"uafljOAa; Soo gaq gam axviis.op/nji ap uba uaSutSa.waq ap
'ubbSjjooa qi jaojq 'uaqqaq ag gazaSraau firn bh na
"Suiggnqasaq a8iuaa qfqaqjaM q; jiuoa 'doggsera uagooiS
nap uba fq ubb 'jaijq 'kibu qosag ultra gin Snag
aAUiaiu uaa ua ap.iofsgsBA Suags lira qi jbbai 'sjbiu
ap ui gog nu mojq qj -uappods jaaAi ua naaq uaq
-uB|d agqBBiaSso] ap uijbbm 'jagBA\ puarainqos [OA
qap gaq puogs 'jaiqdo jaaAi ipiz diqos gaq uaoj,
•uapuogs sBdiagBM
azap jospi '8b| gqmpaS uaAvnogpjooq ap uaSag qmq
nap do gBjd ooz 'apuosgs uaufqjaoAi ap do s.iBtu ap
japuo 'qi gup '.ioao aagsBtu ap uapjaq 8aoua8 qjags
na jagt!A\ gaq ui gjjaq ap usp jaam jooa sBBjjap
-uo apiaq ap qegs na apfiz aufiz do gB|d apjaSuqs
gaq giiBM 'nfiz noz ua8iqso8uaagin diqos gaq gup 'qqq
-uaSoo uaa qi apsaajA qoQ 'sba\ afguBsds uaa gaq josjb
'pjnajsaSapara piaA\ '8uiq sgiABp ap japuo uoqo.iqaS
aip 'gooq oq uajaginq.iaAO paap dojapioA az aip 'ja[
-joj uapuaggazguo uap uba jmq appujS ua aSunajq
-uao.iSuaqossag ap ui uaAaap 'pjaoAaSapara ubajbbp
'uaquBjd eggrn ap ua ua°Bjsa8 sgBBjd a.iBq uba pja.vv
SuipBpjap ap uba gjjaq ap fuaAfuqosaq ag gaiu gsBBq
bbm '8ui8 pjBBdaS SniraoojgsjaAO aip aparajBBAV 'p[3A\
-a8 puajapuop gajj -gsBiu uagooiS uap ag.8ooq.iaA[Bq
gog quq ap agdjagsjaAO 'cuBMqgin SuisuBqosjaA ap uaA
•oq gaoA uaig jaAi a;p 'jjo8 a(j 'uaAaj ultra appaj gaq
qoo splig ui gsinf 80fq daqdo pup uaa qi gup 'guBA\
-gooj8 gaq ui Suo.ids uaa gara sba\ ua uauapuaf ap uba
'peq paofsaSgsBA am qi apanuBBAi 'A\nog gaq djaiA\
qinfiz noz gB8[ ag spaaj gaq gup 'apMnqosjBBAA sdBjq
-suaa fira pnoqaqsuaAaj gog gqonz ap josjb 'gaajq uap
-trig uaa SunaqaqiAUio qi jbS 'apSpjp BSSBmjajBM aip
uba fira .tbbaoS q]aA\ 'apuaizuj -naqojUBB uuBAvq qiiq
360
plaats kon vinden, omdat ik nu reeds geheel verstijfd
van koude was, door den wind, die mij, door
mijne natte kleeren heen, tot op het gebeente woei-
De Waldershare was nog altijd in het zicht, ja
zelfs iets duidelijker in omtrek geworden, waaruit ik
begreep, dat ze overstag gegaan was en nu op de
brik aanlag. Wel was ze nog maar een flauw stipje
ver, heel ver weg, dat best kon doorgaan voor het
puntje van den vleugel van een witten zeevogel, die
boven den gezichteinder uitkwam, maar ik wist nu toch
zoo goed als zeker, dat men bezig was, baar, door
een slag over bakboord, het wrak te doen naderen.
Reeds berekende ik, welken koers het schip liggen,
hoe hoog het wel zeilen kon, om dicht langs me te
loopen, tot ik opeens, tot mijn onbeschrijfelijke 'te
leurstelling, bemerkte, dat de wind wel vier streken
geschraald was, en daardoor de Waldershare, zoo ze
over dezen zelfden boeg bleef doorliggen, nagenoeg
op haar punt van uitgang moest terugkomen, om van
dat oogenblik af verre beneden 's winds te blijven.
Dit was een ramp, groot genoeg om iemand dol
te maken, want daardoor werd de kans geheel ver
keken, dat ik nog vóór den nacht van het wrak ver
lost zou worden. Ik verborg mijn gelaat in de han
den, en gaf mij, kleingeestig genoeg, aan spijt en aan
wanhoop over.
En zoo ging de tijd voorbij. Dorst noch honger
kwelden mij. Het gedruisch, waarmede de kokende zee-
en over het dek onder me heensloegen, en het gehuil
van den wind suisden me voortdurend in de ooren,
en nu ik eenmaal wist, dat het mijn lot was om den
nacht op de brik door te moeten brengen, gaf het zien
-van het schip een verweg in het Noord Westen zich
op do paods uapuaqqa.wgsSuB gain ua qngsgm 'uagaAnaq
uaqossngSjaq uaa sjb 'doq uaqo.iqaS gaiu 8ou 'ua.iaq
-nop jBBq gam aip 'aaz aflooq SigqoBjagsuom uaa qi Sbz
"'jb qBJM gaq uba jfimg.iBA\q uaa8 Sou 'JBiip guBM iap
-jaaq pjooq uftra Suigqou aip ui qqquaSoo gBp do gsmC
qi gup 'qoo SiqqnpS sba\ gaq ua 'uamauje ubb§ noz
pui» apiBig ap gup 'afsueq uaa jbbu 'uaiz ag gin Suig
-qoupuiM ap ui |BBra.iapuB rao jb diqos gaq uba uaSoo
auljra qi appuaAi pfig ua°UB[ uaa ui gsjaa gaq joo^
•psufuSaSuBB praM poop
uap joop uaguBq agjB uba uaiqossim '.iBtiqiaip ooz .iBBq
'qi .ibbm 'diqos apgadmopaSjapno gaq uba uaqqapguo ag
flraqS uaa 800 agoogq gaq gaui rao uaSuiSod azoogag
-qonjA aiBig fiq 'ua.iaaqjaA gsaora l'iz Suiuuuds aqga.v,
ui 'daaaSaq qi .fqafq ubb qi gqoBp spaagg 'sba\ pjnq
-aS sinqqap gaq pua.mpg.ioOA uijbbav 'uaqgoAvjings ap uba
uappira ag 'uaiz uauunq noz raam paoS jaA\ Sou 's.iaq
-fiq uba dgnqaq gara sjgaz '.iBBpuBA firn uam jo 'qoog rao
-.iBBp qi apjajfiMgaq 'uapiaqosrapuo uoq qoo diqos gaq qi
qftgapinp aoq ua iuaiz ag fq .ibbu UBp ui pui.w nap
uaSag rao agiaora jaara aggsoq gajj -sbm .iagBA\ aapuo
sgor uaa sgqoajs gaq gosju 'uaaaz apuaqoqgsaoM ap .mop
pjaAV gdgagsja.AO ooz puapnoquBB aip 'draoi uaa ubb
uapnoq ag jsba uaga.w noz Sou .mnp uap do ara qi gBp
'uapagsrooA uauunq qoiz uapnoz aSiuiaA* iuapuu ag
Snrag doiBBp fira 'uojbai .raam goo.18 gaiu uasucq ap
'uajBq ag qBjA\ gaq 'uaqqnjaS unq gaq gqoora jb sjpz 'gup
'pSingraAO uaSuqadaqos .lap jaapuajaaiu gaq qoiz pjaiq
jaqaz ua apjaaqjOA abbabS gsSidoquBAuapB uaa ui qi
gsp 'uazuiaAguo uauunq qoiz gaq noz pjooq ubb .iBBp
UBraaaz jaqua uaag -qaaq diqos gaq jbbu qi |fiA\jag
'jagsaam paoraaS uftra uba qoiz uagqBBra 'apnaopjoA ja.w
uaAajuaqosuara |aaqa8 uaa jooa 'piaq.iaggiq ua gsSuy
9Q6
353
imet stormkracht op, zweepte donderend, zoowel den
regen als de duisternis van boven de zee, voor zich
uit, en helderde, als door een tooverslag, in eens de
geheele lucht tot aan de kim op. En daar zag ik de
Waldershare weder, recht onder de lij, maar nu wel
een vier of vijf mijlen van het wrak verwijderd, tot
zulk een afstand geraakt, doordien men blijkbaar het
roer had moeten ,,op"leggen om den eersten windstoot
van de bui, met de toen nog bijstaande zeilen, te
kunnen doorstaan. Mijn schip zag ik weder, met den
kop om de Zuidwest, thans onder een dichtgereefd
grootmarszeil alleen. Geen wonder, dat het nu hard
naar lij dreef, zoo hard zelfs, dat het, tenzij er be
langrijk meer zeil werd gezet, reeds vóór zonsonder
gang uit het zicht moest wezen
Toen ik tot die ontdekking kwam, werd ik radeloos.
Van het schip keek ik andermaal in de windrichting.
De orkaan van de vorige week had uit een volkomen
heldere lucht gewaaid, doch nu stormde het onder
een hemel van marmer, wit en grijs met blauw ge
aderd, uit een lucht, die er wanhopig hard en steen
achtig uitzag. Ik kon mij in de verste verte geene
voorstelling maken, wat wij ditmaal van het weêr te
wachten hadden; doch, dat wist ik wel, dat, als de
Waldershare geen kans zag, tegen dezen wind op te
werken, de mogelijkheid zeer groot werd, dat in den
langen nacht, die op handen was, de beide schepen
elkaar uit het zicht zouden verliezen, in welk geval
God alleen wist wat er van mij terechtkomen moest.
Af en toe schoot een zonnestraaltje tusschen de wolk
jes door en wierp een verblindend licht over de zee
doch al die glimpen van heerlijkheid in de hoogere
sferen schenen slechts te meer de woede van den wind
