-smaq a; ppaqquap }aq ui rao ufiz a}S}B8i ap qi pz jaazuaja jbbui uajpipsjaAO a} ua.\B§ aqjnz tno ufiz appsj ap |bz qj qsaaMai? ufiz qfippfi} qoo jnnp jssq a°ora |b 'sbm iqoajdo ti jooa apjaq ufiz jBp 'uaSinpS aip ua qjaaq uaquoqosaS n fiq aip ubabS aqfjiquiu -oq ap jooa ua pp}saS jjaaq suo ui fiq pp 'ubmuoj} -.13a }aq jooa 'uauoopq a} ppqqfigaaSao} afhuaa raaq ufiz jqBBzpoouaë uappq qi ua fiS pp 'qi poAaS jaa UBA UBUI s|B JBBJ\[" UapBA JBBq appiOOMJUB (<'SBBjp -ao} piaquaEauaS agiuaa raaq qi }Bp 'jam joojaS qj" (<-ua§Bjp 3} ao} piaquaSauaS aiapuozfjq auaa raaq jufiqos fiQ" (1-}8aojpao} suajaoAaS ajapuu Xoiapptir) fiS }Bp '}qoBp qj 's^pBjrj '}qoBp qi UBp puizaSsuaAaSjaA japuira 'Sipaotu}qoBz japuira }fiz fiQ qjaoAaS pSipaaj -aq ti ft 8 }eprao 'jqaajds ooz fiS pp 'dooq qi jbbj\[ •ajBAi ooz qfijaqjaM }aq sp 'ufiz qfipsaajA noz PQ" •ajjqonz uouja^ •uapjooM uaqoidsa8}m ma}s apuaipj} }ara azap ui piaqjqoaido ajsquaqsirauo uaa §b] jg; ui qqquaSoo apjpzjip do" <l(j}puoq fi8 sp 'uaqBtu uapiAv UBspa§no }aq fi8 }pno£ i a ami }aq uba Avnojaq qfqaqiaM a§ }qap[" -ubb 8i}suja JBBq 8bz uouja^ •pppaSuo uba SutSaMaq uaa a}qbbra jbbui 'pin appjooMpB fi£ ((-safsiara ajp uba paapi }aq siarami qao} si uaraaou dbvuviu nvzq un uaqosuBjg ap }by^\ 'jbb[ apSipiM} ua ubabz avu do ufiz jsaaM -aS piu }aq noz }Bp jbbui '}jbba\ jbb[ uaijuaxaz fi8 uao} 'uaiz a} SuuaSrao aip ui n pdsMnoqos qfipjaq uaa sba\ pjj sui|q ufira uba piaqraeBzuaa aqfijapuej ap ui 8ui8fiqioo.\ p8naf mh ua 'ua}qaajqiaA uoSubm LIZ a.wn do uazoi ap pp 'hbizubb uauunq psq rapq }aq qi jo 'pq qi jajfiMpq qao} jbbiu 'qfip.ttnq mn }ara uaraouaSui piu sbm qj 'puiq uaa jbbiu Sou jjbbm fi8 jbbui ijsaaMaS puiq jaij uaa pfpp }fiz fiS 'uaa^" (<-uaraoqaS puBjs -do ui n fiq uaAaj ufira uaSa} }ioou qao} uaq qj" <c-ua|appirapja§ a}qjadaq ua sfiMsnaAaj uadraojqaq uaa ua§a} uaraoq a} puB}sdo ui jam rao dump apuvxB uaa uba jnn}su ap jaaz a} jqaq fi£) uaaz qi jajftM}aq }bq "}.ibbm pA\nq -a§ aaquofpuB| uaa jo aauimop uaa }ara fi° jaauuBM '}saaMa§ jjbbm uapaiAaj fiS }Bp 'uep f;8 jquaQ" ((j ua}BiJ8A jioou jbbui Bajs}suqo ua n qi pBjj" „•qfijauuiraaquo jqaizdo qja ui }aq jqBBtu muoja apno uaa ua 'ufiz a; qosiu^o 'jaiu }qaj}S|OA muoja a°uof uaa }BB}S }apj -}Bp }qui|q qosiu/fa aojj" ((-ua}UBjnoo jap aiq}Bdnufs aqfiJ}sooi} ap ua uajap -uiq ajBq jbao fipSooA ap '}aza°}sba sba\ JBBq do }sp 'uaqqaq pp§ }aq fiz noz ua°Bp azuo uj qsinp" ^•uoosjad janaq uaa si sippsuo" (i-iuBMq°nja} suaa Sou fiz jaau -ubai 'sippsuo jooa sbm ui jaaui s}BBjd uaaS ja }Bp 'uaiz fiS jpnoz ubq qnibbu uaSuijq azuo ui afqfiq uaa suaa f;8 }Bp 'pA\ apjiM qj unaqJooA apansuas uba }aju Saoua°bu sjpz Bf *}qoo}S}jBq uba aqsjds uaa§ uaSuipnoqjaA aip fiq si jg ■uauuBiu ajapuB joop ua ppjaM ap joop uapjOAi a} jqoozaS jaara joopjBBp ua 'uaqBtu a} uibbu a}}ainomB ajapus jo uaa ap joop rao pop jaq }ara }aq si 'uaraau jbbuuiui uaa fiz sjy ■do apuoaas uaa }ioou qoiz uajajgo fiz jbbiu 'si qBBius JBBq jspjBBu p 'uapdraajsaq qaiqpd jo ppqSipBpjaij uatuBu ap jam fiz aip 'uaSuipznaq azoop}}nu a}8iu -ara uaa jbao a}qnjp paA pua}}az}uo uaqBiu fig 'uaq 9 LZ 280 niets, dat zij aarzelen zou haar man toe te vertrou wen. Maar er zijn in zijn verleden en ook in zijn tegenwoordig leven duizenden dingen, die niet geschikt zijn, om verteld te worden. Het is hem niet moge lijk zóó te leven, dat hij alles aan zijne vrouw kan mededeelen. Andere vrouwen hebben recht op zijn stilzwijgendheid, in één woord, hij is een man en daarom kan hij aanspraak maken op de groote vrij heid van handelen die een man toekomt. Wanneer de moralisten beweren, dat het zoo niet moest zijn, gaan zij uit van een conventioneele fictie, die de vrouwen er toe gebracht heeft het onmogelijke te eischen en dus voor haar een oorzaak is van eindeloos verdriet. „Zelfs een minnaar schenkt niet voor altijd diezelfde mate van trouw, als de vrouw, die hij liefheeft, hèm wijdt, hoewel een minnaar meer reden tot trouw heeft dan een echtgenoot, omdat hij de zekerheid van het bezit mist. Dumas fils en verscheidene andere schrijvers beweren, dat de man even trouw moet zijn als de vrouw, maar dit is een volkomen onware stel ling, waardoor zij de vrouwen diep ongelukkig ma ken, daar zij haar aansporen om datgene te eischen, wat èn de natuur èn de wet haar altijd door zal blijven weigeren." Het bedroefde hem, dat Gladys even onverstandig, even bekrompen was als de overige vrouwen. Was de opvoeding, die hij haar gegeven had, dan verkeerd geweest? Hadden de'zee, de heide, hadden de La- tijnsche poëzie en de Saksische kronieken er niet het hunne toe bijgedragen, om haar een krachtiger geest te geven dan het onverstandige egoïstische, onredelij ke karakter van de meerderheid harer sexe Waarom 273 de hare omvat hielden en verliet de kamer. Hij liet haar gaan, en liep zelf met gejaagden tred geruimen tijd het vertrek op en neer. Het had hem veel moeite gekost haar oogenschijnlijk zoo weinig medegevoel te toonen. „Zoolang ik er nog ben, kan ik haar misschen voor veel ongeluk behoeden," dacht hij. „Maar hoe zal het zijn, als ik ben heengegaan? Enhijwist.dat dit misschien spoedig zou zijn, want wat hij haar nooit gezegd had, was aan welk een broozen draad zijn leven hing, en dat hij zijn behoud slechts te danken had aan zijn eenzaam, vredig leven, dat hij naar hare veronderstelling en naar die van allen, welke hem kenden, slechts uit vrije beweging gekozen had. „Als ik ben heengegaan, dacht hij, en die gedachte vervulde hem met bittere smart. Het denk beeld kwam bij hem op, haar man zijn geheim mede te deelen en hem te smeeken, beter voor haar te zorgenmaar wat zou dat baten Guilderoy was vrien delijk, beleefd en goedhartig; licht bewogen en dan voor het oogenblik geneigd het onmogelijke te beloven; Vernon's mededeeling zou hem leed doen, bij zou er door bewogen worden, hij zou zweren altijd op recht, altijd standvastig te zullen blijven in de liefde die hij zijne vrouw toedroeg; en daarna zouden an dere vrouwen hem omringen en zou hij zijn eed ver geten. Het zou dus niets zijn dan woorden verspillen. John Vernon deed dat nooit, en sedert de laatste twintig jaren had hij nooit om sympathie gevraagd; en nu had hij zoolang het geheim van zijne doode- lijke ziekte in zijn hart bewaard, dat hij er slechts met de grootste moeite toe gekomen zou zijn, er over te spreken.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1893 | | pagina 7