^aiu piajaM ap ui ppS jaq jb jooa 'uaajq; (lapibbu
-ui jaq uBuiianimi; ap .109a 'uaiz ubbS suios jaq az
uappAA sbm gBepno Sou qfq jaq jnp 'apiaz qj -jfi| }aq
japuo tuaq uauaaq s Bsouidsg uapqn ua 'ubb uiiaq
-aS pirq uaa qoBjg .taaq ap jaiq 'Suoidsuado jnapjnq
apBipooz 'apuooi-iaA qqq uazuo ubb qoiz jadsMiioqos
qjaM 'jaaiqasaq qt uaoj ua 'uaop aj uadaoipn iapiaj
-]B japuoiBBp psq pjBBfiredg aQ -uaaqos doiBBp piaq
-jbbm jap jqoq aqoA jaq jnp 'uagejp 05 jooa azfiM
«SiUBpooz do siuajinaqaS ap 'jaAaq jo 'uaop a} |BBqiaA
ufitu rao Sipoou uajnuiiu Sijuiaaj uaa |8M psq qj
•uaiapBu aj uapjjnp qoo nu aip
jBBp 'apuajaopn siai°BssBd a.iapuB ap do paojAui uaSns
-unS uaa uaa°jaq 'a^qnjp puuq ap SBUtoqj, uBunnnjs
ua uiBAiq I3A0 uu a;p 'jfpajij qi ajquaM qfqaS aj,
^•uapajiaA
saj{B uBAJBBp n qi |bz UBp 'uauioq aj japcu jbm rao si
°ueq )ain Bsouidsg jaaquficu sp? ua" qi appiooMjUB
^'jaaqufim 'uBBpaS jjaz jBp [jq jjaaq qfqjnnjBU 'jayW"
„j,uaSuuqaS
-do tuaq jjaaq ai^\" 'apjBBjsuBB Suijjazjuo joa qqq
uaa jam uazap ua 'pjaiq ui sBiuoqj, UBtuinnjs ua qaiz
uaqossnj daqsjinfuq ap aA|Bqspiaq§ijqoiz.iooA fiq ]fiM
-jaj 'jm qoBjg jaaq ap jqaBiq jsuo auagaz poQ"
,,'uoq uapjOAA jbbcu
uaSusq joop puBinai s]B poop ooz" 'qi laz ,,'bf"
„ÏJiop ouBjidBO ap (iqa 'jgaz fiS jbm ïJi-oq"
:dau AAiiojA aufiz jajqoB uba Bsouidsg
uaoj 'uoAaS aj qBBz ap uba SuiSSajjin agipoou ap uiqd
uba isinf 'qi appjooMjUB <('poop si uiajiduq aQ"
•fiq apjauiBjs I(^,aag jaaqufitu 'uiapdsq ap si igü^\
qsaA ufiz ubb uadoouq
ap s[b uauaqos puoj ooz pjooq ufiz ui uagoo ap ua
S6S
aufiz aaa uapuoq 'Suiq uagoqaS j8aojooa ooz pjooq
ufiz 11^1 -qBjqjm pjooqjooA jaq do fitu iaaA\z atuuiBjq
5aq na 'uapiji 05 puojs mBBqoq ajaaqaS iifitu joao qi
jBp 'Suij|a?sjooA aul'im azfiAA aSiuBpoqz do jsmoqjin
ap qooj joijiaAO 'uapuiA aj uaAaj ui Sou tuaq 'puq
^qoBAAjaA ^aiu qi ;Bp 'jiaa uauuaqaq auiBB§ qi uooqos
JO qdfuaS tuaq fiq uaguBq a^ do qaiz rao pjaaqquap
!>aq 'gB] looq aufiz ui fiq jfiMiai ^siaa sbaa uaiqossira
paojqag qlija^aapag gou uiaq uapuoA a^\ -qap }aq
uaAoq uaAa s;qoa[B uaguiq uajaoA aufiz ua 'uaiainsag
-uiopojs uaa sbaa jb uiaq uba p uag 'pjaAA }qujpag
-jaau isioq ap do 'uaAoqjBBp q|iiq uap joop 'pjooq
ufiz ua 'uiBAAq qBBq nap uagaj uuljq qau ufiz 5Bp
'jqiiijqag aatioj puia jjoq u(ooz 'uajaoAjin uauunq a} jip
rao 'puq fijj 'qBjsjin qjBqqap uaa uba aip 'qBBqiooq
uaa ubb apuaguBq 'uiapduq uap uba qfq iaq sbm 'jojj
qqq uazuo jBp 'Jjoaajooa a^sjaa jaq 'jubaa 'do jaajq
uaa suo fiq ja guig 'uaiz uapuoq jnq ap ui sjqoajs
OM Bjpoog 'uado Jtiap ap guig dojaiq ua uaguijds
jojs jaq fiq jaij 'janiBq ua jajiaq uba dpiqaq jaj\[
<(j uazaijjaA
pfij uaag jBBtn japjaA" 'aoj UBtujauunij uap qi dau
(t'guBg aau ug 'SBBq 'ubbuioa^" "uaqBAAjuo uaop ajuauuiq
uba oqoa uaa |BBtnpp qoo japuoz 'sbaa uajqoB.aajaa aj
sjb ooz 'qoop uajjBAjaau jnap ap do pjBq jsiiia ufim
dojBBp j3i| ua qi appjooAAjuB „'{oaa fitu si japj"
'iiapuois .map ap jooa oaa Bjpooz 'uooj uagijqoajd
'uaiqoBZ do'jauuig laz (<fjaauatu 'uaddojq atjjaaq uaa
uauaopguigod ajsjBB] uaa suaa gou uajsaotu a^\"
•uaddsjs aj juqsuiajidBq ap jbbu
qfqjuauiBzag rao 'puoA apuaiqoBAA fitu do uazojjBtu ajs
-pno ap uba jaiA ua UBtujanitnij uap 'uumsiooq uap qi
jbbm 'uaqqBz qjaq ap ui dajjjajqoB ap sgnB] dojBBp
062
294
«einde toe uitspreken, drukte me daarop de hand en
wendde zich vervolgens tot de manschappen, waaraan
hij mede zijn dank betuigde voor hunne woorden.
„Zooals het nu gegaan is," zeide hij, „mag ik het
wel beneden mij achten, mij nog te verdedigen op
de dwaze beschuldiging, waarvan ik het slachtoffer
ben geworden. Doch, nu die zaak, op eene op zich
zelve betreurenswaardige wijze, is opgehelderd, kan ik
mijne plaats weêr onder u innemen, als iemand, die
altijd zijn plicht heeft betracht, en een schoon log
boek heeft."
Hierbij bleef het nu van weerskanten. Zeelieden
zijn over het algemeen kort aangebonden en wars
van vormen. Wij hadden de zaak volgens scheepsma-
nier behandeld, en er viel nu niets anders te doen,
dan kapitein Flanders' lijk over boord te zetten, en,
zooals men aan boord zegt, van een nieuw bestek
uit te gaan. Aan den timmerman, die te gelijk onze
zeilmaker was, viel de taak ten deel, den doode in
zeildoek in te naaien en voor zijne uitvaart gereed te
maken; de overige manschappen gingen vooruit om
alles aan hunne kameraden mede te deelen, en stuur
man Thomas en ik togen naar de kampanje.
Rondom de kajuitskap stonden de passagiers ver
zameld, in groote spanning wachtende op nieuws;
maar, misschien in het onzekere verkeerende of ze al
dan niet den kapitein zouden zien opdagen, waren
stellig de heeren Espinosa en Black geheel onvoorbe
reid op het gezicht van den eersten stuurman. Nau
welijks vertoonde zich dan ook het hoofd van Mr.
Thomas, of Espinosa sprong met zooveel overhaasting
achter zijne echtgenoote, dat deze daardoor bijna haar
evenwicht verloor, terwijl de heer Black geel werd,
291
gelaatstrekken niet zien althans niet in hunne vol
le verschrikkelijkheid doch de armen en beenen
hingen langs het lijf en recht, alsof ze door eene hand
in rust waren gebracht, terwijl alleen de toegeknepen
vuisten aantoonden, hoe hij met den dood gestreden
had.
Spoedig van den schrik bekomen, zette ik den stoel
overeind, sprong er op en sneed het lijk af, dat door
den timmerman en een der matrozen opgehouden,
aangevat, op het bed gelegd en van den strop ontdaan
werd.
Niet alleen was de man dood, doch wel meer dan
een uur geleden reeds moest hij den laatsten snik ge
geven hebben. Hij was bijna koud, en zoo stijf dat
de nek niet kon rechtgebogen wordenen in die hou
ding, met zijn kin op de borst gedrukt, lag hij daar
nu uitgestrekten, ware het niet om zijne volkomene
bewegingloosheid, men zou gezworen hebben, dat de
man leefde en het oog gericht hield op eenig voor
werp, dat zich voorbij zijne voeten bevond.
Toen we hem op zijn bed hadden neergelegd, en
zijn dood niet te betwijfelen viel, keek ik de hut rond
naar eenig schrijven, dat hij wel eens achtergelaten
kon hebben, vooral daar ik gehoord had, dat zelfs de
wildste krankzinnigen dikwijls heldere oogenblikken
hebben vóór zij de hand aan hun leven slaan, en dan
in duidelijke bewoordingen hunne aanleiding daartoe
neerschrijven. Maar ik zag niets van dien aard. Op
zijn tafel lag een groote Bijbel opengeslagen en daarbij
stond schrijfgereedschap, een sextant, een vergrootglas
en andere instrumenten, met een tijdmeterkistje, waar
op de revolver lag, die hij de laatste dagen bij zich
had gedragen. De hut was in goede orde; niets was
