fixu uoSaq 'Saojp uaraiB aufiz ui ua tuBudo fiq pp
'jaip pq uaSa; piaqqfippBq auoMaSuo aufifZ
uBBpdo raaq uaSa; na 'daipo; raaq jbbu 'paq puaq
-jaq japaara ufiz aip 'puoq ap ;o; 'uaaq qoiz rao azfiM
aSuqjapuoz uaa do apjBBp ua 'pjapjiMjaA Sia 'tuBMq
dBBjs uap ;m SBd ooz aip 'puBmai sp ;in ia Sbz fig
•uaAaSa°UBB qojq ap do az uapjaM
qqquaSoo apjpzpq dQ ,,'uiapdBq 'uazB{§ saz pitif"
•sbm pq
ps[ aoq 'uoo; uaqoq naa do fiq Sboja BiuBBp ubajj
•Snja; smq
-;qoBu pq fiq uao; mBA\q na 'uajn; a; japM apuamoojp
-fiqjooA pq jbbu ubab too fij jbbu qoiz p§aq 'ua9
-fiMZ jaajq fiq qoop 'noz uaSSaz spi fiq p; apqoBM qj
•sbm qt aiM 'uoq uadfu°aq piu juera fiq jos|B 'ubb
firn qfqapuia na pnoj pq ui dojnap 'naAoq jbbu uao;
'sBdraoq pq jbbu qaaq 'sinqpoBU pq jbbu daij fig;
•naAoq uiaqdaq ap raB.wq 'qajds ooz qi uao; ;sinf
(I*ua?hiaq a;
siai apaqaS ap puBmai rao SaouaS si uaiajsiS uba sp
a;|i:)s Sup u(ooz 'uaAfqq ui ja pora ;jB8y\ *.ia°Bj pm
jbbto 'mBBUspraag s( ui 'uap 'puiM ap ;pBjqos"
fao; jaSuB^jaoj nap qi daij (('uajn;spA qfipooqag"
•ufiz paora ppjavv ap iiba SmpiBBA
apuapaz pjaus pq pM 'japuim SuipBj no; pjapnoq
naa pra pp 'diqosjaAOo; uba ;.toos naa jooa dMi[
-SMpjvji ap qoo; qi ppiq ';sop°do uojbm japM jaq
-nop ui japaM az jooa Son '8bz uaufiMpjaA siurapmp
ap ui na *ubb8 japjaA ua japjaA 'uaqajq diqosja;qoB
pq uaSa; nauojq apuarainqos ajBq pra safjpS aupjq
ap qt sp 'ua ;jbba aSipjBB uaa Son aM uadaq qooj,
•apuaqiq |iazmBjquaAOqpoj§ pq uappiq ua 'do ufq
-laoq uap fiq 'qfipSora djaqos ooz s;qoap nu uapqaz
LfZ
246
verklaring me meer leed dan ergernis begon te geven,
en in mijne oogen het meest droevige licht over zijne
zielsziekte wierp. De arme man was dus, niet wetende
dat zij mijne verloofde was, verliefd op Nelly gewor
den en ik beschouwde dit, bij slot van rekening, voor
haar als iets vleiends, dat ook op mij terugsloeg. Wie
zou uitmaken hoe eenzaam en verlaten hij zich in zijn
krankzinnigheid wel gevoelde, en het griefde mij te moe
ten denken, dat die kwaal hem steeds verder en verder
verwijderen zou van alle deelneming in zijn gezonde en
natuurlijke behoefte aan genegenheid, hem eindelijk een
voorwerp van vrees en medelijden zou maken. Wie wist,
welke kwellingen van den geest hem nog te wachten
stonden, kwellingen die geen sterveling van gezonde ver
beeldingskracht voorzien, zich zou kunnen voorstellen
Nadat Nelly mij verlaten had, stapte ik, in gedach
ten verzonken, de kampanje op en neer, en bemerkte
eerst lang daarna, dat het dek verlaten was en de
passagiers naar hunne hutten gegaan waren. De hond
van den kapitein lag op het dek bij het stuurrad te
slapen; voor tijdpasseering streelde ik het dier met
den voet, terwijl ik naar buiten het oog hield op een
groote ster, waarvan het licht op eene eigenaardige
wijze in het bewegelijke water weerkaatst werd.
Het was bijna elf uur geworden en mijne wacht
op één uur na omde bries wakkerde steeds nog wat
aan, de sterren schitterden met meer kracht en iets
blauws in de lucht deed me hoop koesteren, dat de
wind nog wat aanhouden zou. Het watervlak was nu
zeer donker geworden, maar rondom het schip ver
schoot allerlei phosphorlicht, terwijl de kim eene scherpe
afscheiding maakte. Ook de hoop bleef bij mij leven
dig, dat de wind nog wat ruimen mocht; want wij
qi fvcn piu qfqjBBM qi ;sïm uaqqqquaSoo aïhuaft"
(l(j pjooMpnaS
|8M uao} fiS ppq pm ug j raaq apq pAinp oq"
<((juapjOM muoja aufira fiS pM 'puB|pej\[ ssij\["
pn raap apuaquï auaa pra fiq jau dojBBp ua sbm
suaa paiqag SipuaipspoS do uaSuipBAdo aufiz pra pq
aip ua uauuaq uajaaj pnq fiq aip 'sbm muoja apjaa
ap qi pp 'lira apjapaA fijj" 'apuaqajds pjBBpaq jaaz
SuBMpaqjpz paA pra 'az apiaz (('puaiJA ufira 'Bf"
(iriP§BBJAaS qfipMnq ua; n jpp si p^\"
t(-p§BBjAaS qfipMnq
ua; ara ;paq sjapuBjj uiapdu^" -apuapnoq uaSoqaS
J8AOJOOA pjooq JBBq ua apuapBA puuq aufira 'az apja;
-smp (i'uaAOO|aS uauunq pin pBBq pq ;jnz a£>"
(1mbbui ara pq ppa^ t;l9ll S1
((-uaSSaz ]3M jaqaz fiS ;jnz 'si
Sipoou uBp jaara qfijasaajA lira pq papuiq qoo;
ua 'Suip qaS jaaq uaa si pq" 'puapoAJOoqos az apiaz
(<'ua]ppaA a; spi n qaq qi '901 flra 92
raBMq pBq pjooMpuaS puauuaqpo qi uaoj, -safpoBZ
fiz SaojA (((iuaAoq qoo sraos sjapuBjtq; uiapduq s;"
'Al9N pnop JBBp ua Sbb|too
jbbu §uipaj-efuBdmBq ap .toao qi qaaq 'apuaiz qapjjBq
;aq do Lira japuo MnpBqos auajj -uBB§aS uojoa jbbu
jaaM qjOA pq ua 'uaSuBqaS s]a"Bu ap joao ua uapqos
-aSdo qjaMMno; pq p sba\ Sipaodg 'Soa\ jaajq Ijq
qoop 'uaraoq noz qap ubb |8a\ 'apuajooq uazojpra ap
uba uaSuizdo pq 'uia;idBq ap pp 'poepaS psq qj
•uajaoA jaiAij auaa do aM josp 'paa|§ japM
qaq joop ]i;s ooz diqos pq |fiA\ja; ';mja;qoB apua;
-pdsuaa;in p;jBp na apuaiBBjp p safsBBjqjapM ap uoa
-ajp jjum pq japuo uba ua 'diqos pq uba pjooq pq
sSubj puajnppooA nu apja;;iqos aaz oq -sbm qf][aS
ZfZ
243
moest, antwoorden. Omdat ik weer begreep, dat hij
niet wel bij het hoofd was, zat ik er erg mede in.
Toen bedacht ik opeens, „indien ik hem een al te duide
lijk antwoord geef, krijgt hij allicht vermoeden, dat
er iets tusschen Will, en mij bestaat"ik begreep
dus, dat het zeer onverstandig zou zijn, iets te doen
of te laten blijken, wat zijn jaloerschheid kon gaande
maken. Daarom antwoordde ik maar ik geloof
niet eens, dat hij mijn antwoord verstond, want ik
sprak zeker niet erg duidelijk, mijn hart bonsde zoo,
Will! dat ik opzijn voorstel zoo geheel onvoor
bereid was, en, buiten mijne eigene opvatting daar
van, verplicht was, mijne betrekkingen in Engeland
te raadplegen, vóór ik hem een antwoord kon geven.
Op grond van dien verzocht ik hem, dit onderwerp
te laten rusten, tot we met het schip weer binnen
zouden zijn."
„Arme stumpertdat viel hem tegen, Nell.," zei ik
lachende. ,,En nam hij die voorwaarde aan?"
„Ja, ik liet hem op zijn woord van eer beloven.
Het hinderde me vreeselijk Will. Dat komt alleen
omdat ik te vriendelijk tegen hem geweest ben
dat ik naar al den onzin, dien hij verkocht, meteen
ernstig gezicht luisterde, terwijl madam Espinosa
hem uitgelachen zou hebben. En dat deed ik toch
alleen om uwentwille. Ik trachtte hem te vriend te
houden, niets meer o, neen, Will, niets meer dan te
vriend."
„Waarover had hij het al zoo, vóór hij u ten hu
welijk vroeg? Hij heeft u wel een uur over het dek
been en weêr laten draven."
„Ja, wel een uur lang, ik ben ook dood vermoeid."
„Laat ik een stoel voor u