Sjq03[s jaqfqjajqOB SJ31 pUOJS ufl[ 9Q -U9J933} 110Z afsBBjS
jaq SMaqjjBj\[ ua pjaiq joj ap UBtusjooq ap jfuuaj
'qaqjaq do Suoads ua 'uaraau aj joao Smqooz jaoj jaq
'SuiS ua§«0[ qi JBBp 'rao 'jfqajq dojaiq jqoozjaA q[
„•aaq; jaauam 'jimiooA jqoaj
S9109jd J31U JBBJ\[ \IOOp J8 Uadinjq 3aa JBAl JO SJ3I
Bf" :piooq uajinq pjooq ufiz qBjs .UBmsjooq aQ
•qi SaoiA
UBuisjooq 'jbjbm jaq joop sjai jb 9a\ ubb{)"
•jooa -Qjjq suuqj 'pjooq ubb pjooqqsq jaoi
jaq jam 'Sbj ua uBB§a§ uaAaojdo jaq ubb qfqapuia az
sbaa 'pBqfiq qazjajqoB .iBoq quq ap uaoj, -paajaS qap
jaq do aip ap8a[ ua 'afsBB|§ jaq ua [o.iSoj ap Xqa{q
apjBBq 'uhz uauunq aj jnu Siuaa uba fira 'pSnaqja^
(/uapuiA
aadoo[puBZ uaa aS jjnz uaAoqjBup afjsuq auiajq jsp ui
ua .'jaqafsiam 'jaiq suaa Suip pip Suajg" uauioqaS
sbav acu fiq az uaoj 'jBBq q; SaoiA (i(:uapuOA\a§ uaaq
-tuo ja ufq uaa jam 'joj uajnoq aip JBBp aS jai2"
•UBBjsfiq noz paoüjooA-
jaq joj 'uaraoq aj jb 8ub|OOZ 'daiiaoj jfqajq qi uioibbav
'sinqqap jaq uba juuquaAoq nap uba (ua jsinf daq
|iaz jip uba qfqjaoA jajj -uapiOM aj pjBBqaSjin raooq
-sqazquq uaa do uba sjBBjdui 'jooqos jpa.w ua uaaq
SuBjsiajaS uajazfi ojbaiz 'apSijsaAaq p.iooqjajqoB jaq uaS
-aj 'uaa sSubj Soo .ibb.wz uaa jam qojqjooqos ajsiapuo
jaq ubajbbav '[iaz joojS jaaz uaa sba\ qazquq jajj
•qi appjooAijuc (<'jAjsf;q qazquq jaq Sou
qoo jooa uaqnz uaAaojdo 3a\ jBp 'jam joojaS qj"
•uapjOAA
-a§ sba\ uBBpjoA japjo ufira ucb jBpnu uajnuira
aSiuaa UBmsjooq ap SaoiA i((;jaanam 'sjai jaq jjaag"
•qt jBAaq ((j UBtusjooq 'uajBqaoj sjBq uajooj£>"
86
96
ik naar achteren, dan liep het zeevlak (schijnbaar)
tegen de lucht naar boven op, als de glooiing van
een heuvel.
Hoe gewoon ik ook reeds aan dezen toestand moest
zijn, toch verschrikte ik telkens weêr, als ik buiten
boord keek, van den korten afstand, die ons van den
oceaan scheidde. Uoch het was niet alleen de nabij
heid van het water, die zooveel huivering wekte: el
ke beweging van het schip was zoo traag, zoo zieke
lijk, zoo onnatuurlijkelk gekraak van het scheeps-
verband werd zoo in het water gesmoord, dat het
me steeds was, alsof de romp werkelijk onder onze
voeten wegzonk; en datzelfde gevoel werkte ook in
die mate op den bootsman en de twee matrozen, voor
wie die toestand nog zeer nieuw was, en die nog
zooveel sterker herinnering hadden behouden aan de
veerkracht en het drijfvermogen van de Waldersliare
dat ik telkens opmerkte, hoe ze dikwijls eerst naar de
zee en daarna kort langs het boord keken, als om
zich te verzekeren, dat de verschansing nog altijd
even hoog boven het water uitstak. Die zekere be
zorgdheid werd nog gevoed door het dof geklots van
het in het ruim heen en weêr stroomende water, dat
een onbeschrijfelijk droefgeestigen indruk maakte.
Nadat ik den bootsman eens had geroepen, waar
Nelly ons niet verstaan kon, vertelde ik hem, hoe ik,
den eersten nacht door mij op het wrak doorgebracht,
verplicht was geweest, mijne toevlucht tot de groote
mars te iiemen, daar de zeeën zoo hoog en zoo bij
herhaling over het dek sloegen, dat geen sterveling
het er vijf seconden lang zou hebben kunnen uit
houden. Mocht nu dergelijk stormweer ons opnieuw
beloopen, dan zouden we het geheele dek over even
<i(:uaiBBJp pjooqjnnjs jubu
J9AO uaAoq pui jaq qi jaora uup <('pjooq ubb piooq
-qsg" jdaojaoj nu hm ag sjb 'soq -qi dfugaq jbq"
«•jqaij apara °uij
-qoij op§UB[j3A ap ui uadjaoj ap aip 'jiBBjppuoj guij
-jaq uap nu SuiSaMaq a.vin ua 'pjnnjsag jpjOAv pBi
uaa jam jaiu ja sjb 'jqinjqag uara aip 'uadjaoj ap
jam Suiqajsuagaj ur iqaajspn uajajqoB jbbu uadjaoj
ap jaiq 'jjnz uaiz jaoj iaq uba doq uap ubb ag sjb
-ooz 'jBpmo poz 'squq jbbu jaAOuajoq sjqoaj
uba uagaMaq pp ag jaom 'uag[OA aj do pBjjnnjs ^aq
jam japjo apjjazaip oio 'qooQ maguajq aj jm squq
jo pjooqqBq jbbu djqos jaq uba doq uap rao 'uaiBBjp
sjqoa.x qfqagora jaaAOOz uadjaoj ap ag jsaora uup (('jaoj
jaq pjooq ubb pjooqinnjg" :apiaz qi ua qojsmjaq
jo uadjaoj uaa jam jsaom uajnjs ag sjy uadjaoj
ap sjb uiz uapjaaqagmo ui jiBBjp pBjjnnjs jajj"
,/qi jaaM. jBp 'bf"
•jmoq puiA\ ap jbbmuba 'juuq uap ubb ufiz jaom pBi
-jnnjs jaq uba jjaAaoj aj ag jBp 'ubb spaajs ja quap 'sjBBjd
ajsjaa ap uj -ooz 'jsba uaqsds azap qej -ubbjs jaiq suaa
JBBm mo}j "JBp uup jaqfqaqqBmag si sjaiu 'jaqafsiaj^"
(<j ubbjs UBcg aj jaoj jaq ubb joop 'ufiz gijjnu uup qi
uoq jbm 'jjbb.w gipoou"~Ua[iaz ap jooa uaqB n jam lig
JBp 'uaqajquBB pfij uaa suaa gou jqoora jg[ -apuaopjOA
|8av n uba afsaj uaa si qfqagora tuamoq aj jajqoB ja
'uajsoq [Bz ajiaom jaaAOoz jaiu uaiqossira aui jaq JBp
'uaqaqag sjagucgjaoj ap jbbu SMySJdpiv^ aP do qi
qaqsjfiMqip oog 'uajaaj jpuoq uajnjs jaq fim fig JBp
'jaAV ajqosuaAV qi ''[P/W" :jsjaa jaq Aqajij qBjds 'uaq
-qaq aj uajazag JBBqja Ijq puagfi.wz SuBjpfij uaa Bjq
■uagoopag uau
-unq aj 'sba\ fiqjooA qooj nu uaagjaq ubb uagui.iauuuaq
OOI
97
onveilig zijn. Voor ons, manvolk, was dit minder,
daar wij natuurlijk best, zoolang noodig, ons heil in
het tuig konden zoekenmaar miss Maitland ver
keerde in een ander geval; en wijl voor haar het
dekhuis de eenige veilige plaats was, kwam het mij
noodzakelijk voor, dit verblijf, ter verzekering tegen
het wegslaan door eene hooge zee, zoo goed mogelijk
aan het dek vast te sjorren. Wel had het reeds twee,
zoo niet meer, stormen goed doorstaan, doch in een
derden kon het daarom wel eens bezwijken.
Toen de bootsman dit volkomen beaamde, riepen
wij de anderen, namen eene stevige sjorring eenige
malen romdom het dekhnis, waarvan spatsjorringen
uitgingen naar de oog- en ringbouten in de rondte
op het dek, naar den grooten mast, naar achteruit,
kortom overal, waar we maar een vertrouwbaar steun
punt konden vinden; en na al die sjorringen, talie op
talie, stijfgezet te hebben, was tegen ons avondeten de
kajuit zoo volkomen verzekerd, dat eerder de romp uit
een zou slaan, dan dat deze zich door de woede der
zeeën zou kunnen begeven.
De brik nu onder zeil zijnde, moest er iemand
aan het roer staan, waarom wij overeen kwamen, ons
in wachten te verdeelen de bootsman kreeg William
Matthews op de zijne en ik zou Robert Johnson bij
mij hebben; ook werd bepaald, dat ieder onzer de
helft van zijne wacht het roer zou waarnemen. Onder
deze afspraak nam juist Johnson den roertorn waar,
en daarom besliste ik, dat wij deze wacht, de Tweede
Platvoet, (68 uur), zouden houden om, van acht
tot twaalf uur, (de Eerste wacht) door den bootsman
en Matthews afgelost te worden, en zoo vervolgens.
Ook werd bij deze gelegenheid geregeld, hoe en
