-§.iaq uaa uga jara-mma® paq S|B pqoBz ooz 'sisa§ uaa
para 'uaqqaq ap pjojaSpjooA Sipsnj sood uaa bu 'safjpof?
auiajq ap jaauuBM '[asufiqosjoqdsoqd uaa japuo aop uajB
quopq .IBBU3 'pjBAAzqid jaajq .lapqoa aaz a(j •mtnjpqon} paq
ua.ioapara ajaA uapsimqjoop uapnoqdo japuoz uufiq ua
'pqoq uaojfl SipqaBjd uaa paui uapjaquoj appoojS apsjaa
ap uga uaj.taps uba jbj, -apjappqdo ubb SipspsaS pqonj
ap ftqjBBM 'uaraoqaiojoop uapsoQ paq pm afsanq Si p.tub
fiJAuaanu ja sba\ qaop pips japBA\ paq do 'pnoq qopq
uaa qi'qaS 'uajo\ ap spuaAa '.iaaA\ nu f>8[ quq aQ
•smqqap paq uaop raojqaq ua do dljd uaa
qBps 'So.iS sb[§ uaa patu jaqqBAA uapsaaSsuaAa] auljra
snp apqBBm qj raapuaAA ap jb uba qqq uap 'uappS
paap qaiz aip'obb[s uap uba jimjaam ui 'ja 'sbaa qfi|a°
-ouiuo ara paq pup 'uajpps juiia uftui ui Suspq paA
-ooz qi jaap qooj, -pqoBjqaS qaajps uba ua UBBpaSuBB
Siuiam pain fuu 'pojA paq uba uaAfuppjooA ajpus ap jb
paq joop 'quips ua ëuuao.ipuo ap psq qoo tuapjOAiaS
ppotu.iaA SidoquBAA .loop.iBBp sbaa ua 'uappaz uapaotu
Saw uap pin q.iaAA .ibbaaz pbaa paq |B Sup uaip pnq qj
ufiz uapnoz uaqajqag sooppqanjA 'uaqqaip ap
diqas puajBAfiq.iooA uaa uba pqaspuBB ap pqasu uap
ui uaqsqpqoij ufim pam uio uaSuiSod aufim |BAa§ ui
'uappaz uauunq noz fiq jaa.vv qftppup uaSjora uapuaS
-pA uap paq qi psp 'uaaui sj ap do spqaajs a.i.taAOOz ui
jpz paq uaAoq apiBBjp ua jooa qoj ap uba sSuip.io§
-qou ua -qinq qoo qi appcq japja^ -psBjqag uaqqaq
ap puBqjajA SBB.UOOA ap jb.iooa bu 'pqoip jpzsjBUuooA
paq uaop appg ua 'uapq ap ,iaau jiazSsps paq apuia
uap 'uajOA jbbu am jBSaq 'fq ubb .lapaAA jao.i paq qi
3piBBip uiojbbq "uajapfiAAjjA ap qajpmo uap pin lira
'pjaaqja.v paq sbaa usp 'uaAfqq uajapus jooa jazfiAAgaM
uaa paq psaojflf -uapazagjooA psq upspoou pip uba Sui[
85
56
eens de daarvan afstralende gloed verduisterd werd
door den romp en de zeilen van een v oorbij varend
«chip, die pikzwart tegen het vuur afstaken.
Ik trachtte, zoo hard ik kon, te schreeuwen, om
de opmerkzaamheid der opvarenden te trekken doch
mijne toog was me als in den mond gekleefd Geen
ander dan een zeer benauwd geluid, alsof men mij
de keel dichtkneep, kon ik voortbrengenalles vruch
teloos. Slechts mocht ik in doodelijken angst en span
ning dat doorvarende schip naoogenen niemand daar
aan boord ving mijne zwakke noodkreten op. Plot
seling wakkerde nu het vuur tot een feilen gloed
aan; ontzaggelijk hoog stegen eensklaps de vlammen;
geheel de lucht werd met den rook vervuldmillioe-
nen vonken, zoo groot als sterren, dwarrelden daar
doorheende gansche zee in het rond vatte vuur,
evenals het droge gras bij eenen prairiebrand, terwijl
een ontelbaar aantal vurige vonken over het water
naar de brik voortkropen. En te midden hiervan on
derscheidde ik een groote boot, vol met van top tot
teen gewapende mannen, die mij, al nader komende,
met hunne moordwerktuigen bedreigden.
Aan weerszijden van den boeg dier boot week het
water, dat vloeiend vuur was, op zijde uit en schitter
de in de oogen en op de met staal bekleedde armen
van de duivelsche bemanning, die baar met de snel
heid van den wind naar de brik toe roeide. Ik zag
ze nader komenik hoorde de vlammen sissen en knet
teren, waar zij in het water voortwoekerden; ik ge
voelde, hoe de hitte mij het gelaat blakerde; en, ten
einde raad, vlood ik naar voren, om daar overboord te
springen, bereikte den bak, nam met de uiterste krachts
inspanning mijn sprong, en zat in eens rechtop
„■praoqjooA pjBBq ap do ju pqua uaaS
spBBjd atp uba uajfuu pjapuoqjfu ap uauuiq .ia pap
'uaSSaz sBuioqj, uiapidsq joop «ou apjooq qt .ibbiu 'si
pjnaqaS paq aoq ua iuo.ibbm paaAA uaa||B por) jjaauara
'psaaMaS spai Si.inajp uaa dtuBj aqfqasaajA uaa si
paq 'aaqf jaauaui 'q raaaq qfxp uaa ja \o paop uaa uba
pqaBjq ap pam uamoojpsuuooA jajBM paq ap.iooq qj
•uaqajq ap joopuappim diqos paq mo SaouaS p.mq
'poops uaa uaSajq ua 'uadoopf? do uaAoq poq p.ibba
sjfimjfiA auaa para ja ufra a^ uapBAv uaAoq ju uaa uba
spa; japuira Sou Uaqajq uaaS 'Suipunjq uaaS 'uaiz ap
spaiu sbm jg; puojS uap ubb diqas paq appoops" 'uum
-spooq ap apS|0AJ3A <t'uajojjaA uappuq pqaiz paq pm quq
azap aM pupnn uajn apqua spqaajs 'UBmjnnps 'Bf"
uapqiuqaop puaSipsaAaq firn aip 'uazojpum ap uba ap
-.iBBps uapqaizaS aqaapq ap jbbu qi jfiMjap 'pua.iapsinjj
Bufiq na SuizBqjaA apspoo.iS ap ui *qi dau
•uoop uajaqmos do pauuig appjooAA
-pus (i'jaauara 'aaz jap mapoq uap do pSq aiQ"
■qt SaoJA
llC; pjnaqaS g.mi/ftxspjojj ap pam qoop ja si pB^"
^•jaauara 'tiaqqaq pqaBjqaSjB noz paoS pqaBU uaz
-ap sjpz ja az jo 'pam sjjaz paaAA qi tpsaaAAaS ufjz uam
-oq ap joop mo paiu amsp aSuof ara.iB aip jooa noz
§Bp ii ooz So^q" 'appBA pusq ap fiq Sui.iaoA.iaA aufiz
ui jjm na 'pBjp paoraaS ap ara jjq jfiAAjap pin ubcu
-spooq ap dau (ij aarj jjq 'jjbbaa pjooq ubb jBBp n ua
uaqqaq uapuoAaS quq azap aw pup 'qusppof)"
•uaaq
SuiS ua jnap 9p qi poojs 'uaqqaq ap pqnjpaS snq uaa
uaSuBAv apnoq ap do .iBBq bu 'ua ïooq ap do uamjB
aufim ui jbei] qi appqoq nu ua Juaquup ua uapa
sjb n jooa apjaoqaq apoojS uaAa uaa si dBB|s .iBBm
09
57
en klaar wakker, over mijn gansche lichaam bevende,
terwijl het angstzweet dik op mijn gezicht stond.
Daar meende ik in de deur der kajuit twee per
sonen te zien staan, een man en eene vrouw. Zij waren
bewegingloos. Ik keek mijne oogen uit, eerst in stomme
verbazing, toen met een soort van angst. Zoo waar als
ik leef om dit hier neer te schrijven, dacht ik, óf ra
zend krankzinnig geworden, óf dood te zijn, meenieik,
dat mijne ziel aan het lichaam ontvloden was, om iets
te kunnen aanschouwen, wat niet tot deze wereld be
hoorde.
Een schelle, woeste kreet, met eene stem, die ik
onder duizenden zou herkend hebben, klonk door de
kajuit heen en bracht mij zoo snel terug tot een besef
van de werkelijkheid, als de oogen, door een hand
bedekt gehouden, het licht weder opvangen, wanneer
die hand wordt weggenomen. Ik sprong op de been
en ving mijne geliefde, die in zwijm gevallen was, in
mijne armen, aan mijn borst, op.
„Meneer Lee," riep nu een schorre stem, „water,
om Gods wille, water water voor haar en water
voor ons!"
„Haak deze slingerlamp uit," zei ik, „vooruit, aan
stuurboord van de kombuis, zijn de drinkstanders.
Aan een zit een fleschje vast, om mede te scheppen.
Drink voorzichtig, uw leven hangt er van af, en breng
dan eene kom gevuld hierhem."
Het was Sinnet, de bootsman van de Waldershare
die eerst gesproken had. Hoe rauw ook zijn stem
mocht klinken, door mij was die herkend, zonder dat
ik de oogen van Nelly's gelaat afwendde. Hij hoekte
de lamp uit en nu hoorde ik aan het geschuifel der
voeten, dat drie of meer mannen naar voren gingen.
