aqqBMz }aq fiq pBq 'qaajq jaaz spaaj jpzqoiz do *}bb{
-0/5 ufig qooqas uojoa jbbu '§bz fiui fiq Bjpooz '.ibbiu
'uaqljq a} puo}s sadtuoq ;aq do aip 'uiaqdeq uap do
§00 ultra qfqapBp |aia 'puB|a§uBB afuBduiBq ap do
-aaz
appB(§ ap .loop diqos }aq joo}s 'pjBBduaj uaa uba uajoo
a}s}idsa§ ap sjb 'do }qoaj ua}SBUi aufiz }am 'ua '}qoBM
a}s}bb| ufiui do s]b uapaz apjpzap japuo §ou ua§Bj
am uanioua§do §uiuiap ap joop safiqoBZ jaaq Am uap
-jaM uBp ua nu siqoajs !aaz uaa§ jo §iuiaM puo}s ,ia
|bb.iqos [b §ou §ui}qoiJ u; suo .iooa qoop '§ipB}sa§
ua qosuj sbm puiM aQ -uaA{0§ .lap uaddoq ap ubb
uaizuBB §i}qoBJ8}UiM uaa §uuauiaqas a}qaq oip JB§
'uod.iaiA\jB jasuljqas ainep uaa 'uapuo}s }qan[ ap ubb
aip 'uajja}s a§iuiaA\ ap ua '§uiq jaiiqstqaBU a}qoip ap
§ou ua}sa^ }aq ui 'sbm §uipiaqosjB a}jbmz}qui auaa
uiiq ap fiq uooqas ua ua§sp a; ua}S0Q ui }aq uo§aq
}sinp qqoBMapuojq ap do apmaqa§ }aq uba uaAajqafl
sbm §ipunquo jaaqa§ qi jos|b uaop a} '.iooa fiui qi
uibu 'dBqafuBduiBq ap uba uauitui|qaq }aq japuo ua
'uauioq uoq qap ubb qi j09a §ipoou uajnuitu .iBBd uaa
sjqoajs .ia uojbm 'apuljz ua[[BAa§ dBBjS ui paa]qag
•uiapd
-Bq uap uba uia}s ojbmz ap quojq j uauioq a} }qoBM.
do luo pfiq am laaq; *uazB[§ }qoB si }ajj"
•qidai.1 (i(ija si }B^\j' unap aufira do uaddo[q Miiaiu
uaa ,ioop jaqqBAi }s.iaa pjaM ua dBB[s ui |BBUi.iaptiB
|aiA 'uapljjS uassnq uljtn do pjooq uCiui qi qaij 'uaq
-qaq a1) ua}aza§ looq aufiui do sood uaa b^ uiBudu
iU]Bq ooz dBqosua§uBAa§ aufiz fiq }ep 'p§naq.iaa 'doojs
§ii.iai }nq ufiui .ibbu qi dojBB^V „jiqoBU uapaoo"
*pjooA\}ub ufiui sbm (('jooi] 'uaiaputi[d ua]aoui mo }tiq
-sja}saaiujoq ap ja qi noz pi 'uaquap 11 ubb ]Bz q]"
293
-00} a} [iiiA afdooq uaa inaq too uaAjn) ap fiq japus
uaa jaaM 3}qBd '}saoui uaqjaM fiq aoq 'uaop a} .iooa
§b[Sqo.iqos uapuapao.w uaa joop inaq cuo 'pBq uap
-UBq ap ui fiq uaip 'uiazaq uap soo.i}Biu pua§[OA uaa
iubu}uo 'paap ua§uudsdo uaq ua a}}Bdsdo uapuBB}sfiq
-}sbbu jap uauaaq ap ua§a} }aq }Bp 'uaquB|dqap ap
s§ub[ '}in qoiz .iooa s.iBMp }qoBjq jaaAOOZ }aui ubajbbp
pnoqui uap apja§ui|s ua '.ia}BM joa s}ud uaa daaj§
fifj -qaoq uaa ui uapjap uaa '}in s}qaaj .rapuB uap
'squij fiq apAitip uaa uap f uauioq a} apiaquaqossn} uio
}jnaq auliz }aq sbm '8}}0[a .laaiu }am q.iaM }aq }Bp '§bz
fiq b.ipoo^; uaqinjqa§ a} uap.iooM uba jUBquio ua}ooi§
uaa jooAjBBp japuoz 'uaqqnjp a} ui doq uap uapaq
-pia§a.ia§uo apu mo ubui ap }sinf sba\ }auuig 'qooQ
•ua}aiqas.iaA0 uoq afsuBquaiinq
uaa |aA\ qoo uoq .iooa fiqjBBM uapaq§ipuB}smo aip
uba uajBAA }Bp }sojjB ui sbm tiBrajtiu}s 8}S.iaa ap ua
pmaajA ooz paap uiaqdsq ap uaqajdsaq a} suaa qBBz
ap ua uaqa}s ai ,iBBq[a fiq uafjooq op uio §ui§iau ja
puo}saq jBBqqfqq'b[ Isbav ap.io ui }B ua jaaqa§ }aiu
uiajidsq uap }am }aq }Bp 'ua}8m [8M qoo} uup az uapuoq
rift -uiBMq uaipiq jbbu qjaq ap }in jaaM qi uao} 'ubb
§uai§SMnaiu }s§ooq fim uaqaq uazo.i}Biu aQ uaqqBM
spaa}s §ou jjq sbm }qoBM§BQ ap }am nu ua 'uBBpa§ jjaz
fiq psq }qoBA\apuojj ap uba |aap a}S}ooa§ }aq iuaA
-ajqa§ qap ubb fiq sbm }qoBM a}s.iajj aqosuB§ ap uaq
-qaq UBBpa§ paA }aiu §ou }qoBu uaip '§uiuaqajaq aufiru
jbbu 'fiq uoq uadxqg noz uapnoq §i}sn.i japjaA qoiz ua
ua§§q ubb§ paq ufiz do fiq jsp '.ibbiu qi a}dooq 11 sj
•uaop }0|s }aq do uauuiq uba jnap ap maq qi apjooq
'apiBBjpmo qn.iq ap uapnq uba qi jfiA\ja} ua !doo}s
uauuiq apuaAaq fiq jbbm 'uado }nq aufiz uba .map ap
paap ua qi app.iooM}ub lt'ua§.ioz jooa qi |bz jbbq'*
ZLZ
268
bij het ontzag, dat aan wal van den koning uitstraalt.
Ja, lach vrij, kameraad, doch laat mij u zeggen, dat
in de oogen van een echt zeeman, zijn kapitein iets
heiligs heeft; hij is de baas, het hoofd; ééne zijde
van het dek behoort hem uitsluitend toe; hij komt
en gaat waar hem goeddunkt; vordert onvoorwaarde
lijke gehoorzaamheid en oefent over zijn kleine gebied
een macht uit, veel onbeperkter dan eenig ander mo
narch zelfs zou durven droomen. Vandaar dan ook,
dat ik er zeer tegen opzag, aan kapitein Flanders het
gezag te ontnemen, hem op te sluiten, en zulks nog
wel niettegenstaande ik begreep, door dergelijke han
deling iedereen aan boord, doch vooral ook hemzelven,
een grooten dienst te bewijzen; en die tegenzin was
instinktmatig en geheel afgescheiden van de reeds op
gegeven redenen om, voorloopig nog, niet handelend
op te treden.
De zon bracht de belofte mede van een schoonen
dag. Hoog in de lucht vertoonden zich allerlei fijne
wolkjes, getint met de kleurenpracht van den binnen
kant eener oesterschelp; onder de zon was de zee in
vurigen gloed gezet, en nu en dan sprong een school
vliegende visschen uit de glooiing eener zee te voor
schijn, om een heel eind verder in een anderen groenen
waterheuvel weg te duiken, als een vlucht zilveren
pijltjes, die uit de diepte voortgeschoten waren en
daarin wederkeerden. Na een poos kwam er leven aan
boord van het schip: de kok vertoonde zich buiten
het volkslogies, gaapte en rekte zich uit, opende de
kombuisdeur en ontstak zijn vuur; daarop trad de
hofmeester uit de kerk en begaf zich naar voren toen
verscheen de pluimgraaf, die onder de groote boot
zijne varkens en kippen ging verzorgen. Eindelijk gaf
269
de bootsmaat op zijn fluitje hel sein om de dekken
te spoelen, en daarop kwamen uit allerlei hoeken en
gaten een aantal slaperige, mopperende matrozen te
voorschijn, met de broeken tot boven de knie opge
stroopt en de armen zoo hoog mogelijk ontbloot. De
groote spoelpomp werd opgetuigd, putsen en bezems
op- en rondgemand, en weldra ontlastten de lijspui
gaten, naarmate de volle putsen met kracht over het dek
werden geledigd en de bezems de harde planken tuch
tigden, stroomen van vuil water.
Nog onder het schoonschip maken, zag ik hoe de
bootsman, dicht bij de kombuis staande, met eene
sterk uitgedrukte belangstelling naar achteren keek,
en hoe opeens zijn maat, die de hem van vooruit aan
gereikte putsen hanteerde, een oogen blik zijn werk in
den steek liet om met hem te praten, waarna zij sa
men het gezicht naar achteren gewend hielden. Eerst
liet ik dit onopgemerkt voorbijgaan en mij daardoor
niet in mijne wandeling op de kampanje storendoch,
toen ik me weer eens omgedraaid had. zag ik hoe d&
meeste matrozen nu dezelfde richting van den boots
man stonden uit te kijken. Zoodra ze mij echter naar
voren zagen stappen, werden de bezigheden hervat,
terwijl de bootsman nader kwam en eerst onder de
kampanje staan bleef.
„Mag ik u even spreken, stuurman vroeg hij.
„Kom boven, Sinnet; wat is er?"
„Wel, meneer, toen ik zoo even dezen kant uitkeek,
zag ik onzen kapitein, die met een geregelden aanloop
naar het raam van de, kerk kwam, alsof hem iemand
op de hielen zat. Daar balde hij z'n vuist tegen ons
en liep weer terugzoo pas kwam hij weêr aanzet
ten, trok allerlei gezichten en hield weêr z'n vuist