-qBMUBB jaajq aqpoq aQ -uapiooAijUBjaA aj piBq spaa.i
jaq soiyajqaB ap pnq ua 'do jiazïoBjsaSnajsjooA jaq
qoo 3M uadaij 'sba\ uenpaS jip uaoj, -uaqasfiqdo
bbbj ap ua uajBqjooA uajoqos ap ftra uadjaiq ua jb
uazojjatn ap uatUBMq 'uaSuiqiaau jqaBqosagjB jaaqa§
uapazsiBcu ap Bipoo/ 'qaaiq ap uajinq joj 'uadajsdo
uapuoq apfxzsSuBj aiapuB ap 'UBBiajqoB auaa ap jsaq
9A\ jBBp '.iBBA\zaq joojS uaaS sbm jip qoop uaqos
-fiq aj °ou uu az uio pfij uaa§ sbm ja jbbcu 'jajBAV
aj Sou uajooq apiaq azuo na§Bj ja^ 'uajBqiaAO aj
3°uipjo§jjinq ap mo 'do Suja uapjajua SMaqjjBj\r ua
uosuqop sbbj ap ubb so[ uaSuiq uajiazsJBtn aQ
'uapuoojiaA jqoijjaqqBj ua djqos
-JOOA suo do jo uapjBBq jaau ua do ujbbjub| auaojS
ap aai ooz 'uapjOAi uajjnz aj jqiamaSdo raapoq uaqos
-puiS uba uapuajBAdo ap joop 'dooq aAAHBjj uaa Sou
qooj qi pjaiqaq 'uamoq uapnoz aaz uado ut a.u 199a
'uBBSaSjapuo ufiz nu uoz ap jqoora |b ua 'aajpaz s[b
paoS ooz Sb| quq ap jbbj aj jam uaiqassim jaq sbai
Sou 'jbbj\[ qqBBtnaS qaoz uappsq juiia suo jam aai
uaip 'pfij nap nu apjnajjaq jjaz 3{i ua 'uftz uoz ajsaq
jaq jip jBp 'aoj qfqapBp fira uapmajs uazoijBtu aQ
(<qpjOAi jqiaraaSdo 'uaqosaqaS qojs-jjBq
'Sbja azuo sjb 'uaqiAi uaiBBjpfiq aap az JBp 'uaiqos
-sijv j jiaziapuo 5)ft|aSom Bjpooz jbbcu 'suaSuof 'suq
•ubbS aj BUjajqoB uaq uap 'j8ao uaop ap sjaiu suo
jjfijq raoiBBp" qi jaz (<'jpinpaq sjapuB sjai jaq JBp
'uaquap az jo 'uaiz jam juua suo uajjioi az jq"
'uaq ap
-Sjoa qi iuajBq aj jnoqpuBjq pbbjjooa uaMuata uaa
mo jooq ap jbbu 'puaSBJjjaA jaAft unq ui spaaj 'qoiz
uaABSaq uazojjBtn 3q 'apjapfiAuaA suo uba qoiz ajsjaa
jaq apamjBBAi 'jjbba ap jooa jbjsjbbcu uaa jsmf uiBBqoij
9ZZ
-jamaq apuajBp jip ua dtqos jaq uaqossnj puajsjB
ap ua 'pjapauaS miq ap uaqossnjui sbai uoz aQ
•uaSuBjja uaqnz aj puBjsfiq
uaStuaa jBBpuBA 'puaqajaS jaaAi [BBtujip qi psq raqaz
ooz =diqos jBp uba uajiazjoop uaiz jaq ftq 'uaSiuaj
jatu Suiijajsjnajaj ua jjbcus aufjra sjjaz 'uajsoojj jam
firn 'ajqBBAi suo j3a0 aip 'piaqSmaizjooA. auaa ubb
ajqoBpaS ap uoq qooj jbbui !jb paoS sjjaz 'niz uaiaq
-az ut 'susqj ua jsaaAiaS SiqqnjaS japuozfiq 'apuamau
SuiqjamuBB ut uaSuqaqnajqdiqos ajapuB ajaAOOz uba
uaSuuaqjuo ap ua uapfq jaq 'aAi uajBAi pjajfiMjaSuo
ua]appimsuaAaT uba uaizjooA rami na 'quq auiajq
aSipjBBAiaaz uaa uba jizaq jaq ui nu oji sbai 'jbbai
si [a^\ 'uaq>[ajj uauunq jaapjooA uaaS qooj 'uaSuiS
-od auunq jb squBpuo 'ubajbbp fiz jfiMjaj 'si qiajaq
unq uauuiq Suippaj aoq 'uaiz az sjb 'jqBBin jajsaara
uapuajaaqjaA poon ui uba qoiz aip 'dooquBAi ajsjajjiq
-jajjB ap uba uaqBtn uauuuif aj pjaaqjjuap uaa qoiz
mo 'uaqqaq uapuoAjapuo sijfijaSjap sjai jaora uajq
•uaquaqos aj ubb jqoap
-ubb ajapjaA uaaS ja ua 'uajiaz aj joop jsmf 'ubajbbp
puojS do 'mo 'ufiz uoq Sjaqj apuaAindsjnnA uaa puBjia
jaq JBp 'uaquap ubbS jqoora uaiqossim 'qooj naip
na tobja aip uba uajBAijuo] jaq fiq 'pjooq ubb JBBp
uara jBp 'jbaui uap suaado qi Saajq 'pBq jqjaraaSdo
-suo uara jBp 'uaiz uapnz aj sfiAiaq uaa SnuapuBjaA
-sjaoq ui qfqaputa 'apuadoq 'pjaiq Suqiad ap ui Jaqfiq
ufira uba jappira joop 'diqos jaq ooz qi jfiAuaj,
•apjaq
-j8a0 jaara puiAi uap uba paopiui uap japuo jap
'uajinq diqos jaq ubb qoo ua 'laoAiSaAi 'jaaA uaa uba
jund ap sjb 'jnjq uaa ui dojapjaA jbai qoop 'Saajs
"Sooqrao jqoaj jsjaa aip 'qooj uap ubb jaq Sbz qi jbbui
fZZ
228
lijk draaide ik het roer aan lij, gaf dit aan Nelly over
en sprong naar voren, om stuurboords groote bras
sen los te gooien.
Reeds lag de brik met den kop om de Zuid en
hadden we nu de monding van de kreek aan bak
boord. Ik liet onze twee man in de boot langszijde
gaan, beval, daarmede zoo vlug mogelijk naar den
wal te roeien, duidde in der haast, zoo goed ik kon,
de plek uit, waar de kompassen waren opgesteld, en
gaf hun daarbij den raad, tot zoo hoog toe, de kreek
op te varen.
Vooral gevoelde ik spijt over mijn onvergefelijk
verzuim, toen ik die twee vermoeide matrozen in de
boot zag springen, om naar den wal terug te roeien.
Ze gingen echter zonder te morren. Nelly, die mijne
gedruktheid opmerkte, trachtte mij op te beuren met
de bewering, dat het achterlaten van de kompassen
ieder ander even goed kon overkomen zijn, dat dit,
ten koste van eenig tijdverlies, spoedig hersteld zou
wezen, en dat de kans, gindsch schip den ganschen
nacht in het zicht te houden toch ook zoo bijzonder
groot niet wasen," zoo ging ze voort, „op grond
waarvan gelooft ge, dat zij meer aandacht zouden
schenken aan een vuurtje, dat hier aan boord aan
gestoken werd, dan aan die vlammen ginds?" wijzen
de op het brandstapeltje, dat juist toen bijzonder hel
der tegen de rots opvlamde. Hare opmerking was
indedaad zeer juist; doch, ik had het er nu eenmaal
opgezet, dat schip ons sein te doen verstaan, en schoon
ik volstrekt niet wil beweren, dat het mij gelukt zou
zijn, daar aan boord de aandacht te trekken, had ik
toch gemeend, die kans te moeten wagen. Nu viel
de erkenning mij des te zwaarder, door eigen ver-
221
-schip van het eiland af geheel niet te zien zou zijn,
doch ook in mijne opgewondenheid over het nieuws,
sprong ik hals over kop in de boot en dacht aan niets
dan het schip, het schip! Intussohen was Matthews
met handen en knieën den stomp van de voorsteng
opgeklauterd en riep me vandaar nogmaals toe, dat
het een zeer groot schip was, en ik mij haasten zou,
om aan boord te komen.
Ik sprong dan ook, na de boot vastgemaakt te heb
ben, op het dek, vloog naar den kijker, dien ik mede
het wand innam, en was nauwelijks ter hoogte van
de mars, waar de kim boven de westelijk gelegen
rotsen vrij kwam, of ik zag met het bloote oog het
bedoelde zeil.
Spoedig had ik het vaartuig, dat niet verder dan
zes mijl van ons af kon zijn, ook in den kijker ge
kregen. Door de in die richting ondergaande zon wa
ren de zeilen aan den naar ons toegekeerden kant,
in de schaduw; toch kon ik door mijn instrument
duidelijk zien, dat het een schip was van minstens
vijftien honderd ton, dat, halverwind, over bakboord,
om de Noord lag. Het had een vracht van zeil bij,
was een koopvaarder, doch zag er uit als een oorlogs
fregat door een witten gang, waarin zwarte poorten
waren geschilderd, zware rondhouten, groote marszei
len en een gestrekt jaaghout.
Het zien van dat schip greep mij geweldig aan;
want, al kon ik er thans niet toe besluiten, mijn kost
bare kleine brik aan haar lot over te laten, aan ver
rotting tusschen de rotsen hier prijs te geven, en al
bleek het soms onmogelijk, dat men mij, vandaar uit,
met een paar man tot aanvulling onzer bemanning
zou willen bijstaan, dan nog kon ik voor Nelly alleen
