quq ap 8b| jsojjba qaoppaz dej uajoojg uaip ub^ •ubb juoqpaoj jaq uaSa; jfijs 'ramp jooa oiinp'jBBp pq uapmpd aa jm b.i apoiS ap do uapjOAvaS sbaa jdmapaS paqaS ujrz ui qftppup pq uaoj sm nadaq apuajpjs slud uajsgooq uap jpz jip uba pnoqaq do 'ua puiAA uap ua8aj do jam pq uaA -b§ 8m jBBpj 'uaSajqjopA AAnojpS pq 'jaq ap uba djnqaq jam ua 'SuiuuBdsui ajsjajin ap joop sjqaap 3M pp ubbjs aj gizaq ooz jpz pq uoSaq sbaa so[ poqos ajoojS ap uaoj jubaa uajqoBjq ajqjadaq azuo jooa qfipqqBraa§ paq ooz pin pBq uadajSaq SAAaqj -pjq spooz sbza jpzpojS pq uba uggjoq pq qoog •jqBBj SBUJBqjsjoq uaa uanuaqos pq fiq aip pjog uajBjs uaa sp 'jaanqq uajoojS uap uba SuBjppuiAt uap japuo jnoqjnqq-poou pq qoiz ap'mojq ua 'do sjBtu ufiz uba aj8ooq iaj qpajojs apuajajjiqos uaa ui ratnqos pq jjqjBnp ajjnds suiog -uaApS jap uaddoq ap J3AO afdaaqos pq Soop jfid uapqasaflSazv uaa sp ua 'apuapuj fq jbbu quq ap apjaq Jaam uadooj aj jaioooq puiAA uapuajaqqBAAUBB uap pen uoSaq aaz 8q 'ubbS aj j3ao uojapamqiaz joj uio piaqqfqaqBZ -poou ap uba uapapjooA uapsufiqosjaA jaam ua jaam qoiz [jqjBBzA joop juu jpq uaa 8ou oaa uap[iaz 992 •uaAinqosfiqjooA uaiz aj jjbba pea jajBAASaoq daajp aquig uaa 'apuaiz pjooqjazo 'joop 'pjaM pjajsaS -jsnjaS jaa.tt dojBBp qljjapBp fiq uooqosjo 'jaau jaj 8ui|asjo|d uiaq ajqnjp 'uapjozA aj pmjojsoS sjjbbaa -jap japaM 'uaa|p pjaaqquap pq ua iSuiqiJ aSuaq uaa pea sa\aqjjBj\[ eaz uaiz aj jaaze suaa Sou pq apuaSuB|jaA spin qoo uaq qi aaq jaauaeu 'njq" ^•SaouaS nap jaam ]b si pp ua poqaS ubux aaAAj suo jjaaq pq uajnaq -aS pea Sbcu pp ug- -jjnnq ap ui jaaAA Sou ja Ciza 86S 296 Met iederen dag werd ik meer ingenomen met on ze Mornitig Star. Zeker waren er wel oogenblikken geweest, waarin ik het noodige op de brik geschimpt had, maar een vromer man dan ik zou onder de zelfde beproevingen een hartig woordje hebben doen hooren. Nu het vaartuigje echter, behoorlijk op zijne lastlijn liggende, de bewijzen gaf, een ware hardloo- per te zijn nu ik opmerkte, hoe het ,]den neus on- derstak en door het water sneed, zooals een stoom ploeg dit door zachten kleigrond zou doen nu ik zag, hoe vlug en sierlijk mijn scheepje, in bevallig heid van wendingen een jagenden dolfijn gelijk, door de koppen der zeeën voortschoot, om af en] toe als een Newfoundlandsche hond, die den oever bereikt heeft, het nat in dampvorm van zich af te doen stui ven, nu geraakte ik in werkelijke verrukking. Indien ik zelf het schip had ontworpen en ge bouwd, en dit mijn eigendom ware gebleven, zou ik er onmogelijk meer trotsch op hebben kunnen zijn. En nu zeilde het nog gebrekkig, als het ware, slechts onder klein zeil. Wat zou er wel uit te halen zijn geweest, zoo het vaartuig eens onbeschadigd ware gebleven, en de bram- en bovenbramzeilen aan de raas, de lijzeilen aan de spieren hadden kunnen trek ken, als zoovele ternauwernood in bedwang gehou den wolkjes, die haar verlangen toonden, hare in vrijheid door de lucht voortjagende zusters achterna te gaan In opgewonden stemming gebracht door]de vaart van onze brik, door het gunstig aanzien van de lucht, door het bemoedigend vooruitzicht, dat onze omstan digheden begonnen op te helderen, door de gegron de hoop, die ik nu toch koesteren mocht, weldra mijn •jraosiui SJUMp uup J93]f!H3poV 9Z9p 99999911 pntM U9p „BB.A" JJI9Z U9JV (7 •ajjqoBAAJOA pu paA qfqapRp spaaj UBAjaiq jojqoa qi pp japuoz uaqosaqaS qojsjpq Sbja ap pjaaa ujBBjuBjdoj ap uba spB|d u[ -uaraau -jaAO jsaorn afsood uaa jaoj pq uaqqaq aj pSijsnpiaA diqos pq ubb uaSoo ajsq nu 'nu aip uiBAAq ufiqosJOOA jflPM U90l Snjaj qap pq do jaaM jsinf sbaa qj •apjBBqjaAO jsbajb sSuipjoS ap uaqqaq aj piooSa°so{ sSuiziasSBjsaq ap bu 'qi jbbm 'jm bj ajoojS ap do apjajua ua ui jubaajoojS pq qi Suojds 'uauuiAV aj jm pftj mQ 'uappsq Stpoou qap ubb dpq a.mq na uaSsz dtqos uaa oaa pip jBBq appjjaA jnap s/qajq do ajqtj 'uauutq jinfaq ap daij qj ^uaqjamdo uaop aj uiaspoon suo 'pnqaS uappsq pfij lm jooa 'uaufiA\pjaA aj lj{ ubb ua uadooj aj joaojooa qoo sao rao appaz SaouaS pjnq diqas jtp jo uapjoAi Sbbja ap jaq noz suBqj, •apjnnjs sjaoq 'O'K uaa '(j apuapaz pum uap uba pp 'uappsq uaop aj diqosjsBra-aup uaa jam oaa jnp qaajq qsjsjm uapaz -sjBra ap uaAoq jip jaaooz jooa 'Smj jaq jm qoop 'jBBqjqotzuo Sou sbaa diqos jaq uba draoj a<j -pjooq -jnnjs ubb jinjooA uaqajjs [BjaiJp uaa uoz uaxu -oqaSdo ssd ap uba jqaq jaq japuo puaqaajaSjB ratq ajaquop ap uaAoq jtaa pqos uapaz qi Sbz qfipppiQ 'jaqfiq uap daajg ua uaaq ap do qCpapsp sbaa qj ((j uaSSp aj juljqos pjoo^[ ap rao jbaa ooz jBp'aag; jaauara diqos uag" :dau ua ubjoa jbbu saaAA fijj -ajquqos .laqqBAA sa\aqjjBj\[ uba daoj -pnuaajoop qi uaoj jsaaAAaS uftz dBBjs ui uajnuira Sijuiaaj qfpaSorauo Sou uoq qt qooQ -uajftqjuo ubbS aj uauiBs snaS|0aj3a rao UBBjsaoj maq ubb qoo usp jtp ua uaggp ubbS jnn uaa paa Sou qi apjm jajqog; 008 297 meisje in veiligheid aan den vasten wal te zien, joeg ik het goede kind een schrik op het lijf, door mij ne overpeinzingen eensklaps af te breken met de nuchtere vraag: „Er is immers toch wel warm wa ter in de kombuis?" „Hè, wat? O ja; ik zou het tenminste wel den ken, Will.," antwoordde zij glimlachend„maar wat wilt ge met warm water uitvoeren?" „Niets anders dan een bowl punch maken, Nel ly, om te drinken op den voorspoed van de Morning Star en onze spoedige bevrijding. Kom hier, Matthews, pak het roer eens aan, en gij, Nelly, ga even mede!" Samen stapten we naar de kombuis en voorzagen ons van het noodige heete water; en aangezien er in het provisiehok een kist met citroenen was, maak te ik met rum en cognac, een scheut wijn, een paar limmetjes en suiker, eene voldoende hoeveelheid punch, die ik mede naar achteren nam. Bij het roer zetten we ons neder en praattenMatthews en ik onder het genot eener pijp, terwijl Nelly van tijd tot tijd heel bescheiden de lippen aan mijn glas zette. Doch het gesprek vlotte niet, onze stemming bleef gedrukt; het scheen of wij meer neiging gevoelden van de doorgestane ellende op te halen, dan elkan der eene vroolijkheid op te dringen, die geen weer klank vond in ons gemoed. Eindelijk hoorde ik Nel ly, terwijl ik, naast haar gezeten, hare hand in de mijne hield, en Matthews voor het roer zorgde, on der [het zingen van den wind door het tuig en het ruischen van het vol groen phosphorisch licht voor bijvliegend water, het woord nemen: „De menschen aan den wal spreken soms over de zee, alsof deze zoo weinig belangwekkend isWill.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1892 | | pagina 7