in, eene groote inspanning bleef kosten. Met het roer aan lij werden de raas nu stadig aan bijgebrast, en loefde het schip langzaam op, doch nam, in het midden van de halzing gekomen, eene hevige stortzee over, die de dekken onder een laag schuim bedolf en, tegen het lijboord, de matrozen tot boven de knieën onder water zette. Ook de voor- en achterraas werden, om den windvang te verminderen, nu stijf tegen het lij want gebrast, en daarna lag het schip over bakboord bij, stampende op de, als bergen, van voren aanrollende golven, en soms overslingerende, dat de voor-boven-lijzeil spier met zijn nok, als een harpoen, in het water stak. Intusschen was hiermede het schip onder zulk een handelbaar tuig gebracht, dat de halve bemanning veilig hare kooien mocht gaan opzoeken. Aan dek viel vooreerst niets meer te doen. 159 je, dat wij op den buitenrand genoten hadden, dan kwam ik tot de slotsom, dat ons schip in eene zeer gevaarlijke positie zou geweest zijn, indien we, toen hij inviel, slechts enkele mijlen Oostelijker gestaan had den. Dat deze verstoring zich over den oceaan ver- plaatste langs een gebogen lijn (zooals het punt van een wielband bij een voortgetrokken wagen), werd be wezen door de snelle veranderingen in de windrichting, van N. tot O.N.O., waaronder de geweldige drukking vrij wel dezelfde bleef. Toen ik ten 4 uur 's morgens aan dek kwam om de Dagwacht over te nemen, liep er nog eene ontzettend hooge zee, doch was de wind merkbaar afnemende; boven ons was de lucht wat ge broken en de drift van de wolken verminderd, terwijl zich enkele sterren vertoonden, aan wier ongestadig licht men ontwaarde, hoe er nog eene hoogere laag van fijne witte wolkjes Westwaarts, dus dwars over onzen wind heen, dreef. Het ziekelijke licht van de morgenschemering be scheen een somber tooneel. Het schip had oogenschijn- lijk zooveel geleden, zag er zoo gehavend uit, alsof het eene maand lang met zwaar stormweer had te kampen gehadde fok en het voormarszeil, met zooveel moeite, terwijl het donker was, beslagen, lagen meer tegen dan op de raas in proppen van zeildoek, slechts vast gehouden in de haastig beknepen beslaghandenal het loopend touwwerk woei in groote bochten naar lij uit het dek geleek een vijver, en met elke overslingering van het schip stroomde het water van boord tot boord, en spatte schuimend tegen de hoofden der luiken of tegen de verschansings op. De bak stond voortdurend blankwillig kwamen de groene zeeën over, en stroom den dan als watervallen een dek lager neêr. Daar

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1891 | | pagina 8