-]im[Os auaa jmfaq ap ui qi jap 'uaiapaq uapnoz |aaA -ooz subi|J]b puiAv ua aaz jap 'jaara aj ajdooq qi ua tsjai qfqasaajA uaa uuuajjaiu sum 'ua§ua.iq aj .loop qa.iAi jip do jqoau ua|aaq uaa rao 'jqoizjiniooA jajj ■uaqqid aj do uajaM noz jaaA\ ]3m Sap nap jam |BAa§ qja ui fira 'uaAajqaS ajgooq ap do sjac]dpuajs ajsmf aufiz uba 'uaSuimaujBBAi jo'qajsaq jsiêaS joop Tiq jcp ua 'uap -noq noz qBJA\ jaq uba uaSuqiad agunaqMnau 'uibu -aq jqaiz jaq uiaq siuiajsmp ap J99A 'fiq jap 'do jaq -az sup .ia apuaqai qj raapuaz aj aoj fira jbbu jooq auaa rao uapjOMaS ufiz noz p.iBBpaq raaazSaouaS Jaavi jaq japjoj 'uaAfqq noz qajjmo uap ui sauioqj, 'jaa.tp sjqoajs SMi/Sdappji ap Subjooz 'jBp 'Suioinj.iaAO aufuu jaajq q.iajg -jaiu Sou qi ajdooquaM. qooj tuaS -ojAaSnio sbaa jnn ajsjBBj pq pus aoq 'SuiSau qi sp 'jjuq pq rao fira jsSub ap °ao|s Ainaiudo 'USAtijq uaq SuiA\noqosaq uajmq fiz jap 'jjnnp jjoq ooz Sui.iamaqos ap jbbm 'ajpaajq auaa do pM Sou JBp ua 'SuaS -japuosuoz jooa jnn uaa uap jaara Sou 'uaa jnn saz J90A uajnnim Sijuimj spaaj nu saaM aSopioq ufijy ■ufiz noz jsBBjaSjm jaiu Sou jnn ajs.iaa pq ui ipoj 'uaopjooA jaara uapsufiqosjaA apuajsnajuoiaA aaapiaA auaaS qoiz uajqoora |B 'cujojs ap jap 'apuaqaajaq pq fuauuaqsim aj jaiu psufxqosjaA jip sbai 'paq uojba -aS Suapoz spaaj aip Tim jooy\ sSirarauS Sijqoajaj -uiAA spi jaaAi pq uaa ubabS 'Saajq.iaA joopjaap aaz ap aip 'jiiajq auaojS SipjaauaSp ap ua Suippqosja -jqon[ ap uba ufq adjaqos ap sp 'uaaqos jbjbaa jaq do jap 'jqoq jaq pMooz pjanuaraaS uaqpAA apuaSpjp jara 'raiq joj raiq uba 'japjaA qoop 'pjaapaSdo pap uaa JOOA jqonj ap sbaa jisAaoj aj, -uajOA aj uap Sijaraqfq -aS jaara sbaa qoop 'jaiu Sou apjapuiraiaA puiM a(j 6Q8 ubb ppjsaSjoojg; 'uaSniMpaq jaSusj jaiu qi uoq jjup ultra 'paap ua appz qi jba\ 'paoS ooz Sou qi jsiAi p 'jubm 'uajp'q aj diqos jaq uaSaj jsiua ulira 'uoai -naajqos aj qfipSora pjaq ooz rao SuiSiau qi oppoaaS sraos ug ^uappuaq noz sjBBjd aufiz ui pM 71 aoq 'jaAOjaqi jqoap jaa,vv uap ug juaAfqq aj ppqfiqau auljtu ui rao uajaA\ pppuu uaa qooj 'uaraaaz sp Tiq jaoiu uap 'pjaq ooz patuuaij Sou jaq poA\ |y 'Jjfup sjjaBMfq japjaA jaiu diqos ufiz jBp 'uaSjoz aj ipoj juaip fipj ,iuaop pAV nu sBmoqg pz py\" ja fira qi SaojA <<(j uaaaz apuaqajq joop puapnoquaB ap uba jsira uap ui uaSjoqjaA nu 'uaiz uauunq p.w Sou qajA\ jaq pjooq ubb nam nog" uapnoq aj ppqfiqau aufuu ui diqos jaq rao uoq uadpq fira jip josp 'naqfiq aj jin juaq uajapuB uaa qi apjJtip sqfip.«ni!|ij 'jijOuaS d.w?/s.oppapdo qqq uap spaajs qi pjaiq uaqossnjuj uassiS aj apSaeM qi usp jaara sbai jap 'uappjds -J9A UBBaoo uap joao ojjba ua apupq uaqqnjs ap ua 'uaqjaM uapnoz uaajin qaiM jaq 'uaSajs uapnoz qfipp -up uijaap 'ua.rajja[cIj3A aj uajjipBjj Suirajarao ajaq ui draoj azoopdjnq ua uaquozaS ap uapnoqdo japuoz aip 'uajaqaazppz aSijqocjajsuora ap plij jaSiuaa aj jaiu jo 'qoop uapjOAV jipora jaaqpnoquo uapauaq jaq jaauuaM pjoosjqonjAaoj jooa 'uaSajsaS sjam ajoojS ap do Soo jaq spaaj qt paq ppqjaqaz ajapjaara joj, 'apjofsjsBA Suipaj uajazfi ap uaa jlij jaq rao muoj uaa jam lira qi jap 'pppS aoj ja paq uaaaz apuadoojSooq uooAiaSuajinq jooa saajA qoop iSoojp 'sbav ppjsaSdo nu qi jbbaa 'sinqqap jaq uba juaquaAoq ap jaajq aoj Sou joj, 'UBBJS aj uaaq qajA\ jaq joao siBAip jajBAv uaojS puapjad uba pao]A uaa 'jaipu jjoS apuajpjjjooA a|aqua uaaS jfiAuaj ""uaa jaara ua jaara ap.iaqqBAi azap f uaqqaAi aj do ?Q8 358 Daiir had men intusschen het grootbarkzeil en een kluiver bijgezet, en ook op de kruisra zag ik volk uit leggen. Nauwelijks kon ik die zeilen van elkaar onder scheiden, en ook dan alleen als het zonlicht er op viel ofschoon ik van mijn verheven standpunt over de laag op het water voortgejaagde dampen heenzag. Thomas deed dus wel wat hij konmet klimmende belangstel ling, doch steeds droeviger gestemd, zag ik echter het schip langs de kim voortschuiven, langzamerhand in het Westen al kleiner en kleiner worden, tot de romp verdween en slechts de zeilen nog als een bleek licht puntje overbleven. Doch dit behoefde mij nog niet zoo bijzonder te ver ontrusten; want, hoe ellendig en bitter wanhopig ik ook zijn mocht, vertrouwde ik er ten volle op, dat Thomas alleen een langen slag om de West maakte, ten einde over den anderen boeg de brik te kunnen beleggen. Indien hij slechts met korte slagen tegen zulk eene zee, als er nu liep, had opgewerkt, zou hij nooit dit doel bereikt kunnen hebben. Doch één ge vaar, dat ik vlug genoeg inzag, maar hij niet scheen te tellen, was: dat hij, door al te lang over dezen boeg door te zeilen, kans liep, mijn arme brik geheel uit het zicht te verliezen, en juist daarom kon ik de oogen niet afhouden van het zeil, dat zich aan de kim verloor. Van het ingespannen kijken werd ik zoo duizelig, dat voor mij de horizon zelf op en neer begon te gaan, alsof de zee slechts eene machtige golf was, werd ein delijk mijn blik zoo strak, mijn oog zoo verduisterd, dat ik gejaagd het hoofd wendde om met schrik te zien, dat de werkelijke schemering reeds nederdaalde, en de nacht, dien ik met zooveel angst te gemoet zag, op handen was. 355 den wind en de voortdurend mij in het gelaat ja gende schuimspatters, geen drogen draad aan het lijf hebbende, half versufd van den donderenden strijd der elementen, die mij in de ooren klonk en dan die zeeën te aanschouwen, die groene waterbergen, welke zich, de een na den ander, over het wrak uitstortten, na zich met hunne doorschijnende oploo- pende punten en in het licht flikkerende spitsen (die de wind een heel eind verder over mijn hoofd heen. tot schuim geklutst, de lucht injoeg) ver boven de verschansing aangemeld te hebben, dat alles werkte mede om mijn geestkracht te verlammen, mij als een kind te doen gedragen. Misschien wel een twintig minuten na het opkla ren van de kim, zag ik, dat men op de Waldershare het voormarszeil losmaakte en daarvan de schooten voorhaalde. Dit gaf mij nieuwen moed; ik maakte daaruit op, dat men de brik te loevert weer ontdekt had en dat Thomas, het mocht waaien wat het wil de, met kracht van zeil om de Zuid zou zien te ko men. Nadat het voormarszeil bij stond, zag ik den fokkehals toehalen. Thans vloog er een stofwolk van schuim tegen den voorboeg op, en kon ik, in weer wil van den grooten afstand, van mijne standplaats zien, hoe de zee, telkens als het schip rees, tegen zijn boord opsloeg en de kruin dan, gelijk een sluier van mist, in de hoogte verstoof. Scherp bij den wind ge brast, en met zulk eene zee hoog sturende, wist ik uit eigen ervaring, dat het diepgeladen schip niet min der dan een drietal streken wraken (zijdelings afdrijven) moest, en reeds ééne streek was een nadeel en vermin derde de kans om, nog vóór de duisternis invallen zou, boven 'swinds van de brik te kunnen komen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1892 | | pagina 8