i(j«[ SBBjajj" <t n joj °uiqqanaq aSijsuja uaa ui qoo jbbjs fig" •Sijnajj sbm qaBjtnijS s/ajq -ny jbbiu 'apiaz asp fiq jfiMJaj 'qfijoojA ajqoB| fijj (/uaqqaq a; uba Mnoiaq j9 japuoz 'aauoja uaa jiooü Soa paap asp na fitn latu SubScuo JBBq sjjaz b[ 'innjjoj .iBBq uba qinjqaS jaq 'suaSaouaS bjbij 'p[9j9a\ ap ui .iaaqiaA JBBq 'jqoqd iBBq do Sijsuja u9a9 S3JJB jui99u fl^ fi ua°bja Sou JBp flS junyj" „iSijsuja ooz fiz sj" l( U9AvnojA afiijsuja uba jam apuoq fig UdJaapjBBM j99u3 UBp JBBq UOZ p]9j9a\ 9q •ufiz [9apjooA uaSia JBBq ui jaaz noz psp ua 'apjiM jbbui fiz S|B 'U9Z9M jaSjqqnjaS ua jaqfijoojA [aoA uoq fiz *Suot ooz Sou sjatuun si fiz ua 'uazauaS pfij uap joop jpjOM aaupjaA uaa qjnz jbbui SippipaSuo suiz -sSiuaa jaau uljz apiaz (('uaiuoqjOA qi dfuSaq IBq" (i-uauuaq jaiu uauuBui fiM jsp ua ajaoAaS daip ooz mooja uaa jBp 'jaupjaA uba jjoos jbq" 'jfajqny apiaz' ^'jaupjaA qoojS uaa yaoq fig" •uozjsjjaq uaqfijjaaq uap ui pppuBMaSdo uaddsjs jBBd uaa sbm s^psjrj «IIIÜP8 jqoij japuoz daqospuBj ibbjj uaa do qoBpuijS uaqfijajaij uaa japuoz piaquooqos }Bp 'pSazaS jaaM qoo jjaaq a!M 'lapSBB[s uuBBp CiS jBp qsM apjiAA qj -pop fiz UBp'uoq uapiuaS uaAa| JBBq uba jaacu fiz pp 'uaSmq -j8a0 aj SjfpB|0 Sizaq pint 'qi uaacu 'jjbbm fir)" jfojap -]iu0 apiaz <('uaqfiM uapuoq pu fiz uaaqjBBM 'uapuBj apuaqaquo Sou uappnq ajsuiuiuaj sjauaqjy apno aQ" „•atusijBjad ua amsiOBjpo aam asnauj.fg jo anaqjy uba jqoBiu ap si jajj" jfajqny apiaz (('qoo qi joojaS pq" Q6T •uajqoojsjJBq azuo uba jo uapaqSipuBjs -tuo ap uba UBp juauiBjadmaj suo uba jb jaain qnj -aS aaq jSusq SuijpAdo ufttu suaSp^ -subiS uapuajaj -pqos ufiz sp jjaaq ]BBJastuasqi|q uaa uba jnnp uaqjoq uap jaazuaAa qBBZ jap pjBB uap pu SuiqqnjjaA jBBp 'SuiqqnjjaA uba aijiuijap uaa jaain 'firn jqunp 'si P(j" „'1(aiA bj ap sauoj -ouotn saiunjq saj asjaABjj inb jisjoa un isa(Q" :ap -laz fiz uaoj 'yaaq uaAaSaS uba aipuqap apaq ap ja puBg aSjoaf) pp 'joojaS qj i qnjaS qfquaSia si p^" „•si JBBp apuia pq jooa SiqqnjaS jaiu pq raaojij :uaSSaz pora uaqasuam ap uba spuaAa 'qruaMuq pq uba nam pp 'saajA qj" (<ppj['iA\a ubb Sou ja fiS asp 'saaJA qi pp fiS jSaz uooj uaSuoojaSuo uaa qpM do" (1-uajooq aj pp 'apfijq qfijajJBq uaq qj" appjOOMJUB fiq jpOA appzjBB qqquaSoo uaa aip 'uouja^ uqop joj Sup uajaqaz do jfojappno appz '„piz fiS spooz 'piaqjBBMaq pin ufiz uaSuipadsJOOA ajaqiuos aMQ •SiqqnjaS qfqaMnq unq jappa sbm qfijjapn jaq jooy •ajqBBinain UBBjsaq ufiz uba jaap uaa uazaj apaqaS ufiz jooa fiz jbp 'jiaj pq joop uaaps siujaSja uba uojq apuaj -npjJOOA auaa jaM uaiqossiui sjjaz uf 'sbm niaq jooa spiu jqajjspA nu fiz 'uappnq aqoBjqaS qfqaMnq ufiz pj qoo jfoiappuQ uaqosuaM aqpM 'pp 'piaqjBBM aSunajj ap jooa uajBjaS psq puqq jaiu JBBq puBpjaA djaqos 'japjaq JBBq pp 'jiaj pq }in jjooa joojds psms ajs -ïoojS jbbjj 'apBBUi Suaojp ooz uaAaj JBBq jbm 'uaaj -jb amu jaq sbm jip jbbui apjnaqaS jbbij tuopuoj ja pM 'sajjB ui SuijjajsSuBjaq ubb qajqaS JBBq uba sbm qBBZJOO ap Suiijajsjnajaj azap pp uajqoBp 'uapuaq J8Bq aip 'fig 'uapjOMaS pno uapuBBiu jBBd uaa sqqoajs] sbm 861 194 ven en gerold op een stokje met fijn bewerkte ivoren knopjes en zoo volmaakt gelijkend op de kleine ieest- gedichten uit den tijd der Caesars, als oudheidkennis en liefde het slechts konden maken. Welk een verschilwelk een verschilofschoon het kleine boekje niets meer kostte dan de paar uur tijds die besteed waren om het te vervaardigen, en het kostbare kleinood twee of drieduizend guinjes!" „Gelooft gij, dat iemands wenschen altijd vervuld worden?" vroeg zij hem. Aubrey aarzelde met zijn antwoord. Eindelijk zeide hij: „Ja, ik geloof van wel. Dikwijls voldoen zij niet aan onze verwachting, wanneer wij ze vervuld zien, maar dat is niet de schuld van het noodlot, dat ons gegeven heeft, waarom wij gevraagd hadden." „Hebt gij ooit bepaalde wenschen gekoesterd?" „Neen, want vóór alles heb ik steeds gewenscht naar een leven, waarin de wereld zich in geen enkel opzicht zou kunnen mengen. Zooals mijn leven nu is, heb ik het onbeschrijflijk geluk een van die lieden te zijn, die geen voet kunnen verzetten zonder een reporter op hunne hielen te hebben, en dat vergiftigt mijn bestaan zóózeer, dat ik dikwijls gaarne in de plaats zou willen zijn van een mijner boeren op Balfrons." „Openbaarheid is de zuster der democratie," zeide Guilderoy, die deze laatste woorden juist had opge vangen, terwijl hij naderkwam. Zij zullen met haar beiden in de toekomst het leven van elk man van talent ondraaglijk maken. Niemand zal ooit meer iets oorspronkelijks of uitnemends verrichten, omdat hij weet, dat hem de straf te wachten staat, door het publiek aan de kaak »e worden gesteld." 199 „Dat is de opvatting van een philosoofzij mag waar zijn voor philosofen maar ik geloof niet, dat ze voor alle menschen geldt, en voor de vrouwen zeer zeker niet." „Neen bij vrouwen komt alles neer op gemoeds beweging; een koel woord, een brief, die een dag te laat komt, een zucht, dien zij opvangen, en die naar haar idee niet voor haar bestemd is, zijn voldoende om ze diep ongelukkig te maken. Ik hoop toch, dat Gladys niet zoo overgevoelig is. Ik heb dat zelf nog niet kunnen uitmaken, want zij was een kind, toen zij mij verliet en tot op dat tijdstip had zij nooit iets ondervonden, wat haar aandoening opwekte of het moest zijn een hond, dien zij verloren had of een visscherschuit die vergaan was." „Neen, ik geloof niet, dat zij zeer vatbaai voor indrukken is; zij is in elk geval niet hartstochtelijk." „Ah!" Vernon zag hem zuchtend aan. „Wat heb ik u gezegd? Zij was veel te jong." „Maar ik klaag er niet over, ik vind het integen deel aangenaam, dat mijne vrouw een zekere koel heid bezit. Koelheid is het rechte woord niet, laat ik het liever afwezigheid van hartstocht noemen. Doch, zooals ik u zeg, ik vind het niet onaangenaam, want het beschermt haar tegenover de verleiding der wereld." „Gij zoudt het onaangenaam vinden, als gij haar liefhadt," dacht Vernon. „Of liever, als gij haar lief- hadt, zoudt gij getracht hebben die koelheid te ver drijven. Maar eerst hebt gij haar verontrust door de hevigheid van uw hartstocht en daarna hebt gij haar afgestooten door uwe koelheid. En nu is haar hart gesloten, evenals de schelp zich sluit, die een kost baren parel in zich verbergt."

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1893 | | pagina 8