„•jaSaojA uup n jooa jaaui jBBmpnazmp 'jaam jaoA qi uaau fspno usa sjb 'japaoq n jooa jooaoS apjjazpq jaaM qi pp 'aaqqaq xqjamaSdo jaM pom fifj 'spiu pj pia| pp 'namjaqos uapjooA\ pm ia§ub[ pin sao peq" •apaoM uba qaajq pjaM Xojapjinr) ^•ufizaj praapaS n suaSaf Sipnafu 'sbm p8qqoaia§ aoj pM uaiqossim ja qi aooqosjo 'napuvfiA uaaS qoo sjani -rai qooj ufiz fi^ -pin uap puaijA uljra fi§ ijfiz" „'P1JÏ usip 10} pin maanspor) ni fira papjooja^" „•pnaiJA apiBBM 'qfijap -aiao qfipqiajA qfiz fiS paq pjapuiqjaA pin pmoq nfim japBAnooqos a\n uba poop ajqoBMjaAno ap sp ufiz uaraoqaS poojs/fpaq; do qoo noz qi na 'uaSuBApo qftpppaqiaq napnoq; ui n qaq qj" -fiz appjooMpa ,/qfiMpo n qi pp 'pnMaq uba pin fim ja naq qx" naqajds a) uaaj -ja jaaq pnoA piaquaSajaS qjjppnp fiq nn 'dooqaBM ufiz ni fiq appz ,,'pfijjB fim fiS pjfiAvpo ihojbb^" ■piaM laSuaq jnn qp aip suijajjbtu anaa raaq sbm aiiog aoupagj uba piaq -SijjiqosiaAuo ap jaara 'uapojSaq a; qfipddaqaspnaiiA japaM 'najBAv uapiaqasaS maq uba uajfiMiaA apjapjtq ap pui na apaoM ni jo uoubjj na 'dooquBM m aip 'aaeq 'uapompo a; piaqSijjiqosjaAuo apjaapq uba Poa nap do aapj 'paq uaAajqosaS napftzpiqq apjapaaj ap fiq qaoqsnaAaj jaiM m 'uaMnoiA 'qeaz auoA\aS uaa maq jooa pq sbm p^ -uajaqnodo aj najqaapaS ajBAA ajaq uba spi maq 'aaSuiMp a; aijog uiSopaq mo ua8od uljz joop uaraouaS 8apaq ui qqqnaSoo pq jooa sbm jiM aqosueS ufiz 'puBjsiaA ajaaqaS nfig 'SuBjaq SiniaM hba fiq ajjqaB 'sbm qasi8Bj; daip ooz JBBq jooa aip Snippqos nnq sbm pjapfiMjaA jusq uba qijq 69 68 pogingen om den scheidsmuur te verbreken, dien zij tusschen hen beiden had opgetrokken, door alles te vermijden, wat naar vertrouwelijkheid zweemde, en deze scheidsmuur was veel moeilijker te verbreken dan een, die door koelheid en vervreemding was op gericht. Dan zou hij zich hebben kunnen verzetten, hebben kunnen smeeken; maar de kalme beleefdheid, waarmee zij hem steeds ontving, verwees hem on herroepelijk naar de plaats van een gewonen kennis. Het was niet mogelijk een vrouw, die hij verlaten had, te verwijten, dat zij zoo edelmoedig was, zulk een beleediging te vergeven en toch zou hij door de sterkste blijken van wrok veel minder ontmoedigd zijn geweest, dan door deze rustige hoffelijkheid. Zulk een behandeling strookte in 't geheel niet met haar aard, dat wist hij wel, en hij kende haar ka rakter te goed, om er niet van overtuigd te zijn, dat dit er geheel mede in tegenspraak was. Het gerucht liep, dat zij voornemens was opnieuw in het huwelijk te treden met een Rus van hooge geboorte, die haar naar Aix gevolgd was, en het niet voor de wereld verborgen hield, dat hij haar aanbad, en Guilderoy leed al de kwellingen van die onmachtige jaloezie, die hij haar eens had doen onder gaan, zonder eenig medelijden met haar te voelen. Terwijl deze verschillende aandoeningen hem be stormden waren zijne gedachten zelden op Ladysrood en als zij daar vertoefden, waren zij vermengd met een gevoel van ontevredenheid en zelfverwijt. Hij dacht in zijn trots, dat zijn vrouw zich tegenover hem moest verontschuldigen en dat zij de eerste moest zijn om de hand der verzoening uit te steken. In- tusschen was hij er blijde om, dat hij voor het oogen- j ubbjs napnoz napoq ajBqqaajqjaAuo aqjnz ui maq ippjBpamipas aufiz ua SmSiau apuBeSfiqiooA aufiz pp 'uaquap uauunq jioo ,fiq papj 'uajnpaq uapnoq poojsifpBrj nanoz aufiz raaq bu sjb 'uapuu noz iubbu -aSuBB pq fiq pp 'pnq jaoAaS Sbba naa fiq pprao na 'paq afjqoizaS loom naa puiq uaa pprao uaajje 'pjapoaëdo ppqqfijaqnBqjBuo ufiz 'apajA uljz 'piaqfiiA aufiz fiq paq tuojbbm 'q 'uaMiiq aj nouja^ uqop uba jajqoop ap sbm snaraaujooA jjq pp 'pnq p8aza8 japnz ufiz fiq dojBBA\ 'aip sjb puBBin ap uba Sep apjjazap Buftq 'jbbC pq uba pfij apjjazap sbm pjq •p8aajda8 paq jqaajuo aip 'sbm pq jjq pp 'apjapinpaoj raaq aip 'najapinj aj najaMaS nfiz uba map ap jbbu ufiz aj ïqBBzpoonaS pin rao 'nsspaS sbm iqoajuo raaq pp 'pjaaqqnap qfijaSaupaq pq ubb 'uaAaS aj jaspaoA qfij -aSora jaaAooz ajiqoBj; ua 'pjoopjaA daip sbm fifj ((jaaBuannCji 'aannCu O :8uaza8 apuajnpSiMuaa pq pra sojg uba Suip -piquBB aSuajsuaAaj uaa pin si pq jaara pzaq pq uba uaSijsaAaq pq pj ua iqoBjsaS pq uba Suipnoq -puBpni pj jappira naa 'uaqqaq naSuBjaq aqjjjaddBqos -naamaS aip 'uauosjad aaMj uba SniSinaajaA aqfijjapn uaa si pji" 'jjazqoTZ pj jjq apiaz ((';qnap fiz uaa8 -pq uap sjapua spi jaaqaS ooz si qfijaMUq PH" j uagfijjj uapuoq piu oojj jaSo^ nap uba ia pq jjz pprao 'uadiaAvSaM 'HapjaM uaquoqosaS jasq aip 'uajjBad ap fiz uapaora pjjjjy ooz pjjjjB qooj uaMnojA ap ubjbm raojBB^ 'UBBpa8uBB pjaM poajno raaq josjb 'paq jaoAaS naa jjq jfiMjaj 'jjq poBp <('naqqaq jqosuaMaS noz uouja^ pm 'ufiz aj JBBq jooa uaraouaSjooA jsinf fira paq qi ug" f9 65 Maar wie kon ook vermoeden, dat zulk een jonge vrouw, die in zulk een afzondering was grootgebracht, zooveel scherpzinnigheid, zooveel wereldwijsheid zou bezitten en zoo hardnekkig zou weigeren bedrogen te worden „Ik heb er altijd voor gezorgd, dat ik haar de meest mogelijke achting bewees", dacht hij, en het scheen hem toe, dat zij onredelijk was en dat hijzelf hard door haar behandeld werd. Hij zou altijd van haar zijn blijven houden, als zij maar wat buigzamer geweest was, wat gemakkelijker om mee om te gaan, en als zij zich maar had willen laten vervormen, zooals hij het wenschte. Wat hinderde het haar, of hij zijn liefde elders had weggeschonken? Hij zag niet in, dat zij daar iets om behoefde te geven. Wanneer er een publiek schandaal geweest was, wanneer hij haar openlijk verlaten had voor een an der, wanneer hij haar in het openbaar had beleedigd, door een actrice of een avonturierster zijn hulde te betoonen, dan zou hij hebben kunnen begrijpen, dat zij zich verongelijkt gevoelde, en dan zou de wereld hare partij hebben gekozen. Maar daar hij er zich altijd zorgvuldig voor gewacht had, ooit iets dergelijks te doen, kon hij niet toegeven, dat zij eenig recht had zich beleedigd te toonen. Hij was aan hare zijde blijven voortleven, omdat hij sympathie voor haar had en het goed met haar bedoelde, het was zijn oprechte wensch geweest hun leven voor de toekomst zóó te regelen, dat zij een drachtelijk met elkaar omgingen, als het niet mogelijk was een warmer gevoel te koesteren en dat er voor hel uiterlijk tenminste niets aan hun harmonie ontbrak en tot eenige belooning voor zijn streven had zij

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlemsch Advertentieblad | 1894 | | pagina 8