jqooq ap a.w uappsq 'suaiaoj arm laijiBMq uaa Byj •§ojpaqsjqoiza§ sjqoajs qxp sbav lajqoa uaiqossitu i uaqqo.ijj.iooA qiiq ap uaajju uamau azuo imp naAoqas jbm uap sëmq .lajjaus 8M jo sbav jaq jubm 'daij uauniq jbbu apara suo jam tnoojjs aqqBMZ uaa spaar nu JBp 'uaqiaoi aj do qi apuaaiu sjjag -sbm rBBqqratu uafijaff rap paojA -ui ap raiq jBp 'qfijapinp qaajq 'uajBjaSui sbm par -oq jaq do rauirBiu afgBBj uaa ra josjb 'uappuq uaiz -ubb jqaajqiaA ua praaMraA uaa jtadrajBAA jaq uaAoq minp jfiA juaijmo joj aip 'uasjor rap apfiz ap ubb sjb ufqpuBrjs ap ubb jaMooz "ubbS aj uauuiq .ibbu rap -raA Sou 'jaijaoj ajdaip ap jo uaiz aj mo uapnoqdo uoq suaa aoj ua jb qi jBpooz 'raair ajsrooA ap puq qj "uaniau aj Mnojdaajs do quq ap ruo puBuiaq uaS -iraAO raw suo roop 'uiBurBBM raor jaq ifjja^ jfiMJaj 'ua 'uajBjaS rajBM aj a\naiudo uap praM jooq af[ •uftz jsaoiu piBBMaSui aazping oqiJS 8P raA ua uaScjsaSjB miojs uaa roop ubajbbp ua puq prooqaq |bm ubjsba uap joj.iagao.iA puB| jaq jBp 'uajjajs a} rooA qoiz 'ajiaocu SiuiaM ajjsoq jajj [Sbj uaorS afjuij uaaS 'apiaorS sj|az SBrS afjairds uaaS dorBBM 'uaqqaq aj uaddijq -jBBioq UBp sjaiu uapfiz apiaq ubb 'suo rooA jqoizag guijiapuoz uagj "uarBA\ japusqja uba jaoA gijqoBj UBp raara jam sraAao aaA\j ap jqooq ap (jq jBpjoj 'aoj raM -nBU daij rajBMrBBA jaq qoop 'uatnapBA gijsaz raaxaS -uo sbm SubSui uap ubb ajpaarq ap qaaMjB apftzraq -uij ap rBBU (jz ropA 'ui puBj jaq raA jfimirBMq auaa 'ajqjatndo spaar qi sjbooz 'qoiz ajqarjs 'uauiaou uaApqq |bz iubbu uaip jam aAjBqsqsBtuaS qi aip 'qaarq aQ •uarnaqaS uoq jooq ap jam uaraasSaoq AMiaiudo roop sjqoajs 'uoSbj uaSa; iBBjp uap bu uajiaz 6fl jsSub uap uba uauiroA aj dirSaq Siuaa qoiz 'piaqqfq -ataotn ap qi ayasaq spaar uaoj, -uajjajs aj rooA pucjs -aoj uaa qjnz uba piaqqfqaqqirqosraA aqoA ap qoiz tuo 'jsaoui ujjz 'uappuq uapnorrapuo sqfqaSrap sjai jioou aip 'daoraq uba mjaaz rooA sjjaz bC 'jbm uap ubb uaqosuaui rooA jaq qfqaSouiuo aoq 'Sbzui spaar 'uazaj jaq rapuo 'uaoj qi jBp 'am qi aprauuuaq paoj) ■jsaaS uap rooA am uauiBMq 'sba\ uapuiA aj ssrS at -jatrds uaaS 'rajBMquirp jaddojp uaaS jbbm 'uaABScuo raiq suo aip 'uasjor ap sjb rBBqjqonrAuo ua rop ooz 'jBBq ooz puBjia uaa qoop 'safqaaq arapjaq jejsiiq ua sjaSoA 'uappBdpjtqos 'uaAinrp 'uajqBjASBrS aqossirj jam 'uaAarqosaq si aoLq; aQ roop sjb jBBqjqonrA ooz ua uaorS ooz puBjia uaa do jaiu 'uauioqaS uarBM jqoaraj puBjia qfqaSjroos uaa do aip 'uaSuijaqnarq -diqos uba uajsqraA uazajaS fira roop raSaorA iajraqy •uadaijs piaqftqBU ap ui uajoouaS -joj nu ra JBp piaqraqaz ap squspuo 'ajqaMdo fira ui piaquajBjraA uba jaoraS uaa uaipuaAoq ua apiuajs raq -mos uaAa fitu jBp 'uaSia uasjor azap ubb aSiuuizraiaq -aS jaq uba paojAUi uap rapuo 'nu sjbooz 'jaiu uaoj qi apraoqraA qooj 'uadarSaSuBB qfijuftd qfijaqardsjin -uo 'jqoBrqroop qirq ap do qi aip 'uaSsp aaMj ajsraa ap apuampaS am 'ubbjs aj uaAjazfim do jaaqaS 'ujjz -jsnMaq jaq jb psq 'uaajq -pBq uajjorjaS fitu piaquiBBZ -uaa uaroA aj jioou sjbooz 'azfiM auaa do 'sjBBjd rap piaqmBBzuaa ap jsraa uaoj apjaoraS ua uaajjB rnn uaa jaM Sou qi jaajq 'ubbSoS sbm jnq aiBq .ibbu fiz jBp -bu 'ua uaqqaq aj am fiq rssq 'jqootu ujjz qoo jaq tuBBuaSuBB aoq 'uapnoq aj dBqasjazaS rnn uaa UBp raSuB| (jtn 'uBBjsaoj jaiu .fqajq rajqoa apjtM qj •jaajq uaqnaq jusqjsoo nap ubb puBjiasjor jaq aip 'Suiuiap rap najjBAUi uaSsjs 9QT 152 „Dat is niets," zei ik. „Voor lek stooten behoeven we niet bang te zijn en de bodem is hier altijd nog zoo plat als een pannekoek. Nu, dus maar eerst de trossen uitgebracht! We zouden, tot het onderzoek naar ons lek niets liever wenschen dan het vaartuig hier of daar op het droge te kunnen zettenen, als er hier nu eenig verval van water door eb en vloed bijkomt, dan kan het, dunkt me, al niet mooier treffen, dan zóó." De twee matrozen in de jol latende, sprongen de bootsman en ik op de brik, waar we van weerszijden een tros buiten boord staken, die nu uitgeroeid en, aan stuurboord en bakboord, vooruit op den wal wer den vastgemaakt. Toen beide touwen daarna, eerst met de hand en toen met behulp van het ankerspil, zoo stijf mogelijk waren aangedraaid, lag de brik met haar vooreinde zoo goed en tegelijk zoo doeltreffend verzekerd, dat ze, vlot wordende, zoodra de stroom wat meer water naar binnen voerde, daarop, nog iets hooger zelfs de kreek in zou kunnen schuiven. Nadat dit afgeloopen was, werden alle zeilen vast gemaakt en toen we hiermede klaar waren, verdween juist de zon achter de klip aan bakboord en lagen romp en water om ons heen en de donkerkleurige kust van graniet aan elke zijde in de schemering, ter wijl een prachtige roode gloed de boven ons uitsteken de rotstoppen verguldde, de bramstengen en bovenraas deed schitteren en het touwwerk van de brik rood verfde. Slechts enkele minuten later verdwenen ook die roode strepen en stak het tuig verder zwart tegen de lucht af, die nog het laatste overblijfsel van den zons ondergang weerkaatste. En eindelijk trok de nacht 153 haren sluier over ons heen, en verschenen meer en meer sterren aan het luchtgewelf, die het zacht langs ons boord vloeiende water met zilveren lichtpuntjes besprenkelden. Buiten onze eigene stemmen, werd geen ander geluid vernomen dan het suizen van den wind, die over de rotsen aan onze linkerhand heen door het boventuig streek en, meer in de verte, de branding op het loefstrand van het eiland. We waren, door het lang achtereen volgehouden dagwerk allen even vermoeid, en begonnen eerst nu de uitwerking te gevoelen van den zwaren post, die het geweest was, onder ean brandende zon, de brik te boegseeren. Bovendien deden honger en dorst zich gelden, waarom Nelly met Matthews naar voren ging om voor avondeten te zorgen, en de overigen de lam pen aanstaken en het groene toplicht vóórheschen; want, zooals ik reeds meen gezegd te hebben, onze grootbramra kwam verscheidene voeten boven het hoog ste punt van het eiland uit, waardoor die lantaarn een nachtbaken werd, dat ver in het rond te zien zou zijn. „Nu, jongens," zei ik, na afloop van het maal mijn oog latende gaan over de gezichten onzer manschap pen, die daar met ontbloote armen, verwilderde haren en glimmende voorhoofden bij het lamplicht zaten „Goddank, zullen we van nacht eens met een veel geruster hart kunnen slapen dan in den laatsten tijd het geval was. Waar we ergens zijn, weet ik niet; ofschoon ik er heel wat op zou durven verwedden, met een sextant en den tijd van Greenwich te kunnen bewijzen, dat deze plaats liggen moet binnen de twin tig mijlen van de 33|° Breedte en 98° WLengte. Doch, dit daargelaten, is het vinden van dit eiland op

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1892 | | pagina 7