oiapuBagiuaa uep 'jb raaq uba iapiaA jaaA bjs qj"
•apiapjaqjaA jBBjaS iBBq uaiBfsafsiara aiBq ui aqjaM 'aip
nap 'qoBjraijg aiapuB uaa sbm jajj •ajqoBjraijg fig
<ltjMt\0JA aiapuB
agiuaa asp 'jbbjs japsu jaaAooz raaq fi§ jBp 'ufizjsnMaq
jaq lam ufiz uapaiAaj jam fig junyj ipuiq ufim 'si
guipjaaqiaA aqfijaqaiz naag jip pip 'iaqaz fi§ jaayj"
qaiu jaq fiq jgaz 'si jaa uba ueui uaa fiq
jBpmo JB8IU 'jMnoiaq gap uaqja raaq jug azap jBp
'paog iaaz jaaM qi ug 'uajjiiS aqjnz jaaAOOZ yaaq
fijj qatu siapua 'raaq uba jii8 naa sbm tag" -uooj
uaAaojp do fiz apiaz ^'peqagjaij jioou fim Jjaaq fijj"
<<(:jBBunira uaa sjb jsooqjaij u fiq jup 'uaguBj
-ISA laara jam 'jfiz pMuqaS uaiBf auapiaqosiaA spaai
fig nu 'qaoj junq fig ^jsp fig jquap raoiB8^\"
„qaiu fim uba ua 'jpuoq
pooisipsg uba fiq jaA\aoq qaaAiaA raaq pooisIpBg
sjBuaAa 'jaaAiaA raaq qi jbj> 'jaoA qi ibb^" -jiooa
fiz guig (('giAagfuA ajBra agooq ui ua jaiu qi uaq
-juo jBp 'fim iooa paog jqoizdo giuara ut st fijj"
•raaq jooa qfijajiBms lapuira
jam qooj jaq sbm raoiBBp ibbj\[ -pBq uaizag jagaids
-laAooj uaa ui fiq josjb 'uBBjsag uagoo jooa qfijapinp
ooz uaioA aj raaq psq sajjB pg -ajjqonz uouia^
„•pfij uftz uba ajjaap
-ag ajsjooig jaq gaManaA si jBp ua 'si fira fiq jaiu
fiq jBp pfji nap apuainpag 'jaop fiq uaagjaq uba jo
'jjajsguBjaq fiq uiibbm 'uaagjaq uba 'uaqosuaM aufiz
uba diigaq ajSMtiBjj jaq jam qaq qj -aufiz jaq uajinq
qi s|B 'jbbjs iapuB uaip uba uaiaj jaq uajinq jaaqag
ooz uam laauuBM 'uaqsrajin iapuB uaa uba qnjag jaq
usq pusmai^ -apuoojaq piaquagauag ua piaqjqoaqag
azfiAA aiapuB jo uaa ap do raaq qi sjb 'uapuiA puajaA
ST
bu 'jmsBAiqj fira fiq fig uaoj 'spaai pp f]S jqasg"
(('iaqaz iaag"
,/jqoq pjaaqiaA jaiu pp n fig pip 'jaqaz fig jaa^"
•sum pgazag aara sajjB iecp jsp 'aoj iBBq uaaqas jajj
((-pBqjaij jaiu fira
liq jtip 'gipaods ooz jb 8bz qj" appioovijuB fiz uaoj
'apjaaq raajs iBBq ua puaAvagjB sbm pjooq ibbjj
„en3™
fira fig jpjooMjUB mo.iTin^ -uajojsag uaqqaq raaq
iooAjiBqMU jaora fig -uaqqaq pjajsaSmajaj pfij ia§
-inaa aj raaq jaora fig uaraoqag qooj ;np si aojj"
jaiu appiooMjuB
fiz iBBiu !ubb gijqoBMnuaz iBBp ajqnjd ua 'aoj qoiz
ibbu gBBquazoi apjiM ap uba afqBj uaa qoij fjz
<(j,si joouagjqoa mu aip 'nam uaa fiq uaqqaM uau
-unq do pjaaqquap uaa qjnz fig jqaq aojj j uaip uba
aua^Y qaiu ag jfiz jag -jibbm pnoq fig jBp 'pgazag
suaa fim paaq fiq" 'guijaspqd fiq apiaz ,,'SjfpBjg"
•qijq ul'iz pn jsmuo ua
jsguB 'piaqjaoip quids ig -ubb iBBq gnz .tapea ibbjj
•uapaq jaq ni
do guig jaiz ajaaqag iBBq uoq uaqara uba guijjajs
-JOOA naag 'diigaq uaag qoiz ia fiz jBp 'piapfiMiaA ioa
99Z gou IBBq uaaqas pfij aip jaiu appiooMjuB fig
<(-gBp uapno nap iooa jaiu
jgioz fiq fiq jaagiaA pig ipaaq iaam pSnaf uaag
uara sjb 'uaggij uaAaj uaa qjnz ui ia jbz jouag qjaM
iBBtn 'guiMuoqasaqsnaAaj aqosijsiinoidg ap si jajj"
((-uaguaiq aj qfijDBid ui IBBq rao 'si gaouag qfii
uara sjb 'laqaz jaq si jbq -si guiMuoqasaqsnaAaj agip
-UBjsiaA agiuaa ap pp jap 'jgaz fijj qouag uagja ufia
nap jaopsuaAaj iapuB uaag paaq fijj" -uooj uajaoq do
sifpBjg apiaz (('jBBjsaq jaiu jbm 'uaiz jaiu uaq qj"
ZZ
18
ik vergat, dat het haar later ongeschikt zou maken
voor de koude werkelijkheid, waarin zij zich ver
plaatst ziet van het oogenblik af, dat de zelfzucht
van den man op den voorgrond treedt en zij zijne
liefde moet missen. En toch heb ik getracht haar
verstandiger en oprechter te maken dan de meeste
andere vrouwen zijn, en ik meende, dat ik daarin ge
slaagd was. Hij heeft mijn werk wèl gauw te niet
gedaan en de groote wereld met hem!"
Gladys verliet hem dien dag met het gevoel, dat
hij haar onrecht aandeed.
Aubrey's hartelijke sympathie was haar meer wel
kom dan de openlijke en bedekte berispingen van
haar vader. Zij voelde, wat zij had gezegd, dat het
nutteloos was kwistig met haar liefde te zijn voor
een man, die er niet zoozeer ondankbaar voor was,
als wel uit onverschilligheid onbewust van hetgeen
hem geschonken werd.
„Ik heb hem lief, maar hij is onverschillig voor
mij!" dacht zij, toen zij door de groene schemering
van de dichte bosschen huiswaarts reed.
„Wiens schuld was dat? Hoe zou het mogelijk
zijn een dooden hartstocht weer in het leven te roe
pen? Eerder zouden de dooden, die op het met thijm
begroeide kerkhof van Christslea lagen, uit hun graf
opstaan.
19
HOOFDSTUK II.
Den volgenden dag verliet Aubrey Ladysrood en
ging Guilderoy voor een week naar Parijs. Aan het
einde dier week zouden hunne eerste gasten komen
aan het einde der tweede week kwamen er eenige
vorstelijke personages en met hen hertogin Soria.
Gladys had vijf dagen van rustige landelijke een
zaamheid voor zich. Zij bracht die bijna geheel bij
haar vader door. Als het groote huis vol gasten was,
vond zij het leven er zelfs nog vervelender dan in
Londen; haar tijd behoorde haar dan nog minder
toe; haar geduld en haar wellevendheid werden
dan nog meer op de proef gesteld. Wat het verkeer
in de wereld ook voor anderen mocht zijn, haar
scheen het een tredmolen toe, een dwangbuis, waar
van zij zich geen oogenblik ontdoen kon, een for
mule, die zij steeds op de lippen moest hebbeneen
conventioneel bedrog, waarvan zij zich voortdurend
bedienen moest. Zij was in haar hart nog een kind
en de ceremoniën der étiquette, de wetten omtrent
den voorrang van den eenen hooggeplaatsten persoon
boven den anderen die het verkeer in de groote we
reld meebracht, waren haar even hinderlijk als het
gewicht van hare juweelen en de lengte van hare
sleep op de eerste receptie ten hove. O, hoorde zij
toch slechts eens een oprecht woord te midden van
al die vleierij en laster, van al die veinzerij, die be
dekte onwelvoegelijkheden, en toespelingen, zoo dacht
zij wel honderd maal in eene week.
Oudere vrouwen, vrouwen die koeler in hare ge-
