'H95S3A uba 5Uiid 591] do iBJOOyv -aiquo.id qn5S Mtiaiu uaa jam tat" hq 5«P TiqJOOA Sep uaafl SuiS .ta ua 'uafluajq uauunq uaqqaq uapnoz ufiqas.tooA a; sjqoajs uauiBZ 35 uajapuB l'im sjb pjooq ubb qoiz liq Sui] -suj5111 950018 uaa qjnz psq jaqBtu.maS a (J "uaAaSjaA uoq 5saq 95 5am uaqossnjui .iBBq fiq 5em 'jm afjsitiA jbbij ui maq ajqoBj Bsouidsg umpBcu 511bm 'jb8 guip -aajq aufiz jooa gjoz jaavooz qoiz fiq jBp 'ajjanj uba 9J93 j95 u99jjb 59q sbm 5S5BBI do MBBq fiq «8 uiosbaa piaquagajaS aoj.iBBp sjfiMqip ooz qoiz puoAaq [ifj -uaop aj uagBJA iajjapB PRiqdo 5100u ua 'muoja aufiz 5ua.t5uio uajBqjaA aip [b jbbu uajajsmj 35 Suijjajs -guBjaq 58UI 'sbm jaaA 35 5joou JBBq 5aq 5Bptuo jaqaz 'ufiz 85 uauiouaSui japuozfiq fiq uaaqos ifflaft 5aj\[ •uajiazaq 95 ua53M jaaM pM uaABq atp sood uaa joao fiq noz 'apuaq smq jbbu gaA\ uap fiq JBBp ua 'uapusq ui fiz puq soJ5daa[s ufiz uba puia 5aq qoop '510 sraos uup fiq dan jjaa puia uaa nu fiz sbm 5b^ -puq uaqo.tdsa8ui paoui ua p|a5sag5snjag JBBq fiq ua 'ppjqosaS ppquaSajag aip fiq az aoq ua 'UBBg 35 S5JBBMqjaq paajqsmq jiBuipjo jaaz uaa ui 'sbm 5qoijdiaA fiz joopiBBM 'tuBMqpaaj -ag gipl'15 59iu qnjsfluipaajq 5Bp 'uaqBiujaA ua uassud -j3a0 'uassud sooppuia uba jiMjaaM ui 'aoq ua 'uazaiq 35 51U uodB[muoij aiooui uaa uio UBBgag sba\ uapmyj uba pua-jsa^ 5aq jbbu JBBq 5am fiq aoq sbm uauiou -aguBB apuuag ui qooj JBBq joop 'uaqqaq a5 5qBBtnaS siaj auaa bu 'dojBBp fiq ua jquupaq puq js.iaa uiaq afsiam ufiz aoq apjajiaA lajqBBtu joq ufiz ua 5qBBja§ sbm pjaipaa fiq ui.ibbai pfp uap uba usp qBjds fifj •uajooq aj ubb uopaquagajaSuBB aqfijasmq aufiz jbao ahauuBtu agijJBqpaog joop ua joop 'auiajq 5aq uba jaAtiaqag agqjazag 5aq UBp 5aq sbm qfijaqBUija^ 1SS 224 •den vinger gesneden, door mij te openhartig tegen hem over den gezagvoerder uit te laten, en daarom hield ik nu maar liever mijne zienswijze voor mij. Reeds het feit, dat niemand buiten Nelly nog de op merking gemaakt had, dat het met den kapitein mis liep, was voor mij eene aansporing om uiterst voor zichtig te zijn in de wijze, waarop ik van mijne overtuiging deed blijken. Wat ook de Espinosa's mochten zijn, de heer Black was zoo heel dom nog niet; en, dat hij evenmin iets bijzonders in het gedrag van den kapitein opmerkte als stuurman Thomas daarvoor een redelijke verklaring kon vinden, was voor mij een bewijs, dat de vreemdheid zijner handelingen nog weinig de aandacht trok. Als Mr. Black en de anderen iets vreemds in den man vonden en bespra ken, bepaalde dit zich tot de opmerking, dat hij een zonderling was en daarmede uit. En waarom ook niet? Wat er ook gefluisterd mocht zijn, er was niemand aan boord van de W alder share, die het op zijne verantwoording zou durven nemen, te verklaren, dat de gezagvoerder, de man, die met een onbeperkte macht over het schip en het leven der opvarenden bekleed was, die buiten alle toezicht stond en doen kon wat hem behaagde, lcranhzinnig was. Tot zoover toe had hij het schip behoorlijk over zee ge bracht, en bewijzen gegeven een goed zeeman te zijn de eenige bepaalde aanwijzing van verstoring zijner geestvermogens, die ik nog gekregen had, buiten de nietigheden waarop mijn wantrouwen in hem was gegrond, was zijne houding bij de uitvaart van La- nyon. Maar daarbij was niemand van de passagiers tegenwoordig geweest; misschien had niemand daar over een woord gesproken, en van de uitwerking -5s)BB[dafl puq quBg ap ui tUBBU uajBq do fiq 5Bp 'pja§ 5aq jbao ua smquaAoq JBBq uba .iiBjiqnam aMnaiujajuijdsqids 5aq ua muoja ufiz jbao suo qB.tds ua 'fiqiBBp qoiz SBtuoqj, UBtumnjs apSaoA sjfiMqiQ •ajqBBUi iap.iaq -uop Sou qap 5aq 5ooq naqosaqaS japuo.iBBp Jap a\np -Bqos ap jbbm 'sjiABp ap jooa 5sinf 'afuBdtuBq ap do fij ubb sjBBjdjmqos aqfqjaaq auaa sjfiMqip aM uapuoA UBp '5111JOOA uazo-ijBui jap -uaqqijq ap ubb qoJ55UO suo jajsmp qfijajqoBu 5aq sjb 'sbm 8iz9mjb uiajiduq azuo ua '51JOBM uba fi.iA qi jaauuB^Y 'uapjaquojjoopj 'uaq -qo.15 uaaqjaAO sjqoqu s( ja aqjaM 'uauuoA 855imiom ap uaqassnj 'jajpz ua5jotusaS uba sjaddojp aufg sjb 'aip 'uajja5s ap ua 'uaaqosaq §Bp (jq uaq|OM apuaSBfjJOOA ap aip 'ufiqosauuoz uap uba 'safjioS aia5.iBp ap uba uaMnoqosuBB jaq fiq 'uapuoq uaqBui sjqoais suo piaq -puozaS ua apjaij s[B 5qaMa§do ooz 5JBq suo ui qoo UBp uajBM 8a\ ua 'pBqaS uappuq pjooq ubb §ou aM aip 'apam ua§Bp ajsSiqqnjaS ap puiM aip 5qoB.iq suo .100^ •uajjaus fiqjooA uoSbz uaqqo[Aramqos apuajassiM ua apuaiBBjp ap 'ua8oqa§ Suqaaj jo SuisuBqosjaA joao 'aM jfiMj35 'joop apua5Bjd fliqazaS uaraus fiM ua5qoB.iq jnu Siuajq 'uapnoq 35 Sizaq Ajjajq 5am firn 'puoA piaq -uaSajafl sjfiMqip qi joop.iBBA\ 'joop 5nq aufiz ui pfij uap uba jaap joojfl uaa spaa5s 5qoBjq uiajidsq a(j •uajiaz ap 01 puiM uap uba aunauaS 5aq ua jjoSSaoq uapuaqajq uap uba janijnmaS 5aoz 5aq jbbu ua.xajsinj 95 'apuaSSij looq ui 'UBp uappBq uaop 35 sjajaq sjaiu '5SOja§jB 5qoBM auunq uba 'uaSuijadaqos ap (jqiBBM j jbbssbj aip puiM aqfijjaafj -uajapBu ua§Bz suo J35qoB .iapuia5qoiza§ uap jaara ua jaam puo.yjBq qfijap.ioo^ jaq uba uap -jaaqua.uajs ap aM jfiMjaj 'ajjqoij.iaA uojqoBii.iooA azuo OSS 217 op en neêr als een harddraver, die ongeduldig trap pelt en den nek buigt in zijn verlangen om door te gaan, terwijl zijn dek schitterde van het zonlicht, dat in koperwerk en koekkoeken weerkaatst werd, en het water in lange, witte strepen van den boeg droop, wanneer die naar boven ging. Indien de gezagvoerder nu zelf het roer nam en Obed als achtsten man in het tuig zond, had de Yankee handen genoeg om de vleet vooruit te red deren, te meer daar de bries afnemende scheen, de wolken zeer hoog dreven en alle verschijnselen op mooi weer wezen. Na den kapitein dus te kennen gegeven te hebben, dat ik gaarne weg wilde gaan, riep ik mijne manschappen toe om achteruit te komen en de boot langszijde te halen. Doch, vóór de Yankee ons liet vertrekken, moest er eene flesch cognac te voorschijn komen, waaruit hij ieder mijner matrozen een flink glas aanbood, om op zijne gezondheid te ledigen. Te gelijk overhandigde hij mij een zeer smaak vol gouden doosje in étui, waarna hij me verzocht, nogmaals zijn dank aan kapitein Flanders over te brengen, en mij bij het afscheid zeer hartelijk de hand drukte. De man scheen recht dankbaar te zijn, en mij verheugde het ook, dat hij zijn schip had te rug gekregen, ofschoon ik er, bij de herinnering aan die bloedvlek op het dek, dien aan den mast gebon den matroos, en van de onheilspellende gezichten der overige manschappen, die, op twee na, vreemdelingen waren, niet zoo zeker van was, dat hij de haven zij ner bestemming wel levend zou bereiken, Om met zulk eene bemanning om te gaan, is het een ver- eischte, een revolver in den zak en altijd eene pant- .sering onder het vest te dragen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1891 | | pagina 7