iiiA snisadooH
-oSSbja ap jbbu 'si pjojo°do az sjb 'Sbja ap ua 'uojoa
jbbu jojsooj jBp §uojg" *qi laz (<'uouuboi 'tiBeSjy"
166
ubra uaa 'aprooqaq jjq aopBBM '^qoBM ap jo jaij.iBMq
pq na 'Som st jpg 'Stq pjooq ufiz .iaSao.iA japuo
-.ibbm qjBq uaiBMZ uap ui pjraqa§ °ou iubbu ufiz si jb
'Sipaj jjfijq ïooq aufiz fqn paoS jooa si ua qap pq
do uaqojqaS }§ij dfid ufiz piooqaS uapjOM jaara
jaiu najjnz pBBjauiBq uajojjaA uap uba qoBj aquS
ua raap 3ao.i§ ap ua°uizdo pq fiq jooq pq ui uaq
-ajqjuo pou auaa jbz .ia uapjOM pimaS jez jqoizaS
puaqaq uaa qooj jbbui si uaAJopaë jauunq uaa sjb
uaqqajpBB najjnz .iapuozfiq ooz qoïz pq uazojpm ap
pinfpppijq -°uiraraajs aSipjBBua§p auaa ui qjOA pq
jguajq ua 'piaqSijqoajd aSiuaa pra pfpjB diqos uaa
do jpaiqosaS 'qjjj uaa uba uapaz pjooqjaAO pfj
168
uiojiduq Jojbbm 'ozCim op uba qojjuee Siutom JopjoA
qoïz qjoA joq }Bp 'join ara ;aq opjopuoMJOA §.tg[
tt*nosï[OBf etss9f" aa
■uoAucg uoiujb uap uba jjbbajio ap sba\ oog
„1«P[
•uouuiq joom jmfBq ap dojBBp SuiS uiojidsq
ag jojbm oq draojd uaa jora poojS qjjj ;aq na 'Som
Sbja ap qoii ubiu uaa 'iqoijoSdo nu pjoM jojsooj joq
uba puiououuiq ^ajj (,j mBBUspoQ ui oup oomj
uog" ijBSSaizfiMUBBoqfijoqmjqoS jooui opqi dojBBM
'ubb lira uoSbz ua }oiu raaq uodojSoq 'uopjoiqjSBA gp
aip 'uozojjecu ap qoop jojsooj joq uba uapnoq uinqos
joq jooa mos ufiz sbm jiq ((j opojA ui uBeSuooq raaq
jBBg" raojs ojjop pra dojj ua qoïz jjq joidud pq qBjs
jjq ipuoip uap ubb puia uaa jo uiBMq qfil9Pa]!I
•SuiSiuo piu uioqdBq uap sfiM
-joSiqqnjoSuo oip 'SuiSoMoq auaa 'uojojqoB jbbu ojdBp
ua mo SuiSjbm uba Suiqqnjpjin uaa pra qoïz sBtuoqj,
UBuunnjs ouiojq ap oppuoM 'puq uopuoS uBAaBBp
qjjaq ap fiq J90/V -jjoz joqojds ap sjb uiraooz daaaSaq
uba aaara paooav uaa aa aauunq ueo§ pp 'jBBjq sbaa
ï9H ">[J93t 9P a! qaaad oSubj uaa jjq sjb uojojmqos ai ua;
-aoA ap pra ua uapaoAA oj SipjnpoSuo naddBqosuBm ap
uouuoSoq apuia pq J99A Sueq; -raopuopijqo 9q(ll9q
-uoadsaoo pq pra uojbm uoSuoiq oj puuqaaA ui uap
£91
toespraak had aangehoord, verschrikte hevig bij dien
laatsten uitroep van den kapitein, waardoor iedereen
naar hem keek, gaf, opeens in den waan verkeerende,
dat hij zelf een geest was geworden, of dat de geest
van Lanyon achter hem stond, een gil van angst en
sprong met vaart op zijde, waardoor hij een tenger
matroos, een Deen, Anderson geheeten, een stoot in
de maag gaf en zij beiden op het dek tuimelden.
Dit zou in ieder ander geval den algemeenen lach
lust hebben gaande gemaakt, of de aanleiding voor
eene vechtpartij zijn geworden; doch thans had het
slechts tot uitwerking, dat de matrozen, reeds zenuw
achtig geworden door de zonderlinge gebaren van den
kapitein, des te meer ontstelden en angstig tegen elk
ander aandrongen, en, zonder den redenaar uit het
oog te verliezen, nu en dan eens over hunne schou
ders gluurden, terwijl de kapitein zelf zich door den
val van den neger in het minst niet tot zwijgen liet
brengen.
Zijne woorden verloren nu echter hunnen samen
hang; hij vertelde in zijn dweepersgeestdrift den groot
sten onzin. De ernst, waarmede hij sprak, nam toe naar
mate hij onbegrijpelijker werd, en het begon mij reeds
te benieuwen, hoe lang hij ons nog naar die gekken-
taal zou laten luisteren, toen hij eindelijk zijn hand
schrift openvouwde en, zijne hand opheffende, begon
voor te lezen.
Zijne lezing duurde een half uur. Ik zou u daar
van niet gaarne opdisschen, wat me bijgebleven is.
De inhoud was vol aanhalingen van allerlei schrijvers,
en handelde hoofdzakelijk over geesten en geestver
schijningen, wat die hem gezegd hadden, op welke
wijze zij zich geopenbaard hadden, en hoe die woor-
-uedraBq ap do UBUijnnp ojsjoo ap joojq ua 'uoqqsz
qopjjsq pq do qoïz uiojidBq ap pij 'uBtuspoq uap
uba afjinjj pq uara opjooq .ran uoSou ai soioojg
•uopjOM noz uopSjQA pioq
-jous opjjozop pra 'ujjz noz uouomjuoa ajdaip ap ui
qjjj ujjz Bjpooz 'jjq uooqosjo 'jqBBtuoS qnjpui uoS
-iuoo pcq poop ujjz ua 'uouooj o* aCunjd oSijbzuijb
ujjz uba ptuoqjo qoojq opno uaa jo 'ubbjs a; jb qcqB}
ranud uaa pBBjaiuBq uljz 'pia.iaq fiq sbm spaajs uaizaS
raaz cp.iBB uajjfqoojA pfi^jB ufiz rao 'fiq uaaqos jiujooa
jbbui uaSSaz aj jaxu raaq uba pia raam 'soojpra
ïqiqosaS uooMaS uaa sbm fiq uaqramdo uaop lapuoz
-liq jioou qoïz f;q psq 'ua°BpaSapB§ pBq uajBouaam
'sbm jqoBM aufira uba aip 'uoifucg qi uooqosjo
■qjajs lapuira
•japjaA jjq
SuiS 'uapjooM azap bu ua ^isi qap pq do suaq ajjB
qooj UBp jBBp 'uajqoBM a} (Suppira) ((uazBjS jqoB"
joj pra uaqqaq noz uBBpag japq fiq pp 'pui.\ qi
jbbui" jjq apiaz tt'uiaqdBq uap uba jbaui uaa si pjj"
291
je, om een oog op het schip te houden; en daar
niemand van de passagiers zich vertoonde, had het
overboord zetten van Lanyon alleen onder ons zeelui
plaats. Het in zeildoek genaaide lijk eene hang
mat had hij niet bezeten lag op een der roosters
van het voorluik, bedekt met de grootste vlag, die
aan boord was; vier van zijne bakskameraden droe
gen hem, en de rest van de equipage liep er achter.
De bovenhelft van den lijvalreep werd geopend, en
•daarin het uiteinde van het rooster gesteund. Twee
matrozen hielden zich gereed, de slippen van de vlag
weg te trekken; twee andere om het rooster op te
lichten, wanneer daartoe het sein gegeven werd. Al
len stonden met ontbloot hoofd; het geheel maakte
indruk. Zelf gevoelde ik de ontroering mede, bij die
vele ruwe zeelui gewekt; sommige hielden de oogen
neergeslagen; eenige den blik op het rooster gericht
enkele gezichten hadden éene uitdrukking van ver
wondering, zooals kinderen die toonen bij een hun
nieuw schouwspel. Joe, de neger, stond met een droe-
vigen grijns op zijn platte, goedige, eerlijke gelaat,
terwijl de Zuid-Europeanen zich ontevreden en norsch
achterbaks hieldenzij waren Katholieken en vonden
het onaangenaam, deze plechtigheid te moeten bijwonen.
Spoedig werd mijne aandacht van het volk naar
den gezagvoerder afgeleid. Deze scheen buitengewoon
zenuwachtig te zijn, en had, inplaats van het gebrui
kelijke Gebedenboek, eene rol papieren in de rech
terhand, die sterk beefde, terwijl hij zijne oogen over
de menschen liet gaan. Op de Engelsche schepen be
staat de gewoonte, de dooden op zee overboord te
zetten onder het voorlezen van het formulier uit den
Kerkdienst; maar ik zag nu, dat kapitein Flanders
