'nooj uajaoq do s-Cpi!{0 apiaz (('pom uapapaA pin pq fi§ pp 'ufiz uba jaqaz ja f;8 junq ubq" ((-pq apjaS -I8M Ciq jbbj^ 'iiapM pora CiS pp 'uaqapaA at spi tl p°BBJAa§ raaq qaq ua 'paaMaS? raaq Ciq uaAaooz uaq qj" 'japnzuooqos JBBq appjooMjUB (/uaau o" ul raaq ioao Saipfq ajqoap uaa§ qoo^ jqaq fig" 'uapjsaq ui apjaq uba ppjaM uaa §B[ ja jbbux 'piooM uaa uBp daojpn uaa jaatn sbm pjj tt\ o" vfjnqung jfpBq Sao ja <<(j jbbm pin jaq jaaz japsA mu iqaq Qq" 'uadaq jaaAi ua uaaq ui ja fiz |f[Mja; 'uaSuojpjoop JBBq pj qooj sjbaa jap uauoj ap uooqosjo 'jooqaS pq uba qiajaq uajmq ua pjap -uozaSjB suizsSiuaa Sbj ubb[ oq 'napjaSuqs japusqp ut qoiz ua uaAaiqiaA qoiz uaqnaq ajBMZ jap uaqqaj ap uaAoqiBBM 'jin uaSsqsixBj uajoqaS 'aSooq qoiz uajqajp pad pq uba uapfiz apiaq uay qpqaqq^ ua pjojXQ uaqossnj uaSap ajaquop ap ui 'pppuBAvaS paq jaaM ua uaaq sjfiMqip ooz jaap jJBntg pJByj ppuio 'ptuaouaS ^UBBjsSuiuoyj" ap 'ui ubbj uaa uaSaojs ua pdsMnoqos aqfqoojA pq uba qoiz uapjapl'iMjaA tig <('uassiui pin fira uajjnz fiz jaqaz q" „■qoopsuBp uaajapaj i uajapfiMjaA uaAO piu suo fiM uau -unyj -uaqaids uaaqs qqquaSoo uaa aujBB§ n noz qj" •jfjnqung jfpuq tqoap ((!jaauiJB8p fiz qaopaq p^" •pua§ sjfiMqip piu firn jquaqos pq jbbtu 'pBiuSiuatu qi aop p(] (('jjnaqa§ uaaq u tuo ja uaaSpq ui 'pppp SuBjaq ftS sp 'ufiz jaSiqqnpS poA -ooz jpnoz fiQ" 'japnzuooqos JBBq apiaz ,/Jaqag" •uaSoo JBBq ui Smqqnjp^in apuiaajA uaa Sbj ja pspS 4( ui qujA Sui[asp|d jusq Sbz siCpB[0 <<(j qfip^AV" •8ao[sapeS uajad apuasjBAV ap fiz [fiA\ja} 'SuijqoBUiin aSiuaa japuoz piu |a«aoq 'uoo? uaSijatuoojp do apjaa ap apiaz t 'uapuiA uauunq ui puaS jaap az pp 'qfqaSotn pq si aojj" •uaa[|B SaouaSnu uojbai ^jnqung Apaq ua sX'pajp 'uoSaq suup ap ua pp«|da8 afqosoquoipuapopoqj uaa japon ua ppuqaS uapja» 'uajBM uapfiS ja sp 'uapjaopaA poojsApsq do pfqp aip 'uapBqiznm a<q -Suinitnapaoi ajaq jbS poojs^paq uba aAvnojA 8Q -ufiz jqiqosaS jooa puamaujin jaep noz ppasbiS aramj pq 'uapjOAA poom puapaS pin ja jo 'Sao.TA uapaS jap uajj 'Siposjd uapuop uauin; ap ua qfipqqnjjaA sbm japaM pjj ,/suoipuip" ppajp uam Sbz na naqoaj nam apjooq |BJ8ao 'uaqunuaA aj puaqappn qoiz uaaqos uaajapaj 'SaojA Sou sbaa pjj •p pfij JBBq Sipnj jBBp aqqoBM ua uamooqafuBpBq ap japuo daojS ap fiq qoiz apSaoA Xjnqung Xpaq •pjaisjaA sbaa pij Avnsfq jqoBz paajq uaa pm apftz do pp 'psjaaM uazuS pjnnpjoqaS jqosz jaaz uaa uba afpaajq jim uaa na 'uaSuiq jb sjapnoqas ajaq do joj aip 'uajaaA aSuBj pro paoq uapoiS uaa Saojp fig -uaStqs aj SuiSod aip ut japuoz jbbcu 'apjaassajapi jaazooz uajapuB uaaSpq ui 'uajpp aj Suspq apuaop paq JBBq spaap 'ajapun pq jbbu afdaojS auaa pq uba fiz SuiS qqquaSoo pq do 'pjaM ppMqaS apjaaz uaj joopjBBp piaqppfi jaiM 'uapA ja uojbm ja ua 'Sbz piu Sf (<qpuoA jouaS fiS uijbbm 'ufiz jqoora jaaui pM jbbui qooj ja pp 'qfippsq ooz pjiqu qosuaM qj" 'Lmqung ^psq appjooMpu ,,'aAaij 'jpuo.\ ui jouaS qoo ja tiS pp 'uaiz qujbbS qt noz (1jSBM japuB uaa uba mhoja ap fiz sp 'uaqqaqpq qfipjqooppBq jbbij fiq noz p^V" 'Japnzuooqos jssq jqoBp ,,'SuiufiqosjaA apjaipajp uaa qfipqiaAi si fig" Zf 46 dit aan U ligt, of aan hem, kan ik natuurlijk niet beoordeelen." Elk harer woorden wondden het hart van hare toehoorderes, alsof het zoovele dolksteken waren. Lag het aan haar Haar vader scheen dit te denkenhaar schoonzuster dacht het zeker. Waardoor ^wisten de vrouwen den hartstocht der mannen voor zich te be waren en hun vertrouwen te verwerven? Zij wist het niet. Wie kon haar den talisman verschaffen, dien zij bezaten? Zij wendde zich echter, uiterlijk kalm, weer tot haar schoonzuster, ofschoon hare lippen doods bleek waren: „Ik twijfel er niet aan, of uwe bedoeling is goed, ofschoon gij moeite zou hebben Lord Guilderoy daar van te overtuigen. Mme Soria komt pas over drie da gen. Morgen ochtend zal ik naar Christslea gaan en mijn vader om raad vragen." „Uw vader zalj uw zeker aanraden de rol van Gri- seldis te blijven spelen," zeide Lady Sunbury met kwalijk onderdrukte woede. Gladys' gelaat werd met een donkeren blos over- togen. „Als ik die rol blijf spelen," zeide zij op bitteren toon, „dan zouden vóór alles de leden uwer familie mij daar dankbaar voor moeten zijn." Daarop verwijderde zij zich met vasten tred, en begaf zich uit de schaduw der beukenlaan weder naar het grasveld in den helderen zonneschijn, waar de dans nog steeds in vollen gang was. 39 eersten wijn bewaart, die er in is geschonken; en zoo als het met dat aarden vaatwerk is, is het ook met het jeugdig menschelijk gemoed." Lady Sunbury verliet Christslea in hoogematege- ergerd. Zij dacht bij zichzelf, dat het altijd nutteloos was, practische wijsheid te zoeken bij geleerden. Gedurende haar geheele leven had zij altijd een onbedwingbaren aandrang gehad zich met een ander mans zaken te bemoeien, Zij geloofde zoo met hart en ziel aan hare goede bedoelingen, dat zij volstrekt niet begreep, dat heerschzucht, nieuwsgierigheid en verscheidene andere persoonlijke beweegredenen er haar voortdurend toe dreven het lot van anderen te willen besturen en hen voor afdwaling te behoeden. Ook nu was haar afkeer van hertogin Soria een minstens even groote factor in haar handeling als haar toorn tegen Guilderoy en hare verontwaardiging over het onrecht zijn vrouw aangedaan. Zooals zoo menige vrouw van energie en strenge beginselen kon zij niet anders dan toegeven aan het gevoel, dat zij door de Voorzienigheid was uitverkoren om over allen, die haar toebehoorden, te waken en hen te redden, als zij den slechten weg opgingen, en hoewel deze opvatting van hare zending nog nooit een ander re sultaat had gehad dan dat zij hen, die zij wenschte te dienen, verveelde en van zich vervreemdde, en ge woonlijk nog sneller den weg op deed gaan, waarvan zij hen af wilde houden, kon zij toch nooit haar aard in zooverre veranderen, dat zij zich ook maar eens onthield van hare pogingen om altijd en overal tus- schenbeiden te willen komen. Haar man haatte haar, haar zoons vreesden haar en haar broeder vermeed

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1893 | | pagina 7