asjaijqod aiapuB aaa aip 'sajajsaara JBBq apiaz (('jaa joj n
uajjqajjs ua.iba\zaqspaoma° omu na suajaoAaS Mg//
(('uamau aj ubb apuoz .iap uooj jaq joop
naaaj aj jjBBAjaM ni uBp 'uapfq qajqaS .mat] noz qi
jBBca uanaipjaA jaora jsoq uap qt jooaibbai 'uaiapuiq
J ft a qaq qi ua// 'jasdaqos aABjq jaq apiaz
'poojq uftra jooa jsotn uaqiaM aip 'mtioja arajB
aaa aaq qp/ -uaiz a} nae apjoojioojaA JBBq uajaMaS
JBBq UBp'pBq UBBjsaü jaau uftz uba miioja ap jam jaoA
jaqfqaMnojjiaA do spaai naoj /fajqny pjog jupcuo 'paq
uajsjjaA jsnaip s^ojapjinQ a peg pftjjapm ftz jnp 'apiaz
na 'daip ajjqonz 'uajasuiSaq a°ijsuaipspo§ agiuuizjqoai
jaaz uba uizaiqiBin aqosjoqog naa uba sbm jsuaip ui
aip 'lainaraBq aqosjoqog naa ug 'uaqaids uapjiM j8ao
suaa jam ja ftz jBp 'pSipiBBMjuoraA joao ooz ja uaiBM
'uaAiaMiaA aj uaja.w uappuq sjBBjd naa snaa ftz uubbm
'uapjaiq apuBBjs uaSuijq ap ui ajiaora jam qoiz aip
'saaw/ saunua/ ap jb na 'uappcq psqaS naAaj jssq ui
uassiuapaiqosaS aqfqaSjap jjaz aip 'samBp ajooiS ap jy
^jMnoiA aSnof naa qjnz na// 'uara dau ,,'jaan uftz
usa amioja ap |3aa Son ug// -pSaajdaS qjoA ajaaqaS
jaq ubb sbm pBBuaA naa gaoua°BU aip 'piaqqftjapazuo
jjoos naa 'jjaz pusj jaq jooa SniSipaajaq naa Buftq sbm
dau naAaj jaq ui jBBpucqos naa qjnz ftq jbq -paojAUi
uajoojg jBzaq na 'ubuisjbbjs niBBnjooA aaa sbm /fajqny
JBBpj -sbm uajasuiSaq aqftjapaz aSuajjs uba ubcu uaa ftq
josjb 'namouagoBB uftqos uap aijsu ap laAOuagaj jioou
psq ftq ijsaaMag jdBpi animo// uaa qftjuado pftjJB sbm
aj6jBBj apj •jfoiapjing asp jqBBjaS jaara pjaM Xaiqny
•sbm
aJBM ap Sui]|a;ejapnojaA azap jBp 'apuaopjOA nazaMaq
uaSfiMzjijs pnanaqaajaqjaaA JBBq ua /finqung /Cpsg uba
guipuoq a(j -jojj aSipjnqos nap puB| ajaaqaS jaq uba
L\Z
ftz apiaz „iapjaq si JB^// 'ftz ajqoBjmijS ubq
•JBBq joj suaa UBp jaara ftq apiaz <('jagaojA sjb
jqaq jaij opz ftm fig ;sp 'jam qi joopg nu sjjag//
qsaaMag sbm jnnp najjoq ooz uba spaajs piaquagauaS
suaiM ua 'najBM uajjBAaS qfqaqqBmag ooz pftqB cuaq
naSauaAOjaA snaiM 'ubui naa uba napnoq a; SipnaAaj
iqoo^s^jbq uap tuo 'gjpoou sbm piaqjaqazuo ap uba
p^qud ap isinf qoog 'uaiapiOA a; aABgjaAO ajaaqag uftz
psq uagoMaq JBBq aip *sbm ^saaMaS apjai] UBp sjoj^
jaara paA piu pq jo gaojAjs SipSuB jpzqoiz ftq pp
'psq uaSuBAyio uba ja ftq aip 'uazfiMaq apuaopjB ap
squBpuo 'JBBq do paojAUi uftz ubb jaazopz ftq appjfiM^
ao^ na jb ua 'uaqosjaaqaq aj nu 'uapjOMag sbm uaqojq
-j8a Suiqqajjaq ajsjaa unq joopjBBM 'uaqajqaS ajsq
]B jsim fig qjaaS jaara jonaS uaaS qftjapuia ua jsaq
-j8a piaqqftjjoojjaq uftz uba jaaA gipaods jb joopjBBp
jbp 'jjujag uaa uba uauung aj jouag SipBjsaS aj jaq
raaq rao paog aj jajsjBjBij uftz apuajj fig 'UBSjsiaAO uoz
piaqgijjiqosjaAUO 505 piaqjaqaz ajoojS aj joop pftjjajjara
3jft|apftmjaAuo aip 5Bp 'pjaM jijBBraag qftjaqqaraag ooz
raaq guBSrao aqftjaMUOjjjaA unq jsp 'jaiu apjiM ftz ua
u'. oaKrat! jmuBAOuaa ooons jnuiusj ajn(j
:apgazag }aq
uba piaqjBBM ap apuaq ftg 'jobj aufg JBBq joop sjb
jaMOOZ 'puBjsjaA jbbu joop piajag ftz pjaM uijaiq ua
'jqoozjaA sajjB raaq ftz psq qsg -guiqqajjaq unq joao
jin poou jBBquado ui jaq ua piaqgijqoizrao ajoojg
5am sjqoaj8 jBsq jqoozaq 'siajnd uagia uftz apuooM
-aq ftjj -uapjOM jqosjqag qBBidsdo ui sjatu joop qoo
UBp ftz uapuosj aijBjj ui jftjqjaA puajnpjJOOA uftz joop
aAjsqaq jBBpuBqos giuaa 505. uaAag uoq guiptajuBB jbm
'sajjB /Cojapjin0 jam guBgrao JBBq ui paauuaA ftg
OSS
216
vrouwelijke bekenden haar onbeteekenend en triviaal
toe. Mannen, die haar, ondanks baar koelheid bewon
derden en haar gaarne de verwaarloozing van haar
echtgenoot zouden hebben vergoed, als zij hen maar
eenigszins had aangemoedigd, durfden haar nu in hare
afzondering niet op te zoeken, omdat het algemeen ge
voelen was, dat Aubrey haar keus in dit opzicht bepaald
had. En niemand wilde trachten zijn mededinger te
worden. Doordat hij tot nu toe koel en onverschillig
voor alle vrouwen geweest was, zag men algemeen in
zijn toewijding voor de vrouw van zijn neef een innige
wederzijdsche liefde, die het ieder ander onmogelijk
moest maken hare genegenheid te winnen.
Het was te vergeefsch, dat hij haar slechts hoogst zel
den bezocht, dat hij alles vermeed, wat aanleiding tot las
terlijke geruchten kon geven, en dat hij zijne bezoeken
altijd zoo kort mogelijk maakte. De wereld zag in die
voorzorgen slechts de geheimhouding van een verborgen
liefdesbetrekking, en oordeelde, dat zijne positie hem
noodzaakte met de grootste zorgvuldigheid den schijn
aan te nemen, alsof hij haar slechts uit vriendschap
af en toe opzocht.
//Dat is niets nieuws; hij is altijd verliefd op haar
geweest," zeiden de mannen, zoowel als de vrouwen,
en het scheen hun allen zoo klaar als de dag toe, dat
dit de oorzaak was, waarom Guilderoy haar verlaten
had. Hij had een betrekking ontdekt, waarvoor hij geen
vergiffenis had, en haar daarom liever verbannen naar
het huis van haar vader, dan een meer openlijken
weg in te slaan om zich van haar te scheiden. Hij
en Aubrey waren volle neven, en beide families waren
zeer trotsch. Daarom was de zaak zoo geschikt om
vrede te bewaren en te voorkomen, dat de afkeuring
221
droomerig. //Soms denk ik, dat het 't dwaaste en het
laagste gevoel is, dat in onze natuur ligt, en dan
weer geloof ik, dat het de eenige vonk van onsterfelijk
heid is die wij in ons hebben."
//Liefde schijnt mij onsterfelijk toe, als ik u aanzie,"
antwoordde hij, en hij meende, wat hij zeide.
Al die maanden waren voor hem voorbijgegaan in
een geluk, dat meer dan eenig ander het ideale geluk
van de droomen zijner jeugd nabijkwam. Zijn herovering
van hare verrukkelijke lichamelijke schoonheid, en de
machtige bekoring van haar geest, oefenden een heer
schappij over hem uit, die oneindig grooter en veel
duurzamer was, dan de eerste hartstocht, dien zij bij
hem had opgewekt. De bekoring, die in het klimaat
ligt van het land, waar hij het liefst vertoefde, en
het indolente leven aldaar, droegen het hunne bij
tot de betoovering, die zij op hem uitoefende. Hij
kon zich niet begrijpen, hoe hij ooit zoo dwaas had
kunnen zijn haar te verlaten, hoe hij zooveel jaren
zonder haar had kunnen leven. Hetzij zij voorzichtiger
was geworden, nu zij hem reeds eenmaal verloren
had, of misschien tevreden gesteld door de volmaakt
heid harer overwinning, of wel dat nu haar verstand
de plaats vervulde in hunne betrekking, die vroeger
de hartstocht er in vervuld had, zooveel is zeker, dat
zij hem nu al het bekoorlijke der liefde schonk, zonder
hare heftigheid en veeleischendheid. Zij wendde hare
groote geestesgaven, en al de kracht harer verleide
lijkheid aan, om hem er van te overtuigen, dat hij
zoo oneindig veel gemist had, toen hij haar miste;
dat zij hem schenken kon, wat geen andere vrouw
hem ooit zou kunnen schenken en zij slaagde in haar
pogen. Zij slaagde, nu het voor haar veel meer een
