m uaqqojpSjB maq apBBtu pq !sbm ibao psBBqjaA
jjaz ja ftq pp 'jaaz poz maq appuiaA ppaqquap
■paap uaiqossitn pp fiz qup 'aiqoapaS
ap joop' ppMqaS spi} uftz piaM 'ap|aoA JBBq jooa
jaatu apjaq apuitn ap piu fiq pAvaoq 'qoo[ ug massim
paora fiz uaaSpq jooa uaqaoz a} SuipaoSiaA aSiuaa najap
-niqjaA pin qooj JBBq fiq jqooiu nn ^qoozaS siapp
qnp8 nfiz 'uaraonaS 8uia[ ppqftjA uftz jpz paq ftjj
•sbm ppqnooqa8 na p8na[ jaaq uba laojq uagoA nap
ui fiz nu 'uapiaj aj apjaq japnoz 'uaAaj sooppSnajA
naa uaSuiMp a) JBBq 'uapapjoojaA a; JBBq 'uaypzjaA
a} ua8a[ qoiz ja paai uaa8 sjauuui ftq paq 'ojbm ooz
pq sp ug 'ijaaq nappaA JBBq 'paqjaq fiz naip 'fiq
ppjoop 'si pSipaapq ua puoMaS pq jaauuBM nap 'ppq
-uaSauaS ubb yaaq ayaoqaq jaam poon puquaMnoiA naa
pp 'piM 'ja^qBjuq qfi[aa\nojA pq ui napaqSipfijpnaSa^
ap p pra sbm puaqaq namoqpA ooz aip 'Xojappn-Q
qsoojj ubb ayaoq
-aq aJBq joop na puoAaq qoiz fiz uijbbm 'ppqniBBznaa
ap joop naqqaq paotn janq do paopni japojS Son
aip '8ui8 pjBBdag Suipfmaoï aqft[iappii uaa ubbjbbp
jaaauBA\ pjooA 'najoqaq a} s<(pB|£) uba aip sp jnnpn
aSqsuja 'aqosipod naa qpiz pop m [8M uojbm naiz
-UBB na maoj nfiz 'pnnpjaA nfiz 'ptaqqiquoosjad nfiz
maql jooa pin namnoja ap jBBm 'paaMaS uaAinojA
ap jooa 8i[[iqosiaAUO pftip sbm Xaiqny 'psq uaqapS
-J3A azfpwpaj jappq unq qlquado psinSinatn ooz fiz
pp ua puop SujiqoB aiuq ui 800q ooz jaan uftz pp
'peamaS SipA&jM suizsSiuaa sjfiMqip maq pBq pjj
•tnaq apjapuiq ppaqquap p(j -naappo uaop pom qfi[
-aapzpoou ppqniBBzuaa aqfippuB] aqpM 'ppqniBBzneani
-a8 aip joop pjamnaqag ppjfiMpSno pjaM SuaSmo
nnq ua 'apnini naj spfqnios 'iBBq fiq sbm üaiqtiy
ies
pooppaq naSipBApuBp 'uaqiap naip fiq paq jaaq jooa
spoajg -SnuaajaA adaip pin jBaq napSjoA uaSoo auftg
•uaSaoA a; uapB§ jaaq fiq jaaAV qoiz mo pqjaA maq
fiz anjbbm 'qoa[inq8 naqftpjaq jaaq pni fiz appz
,/nanftqosao; .ibb[ poq paq uaa n pq paoui ubq"
jjaaf aSuB[ apaqaS qp
'poS uaa sp puatuaS 8iqqnp8 ooz fiiu paq Ciq"
'uijb uaq
-UBjq jBBq do snq uaqftppooppaq uaa apiup fifj
„•[qBBUiaS
puiq uaAJopaq Jaaq p; paA aj paA u uaAaj pq yaaq
joopjBap 'uftz SiqqnpS 8ub[ qoou qfipaSp qnz firj
•qanui SiqqnpS piu n qi pp 'uappap uapaS ufiiu
sp 'uapA uauuuq piu pq noz qj "naiz a^ jaqftpojA
PM poBj; ua 'uapuasusp ap fiq jaaM nu u 8aoy"
■Suizooqjaq aip
ui sSimai) ua spuapfippaui spi sbm ja 'appz pp fiz
jfiMja) 'jBBq nfiz jbao puuq ap pin poaz qaajp ft2
<(-UBq uaAjap fiz aip 'poop apSiinaj; op pM
si pp ua apjaq ap ?poop piMi iapaq 'uapiMj uaui
-as pin suo psg qqaq piMpS uatuBS ftS pp '[ap
-japuojaA qx" •ppq§i]]iqasjaAUO appojS ap uba jBBqaS
uaa pm bijos aoijpag appz (('qfip8om si pjj"
<(j jbbmuo aptuauaa ua[ si pq"
„■JBBq uba fi8 epB[dui 'qaaq UBBpaS
n uba puBpjs qft[ua8ia muoja mu pp ';8az nam ua
qaaajaa suo pM 'uaop a} puB[sjB auaSpp uba piu
apaoiu paAOOz qfquooMaS suo poq pq ipuBpSug
ui azfiMsnaAaj omu uba SaouaS paq fiQ qqaq UBBpaS
paA paq ooz hS pp 'apaq ufiiu 'ui piu aiz qp
((jqaq uBBpaS qi
uBp 'uaop jaatu qi uoq pM 'uaëajA spoajs ap[iM qj
uaSuiiajjodo uba ja ;qaajds ai^ uaSuijagodQ"
Z2Z
9
236
die weinige, nietszeggende woorden van zijn rentmeester
had hij zich hare levenswijze duidelijker voor den
geest geroepen en werd hij telkens gekweld door de
gedachte aan hare eenzaamheid en verlatenheid. Met
pijnlijke helderheid stond het kleine huis te Christslea
hem voor oogen. Hij herinnerde zich dien eersten dag,
dat hij er heen gegaan was en er met zulk een gulle
hartelijkheid en eenvoud was ontvangen. En hoe had
hij die vriendschap vergolden? Hij was van nature
edelmoedig en het gevoel, dat hij zoozeer in edel
moedigheid te kort geschoten was, deden een overtui
ging bij hem ontstaan, waartoe al de moralisten op
aarde hem zeker nooit hadden kunnen brengen: het
besef, dat hij verkeerd gehandeld had.
Terwijl hij daar in den helderen zonneschijn langs
den oever van de Brenta liep, stelde hij zich Christslea
voor, zooals het er nu uit moest ziengrauw, somber,
koud en onherbergzaam met die onstuimige, donkere
zee, dien guren wind, die door de kale bosschen gierde
en die eenzame heide door kille nevelen half aan het
oog onttrokken. De winter was hem in die streek altijd
ondraaglijk geweest, en nu woonde zij daar uit eigen
keus, zonder verwanten, zonder vrienden, geheel alleen.
Neen, niet altijd alleen. Zij bad Aubrey. Aubrey
bezat een nauwgezet eergevoel, dat wist hijmaar hij
wist ook, dat er in het leven van hen, die liefhebben,
uren zijn, waarin zij zich alle weerstandsvermogen,
alle geestkracht voelen ontzinken, gelijk Simson zijn
lichaamskracht verloor, toen hij insliep in de armen
van Delila. En ook wist hij, dat zijn eigen gedrag
hem het recht ontnomen had, zich er over te bekla
gen, wanneer een ander man zijn voordeel deed met
zijne afwezigheid.
233
gevoeld, die door de dichters als de ware liefde be
zongen wordt. Zulk een hartstocht was vreemd aan
zijn karakter, en geheel in strijd met zijn wispelturig
heid, maar zij had hem in zijn hart weten op te wekken.
En nu werd hij voortdurend gekweld door een vaag
en pijnlijk gevoel, dat hij, hoewel hij haar weder de
zijne mocht noemen, toch haar ziel niet bezat; dat
hij, ofschoon hij zijne betrekking met haar vernieuwd
had, niet meer dien alles overheerschenden invloed op
haar wist te verkrijgen, dien hij eens bezeten had en
lichtzinnig had weggeworpen, en die twijfel, dat voor
durend gevoel van onzekerheid deed haar heerschappij
over hem steeds toenemen.
Toen hij de macht had bezeten, haar diep ramp
zalig te maken, toen hij haar lot in handen had, toen
hij haar de wreedste folteringen kon aandoen door een
dag afwezig te zijn, door gedurende een maand niet
te schrijven, door een enkel grievend woord, of door
een oppervlakkige hulde aan een andere vrouw bewezen,
was hij onverschillig voor zijn macht geweest en dikwijls
ook onverschillig voor haar verdriet. Maar nu was
hunne verhouding omgekeerdhij gevoelde geen oogen-
blik, dat hij onontbeerlijk was voor haar; maar wel
voelde hij, dat zij leven of dood voor hem was en in
den volsten zin van het woord meesteres over zijn lot.
HOOFDSTUK XXII.
Eenige dagen later zond Guilderoy een brief aan
een zijner rentmeesters om naar Venetië te komen. Er
was een ingewikkeld proces aanhangig over de pacht