'apuaquap ooz ua 'peq SuqapuBM ap uba ua duqasjaz -a§ u(jz uba SaouaS uup .laatu spaai az pp 'jb8 uaq -fqq auaa§ Sou iCpa^ pp 'fxux appxnaajAaq jajj Moop jaaA\ qfqapBp 'sbm fiqjooA jamoojs ap uaoj 'ajdBjs qoop 'uaqfiq aj uio jb SuqapuBM aufiz qqquaSoo uaa s.iap -UB|j uiajxduq qBjq 'uapj aj soj xu.ib s/i|ajq japuog •apS|OAaaA Som ufxz apuajqonz ua apuaSaoMz JBBquljqos dxqos jaq uaoj 'uaquojq uaaoo ap ui BU-iBBp Subj Sou suo 'SijsxuoqjB .xainBqauiqaBin ap jxn 'napiupS ap |f;A\ja) 'uaiz paap piooq ubb uazaA\ puaA8| jaqua uaa qoxz pp aapuoz 'xuxq ap ubb spjapinp ap ui iaaa\ qoo pq uaaMpjaA 'sbm uamoqaS ufiqos.xooA aj pq sp -uaAa 'ua uajsoo «ai 'O'N HBA SJ305I n8P uï l-iBBASjtica -jqoB uaa pui apraoop pq qoop !pspBBa uaa suo pajq 'praapaq uaaqjBBM 'uaxuoqaS ,xbba\ uba 'bijbu aqjaM ub^\ -ufxz a} qjoAiiaznaj uaa uba q.xaM pq 'ppraM ap uba dxqos appo.iS pq 'aoj fiui pq uaaqos 'uaJopaA Soo pq jxn jqonj ap ui qoxz uaddojjsexn ap ua ajqapaq 'uapuop uozuoq uap uaAoq Sooq aip 'uajjajs sjjaz duioiap uaoj 'uaSmjqjaM jaufiz uajqonz ua uaAinqos 'uapop 'uapinniB.t pq uba Suuapuozpn pen 'jsuq -jooquo ua uaSoMaqjJOOA jqoBtu a.iBqjqoizuo auaa joop 'paa|S suo sSub[ jasqoods uaa sp ooz pq uaoj qoop 'diqos pp uba uaSuxpuxjB ap uaSoo azuo ui jqoi|ua.x.xajs jaq ua jqoBu ap uajpo.iS.xaA Sxqajg -diqosSo|Joo jaq uba Suajs ap aSa.xs.xaApq jaxu SuajsnxBjquaAoq-jooxS ajuq uba doj ap xuBMq jaqaz 'ufxz jqooxu dXvi[Udpiv ap qoo pSinjaS Sooq aojj -uapjaaMz uaMnojpjooq ua uajnoqpuoj ap joao axp 'uaSaipjunA apAOOZ sp joop Sxnj jaq uaqossnj ja uauaqos ua-xiajs aQ -qBiqSaM uaA -ajs uap J09A uba jBp 'xuinqos jaq uba uassxs jaq ua •auxqoBtu .xap uadutBjs agop jaq 'ajjjojs paooq uajxnq dfid auaa jxn axp '.ibjbm cuooijs uaqo.iqa§jB suaqjaj 6SS -J8A uoq Suiuuedsui jaut sjqoajs qx JBp 'uajajsmp uaa joj ajqsz xuajs aufiz ](iMjaj'J.100A [jq SutS ooz <('jbbj\[" •jxn liq dax.i JJ3A0 pjooAv uaa puBiuaiu ia qaards iuaAlqq uapxaq suo uaqossnj p ua paqaS jxp jBBg" •paaj fxq japuoiBBM 'uaizux 8mpia|sxxuj[az aqfipiBBAaS ap 'jxoo usp jaaux 'firn paap ua jaaqui joj suaaui [jut jqoBiq qouj axp pAaS jaq .xaxq jxp sbm uap 'qaa|q qoBj uaa jxn pxaqSxuuxzuBBA\ jxoo sp ug; -uaop uaiz poq jioou Sou uxaq qx jba\ 'uaqoBj aj amibjj uaoj uoSaq ua fiq ap.xajsxup ail!lS" SBZuooqos suuq aufiz ftq sp 'xuo 'ufxz noz jbbjs ui pjooq ubb laxq puBiuax .xa jup" 'jxn qx daii ,/uxajidBq 'u jpopag" (/jSa]aoj dojBBp jaq axp 'ubxu uap uba si uaAaSaSdo xubbu uap fxux jBpxuo ua 'jdoo{ .ibbaoS uaA3[ ufxtu JBp 'uaq pA\nqosJBBAxaS qx jBpuio" 'apjaOA Subaa ufixu do uxapB uaxu.iBM ufxz qx jBp 'Sooq.xaAO fxux jbbu jqoxp ooz qoxz fiq ua 'SuiS.xaau ua do pSsBf -aS js.xoq ufiz |fiA\.xaj 'fiq appjooA\jUB (<'qx JBpxuo" «,'SJap -uBjg uxajideq 'uaSSaz jaxu qCijjbbaa n jaq uuq qj" ,(iuapiioq puuq ap ;iooa uassxxq ufxtu japuo sjqoBu s( ua 'noSu.ip l\m fxq Ssp uapaqaS uap jaAjOAaj axp UBp 3/1 noz uxojbb^\" ,/uxajxdBq 'jaxu qx joo|aS jbq" ((-suaa Sbb.xa axp fxux p.xooMjuBaq 'jqoBjqaSjoop aaz do uajaf aSxuaa jqaq fiQ ji uaSsjp aj qoiz fiq uadBMjnn a uapujaS uaa xuo '9Wi/s/,apivji ap sp dxqos naa uba uxajxdBq uap jooa" 'jxxi qoxz jooa jqoBZ 'fxq apiaz ,,'qBBz auoA\aS auaa suxos jaq sj" ■pjooMjuB ufixu sbm i£'qx joopS 'jaAjoAaj uag" 'apuaAaq ua qqoBZ fxq Sao.xA <((xp[30AaS JBBp fiS jqaq jbm ug" 238 hoorde ik een regelmatig kloppend geluid van uit die richting komen, begreep dadelijk daarvan de betee- kenis en haalde een kijker op. „Het licht van een stoomschip dwars af, kapitein riep ik uit. De kapitein bleef met Nelly aan den arm staan keek eens en antwoordde toen „Ja, ik zie het," waarop hij zijne wandeling hervatte. „Zullen wij ook een licht toonen?" vroeg ik, „dat schip ligt recht op ons aan, kapitein." „Goed, hijsch voor- en achteruit een lantaarn," ant woordde hij, zonder zijne wandeling af t,e breken en op een toon alsof hij het mij kwalijk nam, dat ik hem stoorde. Zoowel in het fokkewant als aan den nok van den gaffel werd nu een lantaarn geheschen, waardoor het naderende schip zien moest, hoe het van ons vrijloo- pen kon. Nog scheen men ons niet opgemerkt te heb ben, doch nauwelijks vertoonden we licht, of men legde dadelijk het roer aan stuurboord, ten einde ach ter ons langs te gaan. En toen het zeer dicht bij was bleek ons eerst, waarmede wij te doen hadden. Eenige weinige kabellengten van ons af stoomde een kolossaal, zwart oorlogschip ons voorbij. Het mon ster was lang als een eiland, had fregatstuig, met ein- delooze lange raas, een korten, dikken schoorsteen dichtbij en voor den grooten mast, een voorboeg, die hoog als een rots uit de zee opstond en in eene scherpe scheg uitliep. Onder een doodsche stilte kwam het schip nader; geen rook vertoonde zich uit de pijp; het eenige licht, dat men zag, was een helder bran dende lantaarn, ter halverhoogte vóór den fokkemast geheschenhet eenige geluid, dat men hoorde, was de 235 staan, „gij moogt wel eens aan stuurman Thomas vertellen, dat ik niet alleen gewaarschuwd, maar ook gewapend ben. Mr. Lee. Vat gij mij gewapend. Zeg zelfs, als gij wilt, dat ge het wapen met uwe hand hebt gevoeld, dat mijn hart onder dit wapen klopt, en dat ik, met ééne kleine beweging van den pols, zes menschenlevens in mijn macht heb." Nu stapte hij naar het eind van de kampanje door en stond, met zijn hoofd over het hek, gebogen naar achteren te kijken. Wat ik nu ontdekt had, maakte me zoo rusteloos en zenuwachtig, dat ik nauwelijks wist, hoe mij ver der te houden. Op de kampanje heen en weer stap pende, hield ik vol bezorgdheid 's mans onbewegelijke gestalte in het oog. Ik begon aan eene ingeving te denken, en stelde mij voor hoe hij binnenkort wel eens zichzelven of iemand van ons de eene of andere poets zou kunnen spelen. Op het midden van de kam panje vormden de passagiers eene donkere groep, van waaruit dikwijls madam Espinosa's lach doorklonk; ook het gekakel van haar man tegen den heer Black was te herkennenhij scheen niet onder te willen doen voor het gegiegel zijner wederhelft. Een weinig rechts en achter hen stond de roerganger, verlicht door den nevel uit het nachthuis; en links zag men de ge stalte van kapitein Flanders, die steeds achteruit bleef staren, zonder dat een spier zich verroerde, terwijl de langzame zwelling in de sluimerende zee de sterren zeer traag langs hem op en neer deed schuiven. Dat vroolijke groepje moest eens weten, dacht ik zoo, wat wel in den geest van die zwijgende gedaante omgaat, dan zou dat gelach en gekakel wel een heel anderen toon aannemen

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1891 | | pagina 8