i
-qaoq uop joop daoiag ufim joop 'sMaqj)Bj\[ qoQ
•joau ua do pSasfag jsjoq a.iBq §ui3
ua uaëoo axcq uapjajqqos 'apjBBjs aaz ap sSubj jbbjbS
qaajq naa jam az jfiMjaj ua 'ufiz uoq aqsjds SuissiSjba
anaaS uba jbm jaiq )Bp 'az daajSaq qftjapBQ -uaiz uoq
puB[ jaq do) uba uacu uubbm 'ëuijqaij ap JBBq saaA qi
iuBBjsaui ftq ua uajinq jbbu SijSBBq az uiBMq njq
„jjqoiz jaq ui puB[ si ja ijaqpuiq 'qap ubb mobS
uioji" "apuaqajs qaoqqaoq nap joop pjooq uftra 'qi dau
jjinJOOA pusj 'iCija^j jjmjooA puBq" qjtiaq auftcu do
uapiBq sufim SuijaoAJBA ap ui 'qi ajqomf „iB.iaojj"
•°njaj UBiusjooq ap
dau <('st AAUBjq jqonj ap spuiS sjb jaqaz ooz 'Bp"
•uaAoq ibbu qi apiBBjd <<(j uba jaqaz ja aS jfjz"
Suojdsui jqanj ap Sooq uajaoA aSiuaa ua jaijsoj
jao.i uftz aip 'uosuqof ap[BBi|jaq jjmjooA puB^q"
u j JIUJOOA puB'q"
:uia)s uapuoMaSdo jacu
dau ua do uub uaa qsjs 'uaqqBZ Jaqftq uap qaiq ftq
do apuBsSuBBuaip piaqjaqazuo pjaiq Sipaodg 'psq
jqapjuo qi jbm 'uaqqaq a) uapuoAaSSiuaj 'qaaq fiq ui
-jbbm Suijqou ap jbbu uajaapjoo a; 'uaaqos azap qoo
•psq jazaS Soo
jaq jooa Jaqftq uap 'Sin) jaq ui qfijafioiu Sooq ooz
'aip 'do UBuisjooq uap jbbu SuiijajsSuBjaq ajsaacu ap
jam 'apuapnoq pBjjnnjs jaq ubb uapusq ap 'qaaq ua
'ufiz jsaom apuusS sjai ja )Bp 'daajfiaq uosuqop -sinqqap
jaq tuo|qaq ua uapnq jbbu .iaaM q; SuiS 'uaqqaq a)
jqnjpaS pjooqjooA JBBq do uaddij aufira uaAa Byj
•uajBAi jaqaz uaajajqaB jnn uaaS uaA3[ suo uba qft|ua§ia
ua uojbz diqas uaquozaS jjbm qaijp uaa do uaSuijaq
-najqdiqos sjb a.iv aoq 'uajjajs a) jooa lieu 'apaoui jaq
ajjsoq 'appiajds jajsj ap jbao jqaij japjaq uaa qaoq
eei
ijs jaaqaS jaq qup 'uazaajA a; Sijsuja jb uoSaq qi
■uaSaojs jinjajqoB ua -jooa qirq ap uba SuiSaMaq
ajapa; fiq uajiazftj ap jfiMjaj 'uaAaqaëdo pui.vi uap
joop jaaiu sqfijaAAUBU pjaM jiaz pp qoo qoop uaq
-qajq uaop a) ja^aq qoj ap apuia ua) 'piagaSdo sbay
]iaz)ooj8 )ajj 'uaiuau a; do qoiz ui uaaqos UBAJBsp
)UB)saj )aq sjjaz az )Bp 'qn ajjiq jooaooz apjBBj)s uoz
ap ua 'jaAiuBp aoq joSubj aoq nu piaAv sauq oq
•ajqjacudo )sjaa
)aq BJiuBjquaAoq ap uba )aq qi uao) 'uaëBjpaq psq
uajfitu uai)jqoB jaaAaëuo aip 'puiqsjB uaa 'ufiz pjap
-fiMjaA suo uba uajfitu JJbbm) UBp jaatu suuq) qtij
-aëouiuo puB] )aq uoq UBp 'SuiqjaniUBB ui ja)BAi
uaAoq qap suo uba a)Sooq ap nu oai uauiBqj
•qB)s)in BjasjBcu)oojS azuo uaAoq )aiu )und ajsSooq
)aq )Bp 'uaiz a) qlqapinp sbai Jaqfiq uap uba djnqaq
qaui qoop 'uapiaqosjapuo jaiu Sou sisBq ap aM uapuoq
'jb qap )aq ub^ ufiz uoq jficu auaa uba apjap uaa
UBp jajoojS )9iu apfiz apjaaqaSao) suo jbbu ap ubb
qnp 'qoo puBjia uiajq uaa ua 'uappsq suo jooa pusjia
uaa 3Ai )Bp 'UBp japjaqaz sbm s^aijsj -daipB s)jBBM)sa^
aip 'ja)Bjq uaa uba SuuoojS ap do apuaqfijaS 'qoojjs
-)snq a°Bj 'ajjoq uaa ubajbbp s^qoaj t iBBq jauaa SubS
-ui ap jo ufiABJ uaa uappitu jaq ui 'dojsjoj uaa sbm
squvq -pusjia jaq uba aijBuuoj ap uba uapaqjapuoz
-ftq ajaqua spaaj nu appiaqosjapuo ua jaau ftq ja qi
apjaiuq 'uaSSaj aj jsba paoS Jaqftq uap uiq "SuiSjaau
ua do mazaoq JBBq p°BBfa§ jfiMjaj 'naqftq a) puBj
jaq jbbu az puojs 'puadoaS SiuiaAi uaa afpuoui JBBq
'apjBBj)s dsqospfijq aSiuui uaa jiiijbbm 'uaSoo jajyr 'uaiz
aj aoj puaSfiAiz UBp sjapuB mo 'UBBpaSuBB aj jajqoa
sbm ft2 uamaujaA aj jaAOjBBp jaapjoo JBBq ua uaiz
uajBj aj jbm uap JBBq qoo mo '/fjjajvj qi dau njq
0^1
136
ons om de Noord gezet had P opperde hij toen weer.
Hierop antwoordde ik: dat we zelfs met eene tien-
mijls stroom in dien tijd geen land zouden hebben
kunnen halen.
„Maar komaan," zei hij, „wat voor land het dan
ook zijn moge, het is land. Het is geen schip en
het is geen wolk. En daarom is het land, of het al
op de kaart staat of niet, en daar komt het dan ook
maar op aan."
Zoowel om Nelly genoegen te doen (die zelve van
het dek het land niet zien kon en mij, gedurènde
het gesprek met den bootsman, met een blik vol ang
stige spanning in het oog had gehouden) als tot meer
dere zekerheid, klom ik andermaal naar boven, ter
hoogte van de bramzaling, waar ik, nu reeds zonder
kijker, de fijne blauwe schaduw zag, die, zoo groot
als de nagel van een duim, op de rookwolk van een
aan de kim afgevuurd kanon geleek.
„Wel," riep ik Matthews toe, die op de ra boven
mijn hoofd gezeten was, ,,ik zie het van hier reeds.
We loopen het hard op. Breng den kijker weêr wat
lager."
Opnieuw onderzocht ik het land, door het mij toe
gereikte instrument, doch slechts de buitenomtrek
werd daardoor wat duidelijker en de afmetingen werden
iets grooter, en, daar het langzaam hooger kwam,
kon het nog altijd voor een wolk doorgaan.
„Het kan niets anders dan land zijn," voegde ik,,
op het dek teruggekeerd, Nelly toe. „God geve, dat
nu deze wind nog maar een paar uurtjes zoo aan
houdt!"
„O, Will.antwoordde zij, de handen samenvou
wende, „het schijnt me haast onmogelijk; en toch
137
zult gij u daarin wel niet vergissen kunnen." Een
vroolijke, hoopvolle glimlach kwam over haar gelaat,
toen ze vervolgde: „Nu zullen we misschien toch
nog gered worden, om Phoebe, en mijnheer Johnson
en Burmarsh weêr te zien, Will.en wat zullen
we dan een boel van onze reis te vertellen hebben
Evenmin wetende, waar we stonden, als welk land
we daar voor ons hadden, kon ik met geene moge
lijkheid gissen, hoever wij er van verwijderd waren.
Dat het een eiland was, leed geen twijfel meer. Maar
het kon een bergachtig eiland zijnen als nu die
blauwe schaduw een bergtop was, kon dat land, bij
zulk een doorschijnende lucht en onder een zon zoo
helder als ons nu boven het hoofd scheen, nog wel
vijftig mijl van ons verwijderd zijn. Was echter het
eiland lang en klein, dan waren we nu misschien al
binnen de twaalf of vijftien mijlen genaderd.
Niemand, tenzij hij zich in een toestand bevonden
heeft, zooals ik dien hier tracht te beschrijven, zal
zich eene voorstelling kunnen maken van de gewel
dige spanning,' waarin wij verkeerden. In ons groote
verlangen om aan den wal te komen, zouden we,
zelfs aan boord van een schip waarmede gezeild kon
worden, een soort van angst hebben gevoeld, dat de
wind eens mocht veranderen en daardoor het berei
ken van ons doel vertraagd werd; doch hier bevon
den we ons op een vaartuig, dat slechts recht vóór
den wind verkoos vooruit te gaan. Mocht ongeluk
kigerwijze de wind veranderen, dan zouden we da
delijk weer uit het zicht van het land drijven, en,
bij gemis van de middelen om onze lengte en breed
te te bejialen, was dan de kans, om het opnieuw
aan te loopen, zoo goed als geheel verkeken.
