UBA pUBJ U9p UBB flZ HU 'aipiOOpUB 8ZU0 pp '5[fl[l9p -uoayj8a qfquaSp si pq us 'uaSuijaznaq apSipiu sp qoo ufiz pjj" "JBBq pj ifajqny apiaz a'uapaqSiuiap aqfuSuBjaquo uaSuip szap p uapuu qi ua fig" •Suiasjusuibs iap qaiqpd sp ui uaAaSaS paq B9| isjqoop spouja^ uqof fiq ppmo 'SuiiapsgjaA -sSuqaapp uaa do jo pBBispuiqBq naa ui niBAvq psj si SH99 ]9AV U9A9J uflZ DBA JSJBa pq JOOA 9ip 'UBUI U9p U8B sbay pSippqosjaA puaqnpqn pp fiq 'aqanbip jap uayuqosjooA apuim sp uaSsj apgipuoz jo pqj uaa ni 9}8iSj9a qoou qoiz fiz sp 'pipoj fiddBqosjBBiu jap aqja ap sjqoap uapzaqdaoaj ajBq ui fiz sjb 'pjajaqjaA naqqaq noz JBBq pusiuaiu aip 'azfiM uaa do Suiaiuo uassasuud na uasuud ayiioja ufiz jaauuBAi 'pp ua 'psq uaquap aj jfsjqny fiq jaaAaoq 'jsuAvaq uba piu paijsjOA qoiz ja s8ay ftq jbbiu fjaau ufiz pj |BBtu JBBd uaa fiq apiaz „'sifpBjg jooa qfqapuaiiA jaaz qfiz fig" •uaAiuoqas -aq JSA|tz sp piu pq fiq noz 'paq qisiu uaa8 joajiz apjaAinz pq sp ua 'piu jpzqoiz fiq apuaq 'uajqoizdo ajapuB ajaA ui spuaAa 'jqoizdo qp ui qoo jbbj^ 'psm j8Bq pin pur qoou fiq pp ua 'aqqoaq ppjaAY jap aiuido ap ubb apjBBAY apuim ap piu fiq pp 'qoiz apppaqjaA ifojappng 'iubuui uaSuuq unq ui spsjd apjaa ap piu fiz sjb 'uaAaSjaA noz qoou 'Saojp uibbu ufiz aip 'aahoja uaa pq jfojappug pp 'jbiay fijj •tuaq jooa pq ifajqny paap inojBBp ua 'uaqqaq UBBpaS qoou qoo pq noz ua piu pq paap jaau ufiz jbbj^ -JBBq joj suaa fiq apiaz ,,'uaop n jooa sajp qp paoui UiCpAjq" w •paotu uapfiuuaA fiz Pay ua uapAY fiz pay 'sajp luaq uba fiz apjaaj ooz ua 'uapuaAY aj ubb aqnu uajsq ua; paopui uaSiuuiztuiaq SIS -aS unq jqoBtn ap pzaq fiq ua SuiqjB uapaqSiuiap azap uba sppap ppjaAY apojS ap ui ayuoja jauaa apajpi ap uba na§B[S[9AY pq pp jsiay fiq 'uapjoAYaS aam p.YYnoqjaA ja fiq sbay fiddnqospBiu ap ui Subj ufiz ua aqooqaS ufiz joop jbbiu fuaAaj aqaiqpd pq jooa nagjoz ap piu sbay fiq sp pjnAjaA 'uapaqSiuiajq apuapmpaquo uaSoo aufiz ui uajBAY uaBuip azap jy •iubu aiqpu puBm -am aiuido jam uba 'sbay uoosjad puapinpaquo uaa uiSoqaq ajapuB uaa ua apuajaoqn Sczaf? pjadaquo uiSoqaq auaa ap iuojbbay 'apjapaA JBBq ua 'apSaqm japuB uap uaAoq uaa uap uba Subjjooa uap jbao saipaBnb JBBq '8bzbu saipqAui jaiaq pfq ap fiq jftAY -ja; 'puaqoBpnqS fiq apiaz ,/saqiqoy uba uauuids pq UBAspi naqqaq uaquz azap ui ua8unaoiuaq aulij^" •fiq paap 'paap piu jaau ufiz pay ug; ((*uajapuiqjaA aj pp uio uaqap a; qn jaSaiA uaa uaiuau aqaotu ap suaa piu fiq ]bz qooj ua" 'sjfiAYqip liq jqoup ,/uaSuijq azuo ui JBBq uba oaqoa uaa uup 'uapmaaJAjaA JBBq uba jaatu ua uaqBtu jaSiujoo; uX'iaAg noz spqq" •jaau ufiz uba ayooja ap uba ajsunS uaj ubb fiq appuaAi sbay SuuaS piu aip 'jqostu ufiz p ua 'uaquaAY jaufiz qja qfiyappiinuo apuiBBZjooqaS ppja.YY aQ 'uapSBBis puatuauqn ooz uapuoq; ui saijdaoaj ajBq pp 'uaqusp aj uiaq ubb pq psq fiz ua 'aqsmjuo -J8A ua apjapuoAijaA qoiz fiz joaojbbay 'do paA JBBq apjappq fijj -pppaSpsA qaaq ppjazi ajoojS ap aip 'uappaj uaqaAY ua uauuoA uba joqjoop pp qu qoiz fiz apjiAY 'paotu uapAA qfqaqBzpoou fiz pay 'sajp joao quaAY uaSmatu JBBq jbS fijj -psqaS uaqqaq noz aoj piu pppaS pq qoo fiq jbbay ua 'uaqqaq noz jqosp -aS qoou ^ojapqng ubbjbbay 'JBBq jooa paA paap fijj ZIS 216 „Daar ben ik zelf volstrekt zoo zeker niet van. De wereld en uw vader oordeelen veel te gunstig over mij. Maar ik heb in elk geval genoeg verstand om mijn leven niet te bederven door een loopbaan te kiezen, waarvoor ik volkomen ongeschikt ben, en die, daar ben ik van overtuigd, van geen nut hoegenaamd zou zijn." „Aubrey's streven is toch niet nutteloos?" „Ik zou dat ten minste niet durven beweren, maar ik ben er volkomen zeker van, dat hij niet zulk een blind optimist is, om tevreden te zijn over het resul taat, dat het oplevert. Een parlementair bewind is de beste machine, die ooit werd uitgevonden om uitstekendheid tot middelmatigheid te verlagen en daarom is het zoo pupulair onder de middelklasse." „Maar als gij in een oligarchie gelooft, dan kondt ge uwe overtuiging toch in het Hoogerhuis verdedigen." „Ik heb nooit gezegd dat ik daarin geloofde, lieve. Het eenige, waarvan ik volkomen overtuigd ben, is, dat niemand de macht heeft op den langen duur Enge- lands ondergang tegen te houden, die het gevolg is van het onvermijdelijk verval van alle bestaande na ties." „Dat is een zeer onaangename gedachte." „Dat zal iedereen wel met u eens zijn, maar of wij die gedachte aangenaam vinden of niet, zal aan de philosophic der geschiedenis niet veel veranderen." „Maar voelt gij niet, dat onze eigen levenswijze daartoe leiden moet. Ziet gij niet, dat het gros van hen, die in onze kringen verkeeren, zoo dwaas, zoo bui ten sporig, zoo zelfzuchtig is, dat zij, die buiten deze kringen staan, hen wel moeten verachten, ook al be nijden zij hen. Gij hebt zelf gezegd, dat in onze ge- 209 voelde zij, onverschillig geworden was. Zijne lief desbetuigingen hadden niet lang geduurdzij hadden haar echter de herinnering aan een vurigen harts tocht doen behouden, waardoor zijne werktuigelijke liefkozingen, die hij haar uit gewoonte nog altijd bewees, haar ondraaglijk werden. Als zij nooit een hartstochtelijke liefde had gëkend, zou zij zich tevre den gevoeld hebben met hetgeen hij haar nu gaf; maar de bedwelmende hartstocht van die eerste weken in Venetië hadden haar geleerd, wat liefde kon zijn. Het was haar een ondraaglijke marteling daarna niets anders te worden dan de meesteres van zijn huis, dan het voorwerp zijner conventioneele omhelzingen. Zij scheen hem koud toe, als haar geheele hart ineen kromp onder zijne onverschilligheid. „Hij herinnert zich slechts af en toe, dat ik besta, omdat hij kinderen wenscht te bezitten." Deze bittere gedachte verliet haar geen oogenblik. Hij was altijd hoffelijk, beminnelijk, vriendelijk, maar eiken dag voelde zij meer en meer dat hij haar nooit waarlijk had liefgehad. Hij had haar gehuwd uit een gril, uit voorbijgaande bewondering, uit voor liefde voor alles wat nieuw en vreemd was, en uit het bewustzijn, dat hij trouwen moest, of anders zijn titel en bezittingen in handen van personen zien over gaan, die hij verafschuwde. Haar vlug begrip en hel der verstand hadden haar dit weldra doen inzien, en hetgeen zij af en toe toevallig opgevangen had uit den mond van vrouwen, die tot zijne intieme kennissen behoorden, bevestigde haar in hare overtuiging. Zij gevoelde, dat de degenen, die van haar hielden, haar beklaagden, terwijl zij, die van hèm hielden, en hun aantal was verreweg het grootst, haar een gevoel toe-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1893 | | pagina 7