ap pucq auaa ?am 'uanunojqaS jao?s uaa do 'jBBq qi puoA 'uaSojAaS ua?inq jbhu qfqapsg 'dau piaqpSBBfaS auaqaz auaa ?aiu fim Xjjavj uao? 'uaqfijaSiaA a? ia?atu -ono.iqo nap jam aSojJoq ufita tuo 'qinfeq ap ui qqq -uaSoo uaa aui puoAaq qi ua 'inn uat? SaouaSBU sbm ?8H "fiqJooA nam ibbó uaa japaw ja uaSuiS 'uaqfiq -?in ua uadoq ?am 'uaqecu uauuBjd ua ua?Bid ?aj\[ ■ufiz soojappaj fiM qoo uapnoz uup 'uaioj -i3a sno jooa Sm?jBBA ?aq 'azfiAx aiapuB jo auaa ap do 'SuiS qoop 'SuissopaA do dooq Ja jaajq 'sbay ?izaq sno ui quq ap Subjooz "do ia?aq ja puB?sao? ap uaz •oj?bui ap jooa s[b suo jooa uiniooz pjaAV ua 'uaAfup -Sum 'ua?b[jaA jaaqaS 'quq ap noz 'uaqaqs a? do uoSaq suaa puiM ap qa.i?iaA suo bu nu uaipui ua 'uaAfijqia? -qoB uajjiM ?aiu Liz noz usp 'qi SuiS ?ubm tuaquap a? jbbui sjjaz uB|d ?aq uba SuijaoA?m ap jbao 8i?suja jap -uoz qoop 'jaAo ifjjajij ?atu ?saa8 uaip ui ja qBjds q? •uaiaojSnia? 'apufiz uaaup suo ?aui jaaAV unp *fiAv uapuoq jnn j[Bq uaa ua aaM? ui ua 'uaqiajaq a? puujia ?aq uio Sipoou qi a??qaB uajn saz ;?aajq ji?s jbbiu ?aq ooz 'ufiz uauunq a? Snja? jaw SuBS.iapuosuoz jooa unp ua 'uajaq uau -unq uaqnz a? ?saq ?ip 'ficn appjaaqiaA q? 'uaqiajaq a? puBjta ?aq 'apuaqqiJM apauuBBp 'uio 'uapiOM noz pjapjOAaS jaM ja pfi? jaaAaoq 'SuiS uauaqajaq ?aq ubb 'piauuiiaq joopjaiq 'qi ?Bp Sou ?aaM qi ua 'apaui suo ?9ui a\no?daajs do spaa?s Sou jaajp ?ooq azuo •ua?qoBA\ a? puiM do 8;?sn.i UBp 'uaop a? s?aiu japjaA am jaajq ua *apuaqaa?aq afdaaqos suo jooa ?bm jaaq ?up 'fiq qaop uba qBjAjaddo uaa ]b qoo usp qi psq apanuaiq jbbj^ -uapuo?s jfi?s [iaz ?aq uba uaqfq apuB«?s ap j90a SaB| 'uaAaSdo |B ?aq qi ?saotu 'sbm jbbmz jaaz bj ap jBBp qoop UBBpaS IQ3 jBBq 'ua?b.id jBBq 'Sui??BAdo aSi?J8q?qonj ajuq sbm qfq -jnn?Bu ooz 'uaqqaM a? do fiui az jsiai azfiM aSipuBq u ooz do ug *ao? uapjooM apuaSipaomuBB lajjaqB 'ma?s, apuaSipaomuBB uooMaSua?mq auaa ?ara 'am qsjds ua punq auftra apsooqjaq 'jaau fira ?sbbu qoiz a??az 'ja?bav ?am obuSoo sb|8 uaa firn az qqoBjq dojBBp ug (/qB?s uauaoqos Ain ui poo] puod Si?uim? ja josjb 'qsBBq ?doo[ ar)" -apuaSnajquBB fim jooa ]ao?s uaa 'az appz <c'ua??iz ?bm jbbui Sou |BAaS q?a ui usp bq" (i'uaAoq jbbu Jaqfiq uap ?ara qi qaora 'si uaiz a? s?ai ja Bjpooz ua 'uajamaqos a? uauuiSaq qCqapap jbz ?aq jbbiu uaop|oa oujbbS uaSuBjjaA Mn ubb qi noz unp 'jaSaojA jnn uaa Sou ?aq ajB^" <('uaqBin jaqqbm Sup uap uba uaqajquBB ?aq ?am qfqjaa n jbz qj -?bm Sou duBjs ua japnoqos ufiui do pjooq Mn Saj 'mog -uaqqoizut ajaqraos aa\n ubb jaaA a? jaaA qqoaq aQ -uaqaz jap dooj uap jbao pSjozaq a? jaaA ?fiz aS jbbui !?aiu ?sp ''l|ijVi 'uaau 'uaa^" ,,'uaq qi usp uazaAA ?saotu sjap -ub jaaq qi qap 'uaqja qi" 'qi iaz <('/[ja^ 'bC qoo" •uapjooAi ajcq ui piaqjBBAi uba raaaAiz uaa ja sbm uaipuaAOq jbbiu !?qoj?uo uaqqaq qoBjuiijS uaa 'a? •qqoBM fitn poop apqnnuim auaa jbao ?np 'psq ua?aMaS qisjBsjjaz 'fiui noz 'apiaz ?ip az dojBBM 'azfiM ag I((jfiS usp uaqqaq a? uaizaSdo aaz ap uba uajBAaS ap uaSa? japuim ua '?jbbm ?qnjpa3 fiS uao? qsaaMaS ufiz a? Si?jBq?qonj 'ubb?sjooa ?aij do aqaoqg uaSa? am ja qi ?Bp 'uaiooquBB uauunq ?aiu qoo? noz TiS sjbooz 'uBiuaaz pno uaa 'mojj ?uaA ufitu '?SuajquBB qnjaS Siuaa ?aiu suo 'si ?qoo?ubb ui J88M aip 'noz ap jo ?aaM aiAi ua iuaAajqaS uapnoq -aq japuBqja jooa 'jaM ua puozaS 'sjaratu; jaiq om ufiz uapiag -uaAajqosaS ?aiu Sou si apuia pjooM ?aq 250 Nu bleef nog slechts de grootmarsera te hijschen over; doch Nelly drong er opaan, dat ik eerst wat ontbijten zou en, daar nog altijd de zee geen sporen van naderenden wind vertoonde, gaf ik aan haar ver langen gehoor, liet het werk voorloopig rusten, en gebruikte dat maal op het dek. Het deed ons beiden veel goeddoch mijn onrust onder het eten was zoo groot, dat ik herhaaldelijk mijn bord neerzette, om op te staan en even rond te kijken naar den wind, die nog altijd weg bleef. Zoodra ik gereed was, nam ik den kijker mede naar boven in de groote mars, om vandaar eens goed het eiland te verkennen, dat ik nog steeds in dezelfde peiling had. In het water was nu eenige, zeer lichte, deining op te merken, die echter, uit het ZW. ko mende, ons zoomin voor-, als nadeelig was. Of er stroom ook liep en welken kant uit, kon ik niet nagaan. Een ding stelde me vooral gerust: ik kon verwach ten, dat de matrozen, omdat het marszeil in top stond, de brik duidelijk zouden zien. Voor hen geen twijfel denkbaar, of het zeil ook aan eenig ander vaartuig dan de brik kon toebehoorenwant zeker zouden ook zij in groote spanning den dageraad hebben verbeid om, zoodra mogelijk, den zeekant uit, naar ons te zoeken; en zij hadden zeemanservaring genoeg, om ten naasten bij te gissen waarheen, en hoever, wij wel weggedreven konden zijn. Zagen zij ons dus weer, dan hield dit den moed bij hen gaande, wat vooral noo- dig was, nu de brandende zon hun misschien heel ernstige beproevingen voorbereidde. Mijn eerste werk was nu, het grootmarszeil op te hijschen, en dit kreeg ik op dezelfde wijze als vooruit 247 lachen, dat ik eerst veel later, toen ik mij die da gen weer voor den geest haalde; mij voorstelde, hoe ze daar naast me had gezeten, terwijl de dauw als stofregen uit de plooien der zeilen neerviel, en de kettingen van het roer zachtkens rammelden, in ver band met de kalme bewegingen der kleine brik, ik zegdat ik eerst veel later begreep, dat het slechts hare genegenheid voor mij was geweest, die haar ge drongen had, zich zóó aan te stellen. Hare rol speel de zij zoo meesterlijk; die luchtigheid scheen zoo on gemaakt; zoo vol vertrouwen sprak ze over onze be houden tehuiskomst in Engelanden zoo natuurlijk wist ze mij aan het lachen te brengen, door hare koddige beschrijving van de gezichten, die Phoebe en de heer Johnson zetten zouden bij het verhaal van onze lotgevallen op deze reis, dat zij een geheel ander mensch van mij maakte, mij hare verwachtingen en luimige voorstellingen wist op te dringen, en mij meer dan eens liet erkennen, dat alles nog heel goed terecht kon komen, en het doorgestane leed nog den grondslag zou vormen voor een zeer boeiend ver haal. En terwijl we zoo nog doorpraatten, vertoonde zich het eerste licht van de morgenschemering aan bak boordzijde over het achterschip. Ik sprong van mijne stoel en keek vol belangstelling het zwakke, grauwe schijnsel tegen. „Dus daar moet het Oosten zijn, Nell.," riep ik uit; ,,en tenzij de bries, die ons van het eiland ver wijderd heeft, gedurende den nacht omgeloopen is, bevinden zich onze kameraads ginder!" en hier wees ik naar de donkere zee, dwars van ons schip aan stuurboord.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1892 | | pagina 8