-uofj uba jaiaq uapuapaiz uap jm ia pp 'qfqaSocu piu at lajj -jsBBq ua iqonziaAfi 'piaqiaiiiq 'jaAfipaM 'SuiAfuM uba uapiaj U8Aa[ uaa J9 'aanizaq mooi jo uiopqfii aip 'fxz [fiMiai 'puozaSuo U9 SjisaaSjaoip Sipuaqa 'siuaS -uba9§ U99 ui s[B uapais aioojS ap ui uaAaj 'uapiOM uauunq pmaoiaq jo qfu pooa aip 'uaqosuatu aisaaui 9Q qaiz .ibbu .ia uatn pp 'pjEBAx 'piappqosaS uapiOAA J99tn fuapjiqos {aqua uaaS 'paaj pq uatn pp si piBBM pp 'uapiOM uaAaiqosaS 1991a qaoq jaqua uaaS ia pz uaqqaq UBBpaS jbb[ Siyfu apptq ap ui fiz sjb 'nap -iaiqim uaAfijq ooz qoiz uapais ap jaauuB^ -SuipuiM -do 9puampp00A U9 Suip90AJ9A0 'iqOrq 9}q09[S UBA si °]OAa« pq aip 'aupnoqoodXq ap pin uaqqoiiioop ajp ufiz uapjaaqquap ua uaSuiAinoqosaq aoorq oa 'SipaojqcoJB ua qBMZ uapjoM (jg; 'psjp do ua sqrqo ut uaAa; SiiqoBsiiooq pq ubb uaopaaui .iBBp ua 'uapap ajooiS ap ui uauajaoaq uaiajpj ua punq aip 'uauuBiu ubb iqusp ubbjsjuo ufiz 'apunqiauaj ua jsunq auiap -om azuo uba qaojA aip 'auisiunssad aSiqqnjaSuo pq pp 'pSmpaAO uba ja uaq qj majaqqiMiuo ai uappaq -quap appa 'aqosjooiS uio iqiqosaS laam jaaA Sipuiauo ua 'si jaqfqaqqBuiaS jaaA flipuiauo uaAajuapuq pq pp" 'pooA fiq SuiS '<(aAai| 'aoj buibbS n tuap qj" t<jSBB[aq 'uauuBiu ap pBtnuaa nu ufiz ooz 'uaSsq -aq Subj piu firn qoo f18 qjnz 'i«BBqaq piu uaiapus fiS jaauuB^" fiq iqosp jjazqoiz fiq ua '„uaop a; uaSaouaB fim uio 'uaSsqaq aj uaiapus ubb iqasij," t<£ uaq qi apooz ipuiApaoo fim ftS sp jbbj^" „•psq piu ppioSspiaquooqos iBBq Buapjj aip sp 'uaAaS Buapjj auaa mo piu sjpz noz pjaiaM ap ua 'uaiaaqjaA pjaiaü ap ui pom fi§ jbbui uapnoq ubbS najpz n uba jaara piu loopiBBp fiz uooqos -jo '}{iM jbbui fig paAOoz 'uaop paoS unq 1800m fig 6tl •uaraiB ap ubb uaop aj pao§ ua uaaoM aj pooiSifpBq do si psapi uaSha mq qiooq uajapue joop pq fi8 pp usp 'jpz laAaq jip n 8az qj -p si jbq -ua8ooq -I3A usq Sou aip punq ap pp ua 'ijaaq uaquoqasaS piaqqfqjooqaq apoiS n inupu ap pp 'uaqsra do uibbz -qjamdo spoajs n ia jim qi jbbui" 'uooj uaSipanj do iCoiapjiUQ apiaz '(<piaqqfi[Jooqaq aJBq pfiip qooi Ijaaq pSnaf ua'puiq aAai[ 'uaAaojpaq piu n |im qj" ,,-uam -ouaS aauoja ufiz pi usp (jm fiq ijaaq rao-iBBM 'raaq qi spooz 'ijaaqjaij piu (jm fiq sjy" ipBrns aqfipi -qaoisiJBq pro jqasp fig 'uapjaqqip ^aipjnoojj" jap uaSoq ua uaufij ap sSubj ua 'uaqopaSuBB napja.Av aip 'safiqaij ap ibbu Sbz fiz !piu appiooMjUB fig „•ufiz qsBras uapaoS mu iooa puaSipaapq Hapnoz apiag -piaqSipuaipspoS apapam -ipas ua fijapiSauuij aqaiiqod uba ufiqos uajp pfim -J8A JBBra 'uapuBq apiaq pro jaaS aAaq 'iqosuaAv fiS p« p jaag ufiz ipz SipappM azfiAi aip do f;8 pp 'piu dooq qj -pBuppiA uaa usp 'uaraiB ap jooa SuiS -ipaapq uaa jaara si ppiaAv apoiS ap jm uaAiuoiA jap aidoiqiuBjiqd uba uoopaA pq p iquap paM fiS sp 'si qfqaqqBmaS ooz piu qtp pp 'uaqjamaq ipz fiS jbbui 'ufiz aj iqosnaA\ pu uba uaiapus fiS pp 'n uba ppa jaaq si pjj uajpi ai uauuoSaq ifiz Sou az fiS jooa 'ufiz uaSojAaSmo uaSup ap pp 'uaiz i|nz fig •uaSuiquapiaAO pi pfii Siuia* suo pB{ pq uaop spin Sizaq uaa si pq uamau Sajsaq ui puampiiooA suo aip 'uapaqSipm ip pspaq uaSuuq azuo ui uaAa; pjj" qjooA fiq SuiS „'jfiz pjaiaw ap ui 8uaa f;8 sp 'uaqqaq uaop aj pA\ paq ipz fig" •uapan ai do ppiaM ap ui mo iqiqasaS laam jaaA ua 'afiz 8tT 152 „Is zij een van de vrouwen, die ik na moet vol gen?" zeide het kind op eenigszins droeven toon. „Niemand kan ooit op haar lijken", zeide Guilde- roy terstond; en als Gladys een weinig meer onder vinding gehad had, zoude zij in zijne stem dien toon gehoord hebben, waarop een man slechts spreekt van de vrouw, die hij liefheeft, of die hij tenminste heeft liefgehad en met teederheid herdenkt. Zij merkte dit niet op, maar zij begreep toch, dat hij over dit onderwerp niet verder wenschte te spreken. Een oogenblik later stelde Guilderoy voor naar den gondel terug te keeren, onder voorwendsel, dat de avondlucht te kil werd. Toen zij weer in het paleis terug waren, bleef hij even achter om een paar woor den met den gondelier te wisselen. De man kwam hem een uur later in antwoord op zijn vraag mede- deelen, dat hertogin Soria in het Palazzo Contarini logeerde Onder het diner was hij onoplettend en afgetrok ken. Na tafel liep hij langen tijd ongeduldig het sa lon op en neer, overleggende, hoe hij zich onopge merkt daarheen zou kunnen begeven, waarheen hij wenschte te gaan. „Zouden wij nog niet even op het water kunnen gaan?" vroeg zij. Zij gingen dikwijls uit, wanneer het diner afgeloopen was, en de maan hoog aan den hemel stond, zooals dien avond, en zij had het on behaaglijk gevoel, dat hij zich verveelde in haar ge zelschap. „Het is te koud", antwoordde hij op afgetrokken toon, en hervatte zijn wandeling. „Koudzij vond het even warm als op een zo meravond in Engeland. 145 kant over het altaar van de Heilige maagd, de ande re is een boerenhemd, dat te drogen hangt." Zij zag hem aan met eene uitdrukking in hare oogen, die hem niet aangenaam was. „En gij geeft er niet om, of de boeren een hemd hebben of niet." Guilderoy lachte ongeduldig. „Tk geef er zeer veel om, als dat hemd dienen kan om er den mist mee te vergelijken. Wordt om 's he melswil geen politicus lieve kindGij moogt worden, wat gij maar wilt, alleen dat nietEr zijn al veel te politici op de wereld. En ook te veel onverteerde opinies. Iedere opinie vereischt, dat men haar langen tijd herkauwt, en herkauwing is een proces, dat de politici niet kennen. Gij zijt een bekoorlijke vrouw, Gladys. Gij zult nog veel mooier worden Laat al die opinies aan haar lot over. En als gij ze volstrekt moet hebben, als een echte dochter van uw vader, bederf dan uw mooi mondje niet met ze uit te spreken." Er vloog een schaduw over haar gelaat. Zij had een scherp verstand en vond het niet aangenaam naar het lage standpunt verbannen te worden, waarop zijne woorden wezen. „Moet ik dan niets anders doen, dan mij kleeden, alsof ik een ledepop was?" antwoordde zij eenigszins verstoord. „En genieten van het leven en er bekoorlijk uit zien. Wat zoudt gij nog meer kunnen verlangen?" „Er is nog zooveel meer in het leven," fluisterde zij beschroomd. „In het leven, ja; maar in uw leven mag er de eerste jaren niet veel meer zijn. Gij zijt nog zoo jong, en ik moet u eerlijk bekennen lieve, dat ik een af-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1893 | | pagina 7