fiSsyu jbsj^ maysiAiy ay qfiyaMnq ufiz joao Aoiapyuuy
yam ysaaAAag ufiz pyaqsBBMp uaa noz yayy -gipnuys
-las jaaz sbav peej Avry uaAaSiaA ay syaiu si ig"
•puoys JBBq ysBBu aip
'/(ajquy p.iog SaoJA li(i uaAa&iaA JBBq yqaq ftS soq"
•yqonz uaa yam fiz apiooMyuB ,/puiq uaa dogma
do giqqnyafiuo ibbiu 'puiq qfiyiooqaq uaa si fig4'
uapuog
ui jBBZjBq ayyoA auaa ui Lmqung £png uba puaiiA
pno uaa SaoiA (<(;nu ifoiapyyn*) Xpuq; si aoq ug"
IIAX XfUSCMOOH
•uazuyaA ay ysm
aytnyaq aSqyiqasiaAUO ua uayqoBA\ ay mo puq pynpaS
yup 'jaoAaS puauaqaiaq laara jayaoq uaa 'apjaq aShuui
'auijBM jBBq uba syuByduy BiJog aoijyBag uba yiBq yaq ui
qoo nu ja puoysyuo oog 'uaiapuBiaA noz yaAinp uaa
ui yaSua uaa aip 'azfm auaa do uayapuuqaq JBBq fiz
yup 'qqquaSoo apjyazyaq do a\uoia auaa ui uapSnap
aqfqaqosuamuaAoq uaSuBjjOA fiz uauuaq Ainoiy qoou
piaqiUBBzSuBipiaA qoou uaA|az fiz yaMaoq 'aiuoja jauaa
piaqraBBzSBB.ipjSA ap ua Avno.iy ap do naqqaq yqaai
aysyoA yaq fiz yap 'uaquap uauuBm ysaoAuaA avuoja
auaa ui uapaqStuspaoq apaoS ap fiq aoq uaquapaq
ay japuoz 'ubui Sinam ooz s[booz 'poopaS JBBq ui
fiq puq suayaoAaS aiayapa 'aiaraiBAi 'ajayaq ajaq yy
<(-ui japaM qaoy iBBqya ja uayaocuyuo
fiM uiayq ooz si 'pyajaAi azuo pyaiasi ayq" fiz
yqoap <((;yqonyA ap do fim iooa fiq yaaS raoiBB^"
•si SyyyiqosjaAuo jbm
'yap yam 'ysaai.v uaoi ya.« 'yap syqoays ypaijA uajq
Qil
174
zuster bezat ze niet, Beatrice Soria had ze ook niet
bezeten en evenmin een van de vele andere vrouwen,
die hij had liefgehad. Het scheen hem de eenige
hoedanigheid in een vrouw te zijn, vooral omdat hij ze
altijd gezocht en nooit gevonden had. En in zeker op
zicht had hij gelijk, in zoover namelijk zijn oordeel
uit zijn zelfzucht voortsproot. Waartoe dient het, dat
zij die ons liefhebben, ons dat verzekeren, als zij on
ze gebreken niet kunnen vergeven, en niet zooveel
mogelijk trachten ons leven te veraangenamen?
„Wanneer gij lust hebt, naar Engeland terug te
keeren, heb ik er niet tegen," zeide hij plotseling.
„Gij kunt dan op de eerste receptie ten hove gepre
senteerd worden, in plaats van op de tweede, en dan
kunnen wij de Pinksterdagen op Ladysrood doorbren
gen. Ik denk, dat wij uw vader daar zeker veel ge
noegen mee zullen doen."
De warmte, waarmede zij hem dankte, deed hem
gevoelen, hoe onoprecht hij tegenover haar was. Wan
neer zij had geweten, om welke redenen hij Venetië
wenschte te verlaten, zou zij gezien hebben, dat haar
wensch en het genoegen dat haar vader smaken zou,
er weinig mede te maken hadden. Maar de onwe
tendheid, die vriend van onschuldige vertrouwende
naturen, bespaarde haar die wetenschap, en zij was
dankbaar en gelukkig.
Den volgenden morgen zond hij een brief naar het
Palazzo Contarini, waarin hij zijn leedwezen te kennen
gaf dat hij plotseling naar Engeland terug was ge
roepen, en daardoor dus het genoegen moest missen
hertogin Soria nog eens op te zoeken in Venetië. Het
was een voldoening voor Beatrice Soria, te hooren,
dat hij Venetië zoo overijld verliet.
(<-puq uaaaay ay yaa.Anoz
Sou qr |iup 'pSazaS sjaiumi firn yqaq fiS iBBj\y"
•piaqjyfiyjooqaq uaSia JBBq yyaaq pSnaf ap
na Suof yfiz fiS f ufiz ay yam yyoo fiS yjaoqaq oog"
•uooy uazooyapaom do atsiaur
yaq appioowyuB „'uapioM yyoou qooy qi yuz 092"
•SipynpaSuo snizsSinaa
aysysuy uay fiq appjoo.vvyuB <t'yqaq uayzaS pyajaM ap uba
.raam yBM fiS sye j'ufiz qfiyioosyaq uaAa jyaz yynz fiQ"
•jaysSuipapatu ayoojS jaisq piaqjyfiyiooqaq ua pyaquooyas
ap 'piaqSyyjBAaq ap jooa SuiiapuoAiaq uba uaSuiSinyaq aio
-jBAi ajcq do afiyiuq puauimaysaoy uaa yam syqoays appjooAv
-yuu ua 'fiq Saamz raojBUQWiadfijSaq yarn fiz noz 'uayaap
ay aatu sayys JBBq 'uayqoBjq aoy maq .ia uauapaiSaa»
-aq aqya-tt ua 'uaSujuBB qiiqos ua uaraazaoqui .laasyju qfiy
-ufiqosjBBJA JBBq noz siuayuaqaq au fiz puiq uaa qynz
Sou sbav fig ,5 uadfijSaq maq sApspj noz 'Sou uup ug
'sbav JBBq jooa SiyyiqosjaAUO yaiu fiq yupino 'uo>y ua?
-aids JBBq J3A0 pyaqSiyyyqosjaAUO uatuoqyoA yam yaiu
fiq yup 'fiq ysiM uaAoquaiBBp ug -yjfijqosjooA suo ,iaa
azuo ayp 'uayyaAi ap uaSay dfiiSjaA yyp ubb ayyyBBtu Sip
-ynqos qaiz fiq sys 'noz uavinoiaq pfiyye Jayuy maq yaq
yup 'apyaoA fipy "Saoipaoy maq aiuoja uaa ayp 'uaq
-aids ay apjayy ap joao 'sbav Sbbj ua SiyiBqjuy yaq yup
'uiaq apyaz aysuauuiq ufiz ui yaoAaS uag majaoi ay
ubb dia.vuapuo yyp qfiyaSom yaiu maq sbm yaq jbbot
;uadftiSaq noz SyoAjaA y( uiSsjpaS ufiz qoo fiz yup ua
uayyays ay ysuA ufiysSujpaS uaa ysraoqaoy ap jooa qoiz
ufiz noz yusys ui loopiBBp fiz yup 'noz UBBysyno uaq
uaqassny uaMnojyjaA jaqaz uaa piaqSiyiBquado aufiz
joop.iayBp 'apyaoAaS fijq -puq UBBysaS Bi.iog uySoyiaq
yoy fiq Suyqqaiyaq aqyaAi ui uayyayiaA ay JBBq uamoiy
-do qoyz fiq SuaipuBB uap fiq apyaoA 'uapayS syiBBM
Oil
171
„Als ik dat gezegd heb, ben ik een dwaas geweest.
Gij behoeft niet altijd alles, wat ik zeg, ernstig op
te nemen, kindlief. De mannen hebben dikwijls zulke
boutades; zij zijn niets anders dan bedorven kinderen.
Vrouwen die te veel gewicht hechten, aan hetgeen
wij zoo terloops opmerken, zijn zeer dwaas en daarbij
zeer ongelukkig."
Gladys zweeg stil. Zij dacht hoe zij ooit zou weten,
wanneer hij wenschte, dat men zijne woorden ern
stig opnam en wanneer niet. Haar vaders duidelijke,
openhartige taal had zij altoos zoo volkomen begre
pen. Zij had nog geen ondervinding van de taal, die
slechts dient om de gedachte van den spreker te ver
bergen, of zonder doel lucht te geven aan den twij
fel en de begeerten, die in zijn hart strijd voeren.
Maar haar fijn gevoel zeide haar, dat haar bewonde
ring van hertogin Soria hem om de eene of andere
reden onaangenaam was, en daarom sprak zij niet
meer over haar.
Nadat zij het paleis verlaten hadden, waren zij het
groote kanaal afgevaren, en hadden zij de richting
van de Lido ingeslagen. Venetië is op dat oogenblik
bet schoonst (of misschien is het oogenblik, dat de
dag aanbreekt nog schooner) de zon ging onder ach
ter de stad en haar gouden gloed overdekte het wa-
tei, den hemel, de aarde en deed de schepen, de
eilandjes, de gebouwen gelijken op de doorschijnende
beelden van de fata morgana.
Venetië is de hemel der minnenden'; maar Guil-
deroy voelde, dat hij reeds had opgehouden te be
minnen, als hij in den schitterenden (zonneschijn, of
onder den nachtelijken sterrenhemel met zijne jonge
vrouw over het kalme water gleed. Als een hartstocht
