UI JBBtU 'JBBM et J8M 'pBq uftz UI plU 'spBjd U99
japaM pq jtsS na 'sbm uaSuoipaSSmap Subj spuis
pq uijbbaa 'uapajjaA SijaAau pp yn 'paaS uap iooa
jaaM s^pBjg uba ppaq pq raaq daij pjj qaoAaSaaa
usp si apjBBMuaSia uba poAaS ua spi} aqftjnoosiad
jaara qfyuaSia pq pMaoq uibbu jaqfqapinp uaa ubb
qaiqaS ftq 'uatnaou poAaSjaa qjyuooMaS uaqosuaiu
apaip 'ubb maq ftq jbbus aip apiaoj pjj -SipiqosiaA
-no ub a ana a raaq sbm pjaaqquap pp ug; -pjaA\ pq
ftq pp 'uftz noz qfyaSorauo ooz pin ypipjOA pq
pp 'ftq daajSaq Suqasjopl jbbui 'sba\ jbbuuiui JBBq
jfaiqny pp 'pin apjoojaS ftjj -sbm uaSejspo raaq uba
poop uftz ioop ftz josjB 'naAaSaSSma; piaqftjA aiBq
aaazuaAa mhoja uftz qfqapaz na qftpyaj psq ftjj
qqoupaS
jaAO qqquaSoo naag Sou ao; nu pj ftq puq jbbq
<i puBjaSug; ui uaqojdsaS raaq jbao ooz ja pjaAY 'ua'
-pzp qoiz uba piu 'uappBq ypemaS raaq do japyqos
uap uba uapiooAV ap uaip 'qnjpui uaraBuaSuBsno
uap uoq ftq naquap aj bu apiooqaS pq JaAO suassnq
uajaaAAup pbmz ap do jaAojapoB ftq Sbj 'ayazpooA
uaunSBrj ap jbbu pao; uftz afSinjJBBA pq ifiMjaj;
•pSipaapq joop qoiz ja ftq appoA
ua raaq pq apjaSja qooj ua 'sbm jbbaa piu afpBjd
azBMp qip pp 'piM fijq -apSpAjaA opig ap jbbu Som
uap 'pBBjaSsoj sbaa iaaA\ uaqossnpi aip 'ppuoS uftz
uao} 'SuiuaopuBB aSuijjapuoz uaa appoA Aojappng
•uaspqos pra
poOA uaSuiS uappq ua 'ajqoB[ japyqos ajapuB aQ
«iPïall
-uaSapS p Sou jaqaz raaq jbS dsqospBMjaA aiQ"
(<-raaq uba jaau ap si ftjj -uaa jbbui ja si jg -b[
'sbm japiuira puiqBq appsj pq ut aip 'ubui aQ"
£22
^fjjapiuim aQ ^ajqny"
<(-yaaq UBBpaS pftjp pp ftq pp
'uaSSaz aSiraraog 'piaqmBBzuaa jBBq ui poojj jBBq
jfajqny pjog pp 'joopS qj 'SipaAi piu jbbui 'Bf"
(((j uappqasaS uup fiz uiig"
•ajapuB ap appjooAipu <('aaz ap fiq
poip afsmq upjq uaa ui 'qi joopS '}uooai fig"
„ayasd pJspiïqasaS
jbbC aup jooa uopSpQ pp 'pAi pjpod JBBq n ftS
pauuuajj -SuiufiqasjaA aqfqjooqaq uaa sbai fil"
•uaa ap appz(i(jsi muoja ufiz jbbm 'qoo fiS pa Al"
•Sb{ uau
-unq uap pbbu qqquaSoo uaa ppuoS ufiz uao} 'raaq
uapuaqjaq fiz uappBq uibbu uapojS p|ajaMpunq aqas
-uapuoQ ap ui aip 'sjappqos jBBd uaa uajBAV pjj
•uaipj Jap sppd pq uba uapsjfqqiaAO ap uba
Suiuaqaaj uaa uapsBiu fiz uapuoqaSpBA sbai pood
-japAA uaa uba uapd jap uaa ubb aqpAi 'uaspqos aj
uapz ppuoS uaa ui aip 'uajaaq aaAV^ joop uaraaou
uibbu ufiz ftq apjooq Suipsp|Q 'uaqao|A uazapS
-yn paam ap ui uojbaa qfippndynuo ua 'uayin jBBqp
uaSaj uaSuiqasuaMjaA auoAiaS ap uaraaij uaAaqaS
-do pra sjapoj ap ]fiA\ja^ 'ubbS uoq japjaA ftq J09A
'uapoBAV uaqqqquaSoo aSiuaa ftq paora ua praajqaq
ajapuB jBBd uaa uaqossn^ ppuoS uftz apBBJ 'qftjuooAA
-aS uup sbm japojS Sou sppuoS ppBB pq 'paaj
qftpqjaq uaa aSaM uba 'jbbm 'uapoj uiBMq jb jBBUBq
apojS pq XojapjiUQ uao; 'Suppira uajaqaz dQ
j ppMqaS uftz
-puMaq uaa qquz joop ^aiu pq ipjOAA pBiuSiuani aoq
'sBBpjj 'UBq uajpMq puq puaqqaqjai| uaa yoo pp
'uftzpnMaq pSiAaojp pq jaM si yp na 'sraos ftz paap
<('apjooqaqao} pin ftm ftq uao} 'jaAaij raaq psq qp"
922
230
mannen, die het vernuft van Carlo Gozzi en vrouwen,
die de schoonheid van Teresa Venier bezaten, hem
onaangenaam aan.
//Gij hebt kou gevat op het water," zeide iemand
tot hem, en hij antwoordde afgetrokken: „Neen,
a, misschien wel."
Later in den avond merkte ook Beatrice Soria zijn
afgetrokkenheid op.
„Gij hebt iets over uw vrouw gehoord, dat u hin
dert," dacht zij, want haar scherp verstand deed haar
in de zielen der menschen lezen, als in een open boek.
Zij had zelf maatregelen genomen, om te weten te
komen, op welke wijze Gladys leefde, hoewel haar
naam nooit meer tusschen hen genoemd werd. Voor
Beatrice Soria was zij een verlaten, geheel verslagen
onbeteekenende vrouw; zij gevoelde wel eenig mede
lijden met haar, maar verder was zij haar volkomen
onverschillig. Maar, peinsde zij, het lag zoo in den
aard van een man, om, juist, nu hij haar verlaten
had, aan haar te denken en zelfs met berouw aan
haar te denken. Mannen waren zulke kinderen, zulke
zwakke, wispelturige kinderen, zooals zij eens tot
Aubrey had gezegd, toen zij te zamen aan den oever
van den Theems wandeldenaltijd verlangden zij
datgene te bezitten, wat zij niet haddenaltijd hadden
zij berouw over hunne daden, als het te laat was,
om ze ongedaan te maken, en altijd wierpen zij de
schuld op het noodlot, als die in werkelijkheid alleen
aan hun eigen dwaasheid, grilligheid en onstandvas
tigheid lag! Aliijd dacht zij, voeren zij dezelfde ver
ontschuldiging aan: „De vrouw heeft mij verleid en
ik heb gegeten," zoowel in de wereld als in den
Hof van Eden.
223
wordt, en de booten vol geelgroene en purperkleurige
druiventrossen de rivier af komen zakken, en de
ondergaande zon de glinsterende wateren, in gloed
zet, en de kleine uiltjes reeds in de schaduw der
populieren beginnen te fladderen, bieden dezen villa's
aan de Brenta het liefelijkste verblijf aan, dat men
zich op de wereld denken kanen dan is het, alsof
de vroolijkheid en het praalvertoon van Goldoni en
Carpaccio weer herleefd is en of de bekoorlijke dames
en dë zwierige ridders van Rosalba en Longhi weder
teruggekomen zijn.
Ongelukkig zijn zij voor het meerendeel onbewoond
en tot verval veroordeeld; maar in de villa van Bea
trice Soria waren de glans, de vroolijkheid, de hoofsche
toon, die zij en hare vrienden er mede brachten, de
overleveringen waardig van Catarina Cornaro, de aan
gebedene en aanbiddelijke,' die hier eens haar hof
gehouden had.
Guilderoy was zelden in zijn paleis, dikwijls op de
villa, en de dagen waren lang, licht en liefelijk, zoet
en zinverrukkend als de muziek van Gretry, die in
de dagen van Madame Cattina daar over de kalme
wateren en onder die marmeren colonnades weerklon
ken had.
Een van de krachtigste middelen, waardoor Beatrice
Soria Guilderoy aan zich wist te binden, was hare
levenswijze en haar omgeving. De atmosfeer, waarin
een vrouw leeft, doet evenzeer de liefde voor haar
aanwakkeren of verminderen als haar persoon of haar
geest. Zelfs ontleent een vrouw, die niet mooi is,
zekere schoonheid aan een fraaie omgeving, en als zij
steeds genot, vroolijkheid en gratie rondom zich ver
spreidt, zal zij daarin een grooten steun vinden, om
