JÊ
3.IBM uiibav jaaz ua ;so0 ;qaaj Sou sum pui.w a(j
■qiaM
-xajsooi a;s;BBjda§ ja;qaBJBBp ;aq ubb apjofs;sBA 'jappixu
ufxz mo muo; puxa uaa uba Sbjs uaa ;axu 'uqop qx
jbbm 'pBJjmxjs ;aq jbbu doauup SuiS ua 'uoq fiq ;bm
uajBq a) duB[s uap uba mo 'uaqaozdo ubbS uoz xooq
aufiz a;s£xpaods ua; jbbxu fiq ;up 'ubb uBtns;ooq uap
fiq qx Suojp 'uaqqaq a; uaraouaSjaAO ;qoBM ap Bjq;
•uaAfqq uapuoq Sooip qxjq naq
-uozaS sjaapua;ooj§ uaa uba uaqqap ap 'aaz apuadooj
-Sooq suizsSxuaa fxq ;Bp 'noz ua;qoBA\J3A puBtuaxu
|3M qoo; jBBp 'apam apajA qoo ja qx puq 'cuBuao;
jaara ;aiu saiiq ap S[B uadjaqjaA ai ;axu sbm ;iq
•pjaodsaSjB psq uaaxuq ap 'puo;s jaoj ;aq ubb aip
'SMa[|^Bj,\r ua uamoqaS sbm pjooq uauuxq ;mia;qoB
;j3aooj aj aaz ajaaq uaa 'uapa[a8 ua;nuxra jfiA uaaS
Sou 'aoq 'apjaapapara firn UBins;ooq ap jftMia; !jb;bm
japuo jaaM puo;s qap ;aq fSuxsuBqosjaA ap do Suxjaaj
jap ajSooq ap jbm 'puoojqafl minqas jam 'sjajjmq ap na;
-qxajaq uapfxzsjaaM uuy 'piaidsjaa pjaM uoajoS apuadooj
jaSooq laaAooz nu jap uaqajq ;aq joop ;bjx ';qoxj ;aq ubb
uaAfuqas a; ao; ;qoiijaM sbm ;xp qoop 'jooa pJBBjqaSdo
jaaA firn rasMq ;qonj ap sbm uaraouaflao; ;bm ("ua puiM
ap ?qoB^ a;sjag ap do ;ap 'puoAaq qx jbbm 'qap ;aq
jbbu ara jBSaq ua uajaajq ap ui qx sbm qfxjapBQ qqaM
-aS UBtns;ooq uap joop 'Suija5?aj;suaxp azuo Spstnoquaa
-J3A0 'qx pjaM '.tapmouoiqo uap do ;qoBuiappxm a; jo
(i'uazB[S ;qoB";aj\j 'uaSaouaS.iaA ua;aom puq ;suj jnn joxa
;ara s;qaajs ;qosn uaSiJOA uap ara qx uaxpjoop jbjooa 'uad
-BjsaSui is9a jaaz qx sba\ p[j; uaaS usp japuixn uj
•uauuaq ai
aipaajg ua a;Suag azuo fxq ua;sBBu ua; 'SuB[aq ajsSooq
;aq uba ;aq sbm 'puiAV uap uba uammj ap uba jaajq
£01
106
liet praten was, zeide ik bij mij zeiven: „Wat zou
ik gaarne gisteren dien man bij me gehad en zijn
stem gehoord hebbenEn als ik dan aan den door-
gestanen angst in mijne eenzaamheid dacht, en mijn
blik liet gaan over het donkere dek, waarop ik den
vorigen nacht alleen stond, verlangende naar een
menschelijk stemgeluid, was ik zoo blijde, hem te
kunnen aanhooren, dat een urenlang toeluisteren me
niet te veel zou zijn geweest.
„Kijk vooral goed uit naar schepen," zei ik, „en
waarschuw me dadelijk, als er eenige verandering in
het weêr mocht komen. Als de bries niet aanwak
kert, hebben wij denkelijk ook niet meer zee te wach
ten; en laat de brik dan maar zooveel zeil voeren
als houden wil." Ook verzocht ik hem, van tijd tot
tijd te loggenen daar ik geene lei kon vinden, li-
nieerde ik een vel papier en legde dit op de ka
juitstafel, terwijl een van de chronometers, door mij
op den tijd van mijn horloge gelijkgezet, voor de
wacht in dienst gesteld werd.
Vóór ik mijne kooi opzocht, logde ik zelf nog eens
met den bootsman en schreef koers en vaart op, om
daarmede het scheepsjournaal aan te leggen. Daar ik
geen sextant bezat en den middelbaren tijd van Green
wich J) niet kende, moest ik mij tot het bijhouden
van Gegist Bestek bepalenen zoolang er mogelijk
heid bestond, dat ik koers op de Zuidzee Eilanden
zou moeten stellen en zoolang ik volstrekt afhankelijk
Met behulp van de chronometers, die men telkens, wanneer
daartoe in eene haven of bij het passeeren van een eiland gelegenheid
is, aan den Tijd van Greenwich toetst, kan men door observatie eener
zonshoogte, waaruit de Tijd aan boord berekend wordt, tweemaal daag»
de Lengte bepalen.
opno 'arajB ap uba qjo.\ ;aq uba ;saj ap ua
SBtuoqjj puaiJA auxajq 'aiaqqcAt ufxra ;sp 'oabS po£>
;sp ;iBq ;aq do fxra ;bm 'ua§°az ;axu qx noz
UBp 'pja^saS uapjoM uaqtiz jaoid ap do ua§ux;qoBA\
-jaa apaoS azuo 'pjtipaS suo sood uaa jbbux °ou
;up ua 'noz uadoopB paoS sapc ;up 'apjoopS aflOA
ua; ;axu qx s|B ua i Suxppaj do sunq azuo ;japjaora
-J8A 'uajxaz ooz bm ;up 'jnn lapaj j ;uqas ufxra 'Sunq
;axu saaM 'raog (iJ9ïïAl3N 'suaAa; afsiara ufxz ua
uBtuaaz uarajB uap jaAO ;qBBM ua ;xz ua.toq ;up 'af;
qaSua auxajq ;aq ubb ;axu UBp aS ;joo|a*)" "qfji
-oora qx daxi 'P!n ubbjbbp jajfiAtj,"
«IIIIAV sxnq a; ;xoo a;suxra ua; aM sjy"
x apja;sxnp ua uaaq qoxz rao az qaaq ;mq praajqaq uaa
;am ua 'jbSjoao jboj ;aq fxra az uao; 'uauaqasaS pcq
;bejo8 jBsq do axp 'qoBjtnqS ap uaaMpjaA suaadQ
„•uaraoq sxxxq; bm sjb 'uaSxpuoq
-jaA uauunq \ez .iBBq uba joj |aaA ua 'ufxz jbz apuBB;s
-ubb aufiz do qos;oj; UBtuaaz ufxra ;sp 'ÜutqjaA qi ;ubaa
'uaSflaj a; Ssp uap ubb piaqraBBMqaq auftra 'uaAaS
;]nz pxaquaSajaS ftra a§ ;up 'qx ;qoBA\.iaA UBp 'uaop
-jooA qoxz jBAaS ;aq ;qoo;\; ;uaA 'jbbm ;axu 'uoosjad
apjl'iA sjb ;suimubb auaa pM qoo; qi uaq ucp 'uajn;s a;
pao§ 'jaaS uaqfqq jnnp uap do qx S|B ua" ffxz apxaz
«'"tllM 'U9q s;°ooq ap do |om nu qx ;Bp 'joopS qj"
•ui .xapaM sjBBjd ajBq puajaiAaSaz
fxra az apraxnj Suiuajao a;joq auaa B_\r 'uassoi a; do a;
-;qoBj; qnjsSBBJA apjaqqxAtagux ooz ;axu qoo; ;aq jaiM ;aq
uba SuiSoMaq aSx;qoxzrao auaa ;ara az sjb 'apsuojj uaM
-nBjqquaM axoora ajBq az 2x;suia aoq 'Sbz qj -raxaqaS
;aq ja;qoB Sipaods rfjjajq uiBMq qoo; jbbxu 'uaAaS a;
do sajjnn;s a;s.xaa auaa rao '°xn;jBBA ajqxqosaS ;saara
;aq ;sinf ;axu nu sbm draoj uaquozaS 'ojbavz 'a8Soj
201
103
dershare even goed afwaren, als wij hier met ons vijven."
Zij werd verhinderd om mij hierop eenig antwoord
te geven, door de komst van Johnson, wiens roer-
torn het was geworden.
Juist was de zon ondergegaan, doch hield de lucht
in het Westen nog in een prachtigen gouden gloed;
uit het Oosten dreven de wolken met zekere ge
jaagdheid in de richting van het weggedoken hemel
lichaam voort en zeilden met hare geamberde koppen
over een hemel van donker, zacht blauw.
„Ook gisteren avond oogde ik de ondergaande zon
na, Nelly," fluisterde ik, terwijl we naast elkander,
met de armen op de verschansing, Westwaarts ke
ken. „Wat een verwonderlijken en gelukkigen keer
heeft in dien tusschentijd ons lot genomen; laat ons
bidden, dat zij, nogmaals ondergaande, ons weder
meer gelukkig en dankbaar zal mogen achterlaten."
HOOFDSTUK IV.
Land vooruit!
Het invallen van den nacht op zee maakt altijd
indruk. Aan den wal blijft de omgeving dezelfde;
het welbekende huis, de oude molen, de lichten in
het dorp zijn daar, om verkeerde voorstellingen,
die allicht in de duisternis ontstaan konden, te we
ren; maar, als op zee de nacht gekomen is, staart
uw blik in de eindelooze ruimte; er valt niets anders
te zien, dan de phosphorschittering in de naaste
