ap jB 'qaq pfiMaS SuipaoAdo oami ubb qi aip 'Sioz ap p ua 'ppiq ti qi iooaibbm 'auaSap qaiu fig qfiz 'uapnoq a} Sizaq uaSuiquapiaA ua uaAauS mu qara puainpqiooA n mo 'qqoe Sooq aq qara jpzn ua ua8 -fiiqiaA qunq uiaq do paojAUi uaa8 sajpqip joop fiS laauuB^ -uapuBq bami ui 'psqaS qqaq jaq jo 'qqaq -jaq fi8 uaip 'uam nap uba laa ap qqaq fiS ua Suot qfiz fiS 'ioom qfiz fir) •uaAinqos a) n uba uaSaiqqoqd -J3A 8MU ua uajaoA aq psoojiBBAViaA n qam qsaaAi -a8 SuBqjooA a) qfiz fir) -qjaaq piooM qBp uba nam uaa aip 'SuiqquAdo aSiumzfiiA ap suaSjOA qBAdo piaq -ftiA uba diiSaq qaq fiq S[B 'uaSBjq ioao qaiu nu ia qunq fiS uaAaSaSSmaq ppqfiiA ufiz SuiSaAiaq uaSia qin usm ami fi§ qqaq 'qqaq ppqiaA fira fi8 uaaSqaq jooq -uapusq aufiz ubb qjaaq apnoq ap uba qesp Sap -laquiAV uapnoq uaa do nam qspmo 'uapfius uauunq jb spq nap paoS ubab qoiz noz uam !aoq ppqShuuiz -quBiq U98b[S|oa fira qufiqos 'qpoA piapauiaA qoiz nam qsprao 'uaiaaquo aq jpzqoiz ua uapuoAA aq ladaip Sou jpzsuo lapuoz 'uapuoM qaiu uaqqaqjaq fiAi qBAA 'qnp uauunq -pBqaS uba Mnoiaq uaAaj aiapiaA apaq -aS jBBq ajp ja uaqqaq fiz ua" 'aqsqBBi uaq fiq appz (('uaqqaq pppuuqaS ooz aip 'uoamioia apA ufiz ig" •pppS uapaoAi qaom fiz doiBBAY si azfrn aSiuaa ap qip qep ua 'apjaq joop uapiOM uaq pppS sqqoap muoia uaa qsp 'jfaiqny qam apjoopS fijj -qmaou ppq -qftppaz ppiaAV ap aip 'uaquamnSiB apauoiquaAuoo apuaSSazsqaiu aip qam uajpA aq StqsBj iBBq rao SiqiBq -raiBq aq ua SipunqsiaA aq sbaa fiq ua 'uapiaOA pfiiqs aqsuauuiq iBBq ui ia uaqjiipuBB apuapiqasiaA aqpAi daaiSaq fiq jiqs uaqqqquaSoo aSiuaa SaaAvz uouia^ „•uaq uajpiq laam qaiu qinq ufiz qi sib 'uajpiq aq sqoiq ufiz azfiAV ozap do uaq LZ 30 van dien aard was, dat zijn kind misschien weldra alleen op de wereld zou zijn, en dan geen middelen genoeg zou hebben om een onbezorgd leven te kun nen leiden. En dit had hem doen begrijpen, dat hij geen recht had, om uit louter romantische bezwaren, die misschien nooit verwezenlijkt zouden worden, zich tusschen zijn dochter en de schitterende positie te stellen, die haar werd aangeboden. Maar als dit kleine fortuin hem ten deel was gevallen vóór Guilderoy's eerste bezoek, zou hij niet geaarzeld hebben hem een langen proeftijd voor te schrijven, voor hij over de vervulling zijner wenschen dacht. Helaas, hoe dik wijls geschiedt het niet, dat de fortuin met volle han den tot ons komt, als het te laat is om ons van nut te zijn. Toch was hij dankbaar gestemd, terwijl hij daar in het bleeke zonlicht tusschen de kamperfoelie en de wilde rozen van zijn veranda zat. Hij had de wetenschap lief met al de toewijding van een geleerde, en dikwijls had het hem eene ont heiliging toegeschenen, dat hij zijn heerschappij over hare schatten aanwendde als een middel om geld te verdienen. „Sentimentaliteit," zou de wereld gezegd hebben, daar zij altijd elk beter gevoel in ons met dien naam bestempelt. Terwijl hij daar in gedachten verzonken zat, hoor de hij een rijtuig in snellen draf den zandigen weg oprijden, die zich wond tusschen hooge bloeiende hagen en heuvels, welke in het voorjaar paars waren van de viooltjes. „Iemand van Ladysrood," dacht hij. Ladysrood was nu vol gasten, en Vernon weigerde altijd er heen te gaan, als er een feest gegeven werd hij wendde dan voor dat hij niet meer gewoon was -qoBiq aq 'uamoqdo firn fiq uaSuBjiaA qaq qi poA aoq ua jy -uaqajAA aq qoiz rao qjaaq azfiM auaa aqsuirauaq pfiqp MnoiA uaa qsp 'suaSia q8az siaAftiqos aqaissBjq jaAin uag jjuaq qi sp 'uapuiA qaiu qoo qsooiq uaip qi noz ujoibb^ 'uapuiA qsooiq 'ufiz uaqupaA aip 'naiAUoiA qsp 'qtaiz ibbq -qqBBinaS qqoap ua soopqiBq sSuipqinaq qi qpioAA iBBp 'piaqqiqiaA 'qosiaopt 'sBBAip qi uaq ibbq uaiaaqiaA qaora qi uiibbm 'Suiiq uap ui uaraauapara firn qam qaiu qaq UBq qj uSqm afqaq aupjq qip qi sp 'laqqoa laiq qi qBBj 'qaop fira ftS qup 'paoS qaq p iBBjq -Suiia^odojpz ua pppa§ uba qqoBiu ap ui fiS spuaAa joopg qj -poopm aau poA qj •sbm laSaoiA qi qB« 'laaiA uaqqoizdo apA ui qi uaq" 'uaqoqos uaSoo ap ui iBBq uausiq ap jfiAMaq 'qiooA fiz SuiS ,,'uaq n fiq qi siy" -qqBBraaS Siqqonzjpz iBBq paq paappiz ua8p iBBq ubb aqqospaS apuainp -qiooA 3Q -fiz appiooMquB ,/uadpq qaiu qaq UBq qq" •puaqqonz uomay appz (t'sjfp8iQ 'fira qjaoipaq Ciq" <(-qi UBp aiqisod aufiz ua uoabS aufiz iooa ufiz pz lapiBBqqucp raaq aip 'avuoia aiapuu auaa fiq uaSfuq uaiapuiq aiapuB fiq uaq 'uaSSq pz uaq fiq qi laauusy^ 'safjBiS auunq ui uaSSq suaS -uoCaupiq aufij^" uooq uaqfipqqooqsqiBq do fiz appz <('aa8Bjsquo SugqaqdiaA azap uba fira fiq qpaq 'uaqqaq aq jaq fira ppiqdo fiq qnp 'qijquaSoo qaq dg« „•qapAvnoiq raaq fiS uaoq 'uaraouaS qqaq n do SuiqqoqdiaA auaa sp uaAai qaq uba pM qooq usp aS qsim paA -ooz 'fiS uaip 'uaiaSpAi aq dsqosiapaora qaq uba qsBj nap qqaq qqoai qaq fiS qup 'qi joopS uirauaAa ug -uaqura UBq SiqqnpS raaq jo n aip 'qqaaMquBB n fiq qsaaS uap ftg qsp 'qaiu joopS qi iBBpq -uapapioo I3A0 qaiu snp ia usq qi 'pSapSuado fira iooa qiaq 9Z 23 uw terugkeer uit Venetië, vier jaar geleden. Herinnert gij u dat nog?" „Ja, toen wist ik het reeds." Zij loosde een diepen zucht. „Toen reeds," herhaalde zij. „Hij had een hoogen prijs voor mij betaald en het berouwde hem, juist zooals het hem telkens en telkens weer berouwt, als hij op een schilderij biedt bij Christie of in het Hotel Drouot, en het wordt zijn eigendom. Het schilderij moet nog geschilderd worden, dat hem be valt, als hij het thuis krijgt!" Ook Vernon zuchtte. Het scheen hem onmogelijk toe om gevoelens te veranderen, die voortkomen uit grilligheid en onverschilligheid, uit een temperament, dat even onvast was als drijfzand en een ontevreden heid, die haar ontstaan te danken had aan voort durend toegeven aan alle begeerten. Hij zag zijne dochter aan met onuitsprekelijke droefheid. Het scheen hem nog zoo kort geleden, dat zij daar rond had ge- loopen in den zonneschijn, langs die haag van wilde rozen, waar zij ternauwernood over heen kon zien, zorgeloos, gelukkig, frisch als „een roos bedauwd door den zoelen regen." En nu bekleedde zij een hooge positie, nu was zij een ongelukkige vrouw, jaloersch van haar man en bijna door hem verlaten! Hij had dat alles voorzien, maar dat maakte nu zijn verdriet niet lichter. Gladys zuchtte droevig. Evenals alle dichterlijke, warm gevoelende naturen had ook zij in hare jeugd romantische idealen ge koesterd. De man, die in de bibliotheek te Ladysrood aan hare voeten had geknield, toen zij het misboek op haar knie had en de zonnestralen door de geschil-

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1893 | | pagina 7