•hot nu iiBcusjooq ap Sqb[ooz qaop uapuo.\a° naq -qaq puajaAjaA jaqaz jaq qi noz luBBpa° sba\ axvi[SJ,dp -pjj ap uba p.iooq ubb fiui jesqiaA jip s|y uajooq unq uapaqaaz apno uba uatu aip 'ajapun napjapuoq SijstuoquaajaAO jaaaqaS qoop 'siuapaiqasafi a°uB{ uaa sbm jaq jqncaioSapara uiaq joop 'qnajqdiqas auaa uba |BBqjaA uaa uu am fiq paap jUBq uftz ub^ •sbm uaqajqoS uajaidadsdaaqos ap jin quq ap uba fitu jbav apaui sa||B raaq ap|aap qi uioj-ioq uapjooqaq SuipBj ua diqas aiM ubb 'sbm uauioqaS jojqon ja qi aoq ua ^jnqsuiajidBq ap uba safjsBq ua uapej ap ui uadjaM -jooA aip |b uba ua pjaS uapuoAaS pjooq ubb jaq uba maq apjajjaA qj 'SuinuBmaq ajBq ua quq ap jaAO jaaM uaoj ua 'jooq ajoojS ap jooa uasunq ap ua 3Mi[SMpjvji ap jaAO uajjBBjd fiM ua jaau ua do qap jaq maq jam jnn jjBq uaa ajdBjs ua 'usra -sjooq uap joj am qi ap.iaaq 'jqasuaMaSaoj uaqqaq aj uaip jBBq Bjq -uamau noz uba jqoBU uaSijsn.i uaa s[BBm°ou ja az jnp 'apuaAaS uauuaq a} ua§uB[ -J3A ufim JBBq 'puoz jnq ajBq jbbu ^fqajq qi dojBBM 'uaqosftq aj doj ut ua uaqajs aj ubb 'uaSua.iq aj apio ui uajBjUBf auao.iS ap 'do qi Saojp sMaqjjBjy usy •uajjaz aj jb fim uba 'ubbjsjuo uiajq ufim ui aaz ajaquop ap uba SuiAUioqosuBB afhpuojsjjoq uaa joop <uizuo uaip jb jaaM qi jsim BjpjaM Isunqj qoo fim appaj jip ua 'piaqSqaoAaSjaAO afhjqoBMnuaz jooa Suij -qoBUira ajooiS qi pBq unraaaz uajBAaq S|B 'qaoQ Mnaiudo am jaiAjaAO 'jsaaMag sbai jsoojj ufim jinfnq ap ut jqoq jaq ua pnq jsSunaq fim siujajsmp ap qoo uaoj 'uapajaS psq uajOA aj uajqonu aaMj qt japuojBBM 'aip «ib 'piaquo°B[s.iaA apjpz uaa ug -pjooq apuagSqdaip 501 108 <de brik op een behoorlijken diepgang geweest, dan zouden we daaraan eene prachtige zeilgelegenheid gehad hebben. Ik bleef een oogenblik wachten om te zien, hoe het schip sturen zou, wat mij waarlijk nog al medeviel. De raas bleken juist vol doende gebrast te zijn, en het groote brikzeil steunde het aan lij varende roer. Bij het laatste loggen was gebleken, dat we er wel vier mijl doorheen gingen, ofschoon de zijdelingsche afdrift daarbij nog beduidend was. Doch zelfs al had het vaartuig tien mijl geloopen, dan zou dit onmogelijk met meer geweld kunnen ge paard zijn gegaan: naar het kielwater alleen te oor- deelen, zou men gezegd hebben, dat we een stoom schip moesten zijn; zeilen was het niet, maar, zooals de bootsman terecht eens had opgemerkt, we dron gen zwoegend door het water vooruit. Ik beklom het dekhuis om een beter overzicht van de kim te hebben. Daar nam mijne ongerustheid zeer toe, want, mocht de bries de zee nog hooger doen loopen, dan begon het er langzamerhand zeer ge vaarlijk uit te zien. Het ergste wat ons boven het hoofd) hing, was eene zware stortzee van achteren in te krijgen, die het geheele vaartuig tot vooraan toe overstelpte. Liep dan daardoor het schip uit zijn roer, dan draaide het waarschijnlijk in den wind op, waar tegen' ons tuig niet bestand zou zijn, en, gingen de masten overboord, dan zou het tien tegen een zijn, dat wij ook de verschansing verloren; en van dat oogenblik zou onze toestand vrij hopeloos zijn. En toch was er geen middenweg te kiezen tus- schen het bergen van de zeilen en het voortgaan in den tegen woord igen koers. Gingen wij voor top en takel va ren, dan kwamen we dadelijk weer dwarszee's, juist jaq na quq ap uba diqosjajqoB apjadmopaSui [aaqaS uuljq jaq uaSaj rainqos uba Suuajjiqos aqaa]q ap ui 'pracozmo jnnA 8pqoBAUiB|q jam 'uappajJooA 'jqui sjb jjbmz 'aip 'safj[o§ apuaqajq ap ui jb sjqoajs UBBaoo uap uba ajqBjAjaddo ap qoiz apuaqaaj siujajsmp ap uj -jqiaaaq pBq jsum uap uba ajSooq aAjnq ap qqq ap jooa 'qoiz joojiaa ua puaqaajaSjB jqonj ap ua8 -aj ufijjoBJ quq ap uba Sinj jaq pjaM jaquop jaq uj •ajsojdo Suijaraaqos ap ui qoiz japuiasjqoizaf? ap ua 'uaaAvpjaA jaraaq uap uba noz apuBB°japuo jap psufiqos ajsjBB[ jaq Bjpooz 'jajBM apuaSiajp ua ajaquop jaq uba piaqfiqBU ap 'jioo UBp jaam 'ara ajqnjp 'ua§ -xpaomaq aj dooq uba uapjooA\ jam afsiam ufim 'pBq pjaojdaq uajOA aj jjoq ooz sjqoajs Soa qi uooqosjo •ufiz uapdaq aj jaiu jsssq 'uap -uojs miq ap uaAoq jqoip uajjajs auaa° ja ooz 'uapnoz ua uajojjaA S]B apjBBM auunq uaqqaq uapuBjsjB ap - jooa qfqjnnjBuuaAoq ]bjooa uBp n jmoq 'jjlup pjooq •ufiz sSub[ aip 'q.inq auiajq ap sjb 'uaAaqaSdo jpjoM qftjaqquraaB uaAa uazojjBm puazinp ufiz jam diqos8o[ -joo pjasjundag aqfi[°Bzjuo jaq aparajBBM 'jqoBjq aQ •pia.idsaSjui jjaaq qsjAaaz jaq jaAO qoiz jqoBu uap uba Mnpsqos ajaqnop ap Bjpooz 'uaqnAjaA jsaaS uaq -fiiaqosuam uap aip 'piaqSijaiu ua piaqsoojadinq uba jaoAaS jaq 'saajA ap 'Sbzjuo jaq uba uaraJOA di.iSaq uaa jsjaa qoiz UBq 'uBBaoo uazoojapuia uap do pjaaq -j3a jjaaq jbbabS ui suaa jaA\ aip 'fiq uaaqB qooQ •junq uapsj na uajaoA -aS sjqoajs piaqfiqBU ap ua uaSouuaA puajjazjuo jaq a8 uba.ibbai 'ajqBjAjaddo ajJBMzjqui uaSo.waq jaau ua do ap ua 'jjaqjaA uajjajs ap ubb joj qaiz aip 'a\npBqos ajoo.io puajjazjuo ap 'uajinqjBBp 'ua diqos jaq s§ub[ rainqosSaoq jaq uba Suijaraaqos ap jjoS tOT 101 „Precies, mijn lief matroosje! Verder; ziet ge daar ■dat zwarte streepje, geteekend op den trommel, waarin de kompasroos draait? Die streep is juist in de rich ting van het midden van het schip en, daar de trom mel niet van plaats verandert, blijft ze dit, hoe het schip ook draaien mag. Als ik u nu zeg, dat de koers NW. wordt, dan hebt ge slechts zooveel met het roer te werken, tot die letters van de kompasroos met het bedoelde streepje overeenkomen en blijven. Of het schip nu al stampt en slingert, toch blijft dan de roos waterpas liggen, doch slingert slechts het streepje op den trom mel een weinig heen en weeren nu is het aan den roerganger, om te zorgen, dat die kleine slingeringen aan weerskanten gelijk zijn, en dus die kompasstreek N.W. steeds recht vooruit wijst. Begrijpt ge de bedoeling „Volkomen." „Duszoo ge aan het roer staat, hebt ge slechts te zorgen, dat de koers, hetzij N.W. of Z.O. of hoeook, overeenkomstig dit merk ligt of slingert. Laat de wind dit niet toe, dan dienen de raas gebrast te worden. Kan, met scherp aan den wind gebraste raas, geen koers meer gestuurd worden dan is er niets aan te doenmen houdt in elk geval de zeilen vol, zoo dicht aan den wind, als men kan, en zoo, dat men goede vaart loopt. Doch, zulks behoort meer tot de zorgen van den officier of stuurman van de wacht; de roerganger behoeft zich daarover niet te bekom meren. Aan welken kant van het streepje de koers ook slingeren moge, gij hebt slechts het stuurrad den tegenovergestelden kant uit te draaien, om de kompas roos weer op het goede punt terug te brengen." Na mijn leerlinge een paar bewegingen voorgedaan te hebben, liet ik haar zelve de proef nemen. Die

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1892 | | pagina 7