pjaaqjaA auaAsnp pp fxq uijbbm 'uaSuijq ap }in uaaMp
-joa fijj ■uaSuajqja uauiou.iooA ufiz uba raaq uoq ai]itu
-aj aufiz qoon pjajaM ap qooa jbbcu 'Siuuizquajq
maq aptuaou uaajapaj -uaS.iozjaA a} sjasdaqos azooj
-adinq puazinp unp laara mo 'do fiq apiapo ';ezaq
japiaA fiq :jbm '[b na paa[ saipaA ;ooi§ uaa fiq joop
-jbbaa psaoMjaA jaaqaS pja\\ jjaz ufitu ag -naman uau
-unq uappaq uaia°ai}BatnSjoziooA snp liz ua 'sbaj Saou
-a§ qjajs pin 'apsuaiS raiAii ap ubb aip 'ufim ap uba
puBA\ ap pp 'naqqaq uapnoz :)qiauia§ UBp fiz jBap
'pinaqag ufiz noz pin qnja8no pq qfijaSotu UBp pp
-ooz 'ufiz paaA\9§ napnoz jagpqaizjooA 'ubbSsSbu paq
qfquoosiad naq fiq jaauuBM 'sia^qoizdo na sjnaiuaSui
ap pp 'poep na 'naStpoizaq uaa§ a} ufim aip uoosjad
ui poou 'paq pjapuaqaS ui piaaqjaA ja fiq pp 'puoA
fijj -pzaq sajBy^-ping ui fiq aip 'ufirauaioq naa ui
SnimoojpiaAO naa fiq uaquojpjaA aip 'hbui piopnoq
jaiA uba nazaaM na uaAinpaM ap ubb 'Soaa piaqSipaom
-[apa appojg ap pin 'SiqiMfiiA 'pzaq fiq pA\ 'sajp
jb§ fiq iBRm 'qfu si aqitusj apaqag ap 'qfu
raaz na apjaajaS poiS uaa (jqiaap puimaq uaamaS
-p ua nam Sipunq jaaz uaa sbaa fig -uaiauuuaq [aw
jaqaz n pq fig qnz 'iquapau qijquaSoo uaa fig spy"
•pfiyaaj jaaq
do Suqadsaop aip joop uajpojpS uiBBuaSuBBUo 'safqaoq
japnz aufiz apiaz ,,'uba spiu ja fiin jauuiiaq qp"
{(*sbaa putq uaa
Sou qi uaoi 'p[aiaM ap ui spaar paiaaAiq fig -qi nap
pfiz rapno fi§ raap 'qt UBp laiaq ifljauBpj uba uomay
uba siuapaiqosaS ap qfqufiqosiBBAA n pauuuaq fig"
•apuaaui psuia ut
saps fiq pp 'uaAOOpS aj 'uatuoq aop piu ibbui ja uoq
fig "Lmqung Xpag apiaz (/qfi|8eeipiaAU0 qfiz fig"
Il
pagjaA JBBp jbbj\[ (jjBBM piu uaSuiuaqaipjip aqosipod
japuitu |9A\ ufiz jg -aaëuqaddid uapnoS ua uapau
-aj azuo uba uajaraazui ua uaiaojq pq jbbu pfg nap
uauaqajaq fjyp -uaizaS uba duii[S uaa poou ja yaaq
SApB[g ua 'piz 5111 ja ppjawuajuiq ap aoq 'uapgjaA uaq
qj" -nonjay uiBUjaq ,/sjBBuazinjq apoa ufiz fiy\"
•apjapuBjaA §uij[apjnaja^ ui 8ui[asp|d afsptu
aSuof pq uba pajaS pq do SuipoBAijaA uauuads
-ag ap aoq '8az fiq uao; 'Aojappng apiaz (('uaqBcn
Suijapuoziin auaa fiiu jooa qoo} fig pom ubq"
„•siiiq uba qoou uasg fiy\"
<i(i uaguajq
pooisifpBg jbbu suaa jaaq fig qiA\ jaauusy^"
(<-guiuoq uaa UBp jagiq
-qnjag si ua jagooq aapi jaaq ui pap poojsA'pay uba
jaaq ag" -uoujay uqop apiaz <('uaqqaq uauunq jpnoz
gipoou piaqpuaAagao} fig aoq 'jam pffijgaq s^pa|g"
«ftz fitn
suagaf puaAagaoj fig ipnog -qCpqajd ui jajqaa JBaq
uaguajq uagiuiaM sjqoap jaaj ajapa uaa si pg"
<(-uadfijgaq piu fi/vv jbbaa 'jaap 'ufiz
uapoui puaAagao) fiM pp 'pfiqa jgaz japaA ufijq"
(<-uauunq ipnoz piu jaqaz fig pa 'uadfijgaq jaaq fig
ipuoq |e sjpz 'paq uba qaBZjoo ap ja fig nu 'piaqgp
-saagjaojp aufitu pin naqqaq pnoz ppipag fig pp
'pin joopg qj -uapuag paA ai ua gaojA a1) paiquaa
ppjaAv ap pm 'saqa uba qaq qi jbbui iuaau q'1
•jaoAaSapaui qfijapaq qajds map ajaq pg
i((; sbaa jaij n aip 'puauiai uba poop ag"
<('uaiqossiiu qiqaguo pojg nag"
,ii uaAaj
mu ui pBqag qnpguo uaiqossitu fig iqapj ipiuap
-ag gipaagjaojp s[(i.vtqip fig qfiz oiojeaAv jbb^t"
99
70
„Een mijner buren ga ik morgen opzoeken en dan
neem ik u mede."
„Goede Hemel," riep Lady Sunbury voor de derde
maal uit. „Gij spreekt waarlijk alsof gij het in ernst
meent."
„Dat doe ik ook."
Daarop vertelde hij haar de geschiedenis van het
jonge vosje en de hut.
Zijjzag hem verwonderd en vorschend aan. In haar oog
was het geheele geval niet anders dan een dwaasheid. Zij
was een moedige vrouw, en ook in geenen deele van
menschlievendheid ontbloot, maar geen van de hoeda
nigheden, die Guilderoy in zijn verhaal vermeldde, trof
haar. Zij vond alles overdreven dwaas.
„Meisjes, die met haar vader alleen wonen, worden
gewoonlijk zoo zonderling en groeien zoo in het wilde
op," zeide zij, toen hij zijn verhaal geëindigd had. Dit
was de eenige aanmerking, die zij ten beste gaf.
Guilderoy lachte, maar voelde toch, dat hij boos
werd.
„Wat kan een vrouw toch onaangename dingen
zeggen! Ik had juist gedacht, dat gij den moed en
het nobele gedrag van het kind zoudt bewonderen."
„Zij is zeker mooi", vroeg zij stijf en op veelbeteeke-
nenden toon.
Hij lachte weer.
„Zij is zeer mooi; gij zult haar morgen zien, dan
gaan wij een bezoek te Christslea brengen."
„Wat zijt gij ontzettend ongeduldig; men zou den
ken dat gij een jongen van achttien jaar waart."
„Het is een genot om eens tot ongeduld geprikkeld
te worden. Dat is een herinnering aan mijn jeugd.
Ik voel mij opnieuw jong sedert vandaag vijf uur."
67
ik, dat wij een zonnewijzer hebben, doch die staat in
de schaduw, en is ons dus van geen nut, evenals voor
sommige menschen hun leven nutteloos is. Wek hier,
wat ik u bidden mag, geen ontevredenheid op," voeg
de hij er op gedempteu toon bij. „Die is de vloek
van het hedendaagsche leven. Tot nog toe, hebben wij
haar buiten ons kleine poortje weten te houden, en ik
zal u er zeer dankbaar voor zijn, als gij den klink
niet voor haar oplicht."
„Vergeef mij," zeide Guilderoy; „ik sprak zonder
er bij te denken. Ik zou spijt hebben van eene ont
moeting, die mij zooveel genoegen verschaft heeft,
als ik daardoor de oorzaak werd, dat er een slang in
uw boomgaard binnensloop."
Hij had zelden aangenamer gezelschap aangetroffen
dan dat van zijn gastheer. Hoewel Vernon reeds lang
van alle verkeer met de buitenwereld afgesloten was,
had hij toch niets van zijne belangstelling in haar lief
en leed verloren; hoewel hij een groot geleerde was,
zag hij toch niet geringschattend op de kleine bij
zonderheden van het dagelij ksch leven neer, en van
uit zijne eenzaamheid onder de takken van zijn boom
gaard, had hij met zijn helderen blik voortdurend
de bewegingen in de politieke wereld gevolgd. Hij
vond het zeer aangenaam weder in gezelschap van
een man van de wereld te zijn, terwijl van den an
deren kant ook zijn gesprek zijn gast het grootste
belang inboezemde, en hem voortdurend boeide.
Na het middagmaal zaten zij eenigen tijd in den
kleinen tuin vol herfstbloemen onder de schaduw van
het reeds rood getinte gebladerte. De zon stond nog
hoog aan den hemel en bescheen het warm gekleur
de metselwerk van het huisje daar, waar het niet
