ug -90) Sipjtiqosao ooz 'q(i{ajai[ ooz lira uaaqos ubb}s -aq 18p ua 'sjaSoA ap aa uaojS ;aq uaqassnj raaojq uaa s[b j8Bp apjaaj fig -jsaoHi ubabj uaiapuB jooa fiz aoq 'uajaaj uoq JBBq iBp 'pBq sjarn ua 'apjaaj uaAjaz qoiz jooa {aaqa§ qfquaSia fiz isp 'sbm fiui fiq fiz uaoi 'juSiaA qj -qaq uaAaSaS jBBq qi aip 'SuipaoA -doepui pjBBApaS qaq qj" :iqoBp japBA JBBq ug •ppipaSuo {OA fiz iqoap ,,'pül qi }bm 'uajaM fiq usq aoq 'aüoja naa8 si fig" 'ajqipaid fiq aip 'piaqmsBz^BBipjaA azfui ap uio natnoqdo qoiz fiq maq uaSaj piaqjajjiq aSiuaa sj[az apjaOA fiz iJBq JBBq ui quajqiaaM uaaS nap -uoa napjooA anfig jam fiz appjooAAjua raoiapajW „•uaqqoj n 101 aizaojaf jo laziaA joop }aq fiS ijnz uirauaAa ug -uaqosia a; ubui aii uba apjjaziaq mo ua 'najfiAjaA ai aapaqqfi{agomao uba jamaq uaSipjaaq -quap uaa ui mo jpuaMuss naSniSod spaais fi8 sjb uamoq n joj jioou jbz qtqaS ;aq jbbui tuaiz Siqqtq -aS aajBB§ ooz n noz qj 'uajjaziaA a} mnjBu jap uai -18A ap uaSaj pnajnpiJooA qoiz naiqoBJi uaSajuaiBsp naSiqqiqaSno ag uaSBjql ai jo uajjora a; pnajnpiJooA japnoz uadfiiSaq uajaaj JBBq aip 'fiz afiz uaMnoiA aSiqqnjaS ag 'uadfiiSaq uajaaj laora muoja ajapai aip 'piaqjBBA aqfipifid naa si jig -jajqoB piaquaSau -aSaoi ua piaqiBEqquBp isaq ufiz do uaiBj ua nam nap uba iqooisiJBq nap fiz uapoop pjapuoq ap uba {bbra SijuaSau JBBm muoja jauaa apjaq ap uaqja;sjaA ua uaS -psaAaq SuaSmo aqfijaAnoJiJaA ua iizag ltm9Uuop ajpjih xiswjd 3j Mod auiiv awuidf vi 'fioóax pini Msswjd a/ xnod auw dwuionu" qqosjaA fiq aip 'uaqjnzap joop uapuiA qnjaS uaaS |b ooz 'jouaff usq fiq jBara f ijaaqjaij fiz uaip 'maq joop aAjuqaq uapuiA qnjaS qaisXqd jo qfqajsaag uaa§ usq muoja ag qqoojsjiBq ufiz uba nam aisiaa ap LI 16 vrouw. Hij zou elke vreemde eerder iets vertellen dan mij. Al, wat gij mij zegt, beste vader, noemt men in onze wereld vieux jeux, in die wereld, die mij naar uw idee zoo beminnelijk moest maken." „Ik heb misschien zeer ouderwetsche denkbeelden kindlief," antwoordde Vernon, pijnlijk getroffen door den toon, waarop zij sprak, maar al mogen de zeden veranderen, ik geloof toch niet, dat daardoor de mensch- heid zelf veel verandert, en tant que le monde est monde geloof ik, dat een vrouw zichzelf ongelukkig maakt, door het onrecht haar aangedaan te overdrij ven en dat een groote, onvervalschte, onzelfzuchtige toewijding van haar kant vroeg of laat eiken man moet treffen." „Gij zijt een optimist, dat heeft hij altijd gezegd." „Heeft hij En toch was ik alles behalve optimis tisch. toen ik trachtte u beiden van uwe vereeniging af te doen zien." Zij wist, hoe zeer hij zijn best gedaan had, haar huwelijk te verhinderen en daarom antwoordde zij niet. „De fout van elke vrouw is, dat zij den man naar zichzelf beoordeelt," ging hij op hoogst ernstigen toon voort. „Gij zoudt even goed kunnen beweren, dat de roosmarijn, die daar voor u groeit, dezelfde behoef ten, dezelfde gewoonten heeft als de zeemeeuw, die ginds wegvliegt. Deze verbeelding, of fout, of onwe tendheid het komt er niet op aan, hoe gij het noemen wilt, maakt haar zoo ongelukkig. Ik ben bang, dat ook gij bezig zijt, uzelve ongelukkig te maken, zooals zoovele uwer zusters het reeds vóór u gedaan hebben. De man is voor de vrouw alles, maar dat kan zij nooit voor hem zijn, behalve in •uaaqos -aoj pnoq jaaz jscq Soojaq qosiqdosopqd ufiz {aMaoq 'uaSuajq 8} Soo jaq rapuo uapfijapara ua aiqjBdm^s |oa JBBq fiq ajjqosjj agiuiaM jap jbbui !p§BBjAag pBq paai mo |BBm ajsiaa ap jooa maq fiz uaoj 'paq pSazaS JBBq fiq uaaSjaq ubb uaSaoAaoj jaam SiuiaM sjqoajs uoq fijj •uaqam uaq uagia qfi|aiaom ooz qoiz pSnaf ap aqjazi 'uajuaid aj ui piaqSipaoraquaj aip 'piaqmBBzSsBjpjaA aip JBBq a^qoBj; fijj -sbm qfqap -fimjaAUO uapfij jip }Bp ua 'uappsq uapajaS u3{»aooz spaaj }bm 'paaj fiz }Bp 'uaizm uaop a; jaaq a}jqoBJj ÜH 'qfipSorauo jaaq }aq sbm ppiaAi. ap ui uaAa{ Si;qoBS}Jooq }aq ui jbbj\[ 'uaaoo} a} Suuajjodojpz ua paom qfi{aiaora }aiu jssq }aq uaaqos 'sbm japBA jssq ftq fiz sjy 'pnq pjaajaS jb uajaf a^sjaa ajuq uba fiz uijbbm SuiAaSrao aSipnoAuaa aip 'a}{i}s aip ioop 'uaAa{ua}inq }aq uba }snj aSipajA ap joop }qia}saf? ua pjaam|Bqa§ fiz pjaM 'uaSniSjBjooA ua}SB§ ajuq uba ua }ooua8 -}qoa JBBq uba }sraoq ap aip 'uaSap aStuiaM ap uj •uaiaoq }aiu jaaq uapuoq fiz '}in }qoBjqs8uiq -qaj}U8B uaaS JBBq do apuajao fiz uaqqavvdo ppjaM 8}oojS aqos§8Bpuapaq jap SaiqajsSaapq ap aip 'uapBA -jooa apuapinpaquo jo aSijsuja ap na 'a§ij}ui ap 'piaq -qos|BA ap 'SuipuiMdo ap 'piaqpSBBfóS ap jooa jaaq -jb sjapBA sjBaq uba uaraouaSjaAo sjai paq fig -jaiu SuipaoSjaA aip 'SuipiajjB aip puoA Sifpajg jbbj^t ■pjoqqaBqos ufiz do jajadsqBBqos apuajaoaS ap s{8 ufiz jsaaüaS pjajaM jaaq ui sinq; uaAa uapnoz fjz 'uaSaMaq aj qjuijXqaj }8p ui qoiz apjajs jbbjs ui JBBq aip 'paqaS uapuaq ui pBBjppiaj ap uappaq (jz uaSuijq jajaq uaSuapq aSipfujsuaSaj ooz s[fiMqip ap ui na saSujui ap ui uapajs uauunq Sunjaq uap -paq 'uajBM jqoojsjJBq uajsq ui jarajBM jo piaquaSau OS 21 Voor een levendige verbeelding en een hart, dat zich rijker, volmaakter vreugde schept dan mensche- lijke hartstocht, menschelijk bezit ooit kan schenken, is de zekerheid, dat zulk een volmaaktheid slechts een droom is, en dat hartstocht slechts een bloem is, die één dag bloeit, een treurig geloof, dat de ge- heele wereld dor en ledig doet schijnen. „Mijn lieve kind," zeide Vernon, „gij hebt slechts datgene ondervonden, wat de meeste vrouwen, die veel ondervinding van de mannen hebben u zouden kunnen zeggendat namelijk de man, dien zij lief hebben, zelden Achilles of Hector, zelden Sydney of Montrose, zelden een held of een idealist is, maar een ziek, kribbig kind, dat schreit om hetgeen het niet krijgen kan, en slaat naar de hand die het wil liefkozen en sussen." Zij glimlachte droevig. „Wanneer ik op deze wijze van de mannen spreek, doel ik alleen op hunne hartstochten, lieve," ging hij voort. Het leven bezit nog andere dingen behalve hartstocht, ofschoon ik u toe moet geven, dat niets er zulk een warmen tint aan geeft, dat niets het in die mate bitter of zoet maakt. Maar toch bezit het nog vele andere dingen; en in deze dingen moet gij uwe bondgenooten vinden. Guilderoy is een man, wiens gansche leven niet verspild behoeft te wor den aan de vrouwen. Hij heeft een groote positie in de maatschappij, hij heeft veel talent; hij moest met tertijd een ander levensdoel hebben, dan het breken van vrouwenharten. Eu wanneer hij dat levensdoel gevonden heeft, moet gij hem steunen, er uwe ge- heele belangstelling aan wijden. Ziet gij dat niet

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1893 | | pagina 8