opMtids na uauaaq op do uaoj qoiz Saojs 'uaSjiiAY aj maq sba\ suainaujooA tiq josjb 'jaotuaS 9} poqo uapunq apiajdsaSjm jam Sooja 'qapjjnq jaq do uaip jaams 'pjooq jaq uga paoq nop qoiz ajqnj 'qjBq ap jggu jsiua ap apjnq 'qap jaq jaAO fiq apjaSSBAi. 'pnq puBjqaS uajaoA apiaq ugg qoiz fiq josjy -uajm uauuizjoA aiGquEGjsiaAUO 9§iu99 maq nam apjooq sjqoajs unp na nu i januooA diqos ufiz do junp uaaSjaq japuo JGGqiqoiz paaj fiq uasjaqos aj piaqjGBAi jggu 'uggS -japuo a?] uaaqos uiaqdGqaaquGy ap aip 'SuqjaAiq ap 'uajaoAaS jggjs ui qoiz noz jGGuajsunq uaa sjqoajg •jaajpSaAV puiAi nap jam sjGA\p 'qfijaS qBiAv uaa ugg 'diqos jaq jfiMiaj 'uajooqos assoj jatn uapjaddcjq jiazmnjquaAoq ua -uiEjqjooiS 'pjooqsjaza ;aq uga puBJ nap do BJasjBinjooiS ap 'ScjsaSaajsjoojS jaq joao jaajA ainqjam Suiq Suajs uaqojqaS a<q -apjouBAA ajspjiM ap uiuaAoq 8inj ajaaqag jaq ua 'jqouaS ufijsiaoq azuo aaAO sjGAip jnoqjinjq jGGq jam 'fiz joao qiajs qJGq ap suaado §gj ooz iajBA\ a; aaSuf ap jaiA UBAiGBp SjOAaS uaa s[G jdBuqaSjB gj ap japuo qsinf 'jaAOjajqou SnaistuGjqiooA ap SniS doiBGp qfijapup jg sjaimaq uajazfi ap fiq 'uajaajsadfid s|G 'ua.iaidsjiazfijuaAoq aaA\j ap uaqnjq apuooas auaa uj *ugg|s aj SipjaA\aS uaoj ua uajjiq aj uaunoSaq js.iaa uajiaz ajjB ua 'daqdo puiAi uap ui qfqaqjaM jaq aoq Sgz ua 'Soo jaq ui diqos ufiz qi pjaiq 'sga\ ua.iGAjm jaq ugg ooz fiq jfiAuaj, •qap jaq jaAoauajazaq uaa sjg fiq ajsuup 'apuajfirasjaau .iaqfiq uap ua <(j uajnoqpuoi auuG ufitu 'snzap j do puiM uap ui diqos jaq jSaijA JGBp 'piaqpaoS aSipBuar) jjaijotn -ooo[ uaa uga jaiAV jaq sjg puoj jSaijA jaq ïpBiinnjs jaq jggu suaa qfiq 'jqoqiaaAA ua japuog juaSojAaS uaiOA jggu si ua qaajs uap ui jaoj ufiz ^ggj jaaaq ap" LOZ azap fiq uajaids aufiz ja jaqaz 'apuapaajqaq japjaoA§GZ -aS uga s^GBjd ap jaiq 'fiq ua 'uajaoA uapuoq uapaz -fq aqG Sou qsaq qoo aAv qup 'uaaaMaq apjooq siap -UGU uiaqdGq uaSaq aaquGy uap Joop qoo uup qi qup -ooz qaiu apuoo{ qi(] -jgS ^jbga jaaui |fira aA^Gq auaa «qqoajs 9.iw/s.i3pp}jap paz uga SuuapjaauuaA azap qGp 'qfqapGp qaajq uaSSo] qaq fig -uadooj ugg§ jaSooq sgaa aaz ap qoo ua saijq aAfgs jaaz uaa Sou iaoA\ qajj -ua^az japaM ua|iazuiGjquaAoq ap fiq qaq buo do qjaq ap qup 'Sgzui sjapuupq uiapduq uaoj, •piooA jaquM qaq jbao 'qiu suo jooa 'spaaqs paods ua piaq -SijjGAaq aqfqjapuoAvjaA qam qaq Soo]A 'qiaaqos uaApS jap uaddoq ap sSugj s]qoa|s s]aSna]A ajGq qaui aip 'AAuaaiu uaa sjg 'ua Suijqoij uga diqos qaq apiapuGiaA Sjjaz qaajjs aAjGq uaaS uapjOA\ aj qqoGpaS lain uaaqos TiGGJGGQ -uaSjOA uaAfijq aq Jimp nap do JGGq 'ufiz uoz suo qaq qfijaSomuo aoq 'apuadfiiSaq 'apjuipsjin sjaoq uajapuG uaa ua apSajdo jaoi jggij 'uaiGGjp aj fiq mo uias suo uga uaiz jaq fiq 'qicq aqosuGGqiiaray ap spaaj nu iaiu qup 'lajqoa am apjapuoAijaA qajj qoojS japuozfiq ooz suaa jaiu qoo suuq aip ua 'sajjG qoo uup uaizui ufira jggu sgaa qup jGGm Juajaomjuo aj diqossjnamanjaAUoS uaa pfp jaSiuaa aq dooq ap ui 'uaAfqq piaqfiqGu ajGq ui 'uapnoq Soo qaq ui qiGq ap 'uapjiaz qsjaus qaq aAi jGAaS ui 'uapnoq fiM 'Bp 'uaqjaz -fiq qqoBjq aSipoou ap qoqos uaaS joop uias suo ugg uapnoq ua uauuouuq uaaS uajaoA (iaa SiuijggasSojjoo uaaS sbm diqos suq (juaiGGjp aq fiq qqoora uazaiqjaA qaiu suaa japuB ap uaipui 'noz uaquq suo SuiuuiAAjaAO auaa ^gm 'jg fiqiaiq fim SaojA qi 'iGGra jm pfujspaAi uapjaSajaS uaa do uajiaz suo daij Jaam ua jaapf •do afuGdmaq ap uga apfiz ajapuG ap ugg jsaam qoiz pjaiq ua SaA\ ZOZ 206 windstilte eene bereiking met de booten zou mogelijk maken. Doch, indien dat schip ons daartoe nu eens al te ver uit onzen koers mocht lokken, wat dan Zou kapitein Flanders steeds blijven volgen? Ik wees stuurman Thomas op de fonkelende oogen en op de bewegelijke trekken van het bleeke gelaat van onzen gezagvoerder, en fluisterde hem toe, dat de Yankee in zijn slimheid mooi bezig was, partij te trek ken van den geestestoestand van den kapitein van de Waldershare, dien hij geheel naar zijne hand zette. Ik achtte me verplicht mijn ambtgenoot te waarschu wen, dat wij, zoo voortgaande en ons de leiding der zaken op dien voet latende welgevallen, eerlang die nen zouden op een soort van Spookschip, waarmede een krankzinnige bevelhebber een onbereikbaar ideaal najaagde, in plaats van zijne bestemming naar Callao op te volgen. „Ik ben nu op alles en dus ook op het ergste voorbereid," zeide stuurman Thomas, daarbij een ge zicht zettende als het levende beeld van de wanhoop. „Op mijn woord, Lee, het spijt me, dat ik niet lie ver een been gebroken heb, dan bij kapitein Flanders aan boord te komen." Nauwelijks had hij dit gezegd, of daar hoorden we een uitroep van Obed. Het was dezelfde kreet dien een neger zal slaken als men hem op de schenen trapt. Hij keek naar de bark en wees met allerlei onzinnige gebaren van zijne donkere, groote hand in die richting, en nu zag ik ook dadelijk dat er daar aan boord iets voorviel. „Kijk, kijk!" krijschte kapitein Taber, die door zijn op de reeling liggenden kijker stond te loeren met een rug zoo krom als van een blazende kat; 203 gelegenheid eens aan wagen zou. Hierop beval ka pitein Flanders, wiens gejaagdheid met ieder uur toe nam, den eersten stuurman om ook het voor-en groot bovenlijzeil te zetten. Met dit extra zeildoek bij scheen nu de Waldershare nog meer overladen en gedrukt te zijn, dan voordat deze zelfde zeilen weggenomen waren. Bij elke indompeling trilde het schip van voor tot achterom een haverklap namen we, te loevert op den bak, water over, en de lijkant van het dek stond voortdurend onder, omdat de spuigaten te diep lagen om al wat overkwam te kunnen loozen. Ik verwachtte niet beter dan dat de boel naar beneden zou komen. Het spande geweldigde wind gierde door het tuig, en het schip sneed de krullers van de zeeën af, zoo als de schil van een appel, onder de bewerking van het mes, soms over den duim glijdt. Een oogenblik vergat kapitein Taber weer zijne kalmte; hij vloog naar het boord toe en schreeuwde, terwijl hij zich heftig tegen de dijen sloeg: „Einde lijk pakt ze dan toch weerHoera, mijn boutjeZoo gaat het goed, oude kraak Ja, de zenuwachtigheid was thans aan boord aanste kelijk geworden; de wachthebbende matrozen lieten hun werk liggen om zich bij de kameraads op den bak te voegen, en niemand dacht er aan, hen tot hun plicht te houden. Langzaam begonnen wij thans weêr op de bark te winnen, zoodat we reeds het eind van haar kielwater dwars voor ons zagen, tot we ook daar aan boord het groot bovenlijzeil zagen ophijschen. „Wel verdgilde de Yankeekapitein, ter wijl hij met een vervaarlijken slag van de platte hand de schuiven van den kijker ineensloeg. „Mag ik het ding even hebben?" vroeg ik en bracht

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1891 | | pagina 8